วันนี้เตอร์ของแม่ตามไปอยู่กับคุณตาแล้ว 🤍

ที่ชื่อวอเตอร์เพราะคุณตาตั้งให้ ตอนที่แม่ไปเอาหนูมาเลี้ยงเนื่องจากรับอุปการะหนูมาตอนน้ำท่วมปี 54 ตอนที่หนูมาหนูยังตัวผอมๆฟูแต่ขน (รูปที่2 คือวันแรกที่หนูมาบ้าน) หนูเป็นหมาเรียบร้อยน่ารัก แรกๆยายคิดว่าหนูเป็นใบ้เพราะไม่เคยได้ยินเสียงเห่าเลย 😅 ตอนหลังแม่ถึงรู้ว่าหนูเห่าเป็นตอนที่หนูเห่าไล่แมวจรที่มารังแกแมวในบ้าน หนูเป็นหมาน้อยที่ดีน่ารักของแม่ สร้างความสุขให้ทุกคนในบ้านมาตลอดหลายปี

คุณยายเล่าบ่อยๆว่าตอนเอาหนูมาเลี้ยงใหม่ๆคุณตาเคยบ่นว่า ไม่รู้ใครจะตายก่อน เตอร์หรือคุณตา 😅 ยายยังบอกว่า เตอร์น่าจะอายุขัยสั้นกว่า ตามอายุของหมาน้อย เตอร์ก็ต้องไปก่อนไม่งั้นถ้าตาไปก่อนใครจะดูแลเตอร์ล่ะ .... แต่คุณตาก็ไปก่อนจริงๆ

ตอนนี้เตอร์ก็ตามไป เพราะอายุมากแล้ว และเตอร์ก็ฝ่าวิกฤตรอดตายมาหลายต่อหลายครั้ง ตั้งแต่น้ำท่วม และตลอดหลายปีที่ป่วยบ้าง อ้วนเกินบ้าง ตกบ่อน้ำในบ้านขึ้นไม่ได้ ตอนที่แก่แล้วนี่ แม่ก็ดีใจที่เตอร์หายป่วยทุกครั้ง แต่ครั้งนี้หนูคงสู้ไม่ไหวจริงๆ

เตอร์หลับไปแล้ววันนี้ แม่หวังว่าหนูไม่เจ็บปวดมากนัก คุณหมอให้ยาแก้ปวดหนู ให้หนูค่อยๆหลับไปเอง แม่ได้ไปหาหนูเมื่อเช้า และบอกว่าแม่จะไปทำบุญให้ พอหนูหลับไป แม่ไปทำบุญให้หนูแล้วนะ แม่ฝังหนูไว้กับพี่เปอตีที่บ้าน หนูจะอยู่กับครอบครัวเราเสมอ หนู14ขวบพอดี อยู่กับแม่มา 12ปี เป็น12ปีที่ดี

เสียดายที่เมื่อหลายวันก่อนที่หนูอาบน้ำใหม่ๆแม่อยากถ่ายรูปหนูกะน้องดรีม แต่ไม่มีใครหยิบกล้องให้แม่ และแม่ถือของจะออกจากบ้านเลยไม่ได้ถ่ายรูปไว้ ถ้าได้ถ่ายก็คงเป็นรูปสุดท้ายที่หนูยังดูสดใสอยู่

ตอนนี้แม่ก็เหลือแค่รูปเก่าๆที่เราเคยถ่ายด้วยกัน

ถ้าเจอคุณตาบอกคุณตาด้วยว่าแม่คิดถึงมากๆ หวังให้หนูไปวิ่งเล่นกับคุณตาให้สนุก ไม่ต้องเหนื่อยและเจ็บปวดอีกต่อไป

ขอบคุณสำหรับทุกช่วงเวลาที่ดีที่ผ่านมานะ รักจ้ะ
🤍

#waterthousandways
#wateranddreammy