กาลครั้งนึงเมื่อ11ปีที่แล้ว มีน้องหมาที่แสนจะน่ารักตัวนึงเราได้เจอกันครั้งแรก พ่อเอตั้งชื่อให้ว่า“ตุ้งแช่” แม่อ๋อมและพ่อเอมีความสุขมาก ที่มีตุ้งแช่เข้ามาเป็นสมาชิกในครอบครัวเรา ตุ้งแช่เป็นหมาที่น่ารักเรียบร้อย ใจดี ฉลาดมากๆ ตุ้งแช่ไม่ดื้อเลย จนวันนึงแม่อ๋อมมีลูก ตุ้งแช่ก็รักน้องเล่นกับน้องจอมทัพ ตุ้งแช่เป็นที่รักของครอบครัวเรา สิ่งที่แม่อ๋อมคิดมาตลอดคือ อยากให้ตุ้งแช่อยู่กับเราไปนานแสนนาน ขออยู่อีกนานๆอีกจนตุ้งแช่อายุ 20กว่าปี 30ปีได้มั้ย ทุกวันตื่นมาแม่อ๋อมจะรีบลงมาป้อนข้าวตุ้งแช่เล่นกัน และบอกตุ้งแช่ว่า“พี่แช่กินข้าวเยอะๆจะได้แข็งแรงอยู่ด้วยกันนานๆนะ แม่รักพี่แช่ที่1เลย” กลับบ้านมาแม่อ๋อมก็จะป้อนข้าวเล่นกับพี่แช่ และพูดเหมือนเดิม ก่อนนอนก็ลงมาปล่อยพี่แช่ฉี่และเล่นกัน และพูดเหมือนเดิม แต่วันนี้….แม่อ๋อมกลับบ้านมา ป้อนข้าวพี่แช่และพูดเหมือนเดิม พี่แช่มองหน้าแม่ไม่ล่ะสายตา ซึ่งพี่แช่จะมองแม่แบบนี้ทุกเวลา พี่แช่จะมีแม่อยู่ในหัวใจเสมอ แม่รู้ว่าพี่แช่รักแม่มากๆ พี่แช่พยายามจะมีชีวิตอยู่กับแม่ไปนานๆ แม่อ๋อมรับรู้ได้ พี่แช่จะพยายามกินข้าวเยอะๆให้แม่ดีใจ แต่วันนี้พี่แช่พยายามไม่สำเร็จอ่ะลูก…..แม่พยายามช่วยพี่ตุ้งแช่แล้ว แต่แม่ทำไม่สำเร็จ พี่แช่จากไปแบบกระทันหันไม่มีสัญญาณอะไรเลย ตอนนี้ความรู้สึกเหมือน โดนฟ้าผ่ามากลางหัวใจแม่เลย ขอบคุณพี่ตุ้งแช่ที่อยู่สร้างความสุขให้กับครอบครัวเรา พี่ตุ้งแช่ออกเดินทางไกลแล้วซินะ ถึงเวลาแล้วซินะ เดินทางปลอดภัยนะลูก ไปวิ่งเล่นบนดาวหมานะ คงได้เจอกับพี่รถดั้มและพี่เครื่องปรุงแล้วนะลูก ฝากบอกพี่รถดั้มและพี่เครื่องปรุงด้วยนะว่าพ่อเอแม่อ๋อม น้องจอมทัพคิดถึงมากๆเลย แม่จะไม่มีวันลืมพี่ตุ้งแช่ คิดถึงแม่บ้างนะลูก พี่แช่จะอยู่ในหัวใจของแม่ตลอดไป ลาก่อนนะ“ตุ้งแช่” แม่รักแช่ที่1เลย😭🤍 11ปี แห่งความทรงจำ🤍 วันพุธที่ 2 กรกฎาคม2568💔 #rip #dog #frenchie #aoomfamily