SIAMZONE.COM

Etude of memory

ปกติผมไม่ค่อยได้มีโอกาสดูหนังจากฝั่งเอเชียมากนัก เพราะมันมักจะทำให้ผมง่วงหลับอยู่เสมอๆ นานๆผมจะเลือกดูที และแต่ละครั้งหนังที่ผมเลือกดูนั้นกลับกลายเป็นความประทัปใจที่ฝังลึก และ Architecture 101 ก็เข้าข่ายนั้น

หนังเกาหลีมักจะอยู่กึ่งกลางระหว่างคำว่าน้ำเน่าและความโรแมนติก ไม่มากนักที่เราจะพบว่าหนังจะสามารถผสานทั้งสองอย่างเข้าด้วยกันได้อย่างแนบเนียน และ Architecture 101 สามรถทำได้ ด้วยการไม่บีบคั้นคนดูมากเกินไป ไม่เร่งเร้าคนดู ไม่ยัดเยียดให้คนดูต้องรู้สึก แต่หนังเลือกที่จะเป็นไปอย่างเรียบๆง่ายๆให้คนดูค่อยๆซึมซับไปกับเรื่องราวในเรื่อง แม้จะมีบางช่วง บางตอนที่รู้สึกว่าเฉื่อย หรือเกินความจำเป็นอยู่บ้าง แต่เมื่อมองโดยภาพรวมหนังให้ผลลัพธ์เป็นที่น่าพอใจเลยทีเดียว

ทั้งหนังยังใช้เรื่องของความสัมพันธ์ในครอบครัว ความฝัน ความรัก เข้าด้วยกัน การวางสัญลักษณ์ในหนัง แทนความรู้สึกของตัวละคร การเลือกหาทางจบที่ไม่เป็นการให้ความหวัง หรือ แฮปปี้ มากเกินไป จึงทำให้หนังเรื่องนี้แตกต่างจากหนังรักอื่นๆของเกาหลี ทั้งหนังยังใช้ตัวละครหลัก จุดศูนย์กลางเป็นตัวละครผู้ชาย หนังจึงไม่ฟูมฟายจนเกินพอดี

ผมไม่รู้เลยว่าหนังเรื่องนี้ เครดิตมีใครบ้าง ทั้งนักแสดงนำ ทั้งทีมงานเบื้องหลัง รวมทั้งผู้กำกับ ผมรู้แค่ว่าคำโปรย บนปก "เราทุกคนต่างก็เคยเป็น 'รักแรก' ของใครบางคน" และ "คุณลืม 'รักครั้งแรก' ได้ไหม" มันช่างกระตุ้นต่อมความรู้สึกของผมเหลือเกิน

ส่วนตัวเป็นคนแพ้ทางหนังรักอยู่แล้ว ยิ่งมีหนังรักที่ดูแล้วมีความเชื่อมโยง ใกล้ชิดกับคนดู ผมมักจะอินมากเป็นพิเศษ รักครั้งแรก ใครๆก็เคยมีผมเชื่ออย่างนั้น และบางทีคุณอาจจะชอบหนังรักเรื่องนี้ก็เป็นได้

8.5/10

*เป็นหนังที่ภาพสวยมากๆเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว เพลงเพราะ นักแสดง เจ๋ง ^O^ ดูแล้วมีความสุข

ขอมองหนังในแง่ของผู้ชมผู้หญิงมั่งนะคะ
Architecture 101 เป็นหนังที่ดูสนุกและประทับใจค่ะ นักแสดงดูแล้วเพลินตา
หนังสามารถ ตัดไปมาระหว่างอดีตกับปัจจุบัน เข้าใจได้ง่าย เนื่องจากหน้าตาของนักแสดงสองคู่ที่เป็นตัวในอดีตและปัจจุบัน ดูแตกต่างได้ชัด
ดูแล้วคุณไม่งง ระหว่างอดีตกับปัจจุบันหล่ะค่ะ
การตัดกลับของเหตุการณ์ในอดีต มีผลสนับสนุนเหตุการณ์ในปัจจุบันให้หนังเข้มข้นขึ้น
ต้องชมผู้กำกับว่าเก็บอารมณ์ร่วมต่างๆ มานำเสนอในหนังได้ดีมากมาก นอกจากความรักหนุ่มสาวที่คุณประทับใจแล้ว ก็ทำให้รักแม่มากขึ้นด้วยนะ
อีกทั้งต้องขอชมคนให้คำแปล แปลได้ดีมากด้วยค่ะ ฝีมือจริงๆ
เพื่อนพระเอก ฮาทุกฉาก
เป็นหนังที่ให้ทั้งความบันเทิงและสาระ ครบถ้วน ดูจบแล้วอิ่มเอมค่ะ
ให้ 9/10 เลยค่ะ

รักแรกในความทรงจำ

ถ้าเกิดว่ารักแรกของของคุณ เดินทางกลับมาหา หลังจากที่เวลาล่วงเลยไปถึง 15 ปี คุณจะยังให้การต้อนรับอยู่หรือเปล่า?

นานๆทีจะมีหนังเกาหลีให้ชม แถมด้วยพลอตเรื่องโดนๆ และนักแสดงหน้าตาดีแบบนี้ (ซูจี จากวง Miss A แสดงเป็นนางเอกยุคอดีต) เมื่อมีโอกาส ผมก็เลยไม่พลาด Architect 101 คือชื่อของของวิชา�สถาปัตยกรรมเบื้องต้น ซึ่งเป็นคลาสเรียนที่ทำให้ ซึงมิน กับ ซอยอน ได้พบกันครั้งแรก ซึงมิน สถาปนิกหนุ่มวัย 35 ที่อาศัยอยู่กรุงโซลมานานกำลังมีแพลนจะแต่งงาน และไปอาศัยอยู่อเมริกา จู่ๆก็ได้พบกับ ซอยอน หญิงสาวที่ในตอนแรกเค้าลืมไปแล้วว่าเคยเป็นรักแรก มาจ้างให้เขาสร้างบ้านให้ที่เกาะแจจู การที่ทั้งคู่ได้กับมาพบกันอีกครั้ง และได้พูดคุยกัน ช่วงเวลาต่างๆในอดีตก็หวนกลับมาให้ได้คิดถึง�

ย้อนกลับไปเมื่อ 15 ปีก่อน ซึ่งในตอนนั้นทั้ง ซึงมิน และ ซอยอน ต่างเป็นนักศึกษาปี 1 ด้วยกันทั้งคู่ ซอยอน สาวเอกดนตรีที่ฮอตในหมู่หนุ่มๆเธอเล่นเปียโนเก่ง แต่ความฝันเธอกลับอยากเป็นผู้ประกาศข่าว เธอมาจากเกาะแจจู แต่หลังจากได้เข้ามาเรียนในกรุงโซล เธอก็เกิดติดใจในกรุงโซลเข้า ก็เลยย้ายมาอยู่กรุงโซลซะเลย เธอไม่ค่อยมีเพื่อน จนในที่สุดก็ได้มาพบกับ ซึงมิน หนุ่มเอกสถาปนิกผู้ที่ไม่เคยมีแฟน และยังอ่อนประสบการณ์ในด้านความรัก จนต้องปรึกษาเพื่อนบ่อยๆ ซึ่งเพื่อนคนนี้ก็งัดกลเม็ดจีบหญิงเอาซะฮาทุกฉาก ซึงมิน ที่สนิทกับ ซอยอน เค้าแอบตกหลุมรักเธอ แต่ไม่ได้บอก โดยเค้ายอมทำตามใจเธอทุกอย่าง ซึ่งซอยอนเองเธอก็ดูจะมีใจให้เขา แต่สาเหตุที่ทั้งคู่ไม่ได้สารภาพความในใจต่อกัน ก็เพราะมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น? ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้ซึงมินบอกกับเธอว่า ไม่ต้องมาเจอกันอีก ออกไปจากชีวิตเขาซะ! พระเอกใจร้ายมากๆๆๆ�

แต่ก็นั่นแหละพอ 15 ปี ผ่านไป เขาและเธอก็ได้กลับมาเจอกัน และซึงมินเองก็สร้างบ้านที่เกาะแจจูบ้านเกิดของเธอให้จนสำเร็จ ซึ่งทั้งคู่ก็มีโอกาสได้เผยความในใจที่เก็บมาอย่างยาวนานออกมาจนได้ แต่จะสมหวังหรือเปล่า? ต้องไปชมกันเอง เพราะอย่าลืมว่าพระเอกมีแฟนแล้ว กำลังจะแต่งงาน และไปอยู่อเมริกา�

Architect 101 เป็นหนังเกาหลีที่เดินเรื่องในยุคอดีตและปัจจุบัน ตัดสลับกันไป ทำให้ไม่น่าเบื่อ ฉากต่างๆทำออกมาสวยงาม โดยเฉพาะบ้าน สวยมากๆ อยากได้บ้านแบบนางเอกซักหลังจัง สวยจริงๆ ต้องยอมรับเลยว่ารายละเอียดส่วนนี้คือจุดขายพอๆกับนักแสดง สมแล้วที่ผู้กำกับ อี ยง จู ก็เรียนจบด้านสถาปัตยกรรมมา�

ตอนท้ายที่พระเอกนั่งร้องไห้จับรอยประตูบ้านตัวเองที่บิ่น เพราะเค้าเคยไปเตะมันจนบิ่นออก ฉากนั้นสื่อถึงอารมณ์ความเจ็บปวดของเค้า ประมาณว่าแม้เค้าจะสร้างบ้านสำเร็จ แต่เรื่องของจิตใจในอดีตไม่สามารถซ่อมได้ ต้องยอมรับความจริงเท่านั้น และเดินหน้าต่อไปให้ได้ นั่นคือข้อคิดที่กินใจ ที่ผมได้จากหนังเรื่องนี้ครับ