วิญญาณคุณปู่

ก่อนจะเล่าขอ ออกตัวก่อนนะครับว่า แล้วแต่ความเชื่อ......... หากยอมรับแล้วเชิญอ่านต่อเลยครับ !!!!
เรื่องมีอยู่ว่า ปู้ของผมได้เสียไปเมื่อเดือน  มกราคม  โดยป่วยเป็นโรคมเร็ง  ปู่แข็งใจจนลูกหลานมาครบพร้อมหน้าพร้อมตากัน  แล้วก็จากพวกเราไป ในตอนกลางคืนครับ  หลังจากปู่เสียนั้นตอนเอาไว้วัด คืนแรก  พี่สาวฝันว่าปู่บอกว่าหนาวปู่ไส่เสื้อสีขาว กางเกงสีฟ้า (พี่สาวยังไม่เจอศพปู่ในโลง)  พอพี่สาวมาเล่าให้ฟังทุกคนขนลุกกันไปตามๆกันเลย เพราะว่าในโลงนั้นตรงหมดทุกอย่างเลยครับ  หลังจากเสร็จงานศพของปู่  จนมาถึงการนำกระดูกเข้าธาตุ  ญาติๆก็ได้เชิญพระมาสวดที่หน้าธาตุ  ปรากฏว่าหลานอายุ 2 ขวบ (2คน)  ชี้ไปทางเดียวกันแล้วพูดว่า  หวัดดีครับพี่หน้าขาว  ผมก็ตกใจ  เลยถามหลานไปว่า พี่หน้าขาวไหน  นั้นไงอยู่บนกำแพง (พิมไปขนหัวลุกไปครับเหอะๆๆ...)  ผ่านไปอีกเดือน  หลานชายพึ่งเข้าโรงเรียนวันแรก  ผมกำลังผูกเชือกรองเท้าให้หลานอยู่  ซํกพัก เปียนโนดังขึ้นเองซะงั้น  ดังแบบเป็นท่อนเพลงด้วยนะครับ  ได้ยินแค่นั้นแหละ หอบหลานวิ่งเลย  (ปู่ผมชอบเล่นดนตรี )  เรื่องนี้ไม่กล้าไปเล่าให้คนในบ้านฟัง  กลัวเค้าว่าเพ้อเจ้อ  แต่อ่านไปก็ใช่แบกไส่บ่าหนิ เนอะ..