คมบังวะค่ะทุกคน ยังใช้คำนี้ในเวลานี้ได้ไหมคะ? แต่ไม่สำคัญหรอกค่ะ
เพราะแค่จะมาเล่าถึงประสบการณ์การไปกิน โอมาาาากาาเสะ ครั้งแรกในการมีชีวิต ที่ @ichizubangkok มาค่ะ
ก็ต้องบอกเลยว่า ปกติไม่ทานของดิบค่ะ
แต่ของสุกบางอย่างก็ไม่ทานนะคะ
พูดง่ายๆคือเป็นคน’แดกยาก’ค่ะ
กินยาก อยู่ยาก ดูแลยาก
แต่ @ichizubangkok ดูแลเราไดดดด้
ด้วยปลาดิบที่คัดสรรมาอย่างดี..
ปูมาขนาดนี้ อยากเล่าต่อค่ะ
เอ่อ … แต่รายละเอียดเขาเยอะมาก
บอกตามตรงเลยจำไม่ได้ จำได้แค่ เขาเสิร์ฟแบบ เอโดะมาเอะ หรือพูดในภาษาไทยที่เราเข้าใจคือ เขาเสิร์ฟแบบโบราณจ้าา
ไม่ใช่ว่าขี้ม้า นั่งเกวียนมาทำให้ทานนะคะ
แต่เป็นการรังสรรค์อาหารแบบคนสมัยโบราณในยุคเอโดะจ่ะพี่
และปัจจุบันเชฟของทางร้านเขาเป็นมือขวาของ sous chef เชฟจากร้าน Sugita มิชลิน 2 ดาวที่ญี่ปุ่น
ส่วนมือซ้ายเป็นใครนั้น ทางนี้ก็ไม่แน่ใจค่ะ
เอาเป็นว่าข้อมูลไม่แน่น แต่ที่รู้ๆคือวันนั้นท้องแน่นมาก อร่อยมาก วัถตุดิบสดมาก สดกว่าหน้าดิฉันที่ต้องพึ่งแอปช่วยไปอีกมากโข
ไปทานเถอะค่ะ ครั้งนึงในชีวิตอะคุณณ
ไปเสพศิลปะ ไปทานเรื่องราว
นี่มีโอกาสได้ไปทานตับปลาอังกิโมะมา
เขาบอกว่ามันคือ ฟลัวการ์แห่งท้องทะเล
โอ้โห
ไม่ต้องลงทะเล ตับสัตว์บนบก ดิฉันก็ยังไม่เคยทานเลยค่ะ
แต่ขอบอกเลยว่าคนที่ขึ้นชื่อว่า ‘แดกยาก’ ทานมาแล้วค่ะ อร่อยมากๆ คำนี้คือเป็น signature ของที่ @ichizubangkok เลยค่ะ
สำหรับใครที่สนใจ และ ไม่เคยไปมาก่อน
บอกไว้ก่อนว่านี่ก็เพิ่งทราบมาว่า ควรใช้มือหยิบทานนะคะ สงสัยเป็นธรรมเนียมน่ะค่ะ แต่เผอิญว่านอกจากจะไม่ทราบและแพนิกกับโควิทมากแล้ว ทางดิฉันนั้นก็ยังไม่ได้ล้างมือเลยด้วยค่ะ ใครที่สนใจ…อย่าลืมล้างมือกันก่อนไปด้วยนะคะ