
ช่วงประมาณเดือนเมษายนปี 2546
ผมได้รับการติดต่อจากหนังสือแฮมเบอร์เกอร์ เพื่อให้ไปถ่ายปกในธีมของนักร้องรุ่นใหม่ ณ ขณะนั้น
จำได้ว่าหลังจากที่หนุ่มๆแต่งตัวเสร็จ
ผมต้องนั่งรอนักร้องสาวคนเดียวบนปก ที่ใช้เวลานานกว่าคนอื่นๆ
แต่หลังจากที่ผมได้เห็นเค้าเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้ว
ผมก็รู้ได้เลยว่าต่อให้รอไปอีกนานแค่ไหนก็คุ้มค่า
วันนั้นเป็นวันที่ผมได้พบก้อยเป็นครั้งแรก
หลังจากที่เฉียดไปเฉียดมาตามงานต่างๆอยู่บ่อยๆ
ก่อนหน้านั้น ความรู้สึกของผมที่มีให้กับก้อย คือชื่นชมว่าเค้าเป็นนักร้องที่สวย มีเอกลักษณ์คนหนึ่งเท่านั้น
แต่หลังจากที่ผมได้สัมภาษณ์ร่วมกันและได้พูดคุยกันกับเค้า
ความรู้สึกแปลกๆบางอย่าง ก็เกิดขึ้นในหัวใจของผม
บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าคืออะไร
รู้แค่เพียงว่า
ถ้าต้องปล่อยให้เค้ากลับบ้านไป โดยที่ไม่มีโอกาสได้ทำความรู้จักกันให้มากกว่านี้
ผมคงต้องเสียใจไปตลอดชีวิต
ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มของคุณและขอบคุณความกล้าของผมในวันนั้น
ที่ทำให้ตลอด 20 ปีที่ผ่านมา
จนถึงวันนี้
ไม่เคยมีวินาทีไหนเลย ที่ผมจะไม่หลงรักคุณ ❤️
..
สุขสันต์วันแห่งความรักนะครับ
ภรรยาคนสวยของผม... @koiseiko
เพิ่มเติมคือหนูอบเชยและพี่ส้มหยุด และ.... ❤️