`..ชอบความรู้สึกแบบนี้11_7

`..ชอบความรู้สึกแบบนี้11_7
http://www.siamzone.com/board/view.php?sid=2568691
19 กันยา  
.....ต่อจากกระทู้ที่แล้ว  จขกท.กับ อ. ก็ทะเลาะกัน ต้นเหตุมีหลายเรื่อง 
เรื่องแรกคือจขกท. ทำรายงานกลุ่ม จขกท.เป็นคนหาข้อมูลแต่สั่งให้เพื่อนปริ้นให้
เพื่อนมันเป็นผช. คือสนิทกันพอสมควร สนิทมากที่สุดในห้อง เพราะรู้จักตั้งแต่อนุบาล
(คนเดิมนั้นหล่ะ ถ้าจำกันได้ก็คนที่นั่งหน้าห้องกับจขกท.อ่ะหล่ะที่เฝ้าประตูอ้ะ)
ก็มันสนิทมากไง  เลยเผลอพูด กู มึ.ง  แส.ส สั.ส ไรงี้ในเฟสบุึคอ้ะนะ 
แต่ต่อหน้ากันจริงๆพูด  แก เขา  น่ะ

อ. ไม่ชอบที่จขกท. พูดคำพวกนั้น 
ไม่ิคิดเลยว่าจขกท.จะเป็นพูดคำพวกนี้ 
(จขกท.ไ่ม่ได้พูดกับ อ. สักหน่อย  แค่นี้เอง )
จขกท.ก็เดือด อะไรว้ะ 

ก็ส่งกลับไปว่า
"ถ้าทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทนนะ ถ้ารับไม่ได้ก็วางมันลงซะ
(ชื่อจขกท.) เป็นแบบนี้ของ(ชื่อจขกท.)อยู่แล้วๆๆเราคงเปลี่ยนอะไรเพื่อใครไม่ได้
แล้วหล่ะน่ะ ยอมรับนะว่านิสัยไม่ดี จะโกดจะเกลียดก็ตามสบายเลย
ตอนแรกเรานึกว่าอ.จะรักเราในสิ่งที่เราเป็นและในตัวเราซะอีก 
ผิดหวังนะ  จิงๆๆแค่เรื่องเล็กน้อยเอง "


อ.ส่งกลับมาว่า
"'งั้นเราแลกกัน  เราก็จะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเพื่อใครทั้งนั้น
เราจะใช้นิสัยเดิมๆของเราเริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้ 
ถ้าจขกท.เปลี่ยนไม่ได้เราก็เปลี่ยนไม่ได้เหมือนกัน"



จขกท.แอบงง 
อะไรของมันเนี่ย  งอลกันซะงั้น

พชร คนเดิมของจขกท.หายไปไหนแล้วววว 
///อ. มันตอบว่าตายไปแล้ว 


.......อีกเรื่องนึงที่ไม่ชอบคือ เจอกันทีไรหันหน้าหนีทุกที 
เหมือนเราไม่มีตัวตนเลย ไม่พูดไม่จาไม่ทัก (เรา คืออ.)
///ขอโทด  ทีหลังเจอกันจขกท.จะโดนกอดเลยนะ อ.



ข้อความสุดท้ายของคืนนั้นคือ อ.ส่งมาบอกว่าฝันดีนะแล้วตามด้วยชื่อจขกท. คือมันแปลกอ้ะ 
แล้วก็ส่งมาอีกว่า ไม่ต้องส่งข้อความมาปลุกตอนเช้าแล้วนะ 

จขกท. ก็ไม่ได้ส่งเมสเสจตั้งแต่ตอนนั้นที่อ่านข้อความจบ จนเช้า 


20กันยา  
........คาบแรกและสอง เรียนห้องติดกับอ. 
มันก็ได้เจอกันนั้นหล่ะ ใช่ป่ะ แต่.........
ก็ข้อความนั้นหล่ะ คือเหตุผลที่ไม่ได้คุยกัน แล้วอ.ก็เหมือนหงุดหงิดไรสักอย่าง 
หงุดหงิดเรื่องจขกท.นิหล่ะ 

เช้าวันนี้มันหมายความว่าไงหรอ อ.  นายเดินชนเพื่อนแล้วเพื่อนนายก็มาชนจขกท.    แกล้งกันป่ะ 
นายทำทำไม    ดีเท่าไหร่แล้วที่เรามีสติไม่งั้นล้มหน้าคว่ำกับกองรองเท้า
(ตอนที่นายลงไปกับพ.และฺฮ.อ้ะ เข้าห้องน้ำมั้ง ตอนที่เราถอดรองเท้าจะวางหน้าห้องคาบแรก)


ประมาณ  11.33 น.  หน้าตึกวิชาการตรงบันไดทางขึ้นห้องคอม
........จขกท. เดินคนเดียว    (เพื่อนไม่มา) เดินจากโรงอาหารจะไปห้องคอม
เผื่อรอเรียนโฮมแนะ ตอนบ่ายโมง    (รีบไปป่ะก้มันว่างนิ  )
อ.นั่งตรงบันไดตรงไหน   พอเห็นจขกท. จะเดินไปทางนั้น ลุกเลยอ้ะ 
แล้วก็เดินไปทางอื่นกับเพื่อน  นี้มันไม่ได้เรียกว่าบังเอิญหรอกใช่มั้ย 

ประมาณ 12.06    จขกท.รอเข้าห้องโฮมแนะ ก็นั่งอยู่ชั้น2ตรงแถวบันไดทางลง
(อ.นั่งอยู่ทางขึ้นตึก  แต่จขกท.นั่งอยู่แถวบันไดลงตึก  เข้าใจใช่มั้ย )
........ปิ๊งป๊องงงงงงง (เพื่อนของอ. เป็นคนพูด) จขกท.ก็นั่งอ่านหนังสืออยู่แล้วเงยหน้าขึ้น
อ. กับเพื่อน ขึ้นมาทำไมเนี่ย -*-    อ. เห็นจขกท. แค่นั้นหล่ะ เดินลงบันไดเลย 
หลบและหนีหน้าจขกท.  ?    นี้มันไม่ได้เรียกว่าบังเอิญอีกใช่มั้ย 

ตอนนั้นจขกท.ก็นั่งร้องไห้กับเพื่อน(เพื่อนอีกกลุ่ม) แล้วก็บ่นๆๆ โทษตัวเองตลอดมา 


แล้วสักพัก อ. กับเพื่อนอีกคนนึ่งก็เดินขึ้นมาแล้วก็เดินไปหาเพื่อนตัวเอง อีกทางนึ่ง
ตอนนั้นจขกท.เศร้ามาก เรื่องแค่นี้เอง 

ประมาณ 12.20 มั้ง อ.กับเพื่อนในกลุ่มก็เดินลงไปแล้วก็ไปไหนไม่รู้ คือเหมือนจะมาพรีเซนงานคอมกับที่ปรึกษาจขกท. หรือยังไงไม่รู้แล้วก็ไม่รอ แล้วก็ไปเลย



12.30น.  จขกท.ก็ตัดสินใจ  ส่งเมสเสจไปง้อ อ. 
"เมื่อไหร่?จะหายโกด"
สิ่งที่ได้รับกับมา คือ ความว่างเปล่า
อ.  ::  ......... (ดูอ. มันส่งกลับจขกท. ) 
จขกท.  ::  "ไม่เหมือนเดิมแล้วสินะพชร"
อ. ::      ไม่เหมือนหรอ?
จขกท.  ::  "ชังเหอะ เข้าใจนายแล้วอ. "
อ.  :: ไม่ต้องเข้าใจหรอก เราไม่ได้โกด(ชื่อจขกท.)
จขกท.  ::  "แต่แค่ไม่รักกันแล้ว  ใช่ไม ที่จขกท.เข้าใจ?"
อ.  ::  ไม่ใช่ไม่รัก แต่เราไม่เหมือนเดิมก็เท่านั้น
จขกท.  ::  แล้วจะเป็นอีกแบบนี้อีกนานมั้ย?
อ.  ::  ก็ไปตลอด แต่เราก็รัก(ชื่อจขกท.)เหมือนเดิม
จขกท.  ::  แล้วก็เชยชากับเราแบบนี้ คุยน้อยมากแบบนี้ ไม่เหมือนเดิมนั้นหล่ะนะ?
อ.  ::  รู้ไหมทำไม?

.........


เดะมาต่อพรุ่งนี้นะ พาแม่ไปนิติพลก่อน  เซงแ่ม่หาแต่เรื่อง 
http://www.siamzone.com/board/view.php?sid=2570587












มันเป็นเรื่องจริงของเราสองคน  ไม่ได้แต่งขึ้นมาแต่อย่างใด