[อัพ CM40] '☀ แชร์..ประสบการณ์ของคนที่กินข้าวไม่ตรงเวลา -w-
แอร๋ยยย มีเวลามาตั้งกระทู้เล่นสักที -w-
x : แนะตัวสิด๋อย
me : ชื่อเจอร์รีคเคอะ อายุสิบเจ็ดเอ๊าะๆ
ส่วนสูง 160+
น้ำหนัก 36
x : นิสัยการกิน การนอน
me : - กินไม่เป็นเวลา
- ไม่ชอบกินข้าวเช้า เพราะตื่นมากินไม่ทัน
- ตื่นประจำ บ่ายโมง - บ่ายสอง หลับยันห้าโมงเย็นยังมี
- บางวันกินข้าวแค่มื้อเดียว บางวันไม่กินเลย
- เบื่ออาหาร
- กินข้าวแค่ทัพพีเดียว ไม่ๆ ไม่ถึงทัพพี
x : เริ่มเหอะ คนอ่านรำคาญแกแล้ว อิด๋อย
me : เรื่องมันมีอยู่ว่า...
วันเสาร์ที่ xx เดือน มิ.ย. 2555
หลังเลิกเรียนพิเศษ ก็ไปซื้อชาเขียวร้านประจำมากินตามปกติ จนได้เวลากลับบ้านประมาณ 17.00 กลับไปอยู่บ้านได้สักพักก็เกิดอาการปวดท้อง ซึ่งก็คิดว่าเป็นอาการตามปกติแหละ เพราะตั้งแต่เช้าก็ไม่ได้กินข้าว กินแค่ชาเขียวไปนี่เอง
ตอนแรกเราก็นึกว่าปวดท้องธรรมดา เป็นโรคกระเพาะอะไรงี้ พอบอกแม่ว่าปวดท้อง แม่ก็บอกว่า..
แม่ : เป็นไงละ ไม่ยอมกินข้าว
มี : ปวดท้อง ปวดท้อง ปวดท้อง
*นอนปิดอยู่บนโต๊ะแล้ว*
แม่ : อะยา
*ยื่นยาแก้ปวดท้องมาให้กิน เราก็รับมาแล้วแกะกิน ซึ่งปกติกินแล้วมันหาย แต่นี่ไม่ใช่เว้.ยแก*
มี : ปวดท้องงงงงงงงง T_________T
ตอนนั้นพูดอยู่คำเดียว คือ ปวดท้อง แล้วก็เอามือกุมท้อง ดิ้นไปมา แม่เห็นก็มองแบบว่าคงไม่ได้เล่นละ ก็เรียกน้องที่กำลังจะไปข้างนอก ให้ลากเราไปขึ้นรถ เพื่อไปโรงพยาบาล..
โรงพยาบาล *มาไวปร้าาาา*
ก่อนขึ้นรถ อินี่มือไวคว้าถุงพลาสติกติดมือมาด้วย เพราะมันมีอาการอยากอาเจียน
เมื่อมาถึงโรงพยาบาล ก็ต้องไปขอบัตรอะไรสักอย่างก่อน ให้เขียนประวัติอะไรไม่รู้เยอะแยะ เราก็นั่งรออยู่บนเก้าอี้ ตรงที่เรานั่งตอนนั้นไม่มีใครนั่งอยู่เลย อารมณ์แบบ กรุอยาก อ้วกมากค่า สักพักมาเลย..
*ถุงพร้อม!!*
มี : อ้วก!!
*ชาเขียวเต็มเลอออ
*แม่หันควับ! แล้วก็ไปเร่งพยาบาลที่เคาท์เตอร์ให้รีบๆทำใบอะไรนั้น จากนั้นก็หันมาดูเราว่าเป็นอะไรมากรึเปล่า
เมื่อได้ใบเวนตะไลนั้น ก็พาไปห้องฉุกเฉิน *กว่ากรุจะได้ไป*
ก่อนไปห้องฉุกเฉินจ้าา
มีคนมานั่งข้างๆเรา ก็เห็นนะเว้.ยว่าเราอ้วกแตก ไม่มีช่วยลูบหลังอะไรให้อะ ก่อนไปอ้วกใส่แม่.งเลย เลอะมันตรงนั้นแหละ
*ทำจริง โนเมค* ห้องฉุกเฉิน
ก็ยังอ้วกแตกตลอดการเดินทาง...
ไปถึงพยาบาลก็ให้ขึ้นเตียงนอน วัดชีพจร วัดหัวใจ วัดความดัน *วันเอี้ยไรเยอะแยะ* เราเห็นพยาบาลทำหน้าแหยงๆ หมั่นไส้ อ้วกใส่เลอออ *ทำจริง โนเมคอีกแหละแก*
พยาบาล : จะอ้วกก็บอกกันก่อนสิคะ
มี : *มองหน้าพยาบาลแบบค้อนๆ*
พยาบาล : *เดินไปหยิบถุงสำหรับอ้วกมาให้*
มี :
มี : อ้วก!! *ขณะนั้นพยาบาลกำลังยืนถุงให้ กระโดดหลบอ้วกรอบสองแทบไม่ทัน*
พยาบาล : เอ๊า! เอาถุงมาให้แล้วเนี่ย *ลากเตียงที่เรานอนอยู่ไปอีกทาง เพื่อทำความสะอาด*
โมเมนต์นี้ พิมพ์ไปสะใจไปเบาเบา
พออ้วกหมดไส้หมดพุง ก็ร้องครวญครางเจ็บท้องต่อไป
สักพักหมอมา #อร๋ายยย กรุรอให้มาตั้งนาน
ก็มาถามอาการว่าเป็นไง เป็นอะไรบ้าง บลาๆๆ จากนั้นก็ให้ยาแก้ปวดมากิน เม็ดควา.ย มาก กินเสร็จก็ร้องครวญครางต่อ
เข้าใจอารมณ์ตอนนั้นปะ..เหมือนเด็กร้องไห้ไม่ฟังอะไรสักอย่างอะ หมอก็ใจดีเฟ่อ พูดเกลี่ยกล่อม #แต่กรุหาสนไม่กรุเจ็บท้องอย่างหาที่สุดมิได้ จนเหมือนยาที่ให้กินไม่ได้ผลเลยฉีดยา ยาออกฤทธิ์ไวจริงอะไรจริง มันหายเจ็บแค่แปปๆ ก็ปวดต่อ
หมอให้เรานอนพักที่ห้องฉุกเฉิน จนกว่าเราจะรู้สึกดีถึงกลับบ้าน ครั้งแรกหลังฉีดยาไป มันก็บรรเทาได้ ก็เลยเออ..ดีขึ้นละ ลุกจากเตียงจะลงมาเท่านั้นแหละ วูบเลยค่า
ทำไงได้..หมอก็ให้นอนต่ออีก เราเจ็บท้องต่ออีก
จนรู้สึกบรรเทารอบที่สอง อันนี้ดื้อจะกลับบ้าน เพราะขี้เกียจนอนแล้ว ถามว่ายังเจ็บไหม? โคร.ตๆ ก่อนกลับบ้าน แม่ก็แวะที่เซเว่นซื้อข้าวต้มมาให้กิน ตอนนั้นแม่ไปรับน้องมาเฝ้าเราที่ห้องฉุกเฉินแล้ว แม่กับน้องก็เข้าไปเลือกอาหารในเซเว่น โมเมนต์ตอนนั้น เลือกกันนานอิ๋บอ๋อยเลย เราก็รออยู่ด้านนอก เจ็บท้องก็เจ็บ ยังให้มารออีก
นั่งบิดนอนบิดอยู่บนรถ จนกลับถึงบ้าน กินข้าวต้มไปแค่ช้อนเดียวก็ต้องวาง มันกลืนไม่ลงเลยละแก แค่คำแรกก็ร่วมชั่วโมง กว่าจะกลืนหมด ที่ต้องกินก็เพราะว่าหมอให้ยาแก้ปวดมาแล้วต้องกินทุกๆ 4 ชั่วโมง เลยต้องกินข้าวรองท้องไปบ้าน
หลังจากนั้นก็เช็ดตัว *น้ำไม่อาบ
* แล้วเข้านอน..เรานอนข้างแม่อะแก แล้วก่อนนอนแม่ก็บอกว่า..
แม่ : จับมือแม่ไว้นะ ถ้าเจ็บท้องให้บีบมือแม่แรงๆ
มี : *เอื้อมมือไปจับมือแม่ไว้ แล้วก็ล้มตัวนอน*
ระหว่างคืนวันเสาร์กับวันอาทิตย์ เป็นคืนที่ยาวนานที่สุดสำหรับเราเลยก็ว่าได้ เราจำได้ว่าเราทั้งบีบทั้งจิกมือแม่เลยอะแก
มันเจ็บจะขาดใจอยู่ตรงหน้าเธอ #ไม่ใช่ละเออนั้นละ..ระหว่างนั้นแม่ก็จะเรียกปลุกให้กินยาทุก 4 ชั่วโมงที่ได้มา แต่ในระหว่างที่ทุกคนในบ้านหลับ เราก็สะดุ้งตื่นมาทุกครั้งเพราะความเจ็บท้อง แล้วแสงที่ส่องมาจากหน้าต่างมันส่องเข้ามา เราก็เห็นว่าท้องมันป่องกว่าปกติ จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆ มันก็ใหญ่ขึ้นทีละนิดๆ คืนนั้นเรานอนไม่ถึง 3 ชั่วโมง นอนไปได้ไม่กี่นาทีกำลังเคลิ้ม มันก็จี๊ดขึ้นมา ทรมานมากอะแก มีโมเมนต์นึง เราถึงกับนั่งหลับ มือนึงกุมท้อง อีกมือนึงกุมมือแม่ไว้
ถ้าจำไม่ผิดประมาณตีสามตีสี่เราเริ่มลากตัวเองไปตรงมุมห้องมุมหนึ่ง มุมนั้นมีตู้หนังสือเป็นชั้นๆ เราก็ลากผ้ารอง ผ้าห่ม หมอน หมอนข้างไปตรงนั้น เผื่อหวังว่าจะนั่งหลับตรงมุมนั้น เพราะชั้นของมันน่าจะเป็นที่วางหัวได้ แต่ก็ไม่.. นอนไปได้สักพักก็สะดุ้งตื่นเพราะความเจ็บอีก คือ.. มันเจ็บตลอดทั้งคืนอะแก มีโมเมนต์นึงตอนนั้น นั่งร้องไห้เพราะความเจ็บกับความที่เราไม่ได้นอนนี่ละ
เช้าวันอาทิตย์
กรุหลับไปตอนไหน #ถถถถถถถถถ
วันนี้เป็นวันประชุมผู้ปกครองจ้าา แม่กับน้องก็ไปประชุมผู้ปกครองกัน และปล่อยให้เราอยู่บ้านคนเดียว #เหว่ว้า
อากาศจริงๆมันดูเหมือนไม่ร้อน แต่ตัวเรานี่เหงื่อไหลสุดๆ ก็เลยไปเปิดพัดลม เปิดเบอร์แรงสุด!
แล้วก็นอนพิงตู้หนังสือพร้อมกับความเจ็บปวดต่อ Zzz.. จนเวลาประมาณสิบโมง (มั้ง
) เราปวดถึงขีดสุดละจ้าา เปิดดูท้องตัวเองก็ป่องขึ้นกว่าเมื่อคืนมาก!!
เราก็เลยโทรไปหาแม่ เดี๋ยวมาต่อตอนดึกนะแกร์ ไปเรียนพิเศษก่อน
▼ △ ▼ △ ▼ △ ▼ △ ▼ △ ▼ △ ▼ △ ▼ △ ▼ △ ▼ △ ▼ △
❥ cm 12
❥ cm 26
❥ cm 31
❥ cm 40
END
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
เราก็เป็น กินข้าวไม่ตรงเวลากินมั่งไม่กินมั่ง แรกๆกินยาหาย หลังๆฉีดยาแบบจขกท.เลยแต่ไม่มีอ้วก55555 สุดท้ายเป็นหนัก ส่องกล้องจ้า ส่องทางปา.ก เข้าไปตรวจลำไส้ ทุกวันนี้ยาเต็มบ้านเลยจ้ะ ยาน้ำยาเม็ดยาเคี้ยว หื้มมมม
จขกท. ผอมมากเลยอ่ะ แบบสูงพอๆกับเรา
แต่น้ำหนักน้อยมาก 555555 แบ่งความหิวเราไปมั้ย
หิวบ่อยเกิน
เราปวดถึงขีดสุดละจ้าา เปิดดูท้องตัวเองก็ป่องขึ้นกว่าเมื่อคืนมาก!! เราก็เลยโทรไปหาแม่
มี : *ยอดเงินของคุณน้อยว่า 20 บาท กรุณา..* #เกลียดมึ.งคะ
*วางสายโทรใหม่*
มี : แม่ อยู่ไหนแล้ว *อารมณ์น้ำตาคลอเบ้า*
แม่ : อยู่บิ๊กซี มาซื้อของ เดี๋ยวแม่ก็กลับแล้ว
มี : เจ็บท้องงงงงงงงง ท้องมันป่องด้วย ป่องมากด้วย
แม่ : งั้นรอแม่แปป แม่จะรีบไป
คือ..บิ๊กซีกับบ้านเราอยู่ไกลกันพอสมควร แต่แค่แปปเดียวแม่ก็มาถึง พอมาถึงเราไม่ค่อยมีสติแล้วอะ รู้บ้างไม่รู้บ้าง ต่อไปนี้จะเป็นฟังจากที่แม่เล่าให้ฟัง.. แม่บอกว่า...
เมื่อมาถึงบ้านก็รีบขึ้นมาหาเราที่อยู่บนหน้า แค่เห็นหน้าเท่านั้นแม่แทบช๊อค เพราะหน้าซีดมาก แทบไม่มีเลือดเลย แล้วก็ดูเหมิอนว่าเราจะหมดสติให้ได้อะ คือ..เราช๊อคไปแล้ว แม่พาเราไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อไปโรงพยาบาล ระหว่างเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ต้องประคองเราไปด้วย เพราะยืนไม่ได้เลย ตอนลงบันไดไปชั้นล่างก็ต้องประคองไปทีละนิด
เมื่อถึงชั้นล่างพร้อมปุ๊บ! แม่ก็จะพาเราไปส่งโรงพยาบาลโดยมอเตอร์ไซต์!! พอมาหน้าบ้าน ป้าข้างบ้าน + คนงานแถวบ้านก็ตกใจสภาพเรามาก มันซึดไปทั้งตัว ไม่มีแรงยืน ฟังพูดไม่รู้เรื่องแล้ว
ป้าข้างบ้านเห็นว่าแม่จะเอาเราขึ้นมอ'ไซต์ไปส่ง ก็เลยอาสาพาไปส่งเอง เพราะป้ามีรถเก๋ง เปิดไซเรนเลยจ้า (สามีป้าแกเป็นตำรวจอะนะ)
*โรงพยาบาลกับบ้านไม่ไกลกันหรอก เดินไม่ถึงสิบนาทีก็ถึง*
โรงพยาบาล *เดิม*
มาถึงปุ๊บ ขึ้นเตียง ลากไปห้องฉุกเฉินเลยค่า ถามว่าตอนนั้นเรามีสติไหม ก็พอฟังคนพูดได้บ้าง แต่ขยับปากพูดแทบไม่ได้ มันเหนื่อย มันล้า
*ตอนระหว่างทางมาโรงพยาบาล แม่กับป้าก็พยาบาลคุย เรียกเรา เราก็พอรู้เรื่อง ก็ตอบไปแค่ อื่อ อื้ม แค่นี้*
ห้องฉุกเฉิน
มาอีกแล้วจ้าา.. สารพัดจะวัดกัน หนักไปกว่านั้นคือคำถาม.. คือเข้าใจอารมณ์ปะ มันขี้เกียจตอบ มันเจ็บ มันนู้นนี่นั้น จ/จถตึภ จๅึถถพำฟสกดสฟ
*ตอนนี้**ังไม่กันแม่ออกไปจากเรา ส่วนป้าไปขอบัตรเวนตะไล*
หมอ ญ 1 : เจ็บตรงไหน
มี : เอามือจับที่ท้องด้านซ้าย
หมอ ญ 1 : ตรงนี้ใช่ไหม *เอามือกดไปทั่วบริเวณที่เราเจ็บ จนโดนจุดที่เจ็บจริงๆ*
มี : อื่อๆ
หมอ ญ 1 : เจ็บยังไง
มี : *อะไรว.ะ เจ็บยังไง ก็มันเจ็บจะให้กรุเจ็บยังไง :: คิดในใจ แล้วมองหมอแบบอึนๆ*
หมอ ญ 1 : เจ็บจี๊ดๆ เจ็บหนึบๆ เจ็บตึบๆ เจ็บบิดๆ บลาๆ
มี : *ที่พูดมาคืออะไร กรุงงค่ะ :: คิดในใจ แล้วมองหมอแบบอึนๆ*
มี : จี๊ด *กรุมั่วเอา*
หมอ ญ 1 : วัด บลาๆๆๆ แล้วรอบัตรเวนตะไล *คุยกับพยาบาล*
ตอนนั้นนอนเจ็บให้เขาวัดสักพัก ก็มีหมอคนนึงมาอะแก หล่อโคร.ต หน้าใสเด้งดึ้ง >< คนนี้เป็นคนละคนกับหมอวันเสาร์นะ -w-
พอหมอหล่อเข้ามา เหมือนโดนเรียกมาให้ดูอาการเราอะ เขาก็เข็นเตียงเราไปอีกด้านหนึ่ง พร้อมกับกันแม่ออกไป เขาก็ถามคล้ายหมอ ญ 1 เลย เจ็บยังไง เจ็บตรงไหน *กรุก็มั่วต่อ* พอถามอาการเบื้องต้น จากนั้นหมอก็เริ่มคำถามแรก..
หมอหล่อ : มีแฟนรึยัง
มี : *นอนอึนมองหน้าหมอ หร้อมกับนึก :: ที่กรุกับเขาเป็นอยู่นี่เรียกว่าแฟนรึเปล่าว.ะ*
หมอหล่อ : เคยมีอะไรกันไหม
มี : พยักหน้า *พยักหน้าตอบคำถามที่ถามว่ามีแฟนแล้ว เป็นจังหวะเดียวกับที่หมอถามคำถามที่สอง* #กรุซวยมาก
มี : *หน้าเอ๋อมากตอนนั้น เพิ่งนึกได้ว่ากรุตอบคนละคำถามกับหมอ*
หมอหล่อ : แล้วได้ป้องกันไหม
มี : ส่ายหัว *ส่ายหัวนี่คือ ปฏิเสธไ.อ่เรื่องเพศสัมพันธ์นั้นเว้.ยยยย แล้วเสื.อกส่ายตรงกับที่หมอถามคำถามที่สาม* #ชีวิตแค่โดนทำร้าย 
◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇
ไปกินข้าวต่อ งั่บๆ
ปลาลิง : อารมณ์ตอนนั้น กรุเคืองหมอหล่อมาก
ตอนต่อไปมีอัลตร้าซาว #ว๊ายๆกรุจะมีลูก #ถุ้ยยย
◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇
ทำไมมีแต่คนขำที่หมอถาม ตอนเล่าให้เพื่อนฟังมันก็ขำกันทั้งห้อง
ถ้าติดตามต่อไป..ลองนับดูว่าจขกท.ถูกหาว่าเป็นกี่โรค
◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇
มี : ส่ายหัว *ส่ายหัวนี่คือ ปฏิเสธไ.อ่เรื่องเพศสัมพันธ์นั้นเว้.ยยยย แล้วเสื.อกส่ายตรงกับที่หมอถามคำถามที่สาม* #ชีวิตแค่โดนทำร้าย
พอส่ายหัวปุ๊บ หมอก็พึมพำอะไรกับพยาบาล แล้วก็ลากเราไปที่โซนหนึ่ง ลากม่านปิด ก่อนปิดม่านเราก็หันไปมองแม่ ประมาณว่า *หมอจะทำอะไรกรุคะ #แอร๋ยยย ><* ก
จากนั้นก็อยู่กับพยาบาลสองคน *หมอหล่อกรุไปไหน* พยาบาลก็จัดการสอดสายปัสสาวะอะไรพวกนั้น แล้วเหมือนเห็นเราสั่นๆ ก็ถาม
พยาบาล 1 : หนาวเหรอ 
มี : พยักหน้า *แอร์ตกตรงกรุไม่หนาวมั้ง*
พยาบาล 1 : งั้นเอาผ้าไปห่มก่อนละกัน *ห่มผ้าให้* #โคร.ตเลิฟพยาบาลคนนี้เลย
หลังจากเสร็จธุระพยาบาล หมอหล่อก็มา มาพร้อมกับเครื่องตรวจอัลตราซาวนด์ ตอนนั้นเอ๋อมาก เอามาทำหอกทอดเหรอ ? พอลากเครื่องนั้นมาก็เปิดเครื่อง ฟดกาหฟห่ดสอ อะไรทั้งหลาย เอาเจลฟ้าๆ *แบบในละครเลยอะแก* มาลูบบนท้องป่องๆ แล้วก็วนๆอยู่นั้นแหละ #โชคดีกรุไม่บ้าจี้ไม่งั้นถีบหมอแน่ แต่กรุเย็น #อารมณ์ตอนนั้นทั้งเย็นทั้งฟิน
*ก่อนหน้านี้เขาฉีดยาบรรเทาไว้ก่อน เราก็เลยไม่ค่อยเจ็บท้อง แต่มันก็จี๊ดมาเป็นระยะๆ*
ระหว่างนั้นหมอก็พึมพำเป็นภาษาอังกฤษกับพยาบาล เกี่ยวกับรูปที่ขึ้นบนจอเครื่องตรวจฯอะ พอกรุหันไปมอง หมอหล่อก็หันเครื่องหนี
ตรวจไปสักพัก หมอก็เก็บเครื่องแล้วก็ถามอาการเดิมๆ เจ็บตรงไหนอะไรยังไง #ถามกรุไปแล้วไม่ใช่เรอะ แล้วก็ให้พยาบาลลากเตียงออกไปหาแม่ แล้วก็พาเราไปที่ห้องพักผู้ป่วย ก่อนหน้านี้หมอก็เรียกแม่ไปคุยอะไรสักอย่าง *ตอนนั้นเราก็อยู่ห้องพักผู้ป่วยรวมแล้ว*
ห้องพักผู้ป่วยรวม
เราก็นอนเจ็บอยู่สักพักแม่ก็มาถึง
แม่ : ตอนหมอกันแม่ออกมา หมอถามอะไรรึเปล่า
มี : พยักหน้า
แม่ : ถามว่า..
มี : บลาๆๆๆ *ก็เล่าไปตามนั้น*
แม่ : หมอก็เรียกแม่ไปถามว่าลูกเคยไปทำแท้งรึเปล่า แม่ก็งงว่าอย่างลูกจะไปทำแท้งได้ยังไง แม่เลี้ยงลูกมาอย่างดี บลาๆ
มี : *เอี้ยอะไร กรุไปทำแท้งตอนไหนคะ *
ณ โมเมนต์นั้น มีแต่คนหาว่ากรุท้อง ระหว่างรออะไรสักอย่างก็นอนนึกกรุไปมีอะไรกับใครตอนไหนรึเปล่าว.ะ กรุเคยจ้องหน้าชายหล่อคนนึง นี่กรุท้องแล้วใช่ไหมอะ #กรุไม่ใช่ปลากัดนะจ้องหน้าแล้วท้อง
พออยู่ที่ห้องพักผู้ป่วยสักพัก เขาก็พาไปที่ห้องเอ็กซเรย์เฉยๆ
เอ็กซเรย์เฉยๆ
เมื่อเข้าสู่ห้องเอ็กซเรย์เฉยๆ ตอนนั้นอาการเจ็บท้องกำเริบ 
ก็เข้าห้องเอ็กซเรย์เฉยๆไป มันไม่ใช่เครื่องเอ็กซเรย์อะแก เกตปะ ? มันแบบ..ฟเกาฟวส หสกด่สาห เออช่างมัน มีผู้เชี่ยวชาญ (จะเรียกหมอก็ไม่ได้อะ) สองคน ชายกับหญิง
ชาย : นั่งไหวไหม
มี : ส่ายหัว
ชาย : งั้นเอ็กซเรย์แบบนี้ดูก่อน
- - เอ็กซเรย์ไป - -
หญิง : คงต้องนั่งเอ็กซเรย์แล้วแหละ
มี :
จากนั้นพี่ผช.ก็พยุงเราเอาไว้ แล้วให้พี่ผญ.เป็นคนเอ็ซเรย์..พอเอ็กซเรย์เสร็จก็ไปอยู่ห้องพักผู้ป่วยก่อน..
ห้องผู้ป่วยรวม
พอกลับมาก็พบว่าพ่อตรงดิ่งมาจากกทม.เลยค่า *เราเด็กตจว.อะนะ แค่สองสามเก้าก็ถึงกทม.ละ #ใครรู้หนูอยู่จว.อะไรเอาไปหนึ่งสตางค์ *
หลังจากนั้นพยาบาลก็เรียกแม่ไปสอบถามอะไรสักอย่าง แล้วก็กลับมาพร้อมกับยาสีชมพูดูน่ากิน และน้ำแดงเฮลบลูบอย เห็นตอนแรกแบบว่า *หิวเอี้ยๆเพราะไม่ได้กินอะไรตั้งแต่วันเสาร์*
พยาบาล 2 : ยานี่ทานก่อนไปเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์ เพราะน้องมีประวัติแพ้อาหารทะเล เลยต้องทางกันไว้ก่อน เนื่องจากจะมีรังสี ฟเกฟ บลาๆๆๆ
มี : *รับมา กระดกกิน พอเปิดฝาขวดน้ำเฮลฯเท่านั้นละ..กลิ่นแบบ *
มี : ไม่กิน
พยาบาล : ไม่กินไม่ได้นะคะ เพราะน้ำนี่จะไปเป็นสีปรากฏอยู่ในช่องท้อง เวลาเอ็กเรย์จะได้เห็นชัดๆ แล้วนี่ก็ตารางการกิน ต้องกินให้หมดภายในหนึ่งชั่วโมง
*แล้วก็ยื่นใบมาให้ น้ำเฮลฯเป็นขวดสองลิตรอะแก แล้วให้กินสี่รอบ ปะละ แค่กลิ่นก็ไม่ไหวแล้วอะ*
★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆
x : อยากรู้กลิ่นเป็นไง ?
มี : ลองเอาเฮลฯสีแดงไปละลายน้ำให้เจือจางที่สุด แล้วเอายาอะไรก็ได้ไปละลาย ใส่ยาไปเยอะๆเลย กลิ่นงั้นเลยอะ
x : อ่อออ เล่าต่อสิด๋อย
★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆
เราก็จิบไปทีละนิด ตอนแรกก็แบบ. เอาเว้.ย!! สู้! กระดกหมดแก้วแล้วก็พรวดออกมา 
มันไม่ไหวอะแกร์
★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆
x : อยากรู้รสชาติเป็นไง
มี : เคยกินยาพาราฯละลายน้ำปะ ประมาณนั้นเลย แต่อันนี้จะมีรสชาติและกลิ่นของเฮลฯแดงนิด นิ๊ดดดดดดดดด
x : อ่อออ เล่าต่อสิด๋อย
★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆
ห้องเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์
ก่อนหน้าที่จะเข้าห้อง พ่อ พยาบาล ผู้ช่วยพยาบาลก็บอกว่าให้กินให้หมดแค่แก้วนี้ (มันเต็มแก้ว ) แล้วก็พอ..จะได้เข้าห้องตรวจอะไรงี้
ตอนนั้นพยาบาลกับผู้ช่วย ไปเตรียมอุปกรณ์ในห้อง ก็เหลือแค่แม่ พ่อ และเรา
พ่อ : อะ กินให้หมด *ยื่นแก้วมาให้*
มี : *รับแก้วมา มองหน้าแม่ปริบๆ*
แม่ : พ่อ ไปเอาทิชชูที่วางบนหัวเตียงมาสิ
พ่อ : *ไปอย่างง่ายดาย*
แม่ : *พอพ่อไป แม่ก็หยิบแก้วน้ำเฮลฯ เทใส่ถุงส่วนตัวของเราทันที แล้วก็เหลือไว้นิดๆ*
แม่ : อะ เหลือแค่นี้ กินซะ
มี :
พ่อ : *มาพอดีกับตอนที่เทเสร็จแล้ว* อ่าว ทำไมกินไวจัง แอบเททิ้งรึเปล่า
แม่ : เททิ้งที่ไหนละ ไปเรียกพยาบาลมาลากเตียงได้แล้ว ไปๆ
*พอพ่อไปเรียกพยาบาล ก็ส่งยิ้มแบบรู้กันแม่ลูก #ฮามากตอนนั้น*
เมื่อเข้าสู่ห้องเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์ของจริง
ตามภาพอะแก เป็นแบบนั้นเลย ตอนแรกเรานอนเตียงเข็นปะละ พี่ที่อยู่ในห้องนั้นถ้าจำไม่ผิดมี 3 คน เป็น ญ 2 ชาย 1 สามคนนี้เป็นคนละคนกับที่ห้องเอ็กซเรย์เฉยๆนะ
ชาย : ขยับตัวลงไปนอนบนแท่นไหวไหม
มี : ส่ายหัว *กรุไม่ไหว กรุเมื่อยย*
*แล้วพี่ที่อยู่ในห้องนั้นก็ช่วยกันเอาตัวเราไปบนแท่น*
ชาย : ตัวเบามาก หนักเท่าไหร่เนี่ย
มี : 39 *ตอนนั้นหนัก 39 อยู่ค่าาา*
หญิง 1 : เห็นในประวัติบอกว่าแพ้อาหารทะเล คงขาดสารอาหารจากทะเลด้วยละสิ
หญิง 2 : พี่ขอฉีดยาหน่อยน้า เจ็บนิดนึง
มี :
หญิง 2 : นิดเดียว เจ็บเท่ามดกัดๆ
*ฉีดเข้าที่ไหล่ ก่อนหน้านี้ที่โดนฉีดก็ไม่คิดอะไรนะ แต่อันนี้กรุกลัวอะ*
มี : จับแขนพี่ผช.แล้วจิก
หญิง 1 : *จับเราตะแคงซ้าย แล้วทำอะไรไม่รู้ มันเป็นแท่งๆไว้สวนทวารอะแก แค่เห็นกรุก็เจ็บละ เขาฉีดยาอะไรใส่ไปที่แท่งนั้น แล้วก็สวดทวาร * #เจ็บเอี้ยๆ #จิกแขนพี่ผช.
*ฉีดเข้าที่ไหล่ ก่อนหน้านี้ที่โดนฉีดก็ไม่คิดอะไรนะ แต่อันนี้กรุกลัวอะ*[/color]
มี : จับแขนพี่ผช.แล้วจิก
หญิง 1 : *จับเราตะแคงซ้าย แล้วทำอะไรไม่รู้ มันเป็นแท่งๆไว้สวนทวารอะแก แค่เห็นกรุก็เจ็บละ เขาฉีดยาอะไรใส่ไปที่แท่งนั้น แล้วก็สวดทวาร * #เจ็บเอี้ยๆ #จิกแขนพี่ผช.
จากนั้นพี่เขาก็ให้เรานอนหงาย แล้วตอนนั้นเราร้องไห้หนักมากอะ ทั้งกลัวทั้งเจ็บ สารพัดความรู้สึก แล้วทีงี้ประตูระหว่างห้องรอเอ็กซเรย์กับห้องเอ็กซเรย์มันปิดไม่สนิท เราเหลือบไปเห็นพ่อกับแม่มองมาที่เราแล้วก็ร้องไห้อะแก เราก็ร้องหนักกว่าเก่าดิ 
แล้วพี่ผช.เหมือนเห็นว่าเราจ้องอยู่ ก็เดินไปปิดประตู แล้วพูดว่า..
ชาย : อย่าร้องๆ เห็นไหมแม่ร้องไห้ใหญ่แล้ว
มี :
จากนั้น.. พี่หญิง 1 ก็บอกเราว่า..
หญิง 1 : เอาละ สูดหายใจเข้าลึกๆนะ
มี : *สูดดดดดดดดด*
หญิง 1 : แบบนั้นละ พอพี่บอกให้กลั้นหายใจก็ต้องกลั้นนะ ห้ามหายใจออกมาเด็ดขาด บลาๆๆ
แล้วอิแท่นนั้นก็เลื่อนเข้าไปช้าๆ แล้วไปหยุดอยู่ด้านหน้า..
หญิง 1 : กลั้นหายใจ
มี : ***!*
เหย.ดด ตอนที่แท่นนั้นเลื่อนไปช้าๆ เราเห็นรังสีสีแดงๆอะแก กรุตกใจถอนหายใจเลยขร้ะ
หญิง 1 : เอาใหม่ กลั้นหายใจ
มี : ***ต่อ..*
พอเลื่อนเข้าไปมันรู้สึกร้อนวูบๆอะแก ร้อนไปทั้งตัวเลย *ตอนนั้นความเจ็บท้องไม่ค่อยมีแล้ว* แล้วรู้สึกปวดขรี้ ปวดฉี่ ปล่อยมันตรงนั้นเลย #อัปปรี มันอั้นไม่อยู่อะแก พอมันร้อนวูบๆ มันก็ออกเลย เอ็กซเรย์เข้า ออกแบบนี้อีก 2 รอบ ก็ให้เราไปพักที่ห้องพักผู้ป่วย
ณ โมเมนต์นั้น หลังจากออกจากห้องเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์ ก็ไม่ค่อยได้สติแล้วอะ จำอะไรไม่ค่อยได้ จะจำได้แค่บางฉากแล้วก็วูบหลับไป
◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇
ไปกินข้าวดีฟ่า #ฟิ้วว
#รวมแล้วจะมีเอ็กซเรย์ 4 รอบ เหลืออีกหนึ่งรอบ รอติดตามตอนต่อไป -w- ทรมานกว่านี้ยังมีฮ้า
เรารู้ว่าท้องป่องเพราะอะไร คือเราเรียนเจ๊บีมมา #ผิด
คือแบบเวลาที่เราอ้ะ แบบไม่ค่อยกินข้าว มันก็จะไม่มีอะไรไปเลี้ยงร่างกาย
ทำให้ร่างกายต้องดึงโปร**ชื่ออาบูมินมาใช้ง้ะ
มันก็จะทำให้เราบวมน้ำ ไรเงี้ย
#คล้ายๆพวกโรคของเด็กเอธิโอเปียอะ
#คิดไกลไปไหม 555555555
◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇
cm.29 :: อั้ยย้ะ! ไม่ถูก 555555555
◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇
หลังจากที่ตอนนั้นสติเลอะเลือนแล้ว.. มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่อยู่ในห้องอัลตราซาวด์ รู้สึกหมอเขายังคาใจกับที่เราไปทำแท้งแล้วยังมีก้อนเนื้ออยู่ในท้อง เลยทำให้ท้องป่อง #พยาบาลที่รู้จักเขามาเล่าให้ฟัง #คือคาใจที่กรุตอบคำถามไปยังนั้นใช่ม๊ายยยยย
ตื่นมาอีกทีก็อยู่ห้องพักผู้ป่วย และก็มีผู้ช่วยพยาบาลกับพยาบาล 3-4 คนเข้ามาบอกประมาณว่าจะผ่าตัดๆ #ผ่าตัดเอี้ยไรอีกกกกกก และเขาก็ให้เราย้ายไปนอนเตียงเข็น เข็นได้สะอิดสะเอียดที่สุด แบบบเลี้ยวไปเลี้ยวมาอะแกร์ กรุก็เพิ่งตื่น จะลุกมาอ้วกแตกอยู่ละ เออออ ตอนนั้นถูกฉีดยาให้น้ำเกลือตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ว.ะ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ตื่นมารู้ว่าอยู่ห้องอัลตร้าซาวด์
พอรู้สึกเวียนหัวก็หลับแม่.งเลย แล้วไปสะดุ้งตื่นก็ตอนอยู่ห้องผ่าตัด #เหยดดดดดดด ก่อนหน้านี้อยากรู้มากว่าในห้องผ่าตัดมันจะเหมือนในหนังป่าวว.ะ อยากเข้าไปดูสักครั้งอะ อะไรงี้ ในที่สุดกรุก็ได้เข้าคะ ลืมตามาก็เห็นอินี่... แท่นแทนแท๊นนนนน #น่าตื่นเต้นปะค่ะดอ.กกกก
ส่องเต็มตากรุเลยค่ะ เราก็กระพริบตาสักแปป แล้วรู้สึกว่าเขาถอดเสื้อออกหมดแล้วอะแกร์ #เขินนนนนนนนน >< #เขินป้อคิงก๊ะ
หลังจากนั้นก็รู้สึกเย็นๆที่เหนือหน้าอกทั้งสองข้าง มันเหนียวๆ หนืดๆ น่าจะเป็น**ที่วัดการเต้นหัวใจแบบในหนังปะแก เออนั้นละ..แล้วก็เห็นว่าป้าพยาบาลคนรู้จักเขายืนด้านขวาแล้วยิ้มให้อะแกร์ จากนั้นเขาก็สวมฝาครอบจมูกที่ให้อ๊อกซิเจนอะแก #เมื่อก่อนฝันว่ากรุอยากใส่อินี่สักครั้งอะ ตอนนี้ได้ใส่สมใจ พอป้าแกสวมปุ๊บมันแค่แปปเดียวอะแกร์ ได้กลิ่นยางของฝาครอบแล้วก็ไม่รู้เรื่องเอี้ยอะไรเลย
หลังจากหลับไปสามวันสี่วัน #อิเวอร์ เปล่าหรอก แม่บอกแค่สองสามชั่วโมง ตอนนั้นจำได้แค่ว่าสะดุ้งตื่นขึ้นมาอ้วก หลักจากอ้วกแตกไปเรียบร้อย ก็รู้สึกเจ็บแผลที่หน้าท้อง.. เจ็บเอี้ยๆอะ คิดดูดิแก เพิ่งผ่าตัดมาเสร็จแล้วอ้วกแตก สะเทือนยันเครื่องใน แล้วตอนนั้นอยู่กันพร้อมหน้า พ่อกับแม่ พอแม่เห็นว่าเราตื่นก็ให้พ่อไปตามพยาบาลมา ตอนนั้นรู้สึกว่ามีที่หนีบผ้าหนีบตัวนิ้วมือข้างซ้ายด้วย #ที่หนีบผ้าบ้านป้อคิงก๊ะ พ่ออ้วกเสร็จแม่ก็ยื่นน้ำมาให้กิน ด้วยความกระหายน้ำอย่างหาที่สุดมิได้ ดูดปื้ดดดดดดดด เจ็บท้องแม่.งเลย พอพ่อมาก็โดนพ่อบ่นอีก เพราะหมอสั่งให้จิบทีละนิด จิบทีละนิดเมื่อไหร่มันจะหมดแก้วว้าาาาาาา
หลังจากโดนบ่นไป..เราก็ล้มตัวนอนพร้อมหลับ Zzz.. ก็มีเหล่าสารพัดหมอมารุมเตียงกรุเลยคะ รุมไม่พอ ยิงคำถามมาเป็นชุด #กรุจะนอนนนน โมเมนต์นี้ยังไม่เจอหมอประจำไข้
ด้วยความที่อารมณ์กรุเพลียสุดจะทน ไม่สนหมอสักคน หล่อไม่หล่อช่างแม่.ง กรุง่วง จะนอนนนนนนน
มี : (' ' ) *ลืมตามองแบบบ๊องแบ๊ว *
หมอ1 : อาการเป็นไงบ้าง
มี : *นอน ไม่สนใจหมอ*
หมอ1 : อ่าวหนู อย่าเพิ่งหลับ ตื่นมาก่อนๆ
มี : *นอน ไม่สนใจหมอ #ไม่รู้ไม่สนกรุง่วง จะนอน*
มี : Zz.. *เข้าสู่ภวังค์ *
◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇
ปลาลิง..ป้าพยาบาลบอกว่า เมื่อได้ผลจากการเอ็กซเรย์ก็ส่งตัวเข้าผ่าตัดเพื่อกันโรคแทรกซ้อน เอ๊ะ!? สรุปหนูเป็นโรคอะไรคะหมออออออ :p
ปัจจุบันมีตะขาบเป็นเพื่อนคู่ชีวยิตอยู่หนึ่งตัว และเมื่อใดที่เจอน้ำเฮลฯ ก็จะเกลียดมันเหมือนมันคือสัตว์ประหลาดน่าตาน่าเกลียดน่ากลัว
◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇
cm.38 เราเป็นพวกยื้ดเยื้อ -0-^ จะพยายามเล่าสรุปให้นะ
◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇
หลังจากสลบไปแล้ว ก็ตื่นอีกวันนึงเลย..ตอนมาแบบสติครบแล้วอะแกร์ ตื่นมาก็เจอกับคุณลุงหมอที่รู้จักเขามาเยี่ยมพอดี แล้วเขาก็มาบอกว่าตอนแรกลุงเขาคิดว่าเราเป็น ถุงน้ำในมดลูกโต #อะไรสักอย่างเกี่ยวกับมดลูกนี่ละ กรุลืมละ #ได้มาอีกโรคละเนี่ย
พอลุงหมอโม้กับแม่จนพอใจ #ห้ะ เราก็ถามแม่ว่าเราเป็นโรคอะไร ?
มี : แม่ ตกลงมีเป็นโรคอะไร
แม่ : ลำไส้อักเสบ
มี : #ห้ะ
แม่ : เป็นไงละ ไม่ชอบกินข้าว บลาๆๆๆๆ
มี : เกิดได้ไงอะ
แม่ : ลุงหมอกับหมอเจ้าของไข้บอกว่ามีพังผืดรัดลำไส้ เลยทำให้ลำไส้อุดตัน นี่พ่อกับแม่ไปดูสำไล้ที่ถูกตัดออกมาแล้วเนี่ย หมอตัดไปหนึ่งเมตร (หรือหนึ่งฟุต #สักหน่วยแหละว.ะ ลืม)
มี : มันเป็นไงอะ
แม่ : หมอเขาถ่ายเอาลำไส้มากองไว้ข้างนอก แยกอันดีกับอันเสีย ลำไส้มันถูกรัดจนเน่า เป็นสีดำๆ เลย
ลองจินตนาการถึงลำไส้หมูที่มันดำๆ กับที่มันเป็นสีชมพูสวยๆอะ นั้นละ มันถูกรัดจนไส้เน่าอะแกร์ พอพังผืดมันรัดลำไส้ ก็ทำให้ไส้อุดตันปะละ พอเราทานอาหารไปมันก็ไปไหนไม่ได้ ตันๆๆๆกันอยู่ตรงทำ ก็เลยทำให้ท้องป่องขึ้นมา เออนั้นแหละ..พ่อ แม่ พยาบาล ก็บอกให้เราไปดูไส้ตัวเอง กรุไม่ดูอะค่ะ กรุกลัวกินข้าวไม่ได้
หลังจากผ่าตัดเสร็จ ในที่สุดก็ได้เห็นหน้าหมอประจำไข้สักที..หล่ออะแกร์ -w- ปิ๊งเล้อะ เวลามาเยี่ยมไข้ จะพาเปล่าเอ็กเทิร์นมาเป็นกลุ่มเลย หล่อทั้งกลุ่ม แบบว่า หมอเปิดแผลดู ปกติคนเราจะใช้ไหมละลายในการเย็บแผลใช่มะแกร์ แต่นี่เป็นลวดเส้นควา.ยๆอะ ทีงี้เราไม่กล้าดูนะ กรุเสีย.วคะ ตอนเปิดแผลให้เหล่าหมอ เพื่อน แม่ บลาๆ ตอนเย็บแผลลองนึกดูว่าเอาเอสี่สองแผ่นมาวางต่อกัน แล้วเอาแม๊กมาเย็บๆๆ ประมาณ 30-40 อัน ต่อๆๆกัน อยากให้เห็นอิลวดนั้นมากอะ ควา.ยมาก
ผ่าตัดเสร็จช้ะ ? เขาก็ห้ามเรากินอาหาร จิบน้ำได้อย่างเดียว ย้ำนะว่าจิบ ไม่ใช่แด.กอย่างที่เราแดรกกัน แล้วตอนนั้นห้องพิเศษเต็มต้องรออยู่ห้องรวม พออาหารมาเสิร์ฟให้เตียงอื่นๆ กรุโคร.ตหิวอะ พอใกล้เวลาอาหารมา ต้องชิ่งนอนก่อน ตอนนั้นหลับง่ายมาก แต่เวลานอนต้องมีหมอนอีกใบมารองด้านหลังแล้วเราต้องนอนตะแคงซ้ายอะ พอนอนหงาย / ตะแคงขวามันเจ็บแผลทั้งด้านในด้านนอกเลย #เหมือนจะพาออกนอกทะเลอีกละ
กว่าจะได้ห้องพิเศษกว่าจะได้ทานอาหาร ก็ปาไปเป็นอาทิตย์..ทุกวันที่หมอมาเยี่ยมไข้จะสั่งให้เดิน เดิน และเดิน เพื่อที่จะได้ให้ลำไส้ได้เคลื่อนตัว (แรกๆเดินยิ่งกว่ายายแก่ถือไม้เท้าเดินอีก )
ก่อนได้ทานข้าว
หมอไข้ : วันนี้ท้องอืดไหม
มี : ไม่คะ
*มาเยี่ยมไข้ทีไรก็จะถามแต่คำถามนี้ พอเราถามไปว่าเมื่อไหร่จะได้กินข้าว เบื่อนม..อะไรงี้ หมอก็ยิ้มๆ นึกเองแม่.งเลย ถ้าตอบไม่อืดกรุไม่ได้กินข้าวแน่ พนมาถามกรุเถอะ *
วันต่อมา..
หมอไข้ : วันนี้ท้องอืดไหม *จับท้อง เปิดดูแผล*
มี : อืดแล้ว
หมอไข้ : แน่ใจนะ
มี : พยักหน้า
แล้วหมอก็สั่งพยาบาลให้เปลี่ยนใบที่หน้าห้อง 'อาหารเหลว' โมเมนต์นั้นโคร.ตดีใจ กรุได้แด.กข้าวแล้วค่าา
เราอยู่โรงพยาบาลจนเกือบเดือน แบบว่ากรุเบื่อ ขอหมอออกเลย ตอนนั้นแม่ไม่อยู่ด้วย หมอก็ใจดี๊ใจดี
หมอไข้ : วันนี้อาการเป็นไง
มี : สบายดีคะ
หมอไข้ : *เปิดแผล ดูอาการ วัดชีพจรไป*
มี : เมื่อไหร่จะได้กลับบ้านคะ
หมอไข้ : อยากกลับบ้านแล้วเหรอ
มี : ค่ะ #กรุเบื่อโรงพยาบาลลลลลลลลแล้ววววววววว
หมอไข้ : งั้นรอน้ำเกลือขวดนี้หมดก็กลับบ้านได้ #ครึ่งขวด
โคร.ตเลิฟหมออะแกร์ ทั้งหล่อทั้งใจดี เขาบอกกันว่าถ้าได้น้ำเกลือจะทำให้น้ำหนักขึ้น อินี่ได้นำเกลือวันนึงไม่รู้กี่ขวด ไม่เห็นน้ำหนักขึ้น แถบยังได้มอร์ฟีนไปหลายขวดเหมือนกัน #อิเด็กติดยาาาา
หลังจากออกโรงพยาบาลไปได้ไม่นานก็ไปผ่าตัดลวดควา.ย ร้องลั่นห้องอะแกร์ ตอนเอาออกเจ็บมากอะ ลองนึกสภาพดู..อิลวดควา.ยนั้นมันเหมือนแม๊กอะแหละ เวลาเอาออกเขาจะเอาเครื่องมือ คล้ายกรรไกร มาตัดตรงกลางแล้วมันก็จะเด้ง จากนั้นก็ดึงลวดควา.ยออกมา เจ็บโคร.ต
เมื่อเสร็จการเอาลวดควา.ยออก กลับมาบ้านจะอาบน้ำ #หลังจากไม่ได้อาบมานาน พยายามไม่ให้โดนแผล แล้วทีงี้มันจะมีผ้าก๊อตปิดไว้ก่อนไงแกร์ แล้วเราเห็นว่าตรงผ้าก๊อตมันมีสีแดงๆอยู่ ก็เลยเปิดผ้าก๊อตดู แผลปริค่ะดอ.กกกกกกกก มันปริประมาณเซนฯนึงได้ แต่หลายที่อะ เป็นรอบผ่าตั้งแต่เหลือสะดือ ลงไปด้านล่างยาวเลย เป็นแผลปริ 3-4 จุด
วันต่อมาไปหาหมอ..
หมอก็งงว่าทำไมถึงปริ เลยให้นอนโรงพยาบาลเพื่อเอ็กซเรย์คอมฯ คือ..ตอนนั้นเราเจ็บแผลที่ด้านในอีกด้วยไง หมอเลยให้นอนโรงพยาบาลอีก เออ..เจ็บเหมือนเดิม ToT จนสุดท้ายหมอก็บอกว่า มีหนองในช่องท้อง #ได้มอร์ฟีนไปอีกชุดใหญ่
และ ณ ตอนนั้นหมอเห็นว่าน้ำหนักตัวน้อยเกิน เพราะไม่ยอมแดรกเอี้ยอะไรเลย หมอก็ให้อาหารทางสายยาง.. และอิอาหารเวน ก็เป็นสารอาหารเข้มข้น มันเข้าทางสายเลือด ประมาณครึ่งวันก็ต้องเปลี่ยนจุดให้อะ #เข้าใจแกร์ แบบว่าแขนกรุพรุนไปทั้งแขน ด้วยความที่กลัวเข็ม เมื่อไม่ยอมเปลี่ยนเข็ม ตรงเส้นเลือดก็จะบวมเว้ย พยาบาลกับหมอก็บอกว่าต้องเปลี่ยนจุดให้สารอาหาร ไม่งั้นเส้นเลือดจะตัน #เชี่.ย กรุก็กลัวต้องยอมให้เปลี่ยน แต่กว่าจะเปลี่ยนได้แต่ละเข็ม โวยวายทุกครั้งที่เปลี่ยน พยาบาลเพลียอะแกร์ แล้วทีงี้ เราดื้อไม่เปลี่ยนเข็มอยู่สองจุด ทำให้ตรงเส้นเลือดตรงจุดนั้นแข็ง กรุต้องมานั่งนวดให้มันคลายตัว ทุกวันนี้ก็ยังเป็นลิ่มๆอยู่นะ #ด้วยความดื้อของกรุเองค่า
◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇
สำหรับเรื่องนี้จบแบบนี้ก็ได้ว.ะ ขี้เกียจเล่าต่อ มันเย้อะะะะะ #นี่ย่อแล้วนะ
◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇
สรุป..
x : สุดท้ายเป็นไง ตอนนี้สบายดี ?
มี : ปัจจุบันก็ยังเจ็บเหมือนเดิม มีเพื่อนเป็นตะขาบตัวใหญ่ๆ
x : โรคนี้มันมีอาการ ?
มี : อาการที่เราเป็น
- เจ็บบริเวณท้องด้านซ้าย เป็นจะเจ็บมาเป็นพักๆ เจ็บมาเป็นเวลานานแล้ว แต่ก็คิดว่าเป็นโรคกระเพาะเสมอๆ
- เมื่อเจ็บตรงท้อง จะจี๊ดขึ้นมาที่หัวใจ บางครั้งมันจี๊ดแบบเจ็บมาก ถ้ายืนเฉยๆไม่ได้ยืนพิงอะไร มันก็เซเลยอะ ซึ่งทุกวันนนี้ก็ยังเป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ #อันนี้หมอไข้เขาก็ถามว่าได้เจ็บตรงท้องไล่จี๊ดไปถึงหน้าอกไหม เป๊ะเวอร์
- ท้องป่อง! อันนี้เราสังเกตร่างกายตัวเองเป็นประจำ ก่อนหน้านี้ท้องเรามันป่องนิดๆอยู่แล้ว ก็คิดว่าไม่เป็นอะไร กรุกินอิ่มไป (เรอะ?) จนที่บอกอะ เมื่อวันเสาร์ที่เล่าตั้งแต่ต้นนั้นก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนเหมือนคนท้อง 3-4 เดือน หมอหล่อถึงคิดว่ากรุท้องไงคะ #ตรงนี้งงปะ พิมพ์เอง กรุงงเอง
x : แล้วสรุปได้มากี่โรค
มี : ก็มีท้อง, โรคกระเพาะ, โรคอาหารเป็นพิษ, โรคกุงน้ำในมดลูกอะไรนั้น, ลำไส้อุดตัน
x : มีอะไรจำบอกส่งท้ายไหมด๋อย
มี : ที่มาเล่าก็อยากมาเตือนให้คนที่กินข้าวไม่ตรงเวลา กินมั่งไม่กินมั่ง หรือไม่กินเลย (อยากจะไอเดตไรงี้) คิดผิดแล้วค่ะ ไม่ใช่ว่าเราอยากไอเดตนะ มันไม่หิว มันไม่อยากไง ก็เลยไม่กิน เรามีอาการเจ็บท้องตามที่บอกไว้ด้านบนมานานหลายปีแล้ว แต่ก็คิดว่าโรคกระเพาะ จนปล่อยเลยมาทำให้เป็นอิโรคนี้ มันโคร.ตทรมานเลย ถึงการอดข้าวจะทำให้น้ำหนักลด แต่มันก็ส่งผลเสียมากกว่าผลดีนะ #ทุกวันนี้น้ำหนักไม่เพิ่มเลย คงที่ที่ 36 kg และทุกวันนี้ก็ยังบไม่เปลี่ยนนิสัยเดิม แต่ก็กินข้าวทุกมื้อแล้วนะ!
มี : บอกไว้เลยถ้าอยากลดน้ำหนัก อย่าลดด้วยการงดอาหารเลย แค่ลดปริมาณลงหน่อยก็พอแล้ว
☎ ☏ ☎ ☏ ☎ ☏ ☎ ☏ ☎ ☏ ☎ ☏ ☎ ☏
ด้วยรักและห่วงใย
เจอร์รีค
เราเคยเป็นลำไส้อักเสบ แต่มันไม่ถึงขั้นผ่าตัด ที่เป็นเพราะไม่ยอมกินข้าว
ได้โรคกระเพาะแถมมาด้วยอีกหนึ่ง จำได้เลยวันนั้นต้องไปแข่งร้องเพลง
แล้วตอนตื่นเช้าอ่ะ ก่อนจะไปแข่งอ้.วกออกมามีเลือดปนด้วย ชิ.บ
เลยได้ฤกษ์ไปหาหมอ หมอให้ยามาแบบ กินกันจนติดคอตายหาอ่ะ เม็ดหย่ายมาก
จนตอนนี้บางทีก็ท้องร่วงขึ้นมาเฉยๆ บางทีก็ปวดท้อง ไม่น่าเลยกรู
เอาแล้วไง ช่วงนี้เรายิ่งชอบปวดท้องน้อยด้านซ้ายอยู่เป็นประจำด้วย บางทีก็รู้สึกอยากอ้วกทั้งๆที่ไม่ได้กินอะไร แถมท้องป่องนิดๆด้วย
แต่เรากินข้าวเช้าแทบทุกวันนะ แต่มื้ออื่นนี่แล้วแต่อารมณ์และความหิว
แบบกลัวเป็นเหมือนจขกทอ่ะ
ฮ่าๆ โรคนี้เป็นได้ยากนะ ส่วนมากเป็นในคนที่ไม่กินข้าว
ส่วนผังผืดที่มารัดลำไส้ ทำให้มันอุดตัน
อันนี้หมอหาสาเหตุให้ไม่ได้
เพราะพังผืดจะเกิดได้ต้องมีการผ่าตัด ตั้งแต่เด็กเราไม่เคยผ่าตัดเลย
พวกเจ็บท้องทั้งหลาย ก็ใช่ว่าจะเป็นโรคเดียวกันเนอะ
เพราะอาการเจ็บท้องเกิดได้จากหลายสาเหตุ และต้องดูที่ตัวต้นเหตุมันด้วย
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google