SIAMZONE.COM

ผมไม่ประทับใจภาพยนตร์เรื่อง เกรียนฟิคชั่น เลยครับ (สปอยขั้นรุนแรงมาก)

.
.
.
.ย้ำว่ามีสปอยนะครับๆ
.
.
.
.
.

.....เมื่อวันพุธที่ 8 พฤษภาคม 2556 ที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไปรับชมภาพยนตร์เรื่อง เกรียนฟิคชั่น ของผู้กำกับนามกระฉ่อน มะเดี่ยว-ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล ที่เคยผ่านการกำกับมาแล้วทั้ง รักแห่งสยาม ที่ทำให้คนดูทั่วไทยอึ้งกับบทสรุปไปแล้วทั้งประเทศ หรือแม้แต่ 13 เกมสยอง ที่ต่อยอดมาจากหนังสั้นสองเรื่องของเขาเองก่อนหน้านี้ (12 และ Earthquakes) รวมไปถึง Home ความรัก ความสุข ความทรงจำ ซึ่งหนังแต่ละเรื่องก็นับได้ว่าเป็นภาพยนตร์ที่ได้ไปกวาดรางวัลมากมากมายแทบทุกสถาบันทั่วโลก

การกลับมาอีกครั้งของเขาคราวนี้ ว่าด้วยเรื่องของ ?วัยรุ่น? ที่กำลังอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ หรือวัยที่ใครๆ ก็ว่า ?สนุกที่สุด? โดยดำเนินเรื่องผ่านแก๊ง ?เกรียนฟิคชั่น? ที่มีแกนนำคือ โอ๊ต ม่อน โมน และ ไอ้ตี๋ พระเอกของเรื่องนี้ ซึ่งเรื่องของความบานปลายทั้งหมด เกิดจากการที่ ?พลอยดาว? นักแสดงหลักของละครเวทีเรื่อง ?สโนไวท์? เกิดไม่ชอบจับมือกับผู้ชาย ทำให้เกิดเหตุอลหม่าน จนเกาะอกของเธอเกิดหลุดกลางเวทีที่มีผู้ชมนับร้อยเข้ามาดูโชว์ครั้งนี้ และนั่นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น

สิ่งที่ผมไม่ประทับใจเลยสำหรับเรื่องนี้คือสิ่งที่ภาพยนตร์แสดงออกมา แต่สิ่งที่ผมประทับใจคือสิ่งที่ตัวละครแต่ละตัวแสดงออกมาต่างหาก ตัวละครทุกตัวมันก็เป็นแค่วัยรุ่นธรรมดาคนหนึ่ง ที่มันมีอยู่จริง ไม่ได้อิงขึ้นมาจากนิยายเรื่องไหน แว่บแรกที่ดูจนจบผมไม่ได้รู้สึกอะไรเลยด้วยซ้ำ แต่เมื่อเดินออกมาได้ไม่นาน ผมกลับรู้สึกได้ว่า เหมือนมันมีพลังงานอะไรบางอย่างที่คอยถามผมว่า ?ทำไมตัวละครในเรื่องแม่งเหมือนเงาที่คอยตามตัวเราอยู่ตอนนี้เลยวะ??

เรื่องของเกรียนฟิคชั่น ไม่ได้เล่าเกี่ยวกับการข้ามผ่านวัยของตัวละคร แต่มันคือการก้าวข้ามผ่านเวลาต่างหาก เพราะทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ต่างก็เกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน เกรียนฟิคชั่นดำเนินเรื่องผ่านช่วงเวลาต่างๆ ที่วัยรุ่นทุกคนต้องเคยประสบมาบ้าง ต้องรู้สึกมาบ้าง ทำให้คนที่ชมภาพยนตร์เรื่องนี้คล้อยตามง่าย มันต้องมีบ้างล่ะวะ เรื่องที่ตรงกับชีวิตมากจนพูดไม่ออก มันคือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงของวัยรุ่น และตอนจบของหนังที่ก็ให้ข้อสรุปที่ดีมากว่า ไม่มีใครรู้หรอกว่าอนาคตมันจะเป็นยังไง หนังไม่ได้สรุปว่าไอ้แก๊งนี้หลังจากที่มันได้เรียนรู้เรื่องต่างๆ มันจะดีขึ้นหรือไม่ เพราะไม่มีใครกำหนดมันได้นอกจากตัวมันเอง

ตัวละครแต่ละตัวต่างก็มีปมในใจกันทุกคน เริ่มจาก ตี๋ ตัวละครหลักของเรื่อง ที่อาศัยอยู่กับ ทิพย์ ซึ่งทั้งคู่ไม่เคยพูดกันดีๆ ด้วยเลยสักครั้ง เจอหน้ากันทีไรก็มีเหตุให้ขึ้นเสียงใส่กันได้แทบทุกครั้งไป แต่ทั้งคู่ก็ตัดขาดกันไม่ได้อยู่ดี เพราะยังไงๆทั้งคู่ก็คือ ?ครอบครัวเดียวกัน? ซึ่ง เกรียนฟิคชั่น ได้สะท้อนถึงปัญหาครอบครัว และปัญหาวัยรุ่นจากตรงนี้ได้ออกมาค่อนข้างดี และมีบทสรุปที่จริงมากในสังคมไทย

ส่วนเรื่องระหว่าง ตี๋กับพลอยดาว ทั้งคู่เป็นตัวละครที่อาจจะเรียกได้ว่าย้อนแย้งซึ่งกันและกัน หนึ่งคนรู้สึกผิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น และยอม ?ทำได้ทุกอย่างเพื่อหายกัน? ในขณะที่อีกคนไม่สามารถลืมเรื่องที่เกิดขึ้นได้ และไม่คิดที่จะ ?ยอมให้อภัยกับสิ่งใด? ..เพราะพลอยดาว ทำให้ตี๋กล้าเดินทางไปไกล จากเชียงใหม่ออกมาถึงพัทยา และทำได้แม้กระทั่ง โชว์ของรักกลางผับ เพื่อเป็นการ ?ไถ่โทษ? ในขณะที่ทางพลอยดาวเองกลับไม่ได้รู้สึกอะไรมากนัก เพราะเธอคิดว่า ?มันคงเป็นคำขอโทษที่เพราะที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมา?

ส่วนตัวละคร โมน ซึ่งเป็นตัวละครที่มีสองบุคลิก คือ ร่างหนึ่งที่อยู่เชียงใหม่ เป็นเพื่อนเก่า ร่างนั้นไม่มีบุคลิกชัดเจน โมนไม่มีบทเด่นสักเท่าไหร่ แต่โมน ร่างที่อยู่พัทยา ซึ่งเป็นเพื่อนใหม่ กลับเป็นคนที่ช่วยให้ข้อคิดต่างๆ แก่ตี๋ โมนไม่ได้ทำอะไรเพื่อตี๋ แต่โมนสอนให้ตี๋เรียนรู้กับชีวิตจริง เขาได้เรียนรู้ว่าการเป็นเด็กกับการเป็นผู้ใหญ่ มันต่างกันอยู่นิดเดียวคือ ?เราจะใช้ชีวิตไปยังไงให้มีความสุข?

ส่วนบรรดาเพื่อนของตี๋คนอื่นที่เข้ามาในชีวิตก็มีบุคลิกต่างๆ ที่เทียบได้กับวัยรุ่นในชีวิตจริง เช่น ม่อน ปากดีขี้หื่น ซึ่งบางครั้งก็ปากดีไปงั้นเอง แต่ใจจริงก็ทั้งรักทั้งเป็นห่วง แต่แค่ปากมันไวเท่านั้น ส่วนโอ๊ตก็คือ คนที่เป็นห่วงเพื่อนมาก และยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อให้เพื่อนมีความสุขเช่นกัน ในขณะที่ตัวละครอื่นๆ ต่างก็ช่วยเข้ามาเติมเต็มให้ชีวิตวัยรุ่นของพวกเขามีความตื้นลึกของตัวละครมากขึ้น

ในขณะเดียวกัน ขอแอบแซวคอสตูมว่า คอสตูมตี๋เรื่องนี้ง่ายมากเลยนะครับ เพราะส่วนใหญ่ตี๋ไม่ค่อยได้ใส่เสื้อเลย กลับบ้านมาก็ถอดเสื้อ ไปไหนก็ถอดเสื้อ555

ผมว่าหนังเรื่องนี้ไม่ใช่หนังที่ผมถึงขั้นชอบมากหรือชอบที่สุด แต่มันกลับเป็นหนังที่เหมือนเป็นเงาของผมคอยตามอยู่ข้างหลัง เรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นเหมือนกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นมาไม่นานและอาจจะกำลังเกิดขึ้นอีกครั้งในวัย 17 ปี และมัธยมศึกษาปีที่ 6 ของผมเอง..

ไม่ต้องแปลกใจหรือสงสัยว่าทำไมคำพูดดูวกวน มันก็เป็นอย่างนี้แหละครับ ชีวิตวัยรุ่นมันไม่มีอะไรตรงที่ตรงทางหรอก มันก็ต้องลองผิดลองถูกกันบ้างเป็นธรรมดา

อย่าตัดสินหนังที่หน้าหนัง ชื่อหนัง หรือ ตัวอย่างหนัง
อย่าเพิ่งคิดว่ามันเป็นหนังวัยรุ่นกากๆ ที่ขายมุกตลกหยาบคาย

ไปดูมาแล้ว คิดว่าเป็นหนึ่งในหนังไทยที่ดี'มาก' ไม่กี่เรื่องที่หาได้ในปัจจุบัน
ดราม่า ข้อคิด ชีวิต ปรัชญา คิดว่าดีที่สุดแล้วจากฝีมือมะเดี่ยว

ไปดูแล้วจะไม่เสียดายตังค์เลย 'เกินคาด' ไปล้านขุม

เรา ผิดหวังที่คนไทยส่วนใหญ่ ไม่เห็นค่าของหนังดีๆแบบนี้

เรื่องนี้ให้ข้อคิดเยอะดี ชีวิตคนเรามันอย่างนี้ละ
เออมันก็เผอิญที่เรากำลังขึ้นม.6 พอดูละเออหวะ เพื่อนมันสำคัญจริงๆ
หน้าตานักแสดงคัดมาทั้งนั้น โอเคเลย แอบคิดตอนดูว่าทำไมโรงเรียนเรามันไม่มีงี้บ้างหวะ
แต่ถ้าถามถึงความเกรียนนี้ยังเกรียนไม่พอนะ

เราให้ 8 เต็ม 10

ตอนแรกไม่มีความอยากดูอะไรทั้งสิ้นครับ แต่เมื่อวานเข้าไปดูเพราะไม่มีอะไรดู
ต้องบอกว่าเกินความคาดหมายครับ หนังทำออกมาได้ดี ช่วงแรกๆทุกตัวละครจะเด่นสนุกชอบมาก
หลังๆหายไปเหลือแต่ตัวเอก แต่ก็ยังมีกลับมาทีหลัง เกือบสมบูรณ์แบบแล้วครับ
แต่สนุกกว่าที่คิด และไม่เสียดายตังครับ ต้องลอง

ไปดูมาแล้วคับ
10/10
น้องๆเล่นดีมาก แอบชอบหุ่นน้องม่อนเหมือนกันคับ ^_^
แต่ถามว่าเนื้อหาสนุกมั้ย ดูชื่อผู้กำกับ กับผลงานที่ผ่านมา ก็น่าจะบอกได้อยู่แล้วล่ะคับ

ดูมาแล้วเหมือนกันครับสำหรับเรื่องนี้ บอกก่อนเลยว่าเห็นตัวอย่างหนังตัวแรกที่ปล่อยออกมาไม่ทำให้อยากดูเลยแม้แต่น้อย แต่เห็นว่าเป็นผลงานของ ผกก. ที่เคยฝากผลงานที่ผ่านมาอย่าง "Home ความรัก ความสุข ความทรงจำ" ผมเลยตัดสินใจไปดูอย่างไม่คิดอะไร ไปดูเพราะ ผกก. แท้ๆ และก็ไม่ทำให้ผิดหวังเลยครับ หนังออกมาดีกว่าที่คิดไว้เยอะเลย หนังมีอะไรให้ลุ้นให้หน้าติดตามกว่าในตัวอย่างแรกที่ปล่อยมาเยอะเลยครับ โดยรวมชอบมากครับเรื่องนี้ และที่โค้ดชอบเลยคือเพลงประกอบ โดนมันซะทุกเพลงเลยครับ ไงก็ลองไปชมและมาแชร์ความรู้สึดหลังจากที่ได้ชมภาพยนตร์เรื่องนี้กันดูนะครับ ^ ^"

ดูมาแล้วเหมือนกันครับ

แนะนำให้ไปดูกับเพื่อนเยอะๆ ยิ่งใครอยู่ใกล้ๆช่วง ม3 หรือ ม6 ดูไว้ครับจะได้รักเพื่อนมากขึ้น
สำหรับหน้าตานักแสดง ผ่าน ครับ 10/10 555555 (แอบชอบม่อน น่ารักดีหุ่นดีด้วย )
เนื้อเรื่องผูกกันดี ว่าทำไมตัวเอกถึงต้องไปอย่างงี้โง้งงี้ (สปอยไม่ได้ดูเองครับ)

ก็เอาเป็นว่า หนังมิตรภาพดีๆที่วัยรุ่นไม่ควรพลาดครับ ไปดูกันเยอะๆดีครับรักเพื่อนมากกว่าเก่าอีก 555555555

ผมให้ 9.5 ละกันครับ :D

ลงทุนสมัครสมาชิกเพื่อเป็นอีกหนึ่งเสียง ว่าเรื่องนี้ สนุกจริง ชอบมากครับ

ดูแล้วครับ ตั้งแต่วันแรกที่เข้าโรง หนังของมะเดี่ยวให้ข้อคิดดี ๆ กับชีวิตได้เยอะครับ และเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่ไม่ผิดหวังจริง ๆ นอกจากให้แง่คิดแล้ว ก็ได้ครบทุกอารมณ์แบบลงตัว และส่วนตัวนะครับ ผมรู้สึกเลยว่าคนที่จะสร้างหนังดี ๆ แบบนี้ได้ต้องเป็นคนดีที่มีหัวใจที่รักคนอื่นได้อย่างไม่มีเงื่อนไขใด ๆ คือเข้าใจในทุกสีสันของความเป็นเพื่อนมนุษย์ร่วมโลกนี้ด้วยกัน ไม่ใช่เฉพาะแค่เด็กวัยรุ่นที่เป็นประเด็นหลักของหนัง ลองไปดูเถอะครับ หนังเรื่องนี้ดีกับความรู้สึกลึก ๆ ในหัวใจของคนทุกเพศทุกวัยจริง ๆ และผมเองก็คงจะดูอีกเป็นรอบที่สองแน่ ๆ