ได้เจอพี่ตูน Bodyslam อีกครั้ง ที่งานวันปล่อยเสือ
คำแรกที่พี่ตูนทักเลย
ชาวสเปอร์สว่าไงครับ 55555

พี่ตูนยังคงน่ารักเหมือนเดิม
พูดคุยกับเราแบบเป็นกันเอง
และไม่ได้เป็นการทักแบบผ่านๆ
เป็นการยืนคุยแบบ คนไม่ได้เจอกันมานาน  และคุยกันจริงจัง

ผมได้คุยกับพี่ตูนครั้งสุดท้าย
คือตอนวิ่งโครงการก้าวคนละก้าว
ในตอนนั้นผมไปวิ่งสเตทที่วิ่งจากนครปฐมเข้ากรุงเทพ  และได้มีโอกาสเข้าไปในรถบ้านของพี่ตูน  พูดคุยและรับเสื้อของโครงการจากมือ  แบบไพรเวท
ตอนนั้นในรถมีแค่พี่ตูน ก้อย และผม

มันเป็นโมเมนต์ ที่สุดยอดมากสำหรับผม

เปรียบเทียบให้เห็นภาพชัดๆ
ใครอ่านการ์ตูนเบอร์เซริค
คือช็อต ตอนกัสคุยกับกรีฟิส
ตอนที่บอกจุดหมายของตัวเอง

สำหรับผมมันยิ่งใหญ่ระดับนั้นเลย
ยังจำบรรยากาศ และ ช่วงเวลานั้นได้เป็นอย่างดี 

แต่เมื่อคืนนี้ ในวันปล่อยเสือ เราเจอกันหลังเวทีใหญ่  ที่วงบอดี้สแลมต้องขึ้นเล่น

ผมเล่นคอนเสิร์ต กับวงมาเจนต้า
เสร็จจากอีกเวทีหนึ่ง  แล้วต้องมาทำหน้าที่ต่อ เป็นพิธีกรสัมภาษณ์ศิลปิน
ให้กับงาน ก็เลยต้องเดินมาเวทีนี้ 
เพื่อพูดคุยกับศิลปิน นั่นแหละ คือจุดเริ่มต้น ที่ได้เจอกับพี่ตูนวันนี้ 

ตอนเจอ คือไม่ได้ตั้งใจเจอด้วยนะ  ปวดฉี่เลยไปยืนต่อแถวเข้าห้องน้ำ  มีคนรออยู่สองคน  พอคนนึงเข้าไป
คนที่แหวกม่านสวนออกมา คือพี่ตูนนั่นเอง 5555

สายตาปะทะกัน ยื่นมือเช็คแฮนด์
และ นั่นแหละประโยคแรกที่ทักผม
ชาวสเปอร์สว่าไงครับ 55555 

ช่วงแรกของการคุย คือคุยเรื่องของ
ทีมฟุตบอลสเปอร์

ฟอร์มไม่ค่อยดี พี่ตูนบ่นเสียดายว่า ซอนไม่น่าออกไปเร็ว น่าจะอยู่แบกทีมอีกสักปี 55555

(บอกตรงตรงนะ ชาวสเปอร์สเจอกันไม่ว่ากี่ปี ก็คุยเรื่องนี้ตลอด 55 ฟอร์มแม่งไม่เคยดี 55555)

แล้วก็มีเลยไปเรื่องบ้านที่ภูเก็ต 
ว่าพี่ตูน ต้องลงไปใช้ชีวิตที่นั่น เป็นส่วนใหญ่แล้ว มีลูกแล้วสองคนด้วย

คร่าวๆประมาณนี้ เพราะคนรุมพี่ตูนเยอะมาก รอถ่ายรูปกันเต็มเลย ตอนยืนคุย คนยืนล้อมเยอะเลย 

พี่ตูนยังคงสุภาพ เป็นกันเองและเข้าถึงได้ เหมือนทุกครั้งที่ผมได้คุย  

และสำหรับผม บนเวที นี่คือนักร้องวงร็อค เบอร์หนึ่งเมืองไทยจริงๆ
สุดยอดทั้งการวางตัว การพูดคุย
และการแสดง นี่คือ ตูนบอดี้สแลม