ระบาย* กำลังจะดีอยู่แล้วเชียว

เราชอบพี่ในโรงเรียนคนนึงได้คุยกันแล้วกำลังโอเคแล้วแต่พี่เขาลืมแฟนเก่าไม่ได้ห่างกันมากเย็นชาที่สุด
ไม่รู้จะทำยังไงดีเราก็ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้นะแต่ก็ไม่รู้สิเพราะความใกล้ชิดหละมั้ง
แต่ไม่รู้จะทำยังไงกับพี่คนนี้ดีเจอกันทุกวันจากที่ไม่ค่อยกล้าสบตากันแล้วยิ่งไม่กล้าเข้าไปอีก
เฟสเริ่มไม่ค่อยตอบไม่ค่อยทัก(แต่ตอบสั้นเป็นปกติ)
เราไม่รู้จะทำยังไงช่วงนี้เหมือนได้เจอกันบ่อยเพื่อนเราล้อเพื่อนพี่เขาก็ล้อเราอึดอัดแล้วอะ
บางทีเวลาเจอเหมือนพี่เขายิ้มแล้วเดินหนีไปเราไม่รู้ว่ารอยยิ้มนั้นสื่อว่าอะไร
หน้าพี่เขาจะเป็นโทนเดียวตลอดอืมก็นะแต่เราอยากรู้ว่าเวลาเขาเจอหน้าเราเขารำคาญใช่ไหม
ไม่อยากเจอมากขนาดนั้นเลยหรอ เราชอบพี่เขานะชอบมากเลยอยากกลับมาคุยเหมือนเดิมเหมือนก่อน
อยากให้พี่เขากลับมาคุยกลับมาให้เรากวนกลับมาให้เราเรียกว่าดำกลับมากวนเรา
กลับมาเหมือนเดิมเปลี่ยนไปขนาดนี้เราก็เศร้าไม่รู้จะทำยังไงแล้วเจอหน้ากันทีไรอึดอัดทุกทีเลย เวลาพี่เขาผ่านหน้าบ้านเราแค่เสียงรถเรายังจำได้มันรู้สึกแย่อะ
เหมือนเราไร้สาระเลยนะแต่ไม่รู้สิเราเฟลเราคิดถึงเมื่อก่อนเวลาเจอพี่เขาจะยิ้มให้พอเวลาเราไม่มองเขาจะทักเฟสเราว่าทำไมไม่มองไม่ยิ้มให้เขา
เราคิดถึงเวลาก่อนๆเราไม่อยากอึดอัดเลยเค้าคิดถึงพี่มากเลยนะ อย่าทำให้เค้ารู้สึกว่าไม่มีความหมายกับพี่อีกได้ไหม..