”ลุงเล็ก“ ผมเจอท่านครั้งแรกที่การฟิตติ้งละครเจ้าสาวบ้านไร่ ซึ่งตอนนั้นผมดูไม่ออกเลยว่าท่านมาทำอะไร ท่านแต่งตัวธรรมดาสบายๆ บังเอิญตอนฟิตติ้งผมดื้อไปหน่อย ก็ว่าทำไมสายตาท่านมองผมถึงดูท้อเหลือเกิน จนมารู้ตอนหลังว่าท่านเป็น ”ผู้กำกับ“ ระหว่างการทำงานท่านจะคอยชี้แนะตักเตือนอยู่บ่อยๆครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการทำงานหรือเรื่องอื่นๆ และก็ได้นำมาใช้จริงๆ ท่านเป็นคนที่มีแต่คนรัก ทั้งทีมงานและนักแสดงที่มีโอกาสร่วมงานด้วย ท่านมักจะใส่ใจทุกรายละเอียดกับทุกคน เวลามีปัญหาอะไรเกิดขึ้นท่านจะแก้ไขปัญหาด้วยเหตุผลที่เหมาะสม พอดีๆไม่เครียดเกินไปและไม่เล่นเกินไป ช่วงเวลา ที่ผมได้ร่วมงานกับลุงเล็ก เป็นช่วงเวลาที่สำคัญมากๆในชีวิต ความรักความหวังดีที่ผมได้จากท่าน ผมสัมผัสได้โดยไม่ต้องมีใครมาบอก ลุงเล็กท่านป่วยมาตั้งแต่ก่อนเปิดกล้องหลายเดือน ระหว่างกำกับท่านจะเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยๆ ขอบคุณลุงเล็กมากๆที่สู้กับความป่วย ทำให้ชีวิตผมได้มีช่วงเวลาสำคัญเหล่านี้ วันนี้ท่านไม่อยู่แล้ว แต่ผมจะยังมีลุงเล็กคอยเตือนใจผมและทำสิ่งดีๆ อย่างที่ท่านเคยหวังดีกับผม หลับให้สบายนะครับ ”ลุงเล็ก“