เมื่อก่อนไม่รู้อะไรเรื่องชาวบ้านเลย แค่รู้เรื่องตัวเองก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว ไหนจะเรียนยากชิบเป๋ง จบมางานก็ยังหาไม่ได้ ทำงานไปเงินก็น้อยไม่พอกิน ความคาดหวังของตัวเองก็เยอะแยะ ไหนจะความคาดหวังของครอบครัวอีก ยุคนั้น กรูว่ากรูเหนื่อยแล้วนะ…….โอ้โห มาวันนี้ บอกเลยแค่เข้าไปในโซเชี่ยล ตรูก็เหนื่อยแทนน้องๆแล้ว ไปส่องเรื่องชาวบ้าน เพื่อนร่วมรุ่นเที่ยวญี่ปุ่น ไอ้นั่นไปทะเล ไอ้นู่นนั่งเครื่องบินเจ็ท ไอ้นู่นงานเยอะมาก ไอ้นี่นับเงินเป็นฟ่อน ไอ้นู่นยอดวิวยูทูปเพียบ ไอ้นั่นใส่แบรนด์เนมทั้งตัว ไอ้นั่นออกรถใหม่ ไอ้นี่ได้หน้าใหม่โคตรดี ไอ้นั่นไปเรียนต่างประเทศ ไอ้นู่นโคตรรวย ไอ้นี่ๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้นั่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ……………โห มันมีแต่เรื่องน่าอิจฉาไปหมดเลย จิตใจมันต้องแข็งแกร่งขนาดไหนวะที่จะไม่เอาไปเปรียบเทียบกับตัวเอง ต้องวางใจไว้ตรงไหนวะถึงจะไม่ไปอิจฉาเค้า อยากมีแบบเค้า……………………….โซเชียลนี่ดีในบางมุม แต่ในซอกหลืบของการรับรู้เรื่องราวชาวบ้านเยอะๆ ก็มีผลต่อจิตใจของเราเหมือนกันนะ ใช้ชีวิตให้น้อยๆบ้างก็ได้ ไม่ต้องไปสนใจทุกเรื่องหรอก ควายจะออกลูก3หัวที่ตุรกีก็ช่างมัน ใครจะออกรถใหม่ก็ดีใจกับเค้า (ใครจะรู้มันอาจจะต้องมานั่งผ่อนตาแตกเยี่ยวเล็ดก็ได้) ………เชื่อพี่เถอะ รู้น้อยๆ ปล่อยเยอะๆ วางเบาๆ ……แล้วเราจะสบายกว่ากันเยอะเลย อยู่เฉยๆดีกว่า สบายกว่ากันเยอะ สบ๊าย สบาย สบายกว่ากันเยอะเลบ อยู่เฉยๆดีกว่า #สู้ๆวัยรุ่น