เมื่อฉันเเอบชอบเพื่อนของพี่ชาย
เข้าเรื่องเลยดีกว่าเนาะ เราจะเเทนตัวเองว่า ''อีฟ'' เเทนรุ่นพี่คนนั้นว่า "พี่ไทม์" เราเล่าเรื่องไม่เก่งนะคะบอกไว้ก่อนเลยอ่านเเล้วอาจจะงงๆ (ตอนนี้เราอยู่ ม.4 พี่เค้าอยุู่ปี 1).........
เริ่มที่ครั้งเเรกเลยนะคะ ตอนนั้นเราอยู่ม.2 พี่เค้าอยู่ม.5 ค่ะ พี่เค้าเป็นเพื่อนสนิทพี่ชายเรา ตอนนั้นเราเป็นเด็กอ้วนดำคนนึงค่ะ ที่ไม่ค่อยเเต่งตัวใส่กระโปรงยาวหัวฟูๆอายมากๆตอนนั้น5555 ตอนเริ่มรู้สึกว่าชอบตอนเเรกนะคะ เราไปดูดตารางสอนห้องเค้ามาค่ะ พยายามมากเดินผ่านห้องที่พี่เค้าเรียนเเต่เราเรียนอีกตึกนึงเเต่ไม่เเคยเหนื่อยเลยรู้สึกเห็นพี่เค้าเเล้วมีกำลังใจเรียน(เเต่ไม่กล้ามอง5555) ตอนเดินสวนกันนี่เราทำเป็นมองไม่เห็นเลย5555
.........
(past กีฬาสี) รร.เราเค้าจะให้นร.ม.ต้นขึ้นสเเตนค่ะให้ร้องเพลงเชียร์ไรพวกนี้เราก็เป็นเด็กต๋อกต๋อยบนสเเตนนี่เเหละค่ะเเต่พี่เค้า้ป็นสตาฟความดีงามคือตรงงนี้สเเตนสีเราใกล้กัน
เราเเอบมองเค้าตลอด กลับบ้านมาเราเลยนึกได้ค่ะว่าพี่เค้าเป็นเพื่อนพี่เรา เราเลยไปขอเฟสพี่ไทม์มาจากพี่ชายเราเเล้วเเอดไป คือคือคือพี่เค้าไม่รับค่ะเราเลยอันเฟรนด์ (ทำใจไม่ได้ 
)เราก็ได้เเต่เสริชชื่อพี่ไทม์ในช่องค้นหาเเละดูการเคลื่อนไหวค่ะ(ทำได้เเค่นั้นจริงๆ) ก็ไม่มีอะไรเพิ่มเติมเลยค่ะ
......... (past ปิดเทอมใหญ่หัวใจว้าวุ่น) เราว่างมากๆส่งเฟสพี่เค้าทั้งวัน จากการส่องครั้งนั้นเราได้เเอค ask.fm(เเอปถามคำถาม) พี่เค้ามาค่ะ เราก็เข้าไปถามนู่นถามนี่ถามนั่นทั้งวัน ฟินมากเหมือนได้คุย เราถามไปเกือบ 400 คำถาม
พี่ไทม์ก็เริ่มสงสัยว่าเราเป็นใครพี่ไทม์เลยให้เราทักเฟสไปบอก(ช่วงนั้นเล่นอาคถามคำถามอะไรต่างนาๆเหมือนสนิทกันมาก) เราเลยพิมไปว่าไม่ได้เป็นเพื่อนพี่ในเฟส พี่ไทม์ให้เราเเอดเฟสอีกครั้งพี่เค้ารับเเอดเราOMG ดีใจมากๆ เรานี่ติดดาวเลยตามไลค์ทุกอันความรู้สึกนี้มันดีมากๆ เเต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีกมันเขิลอ่ะ 
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
ต่อนะคะ(past เปิดเทอม) เราอยู่ม.3ค่ะส่วนพี่ไทม์อยู่ม.6เเล้ว
เป็นปีที่เศร้าที่สุดเพราะคิดว่าจะไม่ได้เจอพี่เค้าเเล้ว ต้องเเยกกัน เทอมนี้เรามุ่งมั่นมากค่ะจริงจังมากกว่าเดิม เราเข้าถึงพี่ไทม์มากๆ เราทักเฟสบุ๊คพี่ๆทม์บ่อยมากๆค่ะ เราพยายามตามสืบว่าเค้าเล่นโซเชียลไหนบ้าง เราก็โหลดมาเล่นตามค่ะ(เราตามพี่ไทม์เกือบทุกโซเชียลยกเว้นไลน์มีไอดีนะเเต่ไม่กล้าเเอดงือ ) เราทักเฟสพี่ไทม์เกือบทุกวันเลยค่ะ ส่วนใหญ่ก็จะพวกเล่นมุขเเป้กๆกับถามอะไรสัพเพเหระเเต่ส่วนใหญ่เล่นมุขค่ะ เหมือนทุกอย่างจะดี เราเจอกันที่รร.เราก็ยังหลบพี่ไทม์อยู่ ส่วนพี่ชายเราจะชอบเเซวๆ(ช้ามมาพาร์ทปิดเทอม) เราก็ยังทักเมสเซนเจอร์เกือบทุกวันค่ะ เริ่มมีความอายไม่ค่อยกล้าเเล้ว ปิดเทอมนี้เราพยายามลดน้ำหนักเเละทำให้ตัวเองขาวมากๆค่ะ เเต่มันได้ผลนิดเดียวเอง
(past เทอมสุดท้ายเเล้ว
) เทอมนี้เป็นเทอมสุดท้ายที่เราจะได้เจอกันที่รร.ทุกวันค่ะ คิดถึงเเล้วใจหายมากๆ เราเริ่มคุยกันมากขึ้นเรียกว่าอาจถึงขั้นสนิทเลยก็ได้มั้ง555 เราพยายามถามพี่เค้าเรื่องการเรียนต่อเพราะเราไม่รู้จะคุยเรื่องอะไรเเล้วตันมากๆ เทอมนี้พี่เค้ามีการสอบเยอะมากๆเราก็ชอบส่งข้อความไปให้กำลังใจ (เรายังไม่ได้สารภาพกับพี่เค้านะคะว่าเราชอบเเต่พี่เค้าน่าจะดูออก) พักนี้พี่เค้าเริ่มโพสอะไรเกี่ยวกับความรักเราเลยถอยห่างออกมาค่ะ (เคว้งมากๆช่วงนั้น) ข้ามไปช่วงที่ปัจฉิมเลยละกันก่อนวันปัจฉิมเราทักเฟสบุคพี่เค้าไปค่ะ
เรา:พี่ไทม์พนอยากได้ไร
พี่ไทม์ : ไม่รู้อ่ะ อยากให้ไรก็ให้มา
เรา: ถามเฉยๆไม่ให้หรอกไม่มีตัง (เเต่จริงๆเเล้ว)
ถึงวันปัจฉิมเราลังเลใจอยู่นานมากจะเอาไปให้ดีมั้ย (พี่เราอยู่เเถวนั้นด้วยกลัวมันเเซว) เราตัดสินใจเดินเข้าไปให้ตอนพี่เราไม่อยู่ค่ะ
เรา : (เดินเข้าไปตีไหล่เเรงมากตีจากข้างหลังพี่เค้าค่อนข้างสูงกว่าเราเลยค่ะ)
พี่ไทม์ : (หันดูว่าใครตีพี่เค้าพูดกับเราว่าอะไรสักอย่างนี่เเหละค่ะจำไม่ได้เหมือนกูตังไปเลยเขิลสุดๆ)
เรา : (ยิ่นซองกระดาษที่ดูไม่มีอะไรเลยให้ค่ะเเล้วพูดว่าถ่ายรูปกัน)
เรา+พี่ไทม์ : (เถียงกันซักพักใหญ่เลยค่ะว่าใครจะถือกล้อง55555 เพื่อนพี่เค้าเลยมาถ่ายให้ถ่ายด้วยโทรศัพท์ 2 รูป กล้องใหญ่เพื่อนพี่เค้า 2 รูป )
เรา : (เเยกย้ายเดินออกมาเห็นพี่เค้าเปิดซองกระดาษของเราดูด้วย เราเลยเดินไปถ่ายรูปกับพี่ชายเราค่ะ )
พี่ชายเรา : เเหม่ถ่ายที่บ้านก็ได้ ถ่ายกับคนนั้นยัง
เรา : ถ่ายเเล้ววุ้วอย่าเเซวดิ
พี่ไทม์
เอากุหลาบสดสีเเดงมีสติกเกอร์หน้าพี่เค้าเเปะกับข้อความอะไรซักอย่างจำไม่ได้เเล้วทับไว้ในหนังสือ)เรา : (รับมาค่ะเขิลมากไม่ได้พูดอะไรเลย)
ตกเย็นมาเราก็ทักเฟสพี่่เค้าไปค่ะ
เรา : รูปเป็นไง
พี่ไทม์ : ไม่เห้นจะเหมือน คำอวยพรใครเค้าให้เขียนเเบบนี้ 555555555 (หลังจากนั้นก้ถกเถียงกันต่อเรื่องคำอวยพรหลังรูปค่ะสักพังนึงไม่นานมาก)
เราเลยถามพี่เค้าว่าจบเเล้วจะไปเรียนที่ไหนซึ่งที่ที่พี่เค้าจะไปเรียนไกลจากกรุงเทพมากๆเศร้าสุดๆ
เรา: จะไปจริงๆหรอ
พี่ไทม์ : ถ้าติดก็คงไปเรียนเเหละ ถ้าไม่ติดก็หาเรียนในกรุงเทพเอา
เรา : เรียนเเถวๆนี้เเหละดี
พี่ไทม์ : เพราะอะไรถึงดี
เรา : ใกล้ดีไง เพื่อเเบบเรียนไม่เข้าใจไรงี้จะได้ถามพี่ได้อ่ะ
พี่ไทม์ : ใช่ป่าวว55555 พี่ไปคิดถึงพี่เเย่เลยดิ
เรา : บ้าคิดถึงไรไร้สาระ
พี่ไทม์ : จริงป่าว555ทำไมหน้าเเดงอ่ะเขิลหรอ
เรา : มโน**อากาศมันร้อน
พี่ไทม์ : สีข้างถลอกเลย
เรา : ไม่ได้เเถร้อนจริง
พี่ไทม์ : น่ารักดี**
เรา : (เงียบเขิลมาก)
พี่ไทม์ : ไม่ใช่น้องนะพี่เลื่อนฟีดเห็นรูปหมาเมื่อกี้อ่ะ 5555
เรา : เออตลกดี
พี่ไทม์ : โอ๋ๆพี่ล้อเล่นน่ารักจริงๆ
เรา : หมา?
พี่ไทม์ : น้องอะเเหละเขินน่ารักดี
เรา : หน้าเเดงอีกรอบ(เขินมากเเบบหน้าชาอ่ะ)
พี่ไทม์ : เขินไง5555อย่าทำหน้างี้ดิพี่เเพ้เเก้มเเดง
เรา : กลับบ้านละวุ้ย
พี่ไทม์ : ว้ายยเขิน5555เดี๋ยวดิพี่ไปส่งป่ะ
เรา : ไม่เป็นไรเดี๋ยวกลับพร้อมพี่เว(พี่ชายเรา)
พี่ไทม์ : ไปเดี๋ยวพี่ไปส่งถึงมือเวเลยเคป่ะ เอาเป๋ามา
เรา : ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวหนูถือเอง
พี่ไทม์ :เอามาเถอะน่า
เรา : งั้นพี่เอาของหนูไปหนูถือของพี่นะ
พี่ไทม์ : เพื่อไรอ่ะ
เรา : จะได้เปรียบเท่ากันๆไง
เดินไปก็คุยกันไปเรื่อยๆจนเจอพี่เรา
พี่ไทม์ : อ่ะกวูเอาน้องมาส่่ง
พี่เว : อ่าวไปสนิทกันตอนไหน เเอ้ะๆ
พี่ไทม์ : เรื่องกวูอีกเเหละ
พี่เว : กวนตีน
เรา : กลับบ้านเร็ว
พี่เว : เขินไรขนาดนี้อ่ะ เคกลีบก็กลับเจอพรุ่งนี้เพื่อน
พี่เว พี่ไทม์ เรา : บ๊ายบายกันเเล้วเเยกกันกลับบ้าน
กลับถึงบ้านก็คุยกันสัพเพเหระ
เหมือนมันจะดีนะทุกคนเเต่เวลาว่างพี่เค้าก็เริ่มลดลงเราเข้าใจพี่เค้าต้องทำพอร์ทต่างๆนา เราก็ไม่ไปรบกวนเลย
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google