ผู้ที่ไม่เคยเข้าใจอะไรถูก
บางครั้งก็คือคนที่เต็มใจจะเข้าใจผิด
การเต็มใจที่จะเข้าใจผิดนี้
บางทีก็เป็นเพราะเรื่องที่ถูกต้องนั้นไม่ได้ถูกใจ
จึงเต็มใจที่จะเข้าใจผิดและปิดกั้นมุมมองอื่นๆที่ไม่พอใจแม้จะเป็นเรื่องที่ถูกต้องก็ตาม
คนที่มีนิสัยลักษณะนี้มายาวนาน จะมีความพร่ามัวอยู่ในจิตใจ มองอะไร วิเคราะห์อะไรก็ไม่ชัด เพราะสะสมเอาความรู้ไม่จริงในหลายเรื่องมารวมกัน
คนลักษณะนี้บางครั้งอาจแสดงความรู้ราวกับผู้รู้จริง
แต่ลึกลงไปในใจไปย่อมรู้ว่าตนรู้ไม่จริงและแสร้งทำ

แน่นอนว่าคนเราออกจากอาการเหล่านี้ได้
แค่ต้องฝึกที่จะเปิดใจและมีหัวใจของการเรียนรู้
และตระหนักไว้เสมอว่า “ผู้ที่ปิดใจและปฏิเสธการเรียนรู้คือผู้โง่เขลาที่กู่ไม่กลับอย่างแท้จริง“
เปิดใจและเรียนรู้…เพื่อจิตใจที่เฉลียวฉลาดขึ้น