(ติ่งเกาหลี)แชร์ประสบการณ์ติ่งพบรักกับหนุ่มเกาหลี เล่ายาวๆไป....

#1 | I~AlwaysWantU | 20 ม.ค. 58 22:42 น.

2.
มาต่อจ้า~~~

หลังจากหนี้ไปตั้งหลักที่ห้องน้ำกับเพื่อน(ตอนนั้นมือไม้สั่นไปหมด อิอิ) ก็คุยกับเพื่อนว่า"เราไม่ไปแล้วดีไหมแก เรากลัวมันไม่ชอบเราอ่ะ กลัวมันมาหลอก"
เพื่อน"เห้ยยย กลัวไร** มาถึงขนาดนี้แล้ว เข้าไปเลยย"
จากนั้นเราก็เตรียมแผนกันว่า "แกล้งทำมองไม่เห็นแล้วเดินเปิดประตูเข้าร้านไปเลยนะ"
    เหตุการณ์ตอนนั่น เราเดินผ่านเค้าไป เปิดประตูตามแผน ตามคาด!! นางเดินเข้ามา
ขอแปลจากเกาหลีเป็นไทยเลยเนอะ คึคึ
เขาคนนั้น "สวัสดีครับ"
เรา "สวัสดีค่ะ"
เขา" ไปกันเลยไหม?"
เรา"ไปไหนคะ ?"
เขา "ไปกินไอติมไง เธอชอบกินไอติมโอป้าจำได้"
เรากับเพื่อน "อ่ะเคร คา-จา!!!"

หลังจากนั้นที่ร้านไอติม***
เขา เรา เพื่อนเรา 3คน สั่งกัน เรากับโอป้านั้งติดกัน
    จากนั้น พอไอติมมาเสริฟ นางก็ป้อนเราเฉย แบบเราก็กินนะ 
กินไปเขิลไป 555++ นางก็เอาแต่นั้งมองหน้าเรา นี่เลยถามไปว่า
เรา: "มองอะไรเนี่ย ไม่เอาห้ามมอง"
โอป้า: " เปล่าเลยยย มองเก้าอี้ตัวโน้นตะหาก" (พร้อมทำท่าชี้ไปเก้าอี้)
เรา: เอ้าหรอ  (นึกในใจ อีโอป้านี่กวนทีนจิง)
หลังจากนั้นก็คุยกันหลายๆเรื่อง เรื่องเรียน ชวนเพื่อนเราคุยด้วย มีช่วงนึงเพื่อนแอบกระชิบ "เห้ยยย แกๆแปลว่าไรอ่ะ?  เราแบบ... แก เราก็แปลไม่ค่อยได้ เนียนๆไป ตอบ"เนๆๆๆอย่างเดียว555++. ตอนนั้นฟังออกประมาน60%เนียงจาก โอป้าพูดเกาหลีสำเนียงวัยรุ่นมาก ทั้งศัพแปลกๆ พูดก็ไม่ค่อยอ้าปาก(อารมณ์GDเลย). ชอบว่าจีดีพูดวัยรุ่นไป ฟังไม่รู้เรื่อง เจอเลยจ้าาา!!

หลังจากเดตที่ร้านไอติมเสร็จ เพื่อนก็ขอตัวกลับจ้าาาาาา
ตอนนั้นคิดในใจว่า(งานเข้าแล้ว จะเดตกะบโอป้าต่อหรือกลับกะบเพื่อน) นางก็ชวนไปดูหนังกัน 3 คนนี่แหละ แต่เพื่อนก็จะกลับอย่างเดียวเลย ก็คุยกับเพื่อนว่า
เรา: "แกเรากลัวอ่า ไม่อยากไปแค่2คน"
เพื่อน: "แหมมม แก ถึงขั้นนี้แล้วยังจะกลัวอีกหรอ? เขาต้องกลัวแกหรือเปล่า555"
เรา: "ก็จริงอ่ะ งั้นไป2คนก็ได้ คึคึ" นี่แอบอยากไป2คนนะบอกเลย 

เดตต่อที่โรงหนัง***
เดินออกจากห้างที่กินไอติมมา2คน เดินข้ามถนนจะไปดูหนังกัน นางก็จับมือเราตอนข้ามถนน
เรา: "เห้ยย โอป้า จับมือเค้าทำไม?"
โอป้า: "ก็โอป้าเคยสัญญาไว้ไงว่าจะดูแลให้ดีที่สุด จับไม่ยอมปล่อยมือกันไง" (มาน้ำเน่ากว่าซีรีย์เกาหลีอีกจ้าาา)
เรา: 
    จากนั้นความประทับใจก็เริ่มขึ้น นางพาเราข้ามถนน,ขึ้นแท็กซี่(ตอนที่รถเลี้ยวมันมีแสงไฟส่องเข้ามานางก็เอามือมาบัง) ตอนนั้นคิดนะ "โอ้แม่เจ้าอะไรจะห่วงใยขนาดนี้5555, และนางก็คอยเปิดประตูทุกสิ่งอย่าง โอ้ยยย เรานี่ตกหลุมรักเต็มๆเลย ที่เคยคิดไว้ว่าจะหยิ่ง จะอะไร คือลืมไปหมดแล้ว 😅 สำหรับวันนั้นทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ประทับใจมาก สุดท้ายไปทานข้าวกัน เขาก็ให้ดูรูปในมือถือ พ่อแม่ เพื่อนสนิท ลูกสาวเพื่อนที่อยู่ไทย1ขวบ น่ารักมากกก วันนั้นรู้สึกว่า เขาดีกับเรามากๆ แต่...เราก็รู้วัฒนธรรมเกาหลีมาบ้าง ว่าตอนไปเดตจะดีแบบนี้ทุกคน แต่ถ้ากลับบ้านไปก็คือจบกัน ถ้าไม่ถูกใจอ่ะนะ ที่แชตๆกันมาก็คือยุติ ตอนนั้นพอกลับบ้าน(ที่พักเรากับโอป้าใกล้กับนั้งแท็กซี่50บาทก็ถึงคอนโดนาง) ก็เดินเล่นกัน และเขาก็ส่งเราถึงบ้าน
    ถึงบ้าน ตอนนั้นกังวลมากๆว่าเขาจะตัดขาดไปเลย หรือยังติดต่อมา กังวลสุดๆบอกเลย แต่แล้ว โอป้าก็ทัก คาท็อค มา!!!!

3.
หลังจากกลับถึงบ้าน โอป้าก็ทัก คาท็อก(kakaotalk) มา ตอนแรกเราก็ยอมรับนะว่ากังวลมากๆ กลัวเขาจะหายไป กลัวเขาไม่ชอบเรา แต่ก็ไม่เป็นอย่างนั้นเลย ตรงนี้แอบดีใจ555+++
โอป้า" ถึงบ้านหรือยัง วันนี้สนุกมากๆเลยเนอะ ขอบคุณนะ"
เรา"จริงอ่อ? แล้วเหนื่อยไหม เดินไกล"
โอป้า "เหนื่อยอ่ะ แต่มีความสุขนะ ที่ได้ดูหนังด้วยกัน เดินจับมือกัน อยากจะคบกันไปนานๆเลยได้ไหม?"
เรา" เราคบกันแล้วหรอ?"
โอป้า "ใช่ ตั้งแต่วันนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนะ สัญญาจะไม่คุยกับคนอื่นอีก"
เรา" งั้นโอป้าห้ามคุยแชตกับใครนะ ห้ามโกหก ถ้าจับได้คือ เราเลิกกัน"
โอป้า " โอเค สัญญา วันนี้เรานอนเร็วๆกันเถอะนะ เดินเยอะอ่ะ เหนื่อย"
    .....จากนั้นเราก็ไม่ได้แชตกันนะ ก็นอน...
    หลังจากวันนั้น(วันอาทิตย์) วันจันทร์นางก็ทักแชตมา แต่ไม่บ่อยแบบว่า24ชม. เหมือนเดิมนะ ไม่ค่อยจี้เหมือนเดิม เราก็รู้สึกแปลกๆอ่ะ เหมือนเขาจะเปลี่ยนไปนิดๆ หรือตอนแรกเราคุยกะนเยอะเกินคนปกติมั้ง จากนั้นวันอังคาร เรามีสอนพิเศษที่โรงเรียนสอนภาษาแถว ลาดพร้าว นางก็อยากจะมาหา เราก็โอเค เจอกันที่สถานร พหลโยธิน(mrt)
โอป้า" อยากไปรับอ่ะ"
เรา "ไม่เอา อายครูที่โรงเรียน"
โอป้า" งั้นรอที่สถานี mrt ก็ได้นะๆๆๆ"
เรา "ไม่เอาอ่ะ วันหลังค่อยเจอกันเถอะนะ วันนี้เย็นแล้ว"
โอป้า" ก็ได้ เข้าใจแหละ รังเกียจใช่ไหมล่ะ คงไม่อยากเจอกันแล้วสินะ เข้าใจ ไม่ไปแล้ว"
เรา"โอเค มาๆเจอกันที่สถานีmrt"
  คือต้องยอมนางเลย มีคำพูดที่ทำให้เราแบบ.. เห้อออสุดท้ายก็ยอมให้มานับ แต่เหตุการเข้าใจผิดกันก็เกิดขึ้น นางไปรออีก ประตู เราอยู่อีกประตู เราขี้เกียจรออ่ะ เลยนั้ง mrt กลับมาเจอกันที่สถานีแถวบ้านเราล่ะกัน นางก็นั้งตามมา

เรา"โอป้า ไปไหนมาหาไม่เจอเลยมาก่อน"
โอป้า" อะไรเนี่ย ทำไมทำแบบนี้ ทำเกินไปแล้วนะ ทำแบบนี้ได้ไง"
เรา" อะไร ขอโทษ~~ ก็หาไม่เจอ มาเจอที่นี่ง่ายกว่าตรงนั้นคนเยอะอ่าา"
    จากนั้นนางก็เสียงดัง บ่นคนเดียว โน้น นี่ นั้น เราเลยเดินไปจับมือ ขอโทษ เพราะดูเขาโกดเรามากจริงๆ เราก็ไม่รู้ผิดอะไรนักหนา วันนั้นเลยต้องยอมไปเดตกับนางที่เอเชียทิค 555++ เดินเล่น กินไอติม(อีกแล้ว) และก็นั้งคุยกันจนถึงเที่ยวคืน เพราะเดี๊ยวอีกสองอาทิตย์นางต้องกลับเกาหลีแล้ว กลับ15วัน
เรา:"โอป้า ถ้ากลับไปจะกลับมาจริงๆหรอ?"
โอป้า"กลับมาสิ ก็จ่ายค่าเรียนภาษาไทยไปล่วงหน้าแล้ว ยังไงก็มา"
เรา"อืม งั้นจะรอนะ บอกแล้วว่ากลับจากเกาหลีค่อยมาเจอหน้ากัน ก็ไม่เชื่อ.." (คนมันคิดถึงอ่ะ"
    จากนั้นก็นั้งแทกซี่มาส่งเรา แล้วนางก็นั้งกลับเอง ตอนนั้นแบบ... มีความสุขและรู้สึกรักนางขึ้นมาจริงๆแล้วอ่ะ คือมีตอนที่เรางอล(นิดๆ) นางถามโกดหรอ? แล้วก็ทำท่า"ควีโยมี"ใส่เรา แล้วเราก็ขำ คือ... ไม่เคยโกดนางลงเลย ไม่เกิน5นาทีคือดีกัน555++ แต่ก็นะ มีความสุขได้สักพักเท่านั้นแหละ เรื่องดร่าม่าก็เกิด มีการเสียน้ำตาเกิดขึ้นอีกแล้ว เรื่องเริ่มจากนางนั้งแท็กซี่ แล้วอยู่ดีๆแท็กซี่ก็ส่งไม่ถึงบ้าน ไล่ลงรถ เราก็ตกใจ รีบออกไปหา จะเรียกแท็กซี่ให้ใหม่ แต่เรื่องนี้ทำให้นางคิดมากไปเลย

โอป้า"ทำไมประเทศไทยเป็นแบบนี้อ่ะ ไม่เข้าใจเลย"
เรา"ก็ปกติ แท็กซี่ดีๆก็มีนะ อย่าคิดมากเดี๊ยวเรียกให้ใหม่"
โอป้า"แล้วถ้าตอนอยู่คนเดียวล่ะ? ต้องเป็นแบบนี้อีกหรอ ทำไมมันรำบากแบบนี้อ่ะ โอป้าพูดภาษาไทยก็ไม่ได้ กินอาหารไทยก็ไม่ได้ รำบากเวลาทำอะไร คิดถึงพ่อแม่ คิดถึงเพื่อน อยากกินอาหารฝีมือแม่ เห้อออ"

    แล้วนางก็บ่นๆๆๆๆ เราเลยพานางไปนั้งร้านกาแฟ คุยกันตอนนั้นเที่ยงคืนแล้วนะ แถวบ้านเรา นางก็พูดเหมือนไปแล้วจะไม่อยากกลับมาเลยอ่ะ ตอนนั้นเราเศร้ามาก เราเลยร้องไห้ไปเลย แล้วนางก็เช็ดน้ำตาให้เรา แล้วบอก"โอเค ไม่เป็นไรมจะกลับมาแหละ แต่ต้องสัญญาว่าจะไม่ทิ้งกันนะ" เราก็โอเคจ้าาา วันนั้นคือแบบ... ร้องไห้หนักมากจำได้เลย ไม่อยากเชื่อนี่เราชอบนางมากแล้วจริงๆด้วย
    แต่...เรื่องก็มาเกิดซ้ำอีกก่อนนางจะกลับเกาหลี นางกลับวันอังคาร วันนั้นวันศุกร์ เราโทรไปหลายสาย นางไม่รับโทรศัพท์ เราแบบ งงๆ ก็โทรซ้ำๆ แล้วเสียงผู้ชายรับ แต่ไม่ใช่เสียงนางอ่ะ

  ~~สนทนาภาษาเกาหลี~~

เรา"โอป้า ทำไมไม่รับโทรศัพท์"
ผช."ไม่ใช่โอป้าเธอนะ "(เสียงเหมอือนเมา)
เรา"อ่อค่ะ แล้วพี่เขาไปไหนคะ ขอคุยหน่อย"
ผช"อยู่ตรงนี้แหละ แต่ไม่ให้คุย"
เรา..อึ้งไป10วิ และตั้งสติก่อนถามกลับไป"คุณเป็นใครคะ?"
ผช"เป็นเพื่อนเขา แล้วก็ต่อไปอย่าโทรมาหาเพื่อนผมอีกนะครับ ไม่ใช่สิ อย่าติดต่อกันอีกเลย ห้ามเลย"
เรา"อะไรนะคะ?ห้ามติดต่อเพื่อนคุณอีกงั้นหรอคะ?"(ทวนคำพูด**เลย)
ผช."ใช่ครับ อย่าติดต่อมาอีก"
เรา"เน~อัลเกตซึบนีดา"(ได้ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ)

    บอกเลยหลังจากวางสายคือเรายืนเงียย เพื่อนที่อยู่ด้วยกัน5คนตินนั้นจากที่สนุกๆมาเที่ยวด้วยกันคือ หมดสนุกเลย เราก็เงียบ อึ้ง ค่อยๆเล่าเหตุการณ์ให้เพื่อนฟัง เพื่อนบอกใจเย็นๆ เพื่อนเขาไม่ใช่ตัวเขา รอฟังจากปากเขาดีกว่า จากนั้นนั้งแท็กซี่กลับหอกับเพื่อน เราร้องไห้ตลอดทางจนแท็กซี่เอาทิชชูให้เป็นม้วน ตอนนั้นคือเสียใจมาก เสียความรู้สึกมาก ทำไมทำกับเราแบบนี้ คือเราเชื่อเขาจนหมดใจนะ แต่เขามาหลอกเราหรอ? คำถามเต็มไปหมดเลย เราก็ตัดสินใจว่าจะไม่ติดต่อเขาแล้ว เลยกดเข้าใจจะลบ แชตที่คุยกัน ก็กดเข้าไปหน้าโฮมเขา ก็เห็นตั้งสถานะ"รัก(ชื่อเรา)คนเดียว"!! เห้ยยย ทำไมจะเลิกแต่ยังคงไม่เปลี่ยนที่ตั้งสถานะไว้อ่ะ ตอนนั้นแบบ.. ทำได้อย่างเดียวคือ รอ.... รอคำตอบจากปากนาง รอนางโทรมา เห้อออ



4.
ต่อจ้า
หลังจากเราถึงหอพักเพื่อนประมานเที่ยงคืน เราก็ร้องไห้แบบ... ไม่รู้เลยว่าจะร้องไห้ขนาดนี้ เสียใจที่ไว้ใจ เราคิดว่าเขาคงเจอตัวจิงแล้วไม่ชอบเรามั้ง ถึงให้เพื่อนรับสายแทน แล้วเค้าก็โทรมา (หมดเวลามโนเองล่ะ)
โอป้า"ยอ-โบ-เซ-โย"
เรา " โอป้า ทำไมทำตัวแบบนี้ มาหลอกกันทำไม?"
โอป้า "ไม่ใช่นะ ฟังก่อนสิ คือวันนี้ไปกินเหล้ากับเพื่อนเพราะจะกลับเกาหลีอาทิตย์หน้า เลยบอกเพื่อนว่า มีแฟนแล้วนะ นัดเจอกันแล้ว"
เรา" แล้วยังไงหรอทำไมต้องให้เพื่อนคุย"
โอป้า" เพื่อนไม่ชอบเธออ่ะ เพื่อนให้เชิกเลย ไม่มีเหตุผล"
เรา" เอ้า ไม่มีเหตุผลแล้วจะเลิกงั้นหรอ? แค่เพื่อนบอกเนี่ยนะ"
ตอนนั้นเราคิดเลยว่า โอป้า**โกหกเราหรือเปล่า ตัวเองอยากเลิกแช้วเพื่อนมาอ้าง หรือนางพูดความจริงเพราผู้หญิงไทยในสายตาต่างชาติก็รู้ๆกัน แต่เพื่อนเค้าไม่เคยเจอเราเลยนะ มาตัดสอนเราแบบนี้ได้ยังไงอ่ะ

โอป้า"แต่โอป้าไม่เลิกนะ เมื่อกี้เพื่อนไม่ให้จับโทรศัพท์เลย พี่ขอโทษ" (จากนั้นโอป้าก็ร้องไห้หนัดมากกกกก) เราก็ร้อง ต่างคนต่างร้องไห้ เราเลยตัดสินใจว่าจะคบกันต่อไปแบบไม่ให้เพื่อนโอป้ารู้5555++ ตอนนั้นเราแอบคิดเลยว่า เพื่อนโอป้า**เป็นเกย์แล้วแอบชอบแฟนเราเปล่า** แต่ไม่ใช่หรอก เพราะมารู้ตอนหลังว่า ตั้งแต่โอป้ามีเรา นางคุยแชตดึก ตื่นไปเรียนภาษาไทยไม่ทันสายตลอด และเลิกเรียนก็มาหาเรา ไม่อ่านหนังสือ เพื่อนเค้าเลยไม่ชอบ ไม่อยากให้มีแฟน เฮ้ออออ..... หลังจากวันนั้น นางก็กลับเกาหลีไปแบบ... ดราม่าสุดๆ เรานี่เศร้ามาก คือนางกลับไปนางก็ติดต่อตลอดโทรมาทุกวัน แต่พอช่วงใกล้กลับ นางก็แบบ... ทำเหมือนจะไม่กลับ เราแทบจะบ้าตาย

โอป้า "ที่ไทยอ่ะ ถ้าทำงานบริษัทเงินเดือนเท่าไรหรอ?"
เรา"ถามทำไมอ่า โอป้าจะทำธุรกิจนิ"
โอป้า" เผื่อธุรกิจไม่โอเค ก็คงทำงานปกติ"
เรา" 25,000มั้ง"(โกหกแหละ กลัวมันไม่กลับ)
โอป้า"น้อยจัง "(คิดในใจ "นี่ขนาดโกหกแล้วนะ"ยังว่าน้อย)
เรา" ก็ค่าครองชีพที่นี่ถูก เงินเดือนก็แบบนี้"
โอป้า "พ่อแม่ เพื่อนที่นี่ไม่อยากให้ไปไทยแล้วล่ะ กลัวธุรกิจไม่รอดแล้วจะรำบาก"
เรา "มีปัญหาอะไร เราจะช่วยคิดนะ อย่าเพิ่งคิดเรื่องที่ยังไม่เกิด
โอป้า "โอเค ขอบคุณนะ ที่อุตส่าเป็นห่วง แล้วพ่อแม่เธอว่าไหมที่แฟนเป็นต่างชาติ"
เรา" พ่อแม่ยังไม่รู้หรอก อิอิ"
โอป้า "พี่บอกพ่อแม่เเล้วนะ เอารูปให้ท่านดูด้วย ท่านโอเค ชอบด้วยที่พูดภาษาเกาหลีได้"
เรา" ค่ะ^^• โอป้า รีบกลับมานะ. จะรอ"
โอป้า "แล้วจะรีบกลับนะ 2อาทิตย์เอง"

จากนั้นก็หายไป2-3วัน เราเครียดมากอ่ะ แต่ตอนนั้นเราทำใจแล้วล่ะ คือ.. ไม่ร้องไห้ล่ะ เพลีย ปล่อย อยากทำไรทำ เราไม่สนล่ะ ก็รอจนวันกำหนดกลับ ว่าจะมาไหม.....

#2 | I~AlwaysWantU | 21 ม.ค. 58 05:49 น.

5.
ต่อจ้า... (เมื่อนางกลับมาไทย)
หลังจากที่เราไม่ค่อยสนใจเค้านะ เค้ากลับมาสนใจเราเฉยๆ ก่อนวันกลับ 3-4วัน โทรมาแทบทุกเวลา คุยจนหลับ ผู้ชายนี่แปลกนะ เวลาเราทำตัวดีๆกลับไม่ชอบ ชอบผู้หญิงไม่สนใจ เห้ออ... พูดแล้วเพลีย ต่อๆ จากนั้นนางก็กลับมา อิอิ (ดีใจมากก) ‪#‎เราเนี่ย555‬++ เราก็รอแบบ.. มาถึงสุวรรณภูมิประมานทุ่มนึง กว่าจะถึงที่พักก็เกือบ3ทุ่มล่ะ วันนั้นเราแบบ... วันมามาก อารมณ์เสียมาก คนรอใจจะขาด เลยว่าจะไม่ไปหานางล่ะ แต่ก็นะ พอถึงบ้าน(ที่ไทย) นางก็โทรมา หิวข้าวมากเลย อาหารบนเครื่องไม่อร่อย โน้น นี่ นั้น สรุปพูดอ้อมๆให้เราซื้อข้าวไปให้หน่อยนะๆๆ มาหาหน่อย เราเลยต้องไป ก็ซื้อ ข้าวที่s&pไปให้นาง เคยเล่ายังว่า. นางเป็นคนที่กิน ยากมากกกกกกก แบบ... ไม่อร่อยคือ ไม่กิน หิวให้ตายก็ไม่กิน มารามยอน ประชดเราด้วย แบบ.. เราก็เริ่มรำบากใจนะ แต่นางชอบ s&p เราเลยซื้อไป พอไปถึงก็แบบ... วิ่งมากอด(อารมณ์ซีรีย์มาก555++). เรานี่แบบ... ปล่อยๆ อายคนอื่นเค้า นางก็บอกว่า
โอป้า "ซูยอนชอบ ทไวไลท์ใช่ไหม ซื้อมาฝากด้วยนะ"
เรา "ซื้อไรมา หนังสืออ่อ จริงอ่ะ กรี๊ดดดด"
โอป้า "ใช่ๆ มีอย่างอื่นด้วยนะ "

จากนั้นนางก็เอาของฝากออกมา เราแบบ... เงิบบบ หนังสือทไวไลท์ที่ว่านี่ "ภาษาเกาหลี" คือ ซูยอนจะอ่านยังไงคะ? 555++ แต่นางบอกเอาไว้อ่านเวลาอยู่ด้วยกัน เดี๊ยวไม่เข้าใจตรงไหนนางจะอธิบาย (ปล. ทุกวันนี้ผ่านมา5เดือนยังไม่เคยแตะเลย อิอิ) และมีอย่างอื่นด้วย อันนี้ปลื้ม นางรู้เราชอบเอ็กโซเลย ซื้อของกุ๊กกิ๊กมาให้นิดหน่อย แต่เรานี่ดีใจกว่าหนังสือทไวไลท์อีกนะ พูดเลยยย 555+++ และแปลงแต่งหน้าที่สั่ง ก็ได้มา อิอิ ก็ให้อภัยเรื่องทไวไลท์ภาาษาเกาหลีของนางได้อยู่ คึคึ แต่ก็รู้สึกขอบคุณนางแหละ วันนั้นก็ช่วยกันทำความสะอาดห้อง จัดห้อง แล้วเราก็กลับบ้านนอน นางก็มาส่งแหละ จากวันนั้นที่นางกลับมา ครั้งนี้นางเปลี่ยนไปมากๆ ไม่เย็นชาใส่เราแล้ว เอาใจเรามากๆ พาไปเดตทุกอาทิตย์นะ เราแบบ... บางทีก็อยากอยู่ด้วยกัน ดูหนังที่ห้องสบายกว่านะ แต่นางชอบพาออกข้างนอกบ่อยๆ เราเป็นคนไม่ค่อยชอบเที่ยวอ่ะ ทุกอย่างฟังดูราบลื่นเนอะ ชีวิตอะไรจะเพอร์เฟคปานนั้น(นั้นสิ) ก็ดีมาเรื่อยๆจากเดือน มิ.ย.- ส.คม ต้นๆเดือน เราใกล้เปิดเทอมล่ะ ตอนนั้นเปิดเทอม 18 สิงหา ก็ดีนะ แต่นางเริ่มกลับมานิ่งใส่เราอีกล่ะ คือ... ผู้ชายเกาหลีนี่เข้าใจอยากมากเลยเนอะ นางเกิดอาการ "คิดถึงบ้าน" คิดถึงอาหารฝีมือแม่ เอ้า... เราจะทำไง ทำได้แค่ปลอบใจอ่ะ นางไปเรียนสาย ไม่อ่านหนังสือ เราทักไลน์ไปนางก็ตอบเป็นคำๆ แต่ก็บอกรักนะ คิดถึงนะ แล้วก็จบ... ช่วงนั้นเราเลยไปนอนคอนโดนางทุกวัน กลัวนางคิดสั้น เห้ออออ..... ก็คอยอยู่ด้วยกันอ่ะ ช่วยให้คำปรึกษาตอนนั้นเรากลัวว่านางจะแอบหนีกลับเกาหลีมากๆเลย แต่คงไม่หรอกมั้ง เพราะเพื่อนที่ไทยนี่คือ.. สนิทที่สุดในชีวิตนางล่ะ แคร์เพื่อนคนนี้มากกกก มาอยู่ไทยเพราะเพื่อนเลยก็ว่าได้ เราก็กลัวนะว่า ถ้าเพื่อนเค้าจับได้เรื่องเราคบกันจะเป็นยังไง.... 5555+++ แล้ววันนั้นก็มาถึง



6.
ต่อจ้า (และแล้วก็ถึงเวลาเจอเพื่อนโอป้า)
เรื่องมีอยู่ว่า ช่วงนั้นนางคิดถึงบ้านมาก ดูซึมๆไปเลย แล้วเราก็เลยตามใจนางหน่อย บอกอยากดูหนัง เลยบอก เลิกเรียน 4 โมงเย็นไป เซ็นทรัลเวิลด์กัน ดูหนัง และก็กินไอติม เราก็โอเค ยอมๆนางไป

~~~~ โทรศัพท์~~~~

เรา : "โอป้า อยู่ไหนอ่ะ มาถึงแล้วอยู่ชั้น1แล้ว"
โอป้า : " โอป้ามาถึงแล้วนะ นั้งกินกาแฟอยู่อ่ะ สตาบัค เดินตรงมาเลยนะ"
เรา : " อ่ะเคร รับทราบค่ะ จะรีบไปนะ"
โอป้า : "โอป้าอยู่กับเพื่อนนะ เพื่อนโอป้าอยากเจอมาก"
เรา : "เห้ยยย งั้นไม่ไปแล้วนะ กลับล่ะ อะไรเนี่ยยย"
โอป้า : " ทำไมอ่า เพื่อนโอป้าโอเคหมดแลเว เค้าอยากเจอมาก และทีโอป้ายังไปเจอเพื่อนเธอหมกเลยนะ"
เรา : "โหหห ทำไมไม่บอกแต่แรกเนี่ย จะได้เตรียมตัว "
โอป้า : "เจอกันที่สตาบัคนะ....."

...จากนั้นนางก็วางสายแบบ ไม่ฟังเราเลย ตอนนั้นเราตกใจมาก กลัวเขาไม่ชอบเรา กลัวคุยกับเขาไม่รู้เรื่อง แบบ.. ตอนนั้นโทรปรึกษาเพื่อนสนิทเอาไงดี เพื่อนก็บอก อย่าไปกลัว มาถึงขั้นนี้แล้ว คุยไปเลย จะได้ถามว่าทำไมไม่ชอบเราทั้งๆที่ยังไม่เคยเจอกัน ทำไมให้เลิกกันตอนแรก ตอนนั้นเราคงหมดทางเลือกอ่ะ เดินไปคือ ใจเต้นแรงมากก (ไม่ได้เวอร์นะ) มันตื่นเต้นมากอ่ะ ตอนนั้นคือ เป็นไงเป็นกัน
... ถึงสตาบัค ...
เรา : "สวัสดีค่ะ (พร้อมไหว้อย่างสวยงาม)"
เพื่อนโอป้า : " สวัสดีครับ สบายดีไหมครับ "(ยิ้มและไหว้เราแบบเป็นมิตรมาก)
เรา : "สบายดีค่ะ โอป้าสบายดีใช่ไหมคะ?"(ยิ้มอย่างเดียวตอนนั้น)
โอป้า : "งั้นเดี๊ยวขอตัวไปสูบบุหรี่แปบนึงนะ" (ทิ้งเราเฉยอ่าางานเข้ามากๆ)

เพื่อนโอป้า : "ทำไมไม่อยากเจอผมหรอครับ? กลัวหรอ?"
เรา : "ค่ะ กลัวมากด้วย ㅋㅋ"
เพื่อนโอป้า ; " ทำไมกลัวล่ะครับ ผมใจดีนะครับ 555++ หรือเพราะว่าวันนั้นที่ผมรับโทรศัพท์"
เรา : "ใช่ค่ะ กลัวเจอแล้วโอป้าไม่ชอบ แล้วบอกให้เลิกกันอีกค่ะ ㅠㅅ ㅠ"
เพื่อนโอป้า : " 5555++ ไม่หรอกครับ ตอนนั้นพากันเที่ยว ไม่อ่านหนังสือเลย ก็เลยอยากให้ตั้งใจเรียนภาษาไทยครับ "
เรา : "เข้าใจแล้วค่ะ อ่า~ ลูกสาวกับภรรยาสบายดีไหมคะ?"(ตีสนิทเลย ถามถึงลูก อิอิ)
เพื่อนโอป้า : "สบายดีมากๆครับ ลูกสาวร้องไห้เก่งมากครับ แล้วก็วิ่งเก่งมาก 555++ ภรรยาผมยุ่งครับ ถ้ามีเวลาไปทานข้าวด้วยกันนะครับ"
เรา : "โอเคเลยค่ะ โอป้าเลี้ยงนะคะ "
เพื่อนโอป้า "ได้เลยครับ อ่าาา เดี๊ยวเอารูปลูกสาวกับภรรยาให้ดูนะครับ"

... จากนั้นก็คุยกัน โชว์รูปลูกสาว(น่ารักมากกก 1ขวบ8เดือน) ภรรยาก็สาว กลายเป็นสนิทกัน ต่างจากที่เราคิดตอนแรกมาก พี่เค้าเป็นคนอารมดี ตลก พูดห้าคำ หัวเราะหนึ่งครั้ง แบบ.. คุยกันฮาตลอด จนนางโอป้ากลับจากสูบบุหรี่ นางก็กลับมานั้งเงียบ ยิ้มๆ เหมือนนางจะพอใจที่เราเข้ากับเพื่อนนางได้ แล้ววันนั้นก็จบลงด้วยการไปดูหนังกับโอป้า และเพื่อนเค้าต้องไปบ้านไปอยู่กับลูกสาว 555++ แอบอยากเจอลูกเค้าตัวจริงมาก น่ารักอ่า รู้สึกวันนั้นดูหนังเรื่อง อะไรสักอย่าง ที่มีลิงหยักอ่ะ ที่เหมือนคนอ่ะ ใครจำได้บ้าง? สนุกดีนะ 555++ หนังได้โรแมนติกเลยนะ แล้วก็กลับบ้านกัน ช่วงนั้นนางดูเศร้ามากจริงๆ สงสารนางมากนะ คงคิดถึงบ้านจริงๆ อาหารไทยก็กินได้แค่ข้าวมันไก่ กับต้มยำกุ้ง ผัดไทย คือนอกนั้นนางไม่ยอมเปิดใจกินอย่างอื่นเลย รำบากใจแทนเลย อยู่ยากนะแบบนี้อ่ะ เราก็เครียดไปด้วยเลย แต่ก็จบลงด้วยดีในการพบเพื่อนเค้าครั้งแรก แต่นัดกันว่า วัน ศ. นี่จะพาพี่เค้า(พร้อมเพื่อนไปกินร้านที่เราชอบ) ร้านนี้เราชอบกิน อร่อย อยากแนะนำเค้า เราบอกจะเลี้ยง(อยากเอาใจนางหน่อย นางเลี้ยงเรามาตลอดเลย ) ก็ตกลงตามนั้น เจอกันหลังเลิกเรียนตามเคย

#3 | I~AlwaysWantU | 21 ม.ค. 58 06:27 น.

7.
ต่อจ้า(หลังจากได้รู้จักเพื่อนโอป้า)

วันนั้นวันนที่26 ครบรอบที่คบกัน100วัน(เกาหลีนี่นับทุกอย่างเนอะ555++) วันนั้นเพื่อนโอป้าอาสาพาไปเลี้ยงข้าว คือร้านนี้รสชาติเกาหลีดีนะคะเท่าที่เราเคยกินมานะคะ อยู่ย่านพระรามสาม อยู่ในคอนโด ที่ประทับใจสุดคือ ตอนกินข้าว เค้าจะถามตลอดเลย ชอบไหม? อร่อยไหม? ให้เราเลือกจะกินไร เราก็เลือกไม่เป็นอ่าา บอกว่ากินได้หมด(จริงๆนะ) เค้าเลยสั่งให้หมดเลย และจะมีปลา ซึ่งตะเกือบที่ร้านแบบว่า... ใช้ยากมาก เรานี่อยากได้ช้อนส้อมมากเลย ไม่กล้าพูด จะกินไง? ตอนนั้นหนักใจมาก ส่วนโอป้าเรานี่นางหิวมากกก กินๆๆ ตักโน้น นี่ นั้นให้ แต่เราอยากกินปลามาก แล้วอยู่ดีๆเพื่อนเค้าก็ถาม

เพื่อนโอป้า : "เคยกินนี่ไหมครับ? อร่อยมากจิงๆ ทานกับข้าวร้อนๆ"
เรา : "ไม่เคยทานเลยค่ะ แต่ทานได้ค่ะ"(คือจิงๆอยากกินมาก)

จากนั้นพี่เค้าก็ใช้ตระเกียบ(ที่เราใช้แทบไม่ได้) แยกปลาออกเป็นชิ้นสวยๆ แบ่งเป็นพอดีคำ เอากางออก(โดยใช้ตะเกียบลื่นๆเหลี่ยมๆ) แล้วเอาปลาที่แกะทั้งหมดให้เราหมดเลย พวกพี่เขากินขอบปลา เอาเนื้อให้เรา555++ แฟนเรานี่ ทำเป็นพูดดีนะ

โอป้า : "นายนี่ปฏิบัติกับภรรยาคงดีมากๆเลยสินะ อิจฉาจัง"
เพื่อนเค้า : "ก็ทำด้วยใจสิ ทำด้วยความรัก มันจะง่ายและเคยชินเอง"

จากนั้นแฟนเราก็เริ่มเอาผักมาห่อ ป้อนเราแทบจะทุกคำ(นางคงอิ่มแล้วมั้ง ตอนแรกกินเอาๆ) เพื่อนเค้าก็ทั้งตัก ทั้งหยิบโน้น นี่. นั้นให้เรากิน กลัวเราหยิบไม่ถึง ตอนนั้นเราคิดเลย "นี่ใช่คนเดียวกับที่รับโทรศัพท์เราจริงๆหรอเนี่ย" แบบ.. เค้าดีกับเรามากเลย จากวันนั้นก็สนิทกัน ไปกินไอติมต่อ แต่เพื่อนโอป้ากลับก่อน วันนั้นเราก็แค่ไปเดินเล่นและก็นั้งเรือ เห้อออออ... ถือว่าผ่านด่านเพื่อนเค้ามาได้ช่วงนึง เพราะไม่รู้จริงๆแล้วเค้าชอบเราจริงไหม หรือทำเพราะเกรงใจ แต่เรารู้สึกได้ถึงความจริงใจอยู่นะคะ หวังว่าจะเป็นแบบนั้น😅






8.
ต่อครัช(เหมือนเรื่องราวเริ่มดีขึ้น)
หลังจากนั้นก็สนิทกับเพื่อนโอป้ามากขึ้น เราก็เปิดเทอมเดือน18สิงหาคมที่ 2014 ตกลงกันว่าเราเรียน จ-พฤ. แล้วกลับมา วันพฤ.เย็นเลย จะได้มีเวลาอยู่กับโอป้าด้วย และมีเวลาอยู่กับที่บ้านด้วย (เนื่องจากม. เราไกลเลยต้องอยู่หอพักค่ะ) เปิดเรียนวันจันทร์ ก็ปกติดีค่ะ เรียนอาทิตย์แรกชิลๆก่อน นางก็โทรหาตลอด ต้องถ่ายรูปส่งให้นางดูว่าทำอะไร กินข้าวกับอะไร เพราะปกติอยู่ด้วยกันแถบตลอดเวลา นางเลยไม่ชินอยู่คนเดียว ตอนกลางคืนก็โทรคุยกัน นางก็ร้องเพลงให้ฟัง(กลับมาเหมือนตอนจีบแรกๆเลย) เป็นแบบนี้จนถึงวัน พุธ ปล. เรากลับหอตั้งแต่วันเสาร์ ผ่านไปแค่ไม่กี่วัน วันพุธเย็นๆนางก็โทรมา ร้องไห้!!! คือ เราตกใจ เมื่อคืนยังคุยกันดีๆ

........บทสนทนา.......

โอป้า : " พี่ขอโทษนะ"
เรา : "ขอโทษเรื่องอะไร เกิดอะไรขึ้น ทะเลาะกับที่บ้านหรอ? หรือกับเพื่อน?"
โอป้า : "เปล่าหรอก มีปัญหากับเพื่อนนิดหน่อย"
เรา : "ทะเลาะกันทำไม คุยกันสิแล้วโอป้าจะทำยังไงที่ไทยก็คบกันอยู่แค่2คน"
โอป้า : "ถ้าไม่มีเพื่อน โอป้าจะอยู่ได้ใช่ไหม? มีแค่เธอโอป้าก็อยู่ได้ ตอนนี้ไม่ต้องการใครแล้ว กำลังคิดว่าคงต้องกลับเกาหลีแล้วแหละครั้งนี้"

เราอึ้งและเราวางสายเลย คือเราแบบ.. ตกใจมาก คือทะเลาะอะไรกันยิ่งใหญ่ถึงขั้นเลิกคบ ถึงขั้นจะกลับเกาหลี แล้วเราอ่ะ? คือเห็นเราเป็นอะไร จะทิ้งไปเฉยๆหรอ? ตอนนั้นเราโกรธมากๆถึงวางสายไป อีกใจก็เป็นห่วง เพราะนางมาอยู่นี่ใช้เงินไปเยอะมาก ที่ว่าจะลงทุนทำธุรกิจกับเพื่อน ตอนนี้มาทะเลาะกัน แล้วเงินที่เสียไปจะทำไง เราเลยตัดสินใจกลับไปหานางที่บ้าน(เรามีกุญแจ+คีการ์ด) วันนั้นเหมือนในซีรีย์เลย ออกมาจากหอปุ๊บ!! น้ำตาก็ไหลนะ เดินไปขึ้นรถ ฝนดันตก!! โอ้ยยยย ชีวิตชั้น แต่ก็ไปต่อ เพื่อนเราก็จะไปด้วยให้ได้เพราะเป็นห่วง แต่เราไม่ให้ไปมันเย็นแล้ว เพื่อนจะกลับมาไง
พอไปถึง เราเปิดประตูเข้าไปเลย นางนั้งกินเหล้าอยู่คนเดียว แบบ.. นางเห็นเราก็วิ่งเข้ามากอด เราก็ร้องไห้ นางบอกอย่าร้องเลย โอป้าร้องเยอะแล้ว เราจะทำยังไงกันดี นางบอกเพื่อนบอกว่าถ้าอยากอยู่ต่อ คือให้ใช้เงินให้น้อยลง เพราะกว่าจะเรียนภาษาไทยเสร็จ ต้องใช้เงินอีกมาก ให้ค่าห้องเดือนล่ะห้าพัน แล้วอีกหนึ่งหมื่นคือใช้ในชีวิตประจำวัน 1เดือนก็หมื่นห้า เพราะแบบนี้เลยทะเลาะกัน เพราะนางทำไม่ได้ เนื่องจากนางกินอาหารปกติไม่ได้ ต้องเกาหลีๆๆๆๆตลอด ซึ่งมันก็แพง ค่าห้องนางก็เดือนล่ะเป็นหมื่น ให้ใช้เดือนล่ะหมื่นห้าจะพอได้ไง เลยคิดว่ากลับไปอยู่เกาหลีดีกว่า ทำงานเหมือนเดิม เก็บเงินเยอะๆแล้วค่อยกลับมาใหม่ดีไหม?
ตอนนั้นเราไม่เห็นด้วยอ่ะ ใครจะอยากให้ไป คิดเลยว่ากลับไปต้องเลิกกันแน่ๆ เลยบอกว่า งั้นมาอยู่กับเราไหม? อยู่หอพักกับเรา ค่าหอเราไม่แพงเดือนล่ะห้าพัน อาหารโอป้าก็ทำเองไปเลย ชอบอาหารเกาหลีใช่ไหม? ทำกินเองเลย โอเคไหม? นางก็คิดอยู่พักใหญ่แล้วบอกว่างั้นจะไปคุยกับเพื่อน พน. เดี๊ยวเราไปด้วย อยากรู้เหมือนกันอะไรหนักหนา เพื่อนเค้าอ่ะ
สรุปวันไปเจอเพื่อนเค้า ก็ตกลงตามที่เราเสนอ คราวนี้ก็คงย้ายออกก่อนสิ่นเดือนสิงหา เอาของทั้งหมดของนางมาไว้หอเรา ของเยอะมากกกกก ทีวี ตู้เย็น ไมโครเวฟ. คอม โอ้ยยย ก็ย้ายมาไว้ห้องเรา แล้วนางก็กลับเกาหลี2อาทิตย์ไปทำวีซ่า.แต่ต้องอยู่กับเราอีก5วันก่อนกลับเกาหลี ปัญหาเกิดเลย พอมาอยู่ด้วยกัน24ชม. นางคิดมาก บอกว่าถ้าแม่เรารู้ล่ะ? เราต้องโดนแม่ว่า แล้วอยู่ดีๆคือก่อนไปเกาหลีนางก็พูดขึ้นมา

โอป้า : โอป้าไม่กลับมาแล้วดีกว่าไหม?

เรา: อ้าว ทำไมพูดแบบนี่อีกแล้วอ่ะ นี่หาทางออกให้แล้วนะ ถ้าพูดแบบนี้เราก็ไม่ไหวนะ เหนื่อยเหมือนนกัน

โอป้า : ไม่อยากให้เธอรำบากเพราะโอป้า จิงๆนะ เดี๊ยวทำงานที่โน้นสัก1ปี แล้วเดี๊ยมค่อยกลับมาหากันก็ได้

เรา : โอไป.. ไปเลยนะ กลับไปเลย แล้วไม่ต้องกลับมานะ!! ไม่ต้องติดต่อกับ เราจะมีแฟนใหม่ เลิกกันเลยถ้าไป

โอป้า : ทำไมทำแบบนี้ ไม่เอาแบบนี้สิมาคุยกันดีๆ

จากนั้นเราก็เงียบจนถึงเกือบเช้า นางก็นั้งมองเรา เราหลับไป วันนั้นนางบินไฟล์ประมาน4ทุ่ม เราตื่นเช้า ลงมาหาเพื่อนข้างล่างหอ ปรึกษาเพื่อน เพื่อนบอก ไม่ดีมั้ง อย่าเลิกเลย ลองบอกพี่เค้าวิว่าไม่ให้ไป ถ้าไปมันหมายถึงเลิกกันนะแก เพราะคนไม่อยู่ด้วยกัน มันไม่แน่นอน เราก็ร้องไห้อย่าเดียวเลยค่ะ

คุยกับเพื่อนเสร็จขึ้นมาบนห้อง

เรา : โอป้า!!! ตื่นมาคุยกันสิ

โอป้า : ห่ะ.. มีอะไรหรอ พูดมาเลย

เรา : คา-จี-มา-เซ-โย (อย่าไปเลยนะ) ‪#‎แล้วก็เข้าไปกอด‬

โอป้า : หึ? ไม่อยากให้โอป้าไปแล้วหรอ?

เรา : ใช่ค่ะ ไม่ไปได้ไหมคะ? นะ

โอป้า : อา-อี-กือ(โถว่)....ได้สิ😅‪#‎แล้วก็ยิ้ม‬ ดึงเรามากอดแล้วบอกหยุดร้องไห้นะไม่งันไม่กลับมานะ

จากนั้นเราก็คิดได้ล่ะ ว่าจะร้องทำไม? แล้วทำไมเราไม่พูดตั้งแต่เมื่อคืน? ไปไล่เค้าทำไม? เค้าแค่ปรึกษาเรา555++ คราวนี้หายร้องล่ะ ตอนนั้นหิวเลยคึคึ โทรหาเพื่อนที่แนะนำ "แก มากินข้าวร้านป้ากัน" เพื่อนก็ งงๆ เมื่อกี้ร้องไห้จะตายตอนนี้หิว 5555+++ ‪#‎ขอบคุณเพื่อนมากที่แนะนำ‬ นี่แหละเนอะ มีอะไรควรหาใครสักคนปรึกษาถ้าเราคิดคนเดียวไม่ไหวก็ควรเล่าให้ใครสักคนฟัง อิอิ






  9.ใกล้ถึงปัจจุบันล่ะ คึคึ
    สรุปพอกลับมาจากเกาหลี ต้องรอ1อาทิตย์ ที่สถาบันสอนภาษาไทยถึงจะเปิด มาวันแรกก็หวานเวอร์ ให้ไปรับที่สนามบิน(อีกแล้ว) พอเจอหน้านี่ยังกะไม่ได้เจอมาเป็นปี 5555++ ปัญหาเกิดตรงที่ต้องอยู่บ้านเฉยๆ 1 อาทิตย์ก่อนไปเรียนนี่แหละค่ะ
    อย่างที่รู้ โอป้ากินอาหารไทยไม่ได้เลย (เพราะนางไม่เปิดใจ ที่เราคิดนะ) ต้องออกไปกินข้าวนอกบ้านทุกวัน คือ.. ต้องเข้าใจว่าเราก็เรียน เลิกเย็นบ้าง เรียนเช้าบ้าง นางไม่ยอมกินข้าวถ้าเราไม่กลับ(เหมือนเด็กมากเลยอ่ะ) เริ่มหนักใจ แรกๆเราก็ไหวอ่ะ เพราะปกติพวกเราไม่มีการทะเลาะกัน งอลกันแบบคู่รักทั่วไป และวันนั้นก็มาถึง ร้องไห้กลางสายฝนเลยจ้าาา

ณ ห้างสรรพสินค้าย่านรังสิต ไปหาร้านกินกัน เราบอกท่าสยามอร่อย โอป้าก็โอเค แล้วโอป้าอยากกิน ข้าวผัดขี้เมา(1ในเมนูที่ทานได้) พนักงานดันจดผิดไป ได้อย่างอื่นมา ด้วยความที่โอป้าคงหิวมากอ่ะ ตอนนั้นจะ5โมงเย็นแล้ว ก็เงียบ ไม่กิน เราก็จะสั่งใหม่ให้นะ แต่ยืนยันว่าไม่เอา เราก็กินต่อไป... เราก็หิวไง

    เดินออกจากร้านก็เงียบๆ พอผ่าน เคเอฟซี คราวนี้โอป้าจะกินล่ะ พอสั่งเสร็จ พนง. เสริฟผิดอีกแล้วอ่ะ คือ.. วันอะไร? นางโมโหมากกก เดินออกมาทั้งๆที่ฝนตก แบบ.. ไม่รอเราเลย ไม่กิน และเดินเร็วมาก เราก็โมโหอ่ะ เป็นอะไร? พนง.ผิด เราไม่เดี่ยวเลย แล้วครั้งแรกที่เดินไปก่อนเรา ปกติจะเดินจับมือตลอด แล้วนี่คือ ฝนตกด้วย เราเสียใจมากอ่ะ ถึงห้อง เราก็อาบน้ำเลย แล้วนั้ง เราไม่ง้อนะ เราไม่ผิด
    สรุป นางก็เดินมานั้งข้างๆแล้วขอโทษ
โอป้า : ขอโทษนะเพราะเมื่อกี้มีแต่เรื่องแย่ๆ พี่ผิดไปแล้วจริงๆยกโทษให้ได้ไหม (แล้วก็คุกเข่ากอดเรา)😢

เรานี่น้ำตาไหลกว่าเดิม ใครจะโกรธลงเนี่ย! แต่เราก็ฟอร์มเงียบๆอ่ะ แต่สุดท้ายอารมณ์ดีก็เลยคุยกัน โอป้าบอกทนได้ทุกอย่างเลย ยกเว้นอาหารที่ทานไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ที่จะกินต้มยำกุ้งทุกวัน ข้าวผัดทุกวัน (อันนี้เราไม่เข้าใจ เราว่าเราทนได้นะ) เท่าที่ฟังคือ นางท้อมาก เหมือนกับบ้านนานแล้วสบายไง เห้อออออ ก็ไม่รู้จะทำไง ก็ได้แค่ให้กำลังใจเค้าอ่ะ

.......อาทิตย์ไปเรียน.....
    คิดว่าสบายใจล่ะนะ เพราะนางจะได้ไปกินข้าวกับเพื่อน เราหมดภาระ สรุปไม่เลย เจอปัญหาใหม่ เมื่อ อ. ที่สถาบันให้เรียนซ้ำ ครั้งที่3 คือ... มันเสียเวลา เสียเงิน และกำลังใจกว่าเดิม แต่ก็ไปเรียนนะ ได้2วัน พอถึงวัน พุธ วันนั้นเราไปธุระกับเพื่อนแถวสถาบันที่นางไปเรียน เลยจะกลับพร้อมกัน พอเจอหน้า โอป้าก็ยิ้มแบบ
.. ยิ้มหวาน เดินมากอด บอกรัก ...
คือตอนนั้นเรา งง ทำไมวันนี้หวานผิดปกติ ก็ไม่ได้คิดอะไร พอขึ้นแท็กซี่กลับบ้านกัน นางก็พูดขึ้นมาว่า
 
"โอป้า-รัง-คอ-ลน-ฮัน-เร?"=จะแต่งงานกับโอป้าไหม?❤️

ตอนนั้นดีใจมาก ก็พยักหน้า แต่ก็ตกลงว่าเราขอเรียนให้จบก่อนนะ และอยากทำอาชีพที่เราฝันสัก2-3ปี โอป้าก็โอเค และก็กลับบ้านมา มีอีกนะ! เตรียมกับข้าวที่ซื้อมา นั้งป้อนข้าวเรา บอกรัก วางแผนอนาคต โน้น นี่ นั้น เราว่า มันเริ่มไม่ปกติล่ะ

พอกินข้าวเสร็จโอป้าก็ไปล้างจาน กวาดบ้านด้วย เราถามเลย
เรา: โอป้ามีอะไรจะบอกไหมคะ? จะกลับเกาหลีใช่ไหม? พูดมา

โอป้า : อืม~ (เป็นคำตอบที่สั้นและเจ็บมาก)

เรา : ไม่ให้ไป

โอป้า : ไปแค่แปบเดียว แล้วยังไม่กลับตอนนี้นะ แต่ที่แน่ๆพี่ไม่เรียนภาษาไทยแล้ว เสียเวลา ทำงานดีกว่า ถ้ากลับไปก็ทำแต่งาน เก็นเงิน ถ้าเธอเรียนจบ พี่ก็กลับมา เราก็ซื้อบ้าน เลี้ยงหมา อยู่ด้วยกัน ตอนนี้ทำเพื่ออนาคต

เรา : ไม่อ่ะ ไม่อยากได้เงินเยอะ แค่อยู่ข้างๆก็พอแล้ว

โอป้า : คิดดูดีๆนะ พี่ทำงานที่นี่เงินเดือนนิดเดียว(ก็เยอะนะสำหรับเรา) ทำที่โน้น ตั้งใจ แปบเดี๊ยวก็ได้ ปิดเทอมก็ไปหาพี่ พอวันหยุดพี่จะมา สไกด์กินข้าวด้วยกันได้ เข้านอนพร้อมกันได้ เหมือนเดิม สาบานต่อพระเจ้า ว่าจะรักแค่เธอและเราจะแต่งงานกัน(นางเป็นคริสเตียนค่ะ)

เรา : งั้นเราเลิกกันไปเลยนะ !! ถ้าไป คือ เราจบกันเลย ไม่ต้องโทรมา จะไม่รับ ห้ามติดต่อเรา

โอป้า : ทำไมทำกับพี่แบบนี้?

~~~~ จบบทสนทนา~~~~

เราทำได้แค่เงียบ โมโหมาก ตอนนั้นคิดแบบนั้นจริงๆค่ะ เราร้องไห้แบบ.. ประมาน2ชม. นางก็บอกว่า "โอเค เดี๊ยวจะไปโทรปรึกษาเพื่อนก่อนว่าจะเอายังไง"
และกลับมาพร้อมบอกว่า จะอยู่กับเราจนกว่า เราจะสอบเสร็จ จนเราทำใจได้ แลเวค่อยไป เราก็โอเค ไม่ร้องล่ะ แต่ตอนนี้ห้ามไปนะ ตกลงตามนั้น

#คิดแล้วล่ะค่ะว่าชีวิตอะไรจะดีขนาดนั้นถ้ามันเป็นแบบที่เราหวังตอนแรก ชีวิตก็มีความสุขเกินไปแล้ว #เกลียดการอยู่ห่างกัน

#4 | @prํimิro๋se์98 | 23 ม.ค. 58 18:48 น.

ต่อออออออ

#5 | `wwkfkldl. | 31 ม.ค. 58 12:18 น.

ต่อออ ^_^
ติดตาม ๆ รีบมาต่อน้าา

#6 | :ani๋x94ํ | 14 ก.พ. 58 16:38 น.

น่าร้ากก
แอพไรอ่ะคะ555555555

#7 | sleepwell | 3 มี.ค. 58 13:11 น.

ต่อๆๆนะ จขกท

#8 | tqueens` | 24 มี.ค. 58 16:12 น.

น่ารักค่ะจขกท. เราตามไปดูในเพจมาด้วยชอบมาก