รสร.ระบายเเม่ใครห้ามขนาดนี้บ้าง ??
เชื่อมั๊ยว่าตั้งเเต่เกิดมาเราไม่เคยได้หนังในโรงมาก่อนในชีวิตนี้เพราะเเม่ห้าม
ขนาดเราขอไปกินไอติมกับเพื่อนๆทั้งๆที่อยู่ในจังหวัดไม่ได้ไปไหนไกลเลยเเต่เเม่ก็ห้าม
2.เรื่องเเฟชั่น
เราซื้อกางเกงเอวสูงขาสั้นมาใส่ไปเรียนพิเศษวันเสาร์อาทิตย์เเม่เราบอกว่าห้ามเพราะมันไม่เรียบร้อยให้ใส่เเค่อยู่บ้านอย่างเดียวเเล้วเเม่ก็ชอบซื้อชุดเเบบพื้นเมืองมาให้เราใส่กระโปรงกับเสื้อนักเรียนก็ให้ใส่เเต่ตัวใหญ่ๆกระโปรงยาวๆเหลืออีกไม่ถึงขืบจะถึงรองเท้า
3.เรื่องผม
เเม่เราห้ามเราซอยหรือสไลค์ผมทั้งสิ้นห้ามย้อมผมด้วยไม่ว่าจะปิดเทอมก็ห้าม
เเม่เราห้ามไว้ผมหน้าม้าผมป้ายก็ไม่ได้ต้องมัดรวบเปิดหน้าเท่านั้น
4.เรื่องมือถือ
เราใช้มา3ปีเเล้วมันเป็นรุ่นเก่า ๆเพื่อนๆคงมีอารมร์เเบบอยากซื้อใหม่เหมือนเราใช้ปะ
เราขอเเม่คือเเม่เราเป็นพวกประหยัดตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงบอกเราว่าถ้ามันไม่พังก็ใช่ไปเถอะลูกเเม่ยังใช่ตั้ง10ปีกว่าจะพัง[ถึงซื้อใหม่]
5.เรื่องการกิน
เเม่เราเป็นคนไม่ชอบของหวานกับโค้กเเม่เราห้ามเรากินพอเห็นเรากินเมื่อไหร่เราก็จะโดนบ่นประจำ
เพื่อนๆเป็นเเบบเรากันบ้างมั๊ย ? อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
จขกท.ลองระบายให้ใครซักคนฟังในบ้านนะ มีพี่น้องมั้ย?
สมมตินะ จขกท.ลองไประบายให้พี่ฟัง แล้วให้พี่จขกท.ไปคุยกับแม่ดูว่าแบบ เออนะโตแล้ว สมัยนี้มันก็ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ก็อยากจะเที่ยวบ้างอะไรบ้าง ใช้ชีวิตแต่แบบนี้มันก็อึดอัด โตขึ้นไปจะลำบากนะ ถ้ามัวแต่กีดขวางทุกอย่างน่ะ
ความคิดเห็นที่ 11 #คือเราไม่มีพี่น้องเลยคะอยู่กับพ่อกับเเม่เคยไประบายให้คนข้างบ้านฟัง 
ความคิดเห็นที่ 12 #ใช่เเล้วค่ะเเม่เป็นเเบบหัวโบราณจริงๆ 
เราเป็นเองอ่ะ แม่ไม่ได้เป็น 555
เราไม่ชอบออกไปเที่ยว ไม่ชอบใส่สั้น ชอบใส่กระโปรงนักเรียนยาวๆ ผมก็ปล่อยไว้เฉยๆ ตัดทรงนักเรียนแต่ยาว - - มือถือแม่ก็เปลี่ยนให้ประมาณปีละครั้ง ขนมแม่ก็ไม่ว่าอะไร
จขกท.ลองคุยกะแม่ดูดิ
ไม่เคยเจอค่ะคือแม่เราปล่อยเป็นบางเรื่อง
แต่เพื่อนเราเจอคล้ายๆแบบ จขกท. เลยล่ะ
ห้ามนู่นนี่นั่นขนาดอายุ 16 แล้วดูหนังกับแม่
มีฉากอีโรติกนิดหน่อยแม่เอามือปิดตาเลยค่ะ
เรื่องของกินนี่แม่เราก็ห้ามนะ ว่าอย่ากินบ่อยๆ
เริ่มเชื่อแม่ละเพราะยิ่งกินยิ่งเตี้ย
เรื่องแฟชั่นก็เหมือนกัน
เล่นจะให้ใส่กางเกงเด็กผู้ชายอย่างเดียว เราก็บอกว่า
มันไม่แนว ไม่ไม่แฟชั่น
พ่อช่วยเสริมอีกทัพว่า ลูกมันมีสไตล์ของมัน 
ถ้าเราเป็นจขกท. เราตายแน่ ๆ
เหมือนแม่เราจะไม่ห้ามอะไรเลยซักอย่างน่ะ ทำอะไรทำไป
แต่ห้ามนอนบ้านเพื่อนนอกจากจะมีความจำเป็นจริง ๆ แค่นั้นแหละ
(แต่แม่เราเสียอย่างเดียว โคตรขี้บ่น!)
ถ้าเป็นแบบนี้กับครอบครัวเราของขอบอกกับตัวเองว่า "กูตายแน่"
อึดอัดน่ะแบบนี้ พอดีบ้านเราปล่อยในระดับหนึ่ง แต่ก็ยังค้างบ้านเพื่อน กลับบ้านหลัง 2-3 ทุ่มไม่ได้
เค้าฟรีเรื่องแต่งตัว และเรื่องการกิน เพราะเค้าบอกว่าโตแล้ว ครวจะคิดว่าอะเหมาะไม่เหมาะ
ปล.เราเพิ่งเป็นคนแรกของบ้านน่ะที่ป๊ายอมขนาดนี้ เพราะพี่ๆ เล่าให้ฟั่งว่าเมื่อก่อน อย่าว่าแต่ออกไปเที่ยวเลย แค่ออกจากบ้านหลัง5โมง ก้จะตายแล้ว (บ้านเราจีนแท้)
แม่เราแบบว่า เอาเลยยยยยยยยย !!!!!!!! เอาเลยลูก!!!!!!!! 55555
แฟชั่น แม่ก็ชอบแบบว่า เนี่ยๆ ไม่ใส่บ้างหรอขาสั้นน่ะ เค้าฮิตกันน้า 
โทรศัพท์แม่เราก็ อยากได้มั้ยๆ แม่ซื้อให้ๆ เอาเปล่าๆ 555 (แต่เราไม่เอา)
เรื่องกิน แม่ก็บอก อยากกินมั้ย อยากกินก็เอาเลยยย กินเลย แม่จ่ายให้
เรื่องเที่ยว ไปไหนก็ไปเถอะ แต่ขอแม่ก่อนนะ ไปกับเพื่อนด้วยถ้าจะไป
เรื่องผม จะตัดอะไรตัดไปเถอะลูก
แม่เราสบายๆนิ จะทำอะไรก็ได้ แต่ขอให้มันเป้นสิ่งที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน หรือว่าเป้นสิ่งไม่ดีก็พอ
เราโดนห้ามเที่ยว(แบบเด็ดขาด!เกิดมาในชีวิตเคยไปเที่ยวกับเพื่อนครั้งเดียว)
อีกอย่างแม่เราไม่ให้ไปไหนมาไหนเองหรือไปกับเพื่อนด้วย คือแบบเซ็งมาก
เรื่องแฟชั่นไม่ค่อยอ่ะ แค่ห้ามเรื่องกางเกงขาสั้น(หมายถึงสั้นแบบสมีเหอ )
แล้วเรื่องห้ามสไลด์ผมแค่นั้น 
ปล.เราอายุน้อยกว่าจขกท.นิดเดียวเอง อีกอย่างโลกมันเปลี่ยนไปแล้ว ทำไมแม่ไม่เข้าใจเราบ้างเลย แอบน้อยใจนะ ที่ไม่ได้เป็นแบบเพื่อน เพื่อนจะชวนไปไหนก็ไม่ได้ไป ต้องพูดแต่ว่าแม่ห้ามไป พ่อแม่ไม่ให้ เพื่อนยังบอกเลย "นี่แกอยู่บ้านหรือคุก ไปไหนไม่ได้"
ปล.2 อิจฉาแม่ของคห.28 อยากมีแม่แบบนั้น
เราเข้าใจแม่ จขกท. นะ แต่ก็เข้าใจ จขกท. ด้วยเหมือนกัน
พยายามปรับตัวให้ชิน บางครั้งยอมไม่ได้ก็ลองใช้เหตุผลเข้าช่วยบ้าง
ของแบบนี้ต้องเข้าใจซึ่งกันและกันนะ 
ทำไมชีวิตเราช่างเหมือนกันแบบนี้นะ จขกท . ทั้งเรื่องเที่ยว เรื่องเสื้อผ้า เรื่องผม นี่เกือบเหมือนเราซอยได้ แต่นอกนั้นมันชั่งไม่ต่างอะไรกันเลย = _ =
เรื่องเที่ยว - เมื่อก่อนอะแม่ไม่ให้นะ เดี๋ยวนี้ให้ล้ะ วอนขอจนได้(ให้ตอนม.3 ปัจจุบันม.4)
เรื่องเเฟชั่น - แม่เราชิวๆ5555555
เรื่องผม - เมื่อก่อนเราไม่ทำไรกับผมนะ จนเริ่มโตก้เริ่มเบื่อเลยไปสไลด์วีตอนม.3(แหกกฎรร.555) ขนาดแม่เรายังชอบ แต่พอขึ้นม.4ฝั่งม.ปลายโหดเลยต้องไปตัด เสียดายทั้งแม่ทั้งลูก
เรื่องมือถือ - ของเราไม่เป็นแบบ อยากได้ก้ซื้ออะ เพราะเราเป็นคนประหยัด555.. มีแต่แบบพ่อแม่อยากให้เปลี่ยนเพราะมันเริ่มแย่แล้ว555555555
เรื่องการกิน - โหยยย แม่เราอย่าสนับสนุนอะ กินไรก้กินเลย5555 แต่พวกน้ำอัดลมไรเงี้ยเราจะไม่กินเยอะเดี๋ยวกระเพาะทะลุแม่เราก้เตือนเรื่องนี้บ่อยๆ555555
โหยแต่ถ้าเราเป็นแบบจขกท. นะ คงต้องตบะแตกสักวันอะ ลองคุยกับแม่ดูดิๆ
ลองปรึกษาแม่ของจขกท.ดูนะคะ
ว่าแบบรู้ว่าเป็นห่วง แต่เราก็อยากทำอะไรตามใจบ้าง
หรืออะไรก็ได้ค่ะ เผื่ออะไร ๆ มันจะดีขึ้น 
โอย เป็นผมหงุดหงิดตายห่าเลยนะแบบนี้
เรื่องเที่ยว มือถือ การกิน อ่ะ พออนุโลม
แต่แฟชั่นนี่ถึงขนาดต้องกระโปรงยาว ชุดพื้นเมืองเท่านั้นนี่โอย -*-
ห้ามทรงผมซอย สไลด์แม้แต่นิดเดียว หรือห้ามหน้าม้า ถ้ามันเป็นกฎของรร.ยังโอเค
แต่ถ้ารร.ให้ไว้ได้แต่แม่จขกท.จำกัดสิทธิ์นี่ เิกินไปนะ
นี่แหละที่เรียกว่าพ่อแม่รังแกฉัน
ถ้าพ่อกับแม่ จขกท ไม่ปล่อยให้ จขกท ไปเจอกับโลกข้างนอก
แล้วถ้าสักวันนึง จขกท ต้องไปอยู่ในสังคมโลกกว่างละ?
จขกท ลองพูดกับแม่ดูนะ
เป็นกำลังใจให้จ้ะ เราก็เคยเจอแบบนี้
เราคุยแบบตรงๆเลย ถ้าจะไปเที่ยวเงี้ย ก็บอกเวลาไป-กลับ
ให้ตรงเวลา สัญญานู่นนี่นั่น สู้ๆจ้า
เราคิดว่ามันเกิดจากความเป็นห่วงหวงลูกสาวรึเปล่า ?
ในความคิดของคนเป็นแม่อาจจะมองว่า ลูกยังเด็กอยู่น่ะ
เลยยังไม่อยากปล่อย พอถึงเวลาเราเชื่อว่าแม่เขาอาจจะปล่อยวาง
เอากรอบออก เพราะคิดว่าลูกโตพอที่จะอยู่กับสังคมใหญ่ๆ ได้แล้ว
แต่ก็หลายต่อหลายคนแล้ว ที่ใจแตกเพราะเก็บกด (?) อยู่บ้านอ่านหนังสือ
อย่างเรียบร้อย พอเจอสังคมใหญ่ๆ เข้า 2-3 เดือนผ่านไปพบกันใหม่
ก็เป็นแม่คนหล่ะ
แต่คนเราก็ต้องมีประสบการที่ดีไว้บ้าง ต้องทำอะไรด้วยตัวเอง
ยืนด้วยตัวเอง เพื่ออนาคตใครจะรู้ เราไม่อาจพึ่งใครได้ด้วยตนเอง.
เราพร่ามเยอะไปใช่มั๊ย ? 555555 เหมือนเป็นแม่มาก่อนเลยเนอะ -..-
จริงๆ แล้วมันก็เป็นประสบการเล็กๆ ที่เราเรียนรู้มานั้นหล่ะ
จขกท.ลองพูดคุยกับแม่ดูน่ะ เพื่อแม่จะให้เหตุผลมาบ้าง สู้สู้
ถามแม่ดิสมัยแม่เป็นเด็กแม่ไม่เคยอยากไปเที่ยวกับเพื่อนแบบที่หนูคิดบ้างเหรอ แม่จะทำลายความทรงจำสมัยเด็กของหนูทำไม
แม่เราก็คงแบบแม่ จขกท. แหละมั๊ง 8 ?
แฟชั่น : แม่ถามแบบอยากได้ป่าวแต่ไม่เอา ใส่แต่เสื้อผู้ชาย -__-
โทรศัพท์ : แม่บอกเดี๋ยวจบไปมีงานทำอยากซื้อโทรศัพท์ราคาห้าหมื่นก็แล้วแต่ลูกเหอะ #เอิ่มแม่
เรื่องกิน : อยากกินอะไรได้หมด แต่ถ้าเยอะไปแม่ก็จะบ่น พรุ่งนี้ยังมีวันอีกนะลูก กินพรุ่งนี้ก็ได้
เรื่องเที่ยว : ไม่ให้เลย ไปซื้อปากกาด้ามเดียวยางลบหนึ่งก้อนยังไปกับแม่เถอะ T_T
เรื่องผม : ผมยาวหน้าม้านิดนึง อย่างอื่นไม่ได้แม่ไม่ชอบ
แม่จขกท.โหดไปน่ะ
เที่ยว:เราเที่ยวตั้งแต่ป.5แต่ป.5นี่คือไปกับครอบครัวเพื่อนแล้วก็ครอบครัวเราน่ะ
แฟชั่น:ตอนเด็กๆแม่เราก็เลือกให้ตลอดพอโตขึ้นมาถ้าเราไม่ชอบเราก็จะไม่ใส่ แม่เลยให้เลือกเอง
กิน:กินได้อยากกินเท่าไหร่ก็กินไปแต่ต้องกินให้หมด
โทรศัำพท์:เราไม่ค่อยเปลี่ยนน่ะแต่ก็มีบ้างแลกกับเกรดอะไรงี้
ผม:ซอยผมตอนป.6พอขึ้นม.1ก็ระเบียบนิดนึงแม่สิ่อยากให้เราซอยผม 55555555.
ทั้งนี้ทั้งนั้นเราอยากบอกจขกท.ว่า
ที่แม่ทำเป็นเพราะแม่รักลูก......สุดหัวใจ
เค้าทำเพราะหวังดี เป็นห่วงมากเกินไปจนทำให้จขกท.อึดอัด
เราเข้าใจนะ แต่ก่อนแม่เราก็เป็นแบบนี้
ขาสั้น ไม่ให้ใส่ เราก็ซื้อมาแล้ว บ่นนิดหน่อย แล้วก็เลิก
เรื่องเที่ยว เค้าไม่ค่อยอยากให้ไปไหน แต่ถ้าขอดีๆเค้าก็ให้
ในสายตาพ่อแม่ เรายักเด็กอยู่ตลอดแหละ แม้ว่าเราจะโตแล้วก็ตาม
ของเรานะ
โรงเรียน=นรก
ของ จขกท
โรงเรียน=สวรรค์
เราว่าเข้มไปนะ ครูหรือแม่**
แม่จขกท.เขาอายุห่างกับจขกท.มากป่ะ แบบ จขกท.อายุ 16 แม่จะ 40 หรือ 40 กว่าแล้วเงี้ย
เพราะวัยที่ห่างมันทำให้ความคิดต่างกันมากนะ เราเห็นหลายคนละที่วัยพ่อแม่ห่างกับลูกเกินก็จะเลี้ยงลูกแบบไข่ในหินมาก-น้อยแล้วแต่เคส เพราะความคิดเขามันไม่ค่อยเปลี่ยนตามสมัย
เพราะดูความคิดของแม่จขกท.จะค่อนข้างเหมือนกับผู้ใหญ่ "สมัยก่อน"
ที่อยากให้ลูกเรียบร้อย เป็นกุลสตรี อะไรแบบนี้...จนกลายเป็นการบังคับมากจนเกินไป
ถ้าไม่ใช่ก่อนที่จขกท.จะหงุดหงิด จขกทต้องเข้าใจว่าแม่อาจจะมีปมบางอย่าง
เช่นตอนเด็กๆโดนเลี้ยงมาแบบนี้, เห็นลูกคนอื่นพ่อแม่ปล่อยแล้วเละ(คือคนที่ปล่อยแล้วคุมตัวเองอยู่มันก็มี แต่มันพบเห็นได้ยาก =_=) ฯลฯ
ระบายในเน็ตอาจจะช่วยให้สบายใจได้ แต่ถ้าอยากให้แก้ปัญหาจริงๆ ต้องเปิดใจคุยค่ะ ให้เป็นเรื่องเป็นราวเลย เรียกมานั่งคุยกันทั้งบ้างนี่แหละ อธิบายด้วยเหตุผล ไม่ใช่อารมณ์
ขอให้ทุกอย่างดีขึ้นนะคะ )
เราอายุเท่าจขกท.เลย
แต่แม่เราไม่ขนาดนั้น
เขาก็เป็นห่วงเรื่องเที่ยวอะไรงี้แต่ก็ให้ไปเพราะเห็นว่าโตแล้ว
กางเกงขาสั้นแม่เราก็ไม่อยากให้ใส่เหมือนกัน 55555555
การกินแม่เราให้กินเต็มที่เพราะบ้านเราตัวผอมแม่อยากให้กินเยอะๆจะได้อ้วน
มือถือเราไม่ค่อยได้อะไรมาก เจ๊งก็เปลี่ยน
ส่วนเรื่องผมเราก็ซอยอะแต่ไม่เคยทำสีผมไว้กะรอมหาลัยก่อน แม่บอกว่าคอยหลบฝ่ายปกครองให้ดีเพราะแม่ไม่อยากไปรร.
เราว่าที่แม่จขกท.ห้ามมันก็เกินไป รู้ว่าเขาอาจจะเป็นห่วงแต่แบบบางทีเราก็โตแล้วแต่ก็ยังเป็นเด็กในสายตาเขา แต่มันก็ต้องมีอิสระไปเที่ยวไปไหนมาไหนกับเพื่อนบ้าง
จขกท.ลองหาเวลาแล้วลองเปิดใจคุยกับแม่ดูนะคะ เป็นกำลังใจให้จ้า
เราโดนห้ามแค่
ห้ามให้มีจดหมายจากโรงเรียนแจ้งมาในเรื่องที่ไม่ดีเด็กขาด !
ห้ามไปไหนมาไหนไม่บอก
แค่นั้นแหละ นอกนนั้นปล่อยยย
เเม่ จขกท. เนี้ยบไปนะ
เราคิดว่าเเม่เราหนักเเล้วนะเนี่ย
เเม่เราห้าม ออกไปเที่ยวไหนกับเพื่อนอ้ะ ไปทำงานก้ห้าม ตอนนี้เพื่อนจะไม่เอาเราเข้ากลุ่มเเล้วอ้ะ เเบบเเม่.ม จะไม่มีคนคบเเล้วเว้ยย เราเครียดมากเลย เเค่ไปโรงเรียนยังต้องกำหนดเวลากลับ ถ้ากลับไม่ตรงเวลาก้บ่น
เเต่นอกนั้นเนี่ยปล่อยหมด
เเต่งตัวนี่ เอวสูง เอวต่ำ ขาสั้น เสมอฉิม ไม่ห้าม
การกิน เรากินเป็ปซี่ทุกวัน เพราะพ่อซื้อมาเป็นลัง -_-
ผม เราซอยเเหลกทั้งหัว ตอนตัดเราว่ามันซอยเเรงเเล้วนะ เเม่เราเดินเข้ามาจับผมเเล้วก้บอกว่า "ตรงนี้ยังหนาไปนะ ซอยออกไปอีก เปิดหูด้วย เอ้อ งามม"
เเม่เราห่วงเรื่องออกไปไหนมาไหนอย่างเดียว โอเคเรารู้ว่าเป็นห่วงเเต่เราก้อยากจะออกไปบ้างนะ
บ้านเราก็เป็นแบบนี้นะ ทั้งพ่อทั้งแม่เลย ก็ต้องอดทนเอา ทุกอย่างเค้าทำเพื่อเราทั้งนั้นแหละจ้า
ลองดูคลิปนี้นะ แล้วจะรักแม่มากกว่าเดิม
http://www.youtube.com/watch?v=-Ji5x0XeOXg
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google