SIAMZONE.COM

คำเตือน: บางส่วนของคำวิจารณ์นี้เหมาะกับผู้ที่ชมภาพยนตร์เรื่องนี้แล้วเท่านั้น ก็ดีนะแต่ทำไมดากานดาไม่รักไข่ย้อย
ทำไมไข่ย้อยต้องกลับไปหานุ้ย

ดากานดา........ฉันรักแกหว่ะ (โดนครับ)

ดากานดาไม่ใช่ว่าจะดูแลไม่ได้หรอกนะ แต่หล่อนไม่รู้ตัวต่างหาก ว่าความในใจของอีกฝ่ายเป็นเช่นไร อาจจะพูดว่า มองข้ามสิ่งที่อยู่ใกล้ๆตัวก็เป็นได้ พวกเราเองก็เหมือนกันนะจ้ะ อย่าใฝ่ฝันไปไกลนัก บางทีอาจมีคนที่อยู่ใกล้ๆเรา เฝ้าคอยให้เรามองเห็นอยู่ก็ได้นะ เฮ้ออ.. ความรักเนี้ย .. มันเข้าใจยากจริงเนอะ

ชอบเจ๊แตนมากๆ ได้อารมณ์ทุกฉาก ฮาดี...ขำ ทุกอย่างทำได้ดี...ชอบตอนจบนะ...เพราะมันให้ความรู้สึกกับคำว่า "เพื่อน"...มันยาวนาน ลึกซึ้ง ชั้นอาจจะไม่ได้อยู่กับแกหรอกในทุกๆที่ แต่เมื่อไหร่ที่ชั้นมีปัญหา แน่นอน แกต้องเป็นคนแรกที่ได้รับรู้ รับฟัง เป็นที่ระบาย และมันก็จะไม่มีวันจบ ความรักอาจมีวันจบนะ แต่มิตรภาพของคำว่า"เพื่อน"...ยาวนานเลยทีเดียว.....
....... กับบางคนมีไว้เพื่อเติมเต็ม ไม่ได้มีไว้เพื่อครอบครอง.......

น่าเสียดายแทนดากานดานะ
ที่มีสิ่งดีๆมากๆอยู่ใกล้ๆตัว แต่รักษาไว้ไม่ได้..เศร้าจัง

คำเตือน: บางส่วนของคำวิจารณ์นี้เหมาะกับผู้ที่ชมภาพยนตร์เรื่องนี้แล้วเท่านั้น หนังเค้าไม่ได้บอกว่าเค้าเลือกใคร แต่จบให้คิด.. หมูอาจจะกลับไปหาดากานดา ก็ได้ เพราะตอนที่หมูเขียนโปสการ์ดถึงดากานดาตอนที่อยู่พะงันที่บอกว่า

"เราอาจจะไปจากที่นี่ก็ได้ ถ้าเรารักมันเข้าจริงๆ"

แต่ตอนจบหมูกลับมาที่พะงัน???

ชอบหนังแบบนี้จัง จบแบบทิ้งท้ายให้คิด เหมือนจะมีภาค2ต่อนะ

มันคาใจตอนจบ

คำเตือน: บางส่วนของคำวิจารณ์นี้เหมาะกับผู้ที่ชมภาพยนตร์เรื่องนี้แล้วเท่านั้น สนุกมากค่ะ เป็นของขวัญวันเกิดที่ประทับใจที่สุด
แต่ไม่อยากให้หนังจบแบบนี้เลย
ทำไมไม่เลือกดากานดา
เมื่อไหร่จะทำภาค 2 คะ

คำเตือน: บางส่วนของคำวิจารณ์นี้เหมาะกับผู้ที่ชมภาพยนตร์เรื่องนี้แล้วเท่านั้น จะไปดูอีกรอบ...แต่สงสัยจังทำไมหนังตัดไปเยอะ ก็ที่ออกมาใน teaser มันมีฉากมากกว่านี้นี่
แต่ก็ยังไม่ชอบตอนจบง่ะ...ถ้าไม่เลือก...แล้วจะส่ง postcard กะ สมุดนั้นไปให้ทำไม...ปวดใจอย่างแรง สงสารมากๆๆๆ

ชอบมากสนุกมากๆเพิ่งไปดูมาเมื่อวานโดนใจสุดๆ