เดินทางมาจนถึงวันอายุครบ 43 ปีแล้ว อะไรที่ว่ายากก็ได้ลองทำมาครบหมดแล้ว เคยขึ้นไปแล้ว เคยลงมาแล้ว เคยได้มาแล้ว เคยเสียไปแล้ว

ปีนี้เป็นวันเกิดที่รู้สึกว่าเป็นวัยที่โตพอจะเป็นเจ้าภาพงานศพได้บ่อยๆโดยไม่รู้สึกเกร็งอะไรแล้ว จากที่ปีก่อนยังรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้มีศักดิ์พอที่จะรับผิดชอบตำแหน่งขนาดนั้น ปีนี้กลับรู้สึกว่าไม่ใช่เราแล้วจะใคร อาจเป็นเพราะเราเห็นโลกพอจะเข้าใจแล้วว่าเกิดกับตายมันของคู่กัน ถ้าจะดูแลกันมันต้องดูแลกันไม่ว่าสุขหรือทุกข์ เป็นหรือตาย ให้ของขวัญวันเกิดได้ ก็ต้องนั่งฟังสวดวันตายได้

ให้ของขวัญวันเกิดตัวเองปีนี้ด้วยการหยุดงานสองวัน หยุดแบบหยุดจริงๆ นอนฟังเพลง ดูหนัง ไม่รับนัดใครเลย คนมาวันเกิดและอวยพรที่บ้านปีนี้เลยน้อยมาก เหลือแค่ครอบครัวที่เห็นในรูป นี่คือคนที่เราเรียกว่าครอบครัวจริงๆที่เรารู้ว่าเค้ารักเรามากเหมือนเดิมทุกปี

แต่กระนั้นก็ยังมีมิตรจิตมิตรใจทุกท่านส่งคำอวยพร ของขวัญ ขนม เค้ก มาไม่ขาดทั้งทางออนไลน์และแมสเซนเจอร์ ขอขอบพระคุณทุกของขวัญและคำอวยพรนะครับ ขอบคุณที่เดินทางมาด้วยกันจนถึงตรงนี้

43 ปีแล้ว ผมยังเดินทางต่อเหมือนนักเดินทางคนหนึ่ง

แต่นักเดินทางคนนี้รู้แล้วว่าปลายทางที่เค้าจะไปมันคือการวงเป็นวงกลมวนมาที่เดิม

ผมมีความสุขกับวงกลมเล็กๆวงนี้ สลับกับทุกข์ตามรอบของมัน แต่แน่ๆคือผมไม่เคยเหงาในการเดินทางครั้งนี้เลย

ขอบคุณความรักจากทุกคนที่มอบให้กันเสมอนะครับ