ให้มารับมาส่ง จะเรียกว่าให้ความหวังไหม? เราปฏิเสธเลยดีปล่าว?

คนต่างห้องจากม.ปลาย มันชอบเราตั้งแต่อยู่ม.6
แล้วตอนนี้เข้ามหาลัยรอเปิดเทอม *ปี1 ตอนแรกช่วงสอบเข้ามหาลัยมันจะไปเรียนต่อที่กรุงเทพ (ม.เอกชน)
แต่พ่อเราให้เราอยู่ในตัวจังหวัดแค่นั้น มันก็มาเลือกมาเรียนที่จังหวัดตัวเองแทน
(เราไม่อยากหลงตัวเองนะว่ามันทำงี้เพราะจะอยู่กับเราหรือปล่าว?)

แล้วมหาลัยในตัวจังหวัดเป็นมหาลัยสองม.ติดกันใช้กำแพงเดียวกัน

เราได้ม.Bก่อนแล้ว มันก็มาสอบเข้าม.A ทีหลัง

ตอนนี้อยู่คนละมหาลัย

เราเช่าหอตรงหน้าม.B คนที่มาชอบมีคอนโดอยู่แล้วมันก็ออกมาเช่าหออยู่หน้าม.B
ทั้งๆที่ม.Aมันก็มีหอเยอะพอๆกัน

เรานอนกับเพื่อนอีกคน เพื่อนเราอยู่ม.เดียวกับคนที่ชอบเรา
ซึ่งถ้าเดินจากหอเราไปม.มันก็ไกลอยู่
แล้วมันมีปัญหาเรื่องรถ ไม่มีรถขับไปมหาลัย ถ้าขึ้นสองแถวมันเปลืองเงิน
เพราะได้รายสัปดาห์ไม่เยอะมากในหนึ่งอาทิตย์
แล้วคนที่ชอบเรามันก็อาสาจะไปรับไปส่งเรา แล้วมันสะดวกเพื่อนเราด้วย
จะได้ไม่ลำบากเพื่อน ถ้าไม่มีรถจริงๆจะให้มันรับส่งนิดๆหน่อยๆ

*แต่มาคิดๆดู มันจะออกแนวให้ความหวังมันไหม
ให้มันคิดไปเองคนเดียวปล่าว ส่วนตัวเราไม่ได้คิดไรเกินเพื่อน
ที่คุยไลน์ทุกวันเราก็คุยเป็นเพื่อนอย่างเดียว

เพื่อนเราก็บอกว่าแค่คุยด้วยทุกวันก็เรียกว่าให้ความหวังแล้ว
เราควรที่จะปฏิเสธไปเลยป่ะว่าไม่ต้องไปรับไปส่งเรา