มาท่าพระอาทิตย์ อีกครั้ง ในรอบหลายปี
ทุกอย่างเหมือนหยุดเวลาไว้จริงๆ
ค่อนข้างเหมือนเดิมมากๆ ทั้งสถานที่ ผู้คน บรรยากาศ แม่น้ำ สายลม เสียงที่เข้ามาในหู คุ้นเคยมากๆ

เมื่อก่อน สมัย 20 ปีมาแล้ว ตอนที่ผม
ยังเรียนที่มหาวิทยาลัยศิลปากร

เวลาเลิกเรียน ในช่วงเย็นและค่ำ
ผมจะชอบปั่นจักรยาน แล้วมานั่งกินลม
ที่ท่าพระอาทิตย์แห่งนี้

มองดูผู้คน ที่มาทำกิจกรรมหลากหลาย
มันเป็นการผ่อนคลายสมอง และจิตใจ
แบบบอกไม่ถูก

แต่ภาพรวม คือรู้สึกดี สบายใจ ปลอดโปร่งและทำให้หัวเบาขึ้น

ผมมานั่งคนเดียวหลายครั้งมากๆ
เห็นการเปลี่ยนไปของที่แห่งนี้ อยู่หลายปี

แต่วันนี้ ได้กลับมาอีกครั้ง น่าจะในรอบ 10 ปี

อย่างที่บอก ทุกอย่างเหมือนหยุดเวลาเอาไว้จริงๆ ได้มานั่งดูคนเต้นแอโรบิก
ซึ่งถ้าจำไม่ผิด คนนำเต้น น่าจะเป็นคนเดิม
ที่ผมเคยดูสมัยก่อน และถ้าใช่ ถือว่าคุณครูท่านนี้สุดยอดจริงๆ

แต่ผมไม่ได้ถ่ายรูปมานะครับ
แค่อยากจะเล่าให้ฟัง ถึงความรู้สึก
ของคนที่กลับมาที่ ท่าพระอาทิตย์นี้อีกครั้ง