เมื่อก่อนตอนเด็ก
เคยคิดว่า “รางวัล” คือเครื่องการันตีความเก่ง
แต่พอโตขึ้น จึงรู้ว่า…
รางวัลหลายอย่างแทบไม่เกี่ยวกับความทุ่มเท
แต่เกี่ยวกับ กระแส และ ภาพลักษณ์ขององค์กร

ผู้ที่ได้รับรางวัลในหลายครั้ง
รู้อยู่แก่ใจว่าไม่ได้ทุ่มสุดความสามารถ
แต่ได้รับมัน เพราะ “เจ้าของรางวัล” ประเมินแล้วว่า
จะทำให้ภาพลักษณ์ดีขึ้นทั้งคนให้และคนรับ

รางวัลแบบนี้ ถ้าหลงเข้าไป
ก็จะหลงผิดว่าตัวเองเก่ง
แต่ถ้ากล้าตรวจสอบตัวเองอย่างแท้จริง
จะพบว่า…แทบไม่คู่ควรกับรางวัลใดเลย

แต่เมื่อถึงจุดนั้น
ทั้งผู้ให้และผู้รับ
ก็มักต้องเสแสร้งต่อไป
เพื่อรักษาภาพลวงร่วมกัน

⸻

ประชาชนที่มีสติปัญญา
จะมองทะลุปรุโปร่ง และให้ค่ากับ
การกระทำที่จริงแท้
หาใช่การการันตีจากองค์กรที่สนแค่กระแส

แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า
“รางวัลอันทรงเกียรติ” ไม่มีอยู่จริง
มันมีอยู่—
แต่อาจไม่ได้อยู่ในรูปของถ้วยรางวัล
แต่อยู่ในรูปของ
ผลกระทบที่เปลี่ยนชีวิตผู้คนได้จริง