ในสังคมเราไม่อาจเลือกอยู่ร่วมกับแต่ผู้คิดดีทำดีหวังดีได้เสมอไป

เราจำเป็นต้องอยู่ท่ามกลางผู้ที่ประพฤติผิดและเลวทรามโดยไม่อาจเอื้อนเอ่ย

เพราะหลายการกระทำผิดนั้นกลายเป็นรากที่หล่อเลี้ยงประโยชน์ของผู้คนมากมาย

และเมื่อคนจำนวนมากมายต่างพึ่งพาการกระทำผิดนั้นแล้วมีผู้สมประโยชน์

ความเงียบจึงกลายเป็นเกราะเดียวของผู้ที่ยังอยากรักษาความดีไว้ในใจ

เศร้านะแต่ต้องปล่อยวาง …