อยากเรียนหมอ..แต่กลัวจะไม่ทันตอบแทนพ่อแม่...
คือเรื่องเริ่มจากไปสอบมหิดลวิทยานุสรณ์ ตอนนี้ม.3เป็นช่วงที่เริ่มขยันจริงๆจังๆ แต่ก็ยังไม่มากพอ เรียนแล้วก็ลืม ไม่ทบวนหนังสือเลย แต่ไปสอบมหิดล-.- วันสอบข้อแรกเท่านั้นที่คำตอบเราตรงตัวเลือก 55 นี่คือเรียนพิเศษแล้วจริงๆ.. วิทย์เรียนมาเยอะแยะ เคมี ชีวะ ฟิสิก ออนดีมานด์ เอิ่ม..เราไม่ทวนเลย ดูขยันที่ออกไปเรียนทุกวัน แต่กลับมาก็จบ ลืม แน่นอนต้องไม่ติดอยู่แล้ว
วันที่ไปโรงเรียนน่าอยู่มาก เห็ยพี่ๆที่นั้นแล้วอยากอยู่ด้วยเลย><เค้าดูนิสัยดีกันทุกคน ถ้าอยู่ที่นั้นคงจะเจอเพื่อนดีๆทั้งนั้นแน่ๆเลย น่าจะดีเพราะเพื่อนตอนนั้นที่มีมันห่ว.ย แต่ทำไงได้เรามันพยายามไม่มากพอ
ก่อนหน้านี่จะตัดสินใจจะเข้าศิลป์คำนวณไปแล้วด้วย เพราะคิดว่าสุดท้ายจะเป็นบัญชีแน่ๆ อยากมุ่งแค่คณิต เบื่อกับวิทย์ที่มีปลีกย่อยๆออกไปอีก เช่น ฟิสิก เคมี ชีวะ ยิ่งฟิสิกอะไรไม่รู้ เรียนไม่รู้เรื่องเลย สาเหตุคงมาจากเราไม่ได้เรียนคอร์สเบื้องต้นเองแหละ แต่ก็ยังไม่ชอบอยู่ดี อารมณ์ก่อนหน้าก็แบบ ฉันรักคณิตมาก
กำแล้วตอนนี้ยังชอบมั้ย ทำไมตอบไม่ได้ รู้สึกเฉยๆ ไม่รู้.........
เราก็เสิร์ชในเน็ตเจออะไรต่างๆมากมาย อาชีพหมอไม่รักอย่าเรียนเลยย เอิ่ม..คิดหนักเลย ตัดสินใจพลาดนี่ชีวิตเปลี่ยนแน่เลย555 อีกสาเหตุก็คือมีช่วงนึงที่ชอบรุ่นพี่ รุ่นพี่คนนั้นอยากเป็นหมอ ไม่รู้เพราะอะไรทำให้เราอยากเป็นพยาบาลด้วยความฝันปัญญาอ่อนว่าอยากตามเค้าไป บ้าจริงๆ--' พอเลิกชอบก็คิดได้ว่า บ้าป้ะ ไปตามคนอื่นเค้า แหม่ๆ ตอนนั้นก็กลับมาเป็นคนที่อยากเป็ยบัญชีเหมือนเดิม
พอตอนนี้เกิดอะไรกับฉันอีกก หมอเลยน้าาา ช่วงนี้ดูซีรีย์ medical topteam อยู่ด้วย เอิ่ม..ชอบนะ แต่ชอบจริงๆหรอ? จะชอบแค่ชั่วคราวอีกมั้ย เราชอบนะที่ดูเค้าผ่าตัดอะ แต่กลัวT^Tกำจริงๆ เลยเสิร์ชว่า อยากเป็นหมอ แต่กลัวผ่าตัด เอิ่ม..ไม่มีในโลกนี้หรอกมั้งที่เป็นแบบนี้ 555 เจอแต่ เดี๋ยวก็ชิน จริงหรอ?แบบเค้าเรียนหมอกันนี่ไม่มีใครกลัวเลยเรอะ-.-'
ประเด็นหลัก.. พ่อแม่เราอายุเกือบ60แล้ว.. แบบเค้ามีลูกช้า เรียนหมอ 6ปี เค้าจะอยู่รอเรามั้ย ตอนนี้เราก็แค่ม.3 เรียนหมอก็อดเจอพ่อแม่ดิ เรากลัวท่านจะจากไป ไม่ได้เป็นเด็กติดพ่อแม่นะ แต่เข้าใจป้ะ ท่านอายุเยอะแล้วแต่ต้องทำงานส่งเรา เราเป็นลูกคนเดียวด้วยพี่ไม่มี ฉะนั้นเค้าก็ต้องส่งเราเองอะ บ้านเราก็ใช่ว่ารวย ญาติๆก็เอาแค่ตัวเองกันทั้งนั้น รู้สึกแบบพึ่งกันได้แค่นครอบครัวงั้นแหละ.. เห้ออ
-เราอยากเป็นหมอมั้ย? ที่จริงเราควรถามตัวเองเนอะ แต่แบบถามแล้วมันไม่รู้อะ..
- เรียนดีมั่ย ค่าเรียนก็แพง แบบค่าเรียนพิเศษอะ เพราะถ้าไม่เรียนคงไม่ทันแน่ๆ
-กลัวจะไม่ทันทดแทนพ่อแม่..........
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
เราว่านะ จขกท. อ่ะ ควรจะไปตามทางบัญชีของ จขกท. เพราะ จขกท. ชอบแล้วก็ในตอนแรกมุ่งที่จะไปทางบัญชีไม่ใช่หรอ ? เหมือนจะบอกว่ารักคณิตเสียด้วย ก็ลองไปตามทางบัญชีนะ ชอบแบบไหนเรียนแบบนั้น
จขกท.ต้องถามตัวเองนะ ว่าอยากเรียนจริงๆหรอ
ขนาดแค่ ม.ปลายสายวิทย์ ยังยากมากเลยนะ
เราเรียนจุฬาภรณฯ หลักสูตรของมหิดลเลย
ขนาดแค่ ม.4 หายใจเข้าออกแทบไม่มีเวลาว่างเลย
ลองคิดดูดีๆว่าไหวป่าว เหมือนอาทิตย์หน้าจะเรียนถึง 21.00 ทุกวันเลย
นั่นคือเรียนของโรงเรียนนะ ไม่ใช่เรียนพิเศษ
แล้วเรียนพิเศษล่ะ เสาร์อาทิตย์ อัดๆกันไป ถ้าพวกที่ไม่ได้เทพเว่อร์(เหมือนเรา)
ก็ต้องอัดเรียนพิเศษกันไป บางครั้งก็เรียนกันไม่ทัน ก็มี
แล้วยิ่งปิดเทอม เวลาว่างๆตอน ม.ต้นนี่อย่าหวังนะ เรียนพิเศษทั้งวัน
ได้เที่ยวแบบนับครั้งได้ ขนาดเราเป็นเด็กหลังห้องที่ไม่ค่อยเรียน
เนื้อหาก็อัดๆกันไป อยู่ ม.4 เราเรียนของ ม.5แล้วเนี่ย =[]="
แล้วถามว่าที่ได้ไปมันแน่นมั้ย ก็ไม่แน่นเพราะเค้าแค่แตะๆ
เหมือนเด็กส่วนใหญ่ก็จะได้จากที่เรียนพิเศษมากกว่า
ชีทแต่ละวิชานี่ละเอียดยิบ ชีวะนี่แทบจะเป็นแคมป์เบลได้เลยอ่ะ
เรียนพิเศษ ที่เรียนพิเศษก็สอนไม่ลึกเท่าโรงเรียนอีก ลำบากจริงๆน้องเอ้ย TT
ถ้าไม่ขยันนี่เกรดตก เกรดร่วงกันได้ไงๆ เทสย่อยกันระนาววว
แต่ถามว่าสนุกมั้ย ถ้าไม่ใช่ช่วงใกล้สอบ จะสนุกมากเลยนะ เฮฮาลั้ลลามาก
แต่พอใกล้สอบนี่เวลาว่างแทบไม่มีเลย #ฮรือชีวิต
ส่วนเรื่องค่าเรียน ถ้า จขกท. ติดมหิดลฯ พ่อแม่จะสบายมากเลยนะ
ค่าเรียน ค่าอะไรก็ไม่ต้องจ่าย จ่ายแต่ค่าขนมที่เราใช้
อยู่หอก็ฟรี นมหอก็ฟรี(ไม่รู้มหิดลมีป่าว-..-) มีเงินให้เราใช้รายวันด้วย
แต่เงินเนี่ยเค้าจะโอนเข้าบัญชีเป็นรายเทอมอ่ะรู้สึก ถ้าติดก็จะดีเลย
ส่วนเรื่องกลัวไม่ทันทดแทนพ่อแม่เนี่ย เรียน 3 ปี
เรียนหมออีก 6 ปี ใช้ทุน 2 ปี รวมก็ 11 ปี
ตอนนี้พ่อแม่เกือบ 60 งั้นตีว่า 60 นะ พ่อแม่ก็ยัง 71 อยู่เลย
ถ้าอยากเป็นจริงๆก็เดินหน้าเต็มที่ อย่าให้อะไรมาขวางเรา
ถ้าลูกอยากเป็นหมอ เราเชื่อว่าพ่อแม่สนับสนุนอยู่แล้ว 
ถ้า จขกท. อยากเป็นแต่ไม่เรียนเพราะไม่ทันทดแทดพ่อแม่เนี่ย
ถ้าเราเป็นพ่อแม่ของ จขกท. จะรู้สึกแย่มากเลยนะ
ฝันอะไรฝันได้ แล้วก็ต้องรับผิดชอบความฝันของเราด้วย
Cr.ครูพี่แนน สู้ๆนะ
เด๋วก็ชินสำหรับเรื่องการผ่าตัดเรื่องจิงค่ะ
เราไม่กลัวเลือด ไม่กลัวแผลเหวอะ ๆ นะ
แต่เรากลัวอาจารย์ใหญ่ จนพักหลัง ๆ ครูที่โรงเรียนชอบพาไปโอเพ้นเฮ้าท์
จนตอนนี้ชินไปละ 
เราก็สับสนเหมือนกัน ใจนึงอยากเป็นหมอ ใจนึงอยากเป็นแอร์ฯ 
เราเลือกสายผิดคิดจนตัวตายคะ เราชอบภาษามาเลือกวิทย์คะ ขนาดโรงเรียนธรรมดานี้หนักแล้วนะ เจอ คห.4 เข้าไปหนักกว่าอีก เวลาว่างไม่ค่อยมีหรอกคะ คาบว่างไม่ต้องพูดถึงไปเรียนตอนเช้าเย็นมาก็กลับบ้าน เรียนแม่ม 8-9 คาบอ่ะแกร ฮือ เราอยากเปลี่ยนสายจัง แต่ไม่ทันแหละ แล้วเราแอบไปส่องตารางเรียนสายคำนวณมาก็เรียนภาษาอังกฤษเท่าเราเป๊ะ เลยไม่เปลี่ยนดีกว่า แต่สนุกดีนะเพราะห้องอิชั้นทุกคนรักกันคะ?หรา 555 เราโชคดีมากที่เจอเพื่อนดีแล้วมี**คนนึงนางเก่งทุกวิชาคะ ยกเว้นอังกฤษ 
ใครไม่เข้าใจอะไรไปถามนางได้คะ นางใจดีไม่รำคาญด้วย คิคิ >< หล่อด้วยที่สำคัญ 5555 ส่วนเรื่องเป็นหมอนั้น เราคิดว่า .. จขกท.ลองไปหาหนังสือ กว่าจะเป็นหมอ ของเว็บเด็กดีศรีเมืองไทยมาอ่านดูนะคะ สักวันเราต้องค้นพบตัวเองคะ ไปแล้วนะ สู้ๆเด้อ !!!
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google