มันมีความน่าปิติยินดีอยู่รายล้อมตัวเราเต็มไปหมด
แต่เราจะไม่เห็นมันหากเราเพ่งความสนใจไปสู่สิ่งที่สร้างความขัดเคืองใจ
จนกว่าเราจะเลิกเพ่งความสนใจไปสู่สิ่งชวนให้ขัดเคือง
เมื่อนั้นความน่าปิติยินดีจะค่อยๆเผยตัวออกมา
มันจะกระตุ้นให้เรารู้สึกขอบคุณอย่างซาบซึ้ง
และยิ่งขอบคุณ ความขัดเคืองใจก็ยิ่งจางหายไป
เหลือไว้แต่ความปิติยินดีในปัจจุบันขณะ

จำไว้ว่า ความเกลียดชังดึงดูดความเกลียดชัง
และความปิติยินดีก็ดึงดูดความปิติยินดี
เราเท่านั้นที่เป็นผู้เลือก… #ข้าพเจ้าสอนตัวเองเช่นนี้