ปีนี้อยู่ในวงการมาก็น่าจะประมาณ 20 ปีได้แล้ว ถ้านับทุกช่วงเลยทั้งโฆษณาและละคร..
2-3ปีหลังที่ผ่านมาก็มีความรู้สึกที่เราอยากจะเขียนสะท้อนอะไรหลายๆอย่างในชีวิต โดยเฉพาะเมื่อถึงช่วงที่จะวนมาวันเกิด คิดอยากจะเขียนแต่สุดท้ายก็จะคอยมีเหตุผลกับตัวเองอยู่เสมอในการที่จะไม่ได้เขียนลงไป
ปีนี้เหมือนจะมีเวลาเลยเห็นว่าเป็นโอกาสที่ดี เพราะไหนๆก็ได้ 25 แค่ครั้งเดียวในชีวิตอยู่แล้ว

ตั้งแต่จำความได้ผมไม่เคยคิดเลยด้วยซ้ำว่าจะอยากมาทำอาชีพนักแสดงอยู่ในวงการ ไม่รู้ว่าด้วยเพราะด้วยเหตุผลอะไรทำให้ผมได้มาอยู่ในที่นี้

แต่โชคดีที่มีช่วงที่ทำให้เราได้รู้จักทั้งพาร์ท แสงสีของวงการ โชคดีที่ผมมีช่วงได้หยุดพัก โชคดีที่ได้พาตัวเองมาเจอในส่วนของศาสตร์และศิลป์การแสดง
โชคดีที่ผมได้เรียนและหยุดเรียนเพื่อที่จะได้มาลองทำในสิ่งที่ตัวผมเองนั้นมีความหลงใหลและสงสัย
โชคดีที่ผมยังได้โอกาสครั้งที่สองครั้งที่สามจากผู้ที่มีพระคุณรอบๆตัวผม
โชคดีที่ผมไม่ได้เป็นพระเอก
โชคดีที่ผมได้เล่นตัวละครไม่เคยซ้ำรูปแบบ
โชคดีที่ได้ถูกเห็นค่าและมองอย่างไร้ค่า
โชคดีที่ได้รู้จักเรื่องความเหมาะสมและถูกใจ
โชคดีที่ผมได้มีหวังและผิดหวังร้องไห้
โชคดีที่ผมยังไม่ยอมแพ้
โชคดีที่ผมได้รู้จักความสุขและความเบื่อหน่ายแล้วก็โชคดีที่บางครั้งผมก็รู้จักที่จะหาความสนุกในความเบื่อหน่ายนั้นได้
โชคดีที่ผมได้รู้ถึงความรับผิดชอบและสิ่งที่จะเกิดขึ้นเมื่อไม่รับผิดชอบ

โชคดีที่สัมมาอาชีพนี้ได้นำพาผมมารู้จักกับคนเยอะแยะมากมายและหลากหลายรูปแบบมากๆ
โชคดีที่ผมได้เรียนรู้ถึงความรักในหลากหลายรูปแบบ จากผู้คนทั่วโลก ซึ่งผมคิดว่ายังไงผมก็ไม่มีทางเข้าใจมันได้ทั้งหมดอย่างทองแท้ตราบจนถึงวันตาย แต่ก็ยังโชคดีที่ได้รู้จัก

โชคดี..
โชคดีที่ผมได้รู้และเริ่มเข้าใจว่าสิ่งที่ผมทำมันใหญ่กว่าตัวผมเองมาก

สุดท้ายอยากจะขอบคุณทุกคนที่เข้ามา ถือว่าเป็นโชคดีมากที่เราได้วนมาเจอกัน

โชค คือส่วนผสมของ ความพร้อมและการได้รับโอกาสมาประจวบเหมาะกัน

”Luck Is What Happens When Preparation Meets Opportunity“ -Seneca

ขอบคุณโปรเจค #HBD25thPeterPanDay จาก #ทิงเกอร์เบลของปีเตอร์แพน 🧚🏼 อีกครั้งนะครับ พวกคุณเป็นกำลังใจของผมมากรู้ไหม ☺️ ผมจะพัฒนาตัวเองต่อไปครับ 🤟🏽

#peterpanzz_w

ปล. ต้องขอโทษด้วยนะครับถ้าแทกไม่ครบ 🙏🏽😅🥺