SIAMZONE.COM

ชาวฮังกาเรียนในค่ายกักกันผู้หนึ่งได้รับเลือกให้ทำงานรับใช้ผู้บัญชาการนาซี ชื่อ เอากุสต์ ไดเลอร์มัน และภรรยาชื่อ ฟรันซิสคา ความหลงใหลที่ ไดเลอร์มัน มีต่ออุปรากรและดนตรีกับความเห่อเหิมไร้สาระของภรรยาของเขา คือจุดอ่อนที่คนใช้เชื้อสายยิว ผู้มีวาทศิลป์เป็นเลิศผู้นี้ใช้เป็นประโยชน์ในความพยายาม ปกป้องศิลปะบางชิ้นและช่วยชีวิตนักดนตรี และศิลปินที่ถูกส่งมายังค่ายมรณะ สถานที่ซึ่งกลุ่มควันดำ มองเห็นได้จากที่พักโอ่อ่าของนาซี ปกปิดความชั่วร้ายอำมหิตที่ทำกันอยู่ แผนการของเขาต้องพังทลายลง

เมื่อผู้บัญชาการถูกย้ายออกจากค่ายแห่งนี้ ฟรันซิสคา ตัดสินใจลืมทุกอย่างไว้ข้างหลัง ขณะที่สามีของเธอค่อยๆ ยอมรับคุณค่าทางวัฒนธรรมของชาวยิว ที่กำลังจะสูญสิ้นเผ่าพันธุ์ ความไม่ลงรอยกันของศิลปะและดนตรีในค่ายมรณะ เตือนให้ระลึกถึงการสูญเสียทางวัฒนธรรมที่น่ารันทดใจ

A Hungarian deportee in a German concentration camp is selected to work as a servant to the Nazi commandant, August Dailermann, and his wife Franziska. The eloquent and cultured Hungarian Jew exploits Dailermann’s love of opera and music, and his wife’s vanity, in a futile attempt to preserve certain works of art and the lives of musicians and artists deported to the death camp where black smoke, visible from Nazi’s elegant quarters, veils the atrocities within his domain.

The servant’s strategy is eclipsed when the commandant is removed from the camp and Franziska decides to erase any memory of extermination as the counterpoint to her husband’s growing awareness of the cultural value of the precarious Jews. The incongruity of art and music in the death camp is an unnerving reminder of tragic cultural depletion. Tomas Aranas’s strong performance as Dailermann confers an ominous presence mitigated by a flawed sense of artistic appreciation.