[Scary Story] Upstairs

*กลับมาอีกครั้งกับเรื่องที่ 2 ทั้งที่เรื่องแรกไม่ค่อยมีคนเข้า (แต่ก็จะอัพ ใครจะทำไม!?)*
*พิมในไอแพดนะก๊ะ กระทู้เลยไม่สวย ขอโทษด้วย*
*รักทุกคนเหมือนเดิม -///-*
.
.
.
.
ฉันได้ยินเรื่องของผู้ชายคนหนึ่งตั้งแต่ตอนที่ฉันเรียนอยู่ไฮสคูล
.
.
.
.
.
คุณเอ ประสบอุบัติเหตุรถชนจนทำให้ไม่สามารถไปทำงานได้ เขาต้องหยุดงานไปหลายสัปดาห์.. คุณเอ แต่งงานแล้ว แต่ภรรยาของเขาเองก็ต้องไปทำงานทุกวัน เธอจึงมาดูแลเขาระหว่างวันไม่ได้

2-3 วันแรกที่ต้องพักฟื้น เขารู้สึกสบายอยู่ แต่พอย่างเข้าวันที่ 3 เขาเริ่มรู้สึกทนไม่ไหวกับอาการเจ็บนี้  ไม่ว่าจะไปไหน ทำอะไร เขามักรู้สึกไม่สบายตัวจนต้องกลับมานอนทุกครั้ง..

วันหนึ่ง .. ขณะที่เขากำลังนั่งดูทีวีช่วงเวลาบ่ายๆ เขาได้ยินเสียงอึกทึกคึกโครม เหมือนเสียงเด็กกำลังกระโดดโลดเต้น และคุยกันอยู่

คุณเอรู้สึกแปลกใจ "วันนี้โรงเรียนหยุดงั้นเหรอ?" เขาคิดกับตัวเอง แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก..

...วันต่อมา คุณเอ ยังคงได้ยินเสียงนั้นอยู่เหมือนเดิม ดูเหมือนว่าเขาเหล่านั้นจะอาศัยอยู่ "ชั้นบน"


คุณเอ อาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์ ซึ่งมันค่อนข้างเงียบพอสมควรในช่วงกลางวัน ถ้าไม่รวมเสียงเด็กพวกนั้น

ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เขาไม่ได้รู้สึกรำคาญเลย รู้สึกต้อนรับพวกเขาด้วยซ้ำ... (คุณเอคนดีจัง >< //ผิด)


...วันต่อมา เขารู้สึกหดหู่เต็มทีกับการนั่งอยู่บ้านคนเดียว เขาจึงสั่งพิซซ่ามากิน เขากิน กิน กิน จนกระทั่งเหลือ 1 ชิ้น ซึ่งมันเยอะเกินกว่าที่เขาจะกินหมด โดยปกติเขาจะเก็บชิ้นสุดท้ายให้ภรรยาของเขา

แต่เขาก็นึกถึงเด็กๆที่อาศัยอยู่ชั้นบนขึ้นมาได้.. และตั้งใจจะเก็บชิ้นสุดท้ายให้พวกเขา

เขาไม่รู้หรอกว่าใครอาศัยอยู่ชั้นบน แต่เขาก็กดกริ่งไปแล้ว... เขารู้ว่ามีคนอยู่ข้างใน แต่กลับไม่มีใครตอบ

เขากดกริ่งอีกครั้ง คราวนี้เขารู้สึกว่ามีคนจ้องเขาผ่านตาแมว...
.
.
.
.
"คุณ .. เป็น . ใคร?" เสียงเบาหวิวนั่นตอบกลับมา

คุณ เอ จึงบอกจุดประสงค์ที่เขามาว่า ต้องการมอบพิซซ่าให้พวกเขา ... ประตูเปิดเพียงนิดเดียว

ภายในห้องเขาพวกเขานั้นมืดสนิท แม้ประตูจะเปิดแค่ 5 เซ็นติเมตรก็ตาม ตอนนั้นเอง..

ผู้หญิงคนหนึ่ง โผล่ศีรษะของเธอออกมาจากห้องแค่ครึ่งเดียว. เธอพูดกับคุณเอ อย่างเย็นชา..


"ขอบคุณ แต่เราไม่ต้องการมัน" เธอปิดประตู

คุณเอ รู้สึกว่าเขาไม่ควรจะมาที่นี่ แต่เขาก็ยังอยากให้เด็กๆในห้องได้กินมัน ประตูเปิดอีกครั้ง..

ลมอุ่นๆ ปลิวออกมาจากห้องนั้น..  มันเป็นกลิ่นที่ชวนสะอิดสะเอียน ชวนอ้วกเสียเหลือเกิน


จากจุดที่ผู้หญิงคนนั้นโผล่หน้ามาจากขอบประตู มีหน้าของเด็กอีก 2 คน โผล่มาใต้หน้าของผู้หญิงคนนั้น

lO >> หน้าแม่
lo  >> หน้าเด็ก
lo  >> หน้าเด็ก

(นึกออกใช่มั้ยคะ คิดซะว่า ตัวแอลเป็นขอบประตู โอเป็นหัวแม่ลูกเนอะ)



ทั้งๆที่ประตูยังคงเปิดไม่มากนัก.. เด็ก 2 คนนั้น จ้องหน้าคุณเอ ด้วยสายตาว่างเปล่าอย่างเงียบๆ


"ถ้างั้น , ขอให้อร่อยนะครับ" คุณเอบอกพวกเขา

คุณเอ เลื่อนถาดพิซซ่าให้กับพวกเขาผ่านช่องประตู มืออันขาวซีดของหญิงคนนั้นยื่นออกมารับไว้.. ขณะที่สามแม่ลูกยังจ้องหน้าคุณเออยู่...

"ขอบคุณ..." เสียงเบาหวิวตอบกลับมา
.
.
.
.
.
คุณเอ รีบหนีออกมาจากตรงนั้นอย่างเร่งรีบ

มีบางอย่างไม่ถูกต้องแน่ๆ

เขารู้สึกเหมือนถูกคุกคาม

ใบหน้าของสามแม่ลูกยังคงติดอยู่ในหัวของเขา

ใบหน้าของคุณเอกระตุก

เขาเริ่มเดินเร็วขึ้น เร็วขึ้น

เขาแค่ต้องการหนีจากที่นั่นให้ไกลที่สุดเท่าที่จากทำได้

ลิฟต์ยังไม่ขึ้นมา เขากดปุ่มลงซ้ำๆถี่ๆ แต่ลิฟต์ไม่มีวี่แววจะมา..



เขาจึงตัดสินใจลงบันไดฉุกเฉิน

ท้ายทอยของเขาเริ่มปวด เขารู้สึกคลื่นไส้

ทันทีที่ประตูบันไดฉุกเฉินเปิดออก เขารู้สึกเหมือนมีใครบางคนจับจ้องเขา

หันหลังกลับไปมอง จากหัวมุมของทางเดินไกลออกไปราว 10 เมตร , ใบหน้าเดิมยังคงจ้องมาที่เขา พวกเขาแค่จ้องคุณเอ เหมือนที่พวกเขาทำเมื่อครู่ , "ครึ่งหน้า" ของพวกเขาเท่านั้นที่โผล่มา

แสงอาทิตย์สาดมาบริเวณใบหน้าของพวกเขา.. ดูเย็นชา น่าขนลุกและน่ากลัว


คุณเอ ยิ่งรีบวิ่งลงบันไดอย่างไม่คิดชีวิต
เขามักใช้บันไดเดินขึ้นลงเป็นปกติอยู่แล้ว เขาจึงแข็งแรง
แต่ครั้งนี้เขารู้สึกเหมือนมันยังลงไปไม่ถึงชั้นหนึ่งสักที...

สุดท้ายคุณเอวิ่งมาถึงด้านล่างจนได้.... ด้านล่างที่ไม่มีใครเลย
เขากุมหัวตัวเอง..


ทันทีที่เขาออกมาจากอพาร์ตเมนต์ได้ เขาแจ้งตำรวจ


...จากที่ตำรวจได้บอกคุณเอ ชั้นบนจากชั้นที่คุณเออยู่ ได้มีการพบศพ ของคุณแม่กับลูกๆของเธอ 2 คนที่อ่างอาบน้ำในห้องนั้นเอง

ศพเหล่านั้น ไม่มีคอ..

ดูเหมือนว่าศพถูกหั่นคอด้วยเลื่อย และพวกเขาถูกฆ่ามาแล้วประมาณ 3 วัน
ในวันนั้นเอง , ผู้ชายที่เป็นสามีของผู้ตาย เป็นผู้ต้องสงสัยว่าเป็นฆาตกรฆ่าสามแม่ลูก

สุดท้ายแล้วเขาถูกจับกุมดังคาด เพราะฆาตกรมีคอของพวกเขาทั้งสามคน...
.
.
.
.
.
.
.
และจากที่ตำรวจได้ตรวจสอบแล้ว พบว่าฆาตกรไม่ได้ไปซ่อนตัวที่ไหนไกลเลย เขาไม่ได้ซ่อนตัวในห้องของเขาเอง

เขาซ่อนตัวในตู้เสื้อผ้าของคุณเอ มาตลอด...



.. จบไปแล้วอีกเรื่อง //ดัดนิ้ว . ติดตามกันต่อด้วยน้า รักทุกคน =////=