‘ไมโล’ เก็บเค้ามาเลี้ยงที่เขาใหญ่ตั้งแต่เค้ายังเล็ก ไปทุกครั้งก็จะเจอเค้ามาคอยต้อนรับ แม้ว่านานมากกว่าจะได้ไปเขาใหญ่แต่ละที แต่เค้าก็จำได้ ต้องคอยมาเดินมานั่งให้เห็น เหมือนเค้าจะรู้หน้าที่ว่ามาเฝ้าบ้านให้ ‘ไมโล’ ไม่เคยดุ แต่คอยเฝ้าระวังแล้วส่งเสียงบอก เวลาไปก็จะได้เค้าคอยเป็นเพื่อน ‘ไมโล’ น่าจะโชคดีที่ได้ใช้ชีวิตอย่างเป็นอิสระ อยู่กับอากาศดีๆ ที่สำคัญเค้าอยู่ที่นี่มายาวนานกว่าใครทุกคน เหมือนจริงๆ เค้าเป็นเจ้าของบ้านที่ผมสร้างให้แม่

เช้านี้ไมโลจากไปอย่างสงบ เดินมานอนนิ่งอยู่หน้าบ้าน ต่อไปก็จะไม่ได้เห็นกันอีกแล้ว ไปสู่ภพภูมิที่ดีนะ ‘ไมโล’ ❤️