จากใจถึงเพื่อนที่กำลังจะจากไป .

ถึงโอเว่น เกริกเกียรติ นิธิมงคลทรัพย์ ห้องแปดทับห้า เลขที่สี่
เรารู้จักกันมาได้สองปีแล้ว กูดีใจมากที่ได้เป็นเพื่อนกับมึง
เราผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ ถึงจะไม่เยอะมาก แต่ก็พอสมควรนั่นแหล่ะ
ความทรงจำดีดี ความทรงจำร้ายร้าย กูยังจำมันได้หมด
มีอะไรจะสารภาพ .. ที่กูแกล้งมึงบ่อยๆ เพราะว่าเห็นหน้ามึงแล้วมันน่าแกล้งดี
แต่พอมึงบอกว่ารำคาญ กูก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก สนุกซะด้วยสิ 
กูไม่เคยคิดว่ามึงจะจากไปกะทันหันแบบนี้ ไม่เคยคิดมาก่อนไม่ทันได้เตรียมตัวอะไรเลย มันเกินกว่าที่กูจะรับได้
โอเว่นเป็นคนที่คอยสร้างเสียงหัวเราะให้แปดทับห้า
โอเว่นเป็นคนที่ชอบทำอะไรแปลกๆอยู่เสมอ
โอเว่นที่ในสายตาทุกคนคือตัวตลกที่ไร้สาระ โง่
แต่สุดท้ายโอเว่นคือส่วนหนึ่งและส่วนที่สำคัญของห้องแปดทับห้าเสมอมา และไม่เคยลบเลือนไป
ทุกความทรงจำ ทุกช็อตทุกเหตุการณ์ กูยังจำมันได้
วันสุดท้ายของสอบไฟนอลเทอมหนึ่ง เรานั่งรถไปด้วยกันกับกาย ส่งกายกินข้าวที่คาร์ฟูเสร็จเราก็นั่งรถกระป๋องต่อไปลงที่หน้าเทคโน ต่อรถเมล์ฟรีสายเจ็ดห้าลงป้ายโรบินสันบางรัก นั่งดูวิวบนสะพานกรุงเทพ แล้วขึ้นบีทีเอสไปเซ็นเวิร์ลด์ถึงประมาณเกือบสองทุ่ม
เราไปกินข้าวหน้าแกงกะหรี่ไก่ที่ร้านนึงในอิเซตันชั้นห้า จากนั้นก้ไปเดินดูอะไรนิดๆหน่อยๆ ก่อนที่จะนั่งบีทีเอสมาบางรักเพื่อจะหาแท็กซี่กลับบ้าน แต่ไม่มีเราก็เลยนั่งรถเมล์กลับ ตอนนั้นเป็นเวลาดึกพอสมควร วิวก็ไม่ค่อยสวยเหมือนขาไป
มึงลงป้ายเทคโนแต่กูต้องนั่งรถต่อไปอีก แต่สุดท้ายเราก็เจอกันอีกครั้งตอนที่รถกระป๋องที่มึงนั่งแล่นมาจอดข้างรถเมล์กู แต่สุดท้ายเราก็แยกกันไปกลับบ้านตัวเอง จำได้ว่ากูกลับถึงบ้านตอนนั้นสี่ทุ่ม
กูจำได้ทุกอย่างที่เคยทำกับมึง จำมันได้ ช่วงเวลาที่ผ่านอะไรมา ร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน
ถึงวันนี้มันจะจบลงแล้ว แต่มึงไม่เคยตายไปจากใจพวกกูเลย โอเว่นจะยังคงเป็นส่วนหนึ่งของแปดทับห้าต่อไป
สัญญาไหม ถ้ามึงไปเรียนต่อที่ที่มึงเลือกแล้วจะยังไม่ลืมกัน
โอเคไหม เพราะกูก็สัญญาเหมือนกันว่าจะไม่ไปไหน จะไม่ลบเลือนมึงไปจากใจ
สุดท้าย ขอโทษที่พึ่งมาทำดีเอาตอนนี้ ขอโทษทุกอย่างที่เคยทำไม่ดีไว้ ขอโทษที่พึ่งนึกได้
ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาและความทรงจำดีดีที่มีให้กูมาตลอด
รักมาก รู้ไหมว่ารักมึงนะ .