วันนี้ได้รับฟังเรื่องราวของแต่ละคนที่ประสบอุทกภัยในพื้นที่อุตรดิตถ์ แล้วบีบหัวใจมาก หลายคนยังหลอน แค่ฝนตกก็ยังกลัว ภาพจำในหัวว่าวันนั้นหนีน้ำกันยังไง บ้านลอยหายไปไปกับตายังไง ซากบ้านที่เหลืออยู่แต่ทำอะไรไม่ได้ ข้าวของเครื่องใช้ที่ไม่เหลืออะไรเลย เครื่องมือทำมาหากินก็ลอยตามน้ำไป แต่หนี้ที่กู้มามันเยอะซะจนไม่รู้จะเดินต่อไปยังไงได้ (ในรูปสุดท้าย) ศูนย์เด็กเล็กก็หายไปกับตา ครูบอกว่า โชคดีในความโชคร้ายก็คือ น้ำมาตอนตีห้าก่อนที่นักเรียนจะมา นี่ถ้ามาช้ากว่านี้อีกซักชั่วโมงหรือ 2 ชั่วโมง นึกภาพไม่ออกเลยว่าจะช่วยเด็กกันยังไง ทุกคนร้องไห้น้ำตาเปียกเสื้อของบุ๋มเต็มไปหมด เหมือนกับมีใครสักคนมารับฟังว่าเค้าเจอฝันร้ายยังไงบ้าง ยอมรับว่าทำให้บุ๋มรู้สึกดิ่งไม่ต่างกับตอนที่เจอสภาพน้ำท่วมที่แม่สาย แต่ความดิ่งนี้มันทำให้บุ๋มต้องขบคิดว่า บุ๋มจะช่วยพวกเขายังไงให้ได้มากที่สุด ควรจะติดต่อประสานงานหน่วยงานราชการหน่วยงานไหนได้บ้าง คิดในหัววนไปมาเยอะมาก อยากทำให้ได้มากกว่านี้ อยากช่วยพวกเขาได้ดีกว่านี้ ทุกคนน่าสงสารมากเลยค่ะ

ฝากขอกำลังใจให้กับทุกคนที่ประสบภัยด้วยนะคะ 🙏🏻🙏🏻 #น้ำท่วม #อุตรดิตถ์