ผู้คนเมื่อถูกโปรแกรมสมองให้มีชุดความคิดใดๆแล้ว การจะก้าวออกมาจากมันไม่ใช่เรื่องง่าย
คนระดับล่าง ถูกโปรแกรมให้เป็นคนงาน
คนระดับกลาง ถูกโปรแกรมให้คุมคนงาน
คนระดับสูง วางโปรแกรมควบคุมคนทุกระดับ
มันเลยกลายเป็นว่า ไม่ใช่ว่าคนส่วนใหญ่ ไม่มีสมองในการเห็นความจริงที่ซับซ้อน แต่เพราะพวกเขาถูกฝึกให้ใช้สมองไปกับเรื่องลวงตาและไร้แก่นสาร จนกระทั้งความไร้แก่นสารนั้นส่งผ่านรุ่นต่อรุ่น และถือความไร้แก่นสารเป็นฐานของชีวิต มีชีวิตที่ไปตามกระแสที่โลกประเคนให้โดยไม่ตั้งคำถามว่าตามทำไม(เพราะสมองถูกฝึกให้ตามมากกว่าวิเคราะห์และสังเกต)
จริงแล้วคนส่วนใหญ่พยายามดำเนินชีวิตทั้งจากชีวิต จากโปรแกรมที่คนอื่นฝังมันไว้โดยพวกเขาก็ไม่รู้ตัวเลยและแน่นอนว่าทั้งวิธีคิดและวิธีตัดสินใจของพวกเขามันไม่ได้มาจากสัญชาตญาณของตัวเขาเอง แต่มาจากการวางเงื่อนไขไว้ซ้ำๆ ของการศึกษาและสื่อ จนกระทั้ง จิตใจจดจำเงื่อนไขนั้นไว้ว่าเป็นสิ่งปกติ นี่เลยเป็นสาเหตุที่ว่าทำไมคนส่วนใหญ่จึงมีวิถีชีวิตที่เรียกว่าปกติแต่ความปกตินั้นไม่สอดคล้องกับความเจริญเลย
แต่ถึงอย่างนั้นหนทางแก้ก็ยังมีแต่นั่นต้องเป็นเฉพาะคนที่มีความตั้งใจที่อยากจะเลือกชีวิตของตัวเอง
ในขณะเดียวกันก็มีความเต็มใจที่จะรับผิดชอบชีวิตตัวเอง 100%
โดยปราศจากการบ่นปราศจากการโทษผู้อื่น
ด้วยความเข้าใจว่าพฤติกรรมเหล่านี้เป็นของคนยังไม่เห็นศักยภาพของตัวเอง หรือไม่สนใจที่จะมองจุดบกพร่องของตัวเองและแก้ไข

ถ้าเป็นลักษณะนี้การแก้ไขโปรแกรมตัวเองจะสามารถทำได้ เพราะว่าโปรแกรมส่วนใหญ่นั้นสอนให้คนทำตามๆกันโดยไม่ตั้งคำถาม ส่วนการออกจากโปรแกรมเดิมนั้นต้องมี ความเป็นขบถประมาณหนึ่ง เพราะวิธีคิดวิธีใช้ชีวิต และวิธีใช้คำ พูดจะต่างกันออกไปจากคนที่ถูกโปรแกรมไว้แล้วอย่าง 100% #เข้าใจได้ในคนที่มีสมองปานกลาง #คอมเม้นอย่างผู้เจริญ