` คิดถึงคนที่จากเราไปไกลแสนไกล
ขอบคุณที่อ่าน จขกท. อยากบอกแค่นี้ค่ะ
จขกท. รู้ว่ามันคงไม่ฮอตเพราะมันไม่ใช่กระทู้สำหรับคู่รัก แต่ จขกท. ตั้งเพื่อบอกรักย่าของ จขกท. ในบอร์ดความรัก แล้วจขกท. ก็อยากให้ทุกคนบอกรักบุคคลที่ทุกคนได้สูญเสียไปหรือบุคคลที่เป็นผู้มีพระคุณ พรุ่งนี้เป็นวันพ่อแล้วนะคะ คุณได้คิดจะทำอะไรเพื่อท่านบ้างหรือยัง ?
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
ย่าของเราก็เสียไปตั้งแต่5-6ปีได้แล้ว
ไม่มีอีกแล้ว คนที่จะคอยให้กินขนมอร่อยๆจากเยาวราช(เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ไปแล้ว)
คนที่คอยปลอบ....พาไปเดินตลาดตอนเช้า
ก่อนย่าจะเสีย ย่าเป็นมะเร็งลำไส้...
เราอยู่กับย่าสองคน (ตอนนั้นรู้สึกยังไม่หนักมาก)
ย่าร้องไห้กับเรา แล้วบอกว่าคงอยู่ได้อีกไม่นานแล้วนะเราก็พยายามไม่ร้องไห้ เพื่อ ไม่ให้ย่าร้องไห้...แต่ย่าก็ร้องไห้...
เราไม่ได้บอกเรื่องย่าร้องไห้กับใครเลย
แล้ววันนั้นก็มีถึง เค้าไม่ให้เราไปหาย่าเพราะเดี๋ยวติดเชื้อที่ร.พ.
วันนั้นอยู่ในช่วงวาเลนไทน์ ที่ร.ร.เราขายดอกกุหลาบ
ทุกคนต่างซื้อให้แฟน... แต่มีเราคนเดียวที่ซื้อให้ย่า
เราก็ไม่รู้ว่าย่าจะชอบดอกกุหลาบหรือเปล่าแต่มันคือความรู้สึก...
และก็เสียบจดหมายเล็กๆในช่อกุหลาบแล้วก็เผาไป....หวังว่าย่าจะได้อ่านมัน 
คิดถึงย่า
-[]ตีฉิ่ง? ขอบคุณนะคะ
ทีพี'เลิฟๆ;<3 เสียใจด้วยนะคะ 
Britney's!sister เราเข้าใจความรู้สึกดีค่ะ 
`eersan[]nry(x)__ เสียใจด้วยนะคะ
ย่าเราเพิ่งเสียไปในวันที่ 15 พ.ย. ที่ผ่านมา
ตอนนี้เรายังไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆว่าย่าไม่ได้อยู่กับเราแล้ว
รักยากมาก
ยากเราเสียไปจะปีกว่าแล้ว เสียวันที่ 7 ม.ค. 2554
เรารักยายมาก ทุกปิดเทอมเราจะไปอยู่กับยายที่ตจว.เสมอ
อยากเป็นคนใจดี และรักทุกๆคน ยายชอบทำนู้นทำนี้
และตามใจเราเสมอ ทุกครั้งที่เราจะกลับมาเรียนที่กทม.
ยายจะให้เงินเราติดตัวกลับมาเสมอ หลายครั้งที่จากยายมาแล้วเราร้องไห้
แม่บอกว่ายายก็เสียใจและร้องไห้ที่เรากลับมาบ้านที่กทม. เหมือนกัน..
เราจำได้ว่าวันที่ยายเข้าไอซียูแม่เรากับญาติๆขับรถกลับไปทันที
แต่เราไปด้วยไม่ได้เพราะบ้านยายเราไกล(นครศรีธรรมราช)
และเรากำลังสอบปลายกลางภาคอยู่ด้วยในวันที่ 6
พอวันที่ 7 ตอนพักกลางวันเราโทรถามอาการของยายจากแม่
แม่น้องไห้... แล้วบอกยายเสียแล้วนะ ...
ตอนนั้นเราอึ่งจนทำอะไรไม่ถูก แล้วก็ร้องไห้หนักมากๆๆ
เพื่อนๆในกลุ่มเราก็เข้ามาปลอบมาให้กำลังใจ
เราได้ไปงานศพยายแค่ คืนเดียวและเราก็นอนวัดเฝ้าศพยายด้วย
แต่เราก็ต้องกลับมาสอบต่อ วันสอบวันสุดท้ายตรงกับวันเผายายเราพอดี
เลยทำให้เราไม่ได้อยู่ในวันเผายาย....
ไม่ว่ายายจะเสียไป 10 ปี 30 ปี หนูก็ยังรักและคิดถึงยายตลอด.. ^^
เราก็คิดถึงตายายพ่อปู่
พวกท่านจากไปหลายคนอยู่เหมือนกัน .
เราไม่เคยเห็นหน้าปู่เลย.ตอนเราเกิดมา มีแต่คนบอกว่าเราเหมือนปู่มาก
พ่อเราก้ไม่ค่อยใส่ใจเราเลย พ่อเอาแต่กินเหล้.าทะเลาะกับแม่ตอนเรายังเด็ก.
แถมยังใช้เราไปซื้อเหล้.าอีกต่างหาก แต่เรารักพ่อมากนะคะ
ตอนที่พ่อเสียเราก้ไม่ร้องไห้สักนิด. แต่แปลกที่กลับมาร้องไห้ทีหลัง
เราคิดถึงยายกับตามากมาก.
ตายายเรานิสัยดีมาก ท่านเป็นคนที่เรารักมากๆ.
ท่านคอยดูแลเรา เอาใจใส่เรา คอยคิดถึง เป็นห่วงเรา
คอยซื้อขนมมาให้เรา ให้เงินเรา..
พอวันนึงที่ตากับยายเราเสีย
เราไม่ร้องไห้เลยสักนิด. ทั้งที่ยังเด็ก.
เราต้องเข้มแข็งให้ตากับยายเห็น
ท่านจะได้ไม่เป็นห่วงเรา
ย่าเรา ก็เสียไปแล้วเมื่อปีก่อน
ย่าเราคล้ายกับความจำเลอะเลือนแล้ว บางทีเลยเดินเข้ามาถามพ่อว่าทำข้าวให้ย่ายัง?
ทั้งที่เพิ่งกินไป บางทีเปิดปิดประตู เข้าๆออกๆตอนดึกๆเสียงดังบางทีก็นอนไม่หลับ
ก่อนย่าไปไม่กี่วันย่าไม่สบายเข้าโรงพยาบาลตอนเช้าทำให้วันนั้นเราไม่ได้ไปเรียน
ไม่กี่วันต่อมาย่าก็ไปอย่างสงบ
เราเสียใจที่เคยรำคาญย่า ทั้งวันสวดวันเผา และหลายๆครั้งเราร้องไห้หนักมากเมื่อคิดถึงย่า
เราอยากย้อนเวลาไปบอกคำที่ไม่เคยบอกกับย่า...
ว่าเรารักย่าที่สุด
ปู่ย่าตาเราเสียหมดแล้ว .. เหลือยายคนเดียว
เราก็คิดถึงย่าเรานะ .มีแต่คนบอกว่าเราเหมือนย่า
สู้สู้นะคะ จขกท. เราเป็นกำลังใจให้นะ <3.
คุณย่าทวดของเราก็เพิ่งเสียไปเมื่อสามเดือนที่แล้วเหมือนกัน ท่านอายุ 102 ปีพอดีเลย 
สามปีสุดท้ายก่อนท่านไป ท่านพูดไม่ได้ ต้องนอนอยู่บนเตียงอย่างเดียว .
ท่านเคยจับมือเราวันที่เราไปเยี่ยมครั้งล่าสุดเมื่อสองปีที่แล้ว .
ท่านมองเรา เหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่างกับเรา
เราเข้าใจนะ สู้สู้ <3.
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google