ผู้หญิงคนนี้อดทนได้มากแค่ไหน:D
ใช่ เราก็เคยยย
ย้อนกลับไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
วันนั้นเป็นวันเปิดเทอมม.4เราเป็นเด็กใหม่ เป็นเหมือนกันทุกคนใช่มั้ย เราไม่รู้จักใครเลย หันซ้ายไปใครก็ไม่รู้ หันขวาใครก็ไม่รู้5555555 และแล้วเราก็พบกับที่นั่งอันสุดวิเศษ นั้นคือหลังห้องง>< เราได้เจอกับเพื่อนผู้หญิงคนนึง โอ้ยยยยแบบบบคนนี้และ เพื่อนสนิทเราในอนาคต(เค้าอยากเป็นเพื่อนกับเราหรือป่าวไม่รู้น้ะUU5555555) เข้าม.4มาใหม่ทุกคนก็ต้องเรียบร้อยไว้ก่อนใช่ม๊าาาาา เราก็แบบเรียบร้อยมาก หน้าม้าเต่อๆ หน้าเอ๋อๆๆ555555555 พูดจาเพราะมาก แบบเค้า-เทอตลอดไม่เคยพูดคำหยาบกับใครเลย และแล้ววว...ก็มีอยู่กลุ่มนึงงเดินเข้ามาในห้อง! ตึ่งงงงงงงง! ทุกคนเงียบกริบ(คือเราคิดว่าอาจารย์มา ) เราก็เลยเงียบด้วยเอาของขึ้นมาจัดแจงบนโต๊ะ ได้ยินเสียงผู้ชายคนนึงพูดขึ้นมาว่า เห้ยมึ.งลุกออกไปดิที่ก.รู เราก็แบบเอาแล้วววเจ้าที่มา55555เราก็เก็บของเตรียมจะลุก แต่ปรากฎว่า.........
ปล.ให้เราต่อกันม๊าาาา
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
มาต่อกันแล้ววววว
มีมือมือนึง มาแตะที่ไหล่!!!!!!!!!แล้วก็พูดขึ้นว่า(ขอแทนว่า มิวน้ะค้ะ)
มิว:ใครให้เทอลุก
เรา:ก็เธอบอกเราเราก็ลุกสิ 
มิว:เราไม่ได้พูดกับเธอ อย่า**ได้ป้ะ
เรา:อ้าวว โอเคๆๆ(ตอนนั้นคิดในในมึ.งเป็นใครว้ะ อยู่ๆก็มาด่า)
ซึ่งมันเป็นการคุยครั้งแรกกับผช.คนนี้คนที่ชื่อว่ามิว เนื่องจากมิวอยากนั่งหลังห้อง ซึ่งเป็นที่ข้างๆเราเพราะฉะนั้น เพื่อนสนิทเราเลยต้องลุกไปนั่งที่อื่น ตอนนั้นเราคิดในใจว่าแบบ อิบ้านี่เป็นใครว้ะนิสัยเสียมว๊ากกกกกกกกก. มาพรากเพื่อนสนิทคนแรกของช้านนไป
พออาจารย์เข้ามาสอน อาจารย์ก็ให้เราลุกขึ้นไปพูดหน้าชั้นเรียนแนะนำตัวมันให้ความรู้สึกตอนนั้นว่าเหมือนเราเป็นเด็กป.1เข้าเรียนมาใหม่ (ไม่อยากจะบอกว่าเรา พูดชื่อตัวเองผิด555555)พอเรากลับมานั่งที่ เราก็กำลังตั้งใจเรียนกับบทเรียนอันแสนยากเย็น555555เราว่าเราไม่ได้พูดเว่อน้ะ มันยากจิงๆ มิวก็นั่งหลับอยู่ข้างๆเรา เราหมั้นไส้มันมากก เราก็เลยพูดขึ้นมาว่า : เหอะ เปิดเทอมวันแรกก็นอนแล้ว วันต่อไปไม่ต้องเข้าก็ได้น้ะ
ปรากฎว่า......
มิวได้ยินค้ะทุกคนน! มันก็ตื่นมาพูดกับเราว่า :แล้วมีปัญหาไรป้ะ
เราไม่ตอบบนั่งเงียบมาก55555555คือจิงๆแล้วเรากลัว555555555เราก็เลยไม่ได้พูดกับมัน แต่มันก็ไม่ยอมน้ะสะกิดเราอยู่นั้นและสะกิดจนจะถลอก แล้วอยู่ๆมันก็ก้มหน้ามาตรงหน้าเรา คือมันเอาหน้ามาใกล้ๆเราอ้ะ555555555เราก็ตกใจไง (เพราะก่อนหน้านี้เราอยู่โรงเรียนหญิงล้วน)เลยกรี้ดดด ทุกคนในห้องหันมามองเราหมดเลย คือตอนนั้นเราเกลียดมิวไปแล้ว มิวทำให้เราอาย มิวด่าเรา มิวพรากเพื่อนสนิทเราไปปป ในสายตาคนอื่นที่มองว่ามิวหล่อมิวเท่ แต่สำหรับเรา มิวคือผู้ชายที่แย่มากไม่ให้เกียรติผู้หญิงเลยT^T พอตอนพักกลางวันเพื่อนสนิทเราคนนั้นก็เดินมาหาเรามาคุยกับเรา แล้วเราก็ลงไปกินข้าวด้วย ตอนเย็นก็กลับบ้านพร้อมกัน เรารู้สึกถูกชะตากับเพื่อคนนที่สุด(เพื่อนสนิทเราคนนี้เป็นผู้หญิงที่สวยมาก เราอิจฉา555555555)ตอนเย็นเรากลับบ้าน เราก็ออนเอ็มออนไฮปกติ แต่ว่าที่ไม่ปกติคืออออออ.....มีเพื่อนในระดับเราแอดไฮมาเต็มเลย555555เราดีใจน้ะที่มีคนอยากรู้จักเรา แต่เราคิดผิดมากกกกกกกกก!เพราะคนนที่แอดไฮมาแต่ละคนก็เป็นพวกที่ชอบมิว เราเข้าไปดูไฮของผู้หญิงคนนึงเป็นไฮไฟว์ของรุ่นพี่ เธอเขียนว่า เหอะ!อิเด็กผู้หญิงม.4เข้าใหม่คิดว่าสวยนักหรอ อยู่ๆก็มาอ่.อยมิว ไม่รู้หรอไงว่ามิวเค้ามีแฟนแล้ว ทำเป็นกรี้ดในห้องเรียกร้องความสนใจล้ะสิ คือเรางง ว่าพวกนั้นเป็นใครทำไมอยู่ๆก็มาด่า เราอ่.อยมิวหรอ เราเรียกร้องความสนใจหรอ และมันยิ่งทำให้เราเกลียดมิวมากขึ้น!!!!!!!!! ตกดึกสัก4-5ทุ่ม มีข้อความนึงเข้ามาในโทรศัพท์สิ่งที่ทำให้เราแปลกใจคือออ...
อยากให้เราต่อกันนมั้ยยย ขอบคุณสำหรับคนที่มาเม้นและอ่านน้ะค้าาาาา จุ้บบบบบบบบบ 
มาต่อกันแล้ววววว เมื่อวานเราไปโรงพยาบาลล5555555วันนี้อยากมาเล่าก็เลยต้องทนน>///<
มันเป็นข้อความจากคนคนนึงส่งมาขอโทษแทนมิว เราก็แบบบเห้ยขอโทษแทนหมายความว่ายังไง มาขอโทษแทนทำไม? ถูกม่ะเป็นใครใครก็คิด55555555 เราก็เลยส่งข้อความกลับไปว่า ขอโทษแทนทำไมหรอ ทำไมเจ้าตัวไม่มาขอโทษ(เราส่งกลับไปทั้งๆที่เราก็ไม่รู้ว่าคนที่ส่งมาเป็นใคร 
)แล้วเค้าคนนั้นก็ส่งกลับมาว่า
'ที่มิวส่งข้อความมาขอโทษเองไม่ได้เพราะว่า ถ้ามิวส่งกลับมา เรื่องนี้ก็จะไม่จบ เธอจะเดือดร้อน มิวเป็นห่วงเธอน้ะ '
ความรู้สึกของเราตอนนั้นเราสับสน 
ว่ามิวเป็นคนยังไงกันแน่ อยู่โรงเรียนก็กวนตี.นเกิ้นนนนนน พอเราเดือดร้อนเพราะมันมันก็มาขอโทษ555555555 ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจมัน 
หลังจากวันนั้นเรากับมิวก็คุยกับน้อยมากซึ่งนับครั้งได้อ้ะจิงๆ วันนึงประมาณ4-5ประโยค5555555ความรู้สึกแบบอยู่ข้างๆกันแต่พูดด้วยไม่ได้ ก.รูอึดอัดดดดด เราเป็นคนชอบพูดดน้ะ ถ้าเราไม่พูดเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง เราอุตส่าชวนมันคุยอ้ะ แต่มันหยิ่งมันไม่คุยกับเรา เราเลยตัดสินใจย้ายที่ไปนั่งข้างเพื่อนสนิทเรา พอตอนเย็นของวันที่21มิ.ย.5555มีคนแอดเอ็มเรามาาาา>< ซึ่งก็คือมะมิวนั้นเอง5555555(เดะเราจะบอกว่าทำไมเรียกมะมิวมันมีที่มาที่ไป) ตอนแรกเราก็ไม่รู้หรอกว่าใครแต่พอเราเห็นดิสเท่านั้นและใช่เลยยย55555 แล้ววมิวทักเอ็มเรามา ว่า...
ม:ทำไมทำไมทำไม(มึ.งทักมายังงี้แล้วก.รูจะรู้มั้ยว่าทำไม 
)
ร:มีไรอ่อ
ม:**จะย้ายที่ทำไมห้ะ กุเหงา
ร:เห้ยยขึ้นกุมึ.งเลยอ่ออ ป่าวว อยากนั่งกับเพื่อน 
ม:กุก็เพื่อน**ทำไมไม่นั่งกับกุ
ร:ก็มิวไม่คุยกับเราอ้ะ ตกลงจะคุยกับเราแบบนี้ใช่ปร้าาา
ม:คุยแล้วเดี๋ยวมึ.งเดือดร้อน 
คือมันก็ยังไม่ตอบเราอยู่ดีเรื่องมึ.ง-กุ เราเลยทนไม่ไหวววว 
ร:เออรู้ว่ากุจะเดือดร้อนแล้วจะให้กุไปนั่งข้างมึ.งทำไม
ม:**อยู่ไกลกุ กุ.........
คิคิ เราค้างเล่นๆให้ตื่นเต้นกันไป เราขอโทษที่เราเล่าไม่สนุก555555555 จุ้บบบบบบจุ้บบบบบบบบบอย่าหายไปไหนกันหน่าาาา><
มาต่อกันแล้ววแล้ววววววว จุ้บจุ้บบบบบบ<3
ม:มึ.งไกลกุ กุกุกุกุ.........คิดถึง
ร:เห้ยยย มึ.งจะบ้าอ่ออออ ห่างกันไม่กี่ปิ๊ด
ม:ปิ๊ดคือไรว้ะมึ.ง สำหรับกุคือไกลมากกก อย่าย้ายที่นั่งไปที่อื่นน้ะเดี๋ยวกุอดใจไม่ไหว><
ร:ปิ๊ดคือปิ๊ดไงงง มึ.งบ้าหรือบ้ามากอ้ะ
(คือเราคุยกับมันไปแล้วเราก็ยิ้มไปน้ะ มันทำให้เราขำ555555555)
ม:โอเคคค ปิ๊ดคือปิ๊ด ได้ได้มึ.งว่ากุบ้าช้ะ เด้วเจอกัน
แล้วมันก็ออฟเอ็มไปเลย ตอนที่เราคุยกับมัน เราก็คุยกับเพื่อนสนิทเราน้ะ เราเล่าให้มันฟังตลอดว่าคุยไรกัน555555555 พอมันออฟไป เราก็ด่ามันให้เพื่อนฟังเต็มที่ อินี้แม้งบ้าแน่เลยอ้ะ คิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไป ด่าแค่นี้ทำงอน เกรียนเกิ้นแล้วเราก็บ่นให้มันฟังบลาบลา สักพักใหญ่ๆ ก็มีคนโทรเข้ามา เราไม่ได้คิดอะไรเลยกดรับปกติ
ร:ฮัลโหลค้าา
?:มึ.งบ้าป้ะเนี่ย ทำเป็นพูดเพราะ
ร:นั้นใครอ้ะ? มิว?
ม:เชสสสสส จำกุได้ด้วย เขินจุง
ร:มีไรอ้ะ
ม:มีดิเรื่องใหญ่มาก
(เราคิดในใจ ใหญ่มากของมันนี้ขนาดไหนว้ะ555555555)
ร:โรงเรียนไฟไหม้อ่อ เห้ยย อันนี้ใหญ่มากกก
ม:มึ.งอย่ากวน**กุ กุจะบอกว่าพรุ่งนี้กุจะไปรับ**ที่บ้านน้ะ รอกุด้วย7โมงจุ้บจุ้บบ ฝันดีน้ะอิมะปราง
แล้วมันก็วางไปทั้งทั้งที่เรายังไม่ตอบตกลงยังไม่พูดไรเลย5555555กุนั่ง'งง'อยู่สักพัก ถึงได้เข้าใจว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้มันมารับ เราก็รีบเข้านอนเลย กะว่าพรุ่งนี้ต้องออกจากบ้าน6โมงครึ่ง55555 เราไม่ยอมไปกับมันแน่ เอาจิงจิง รู้จักกันนไม่ถึง2เดือนน คุยกันก็น้อยเหลือเกินนน
แล้วอยู่ๆจะมารับไม่บ้าก็บ้ามาก555555555
พอเช้ามาเราจัดการตัวเองแบบไวมากกกกก(เราประชด55555555ผญ.จะเข้าใจกันเองงน้ะว่าก่อนออกจากบ้านต้องทาอะไรเยอะแยะขนาดไหนนน5555555)พอ6โมงครึ่งปุ้บบบ เราก็เดินออกจากบ้านเลยกำลังจะไปขึ้นรถ แต่ว่า ถัดจากบ้านเราไปนิดหน่อยมีรถคันนึงสีดำสวยมากกจอดอยู่เราก็มองน้ะแบบรถใครว้ะ ทุบกระจกขโมยแม้.ง555555555 แล้วก็มีคนเปิดประตูลงมาเป็นผู้ชายตัวสูงๆใส่ชุดนักเรียนโรงเรียนเรา ตอนแรกเราตกใจมากอ้ะคิดว่าเป็นอิมะมิว แต่ไม่ใช่!!!!!!!!!เป็นใครก็ไม่รู้555555555มันลงมาแล้วก็พูดกับเราว่า ปะไปโรงเรียนกันแค่นั้นและแล้วมันก็ลากเราขึ้นรถไปกับมันเลย. พอเรามาถึงโรงเรียนมันก็บอกให้เราลงไป เราก็ทำตามที่มันพูดน้ะ555555555(โรงเรียนนี้มันเป็นยังงี้จิงๆน้ะ เด็กแค่ม.4ม.5ก็ขับรถมาโรงเรียนแล้วอ้ะ เราก็ขับเป็นน้ะแต่ฝึกขับอยู่กลัว555555555มันเป็นโรงเรียนคนรวยอ้ะ ซึ่งค่าเทอมแม้.งแพงแบบมว๊ากกกกกกกกกจิงจิงเราก็ไม่อยากเข้าน้ะ แต่มันมีเหตุผลจำเป็นแล้วเราก็ได้เข้าเรียนฟรี5555555)เราก็โทรหาเพื่อนเราว่ามันอยู่ไหน มันบอกอยู่บนห้องเราก็เลยเดินขึ้นไป แต่ว่าาก็ถึงห้องงงงมันมี.........
ค้างกันนิดหน่อยเน้ออออออออ555555555รักคนอ่านรักคนเม้นค้าบผมม
เราแอบมากระซิบว่าว่า เราชื่อปรางงน๊า555555เพื่อนเราชื่อโม><
เราจะรีบมาต่อออออออออน๊าาา
cm31:ถ้าอันนี้เป็นหนังง เราเป็นนางเอกก็คงดี
มาต่อกันแล้วววววววววค้าบบบบบบบบบผมมมมมต่อครั้งนี้เราไม่รีน๊าาาเพราะว่าเราต่อนิดเดียวเองงงงงง><
ถึงห้องงงงมันมีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า555555555มนุษย์(. . )( . .)ก็คืออิมะมิวนั้นเองง นอนฟุบอยู่ตรงโต๊ะเรา แล้วอิมะมิวมันก็เงยหน้าขึ้นมาแล้วก็บอกว่า
ม:มาแล้วอ่อ
ร:เพื่อนเราไปไหน
ม:ไม่เห็นกุอยู่คนเดียวนานแล้ว
ร:อ้าววแล้วเมื่อกี้โมยังบอกกุเลยว่ามันอยู่บนห้อง
ม:**โดนหลอกแล้วมั้ง
อ้าววสรุปเราโดนเพื่อนสนิทเราหลอกT^T แล้วอยู่ๆมิวมันก็ลุกขึ้นมันก็เดินลากเราไปข้างล่างตรงโต๊ะของพวกมัน เราเห็นอิพี่คนที่พาเรามาด้วยมันกำลังนอนอยู่ข้างๆกับโมเพื่อนเราT0T ทุกคนวางแผนหลอกเรากันหมดเลย ให้ใครก็ไม่รู้ซึ่งสุดท้ายมารู้ทีหลังว่าเป็นแฟนของโมมารับเรา แล้วก็ให้เราขึ้นไปเจอกับมิว ทั้งๆที่มันก็รู้น้ะว่าเราไม่ค่อยชอบขี้หน้าพวกกลุ่มมิวเท่าไหร่ เราเซงมากกงอนโมงอนมิวงอนทุกคนที่เกี่ยวกับเรื่องนี้555555โค.ตรพาลอ้ะ เราก็เลยออกมาจากตรงนั้นเลย ตอนเรียนโมกับมิวแล้วก็เพื่อนของพวกมิวก็พยายามง้อเราน้ะ แต่เราก็ทำเป็นไม่สนใจ5555ทั้งที่จริงก็หายโกรธตั้งนานแล้ว (ตั้งแต่มิวกับเพื่อนมันอีก2คนมายืนเต้นหน้าห้อง555555555มันโดนครูทำโทษไงมันคุยกันในห้อง ครูโรงเรียนนี้ทำโทษโค.ตรน่ารัก ให้เต้นบ้าง ให้วิดพื้นบ้าง5555555จิตมว๊ากกกก)เราก็แกล้งทำเป็นนอยด์พวกมันทั้งแก๊งเลย เดินผ่านก็ทำเป็นไม่เห็น สงสารตัวเองมากอ้ะต้องอยู่คนเดียวไม่น่าไปงอนโมเลย5555555(มารู้ทีหลังโมอ้ะตัวดีเลย ตัววางแผนมากกก)ตอนเย็นเราขี้เกียจกลับบ้านมาก เราก็ไปเดินห้างแถวๆโรงเรียน เดินได้สักพักก็เจอกลุ่มวัยรุ่นโรงเรียนอื่นกลุ่มนึง.....
คิคิ ค้างงงงกันนิดนึงงงง><เราขอโทษที่เราอาจจะเรางงๆน๊าา แล้วเราจะรีบมาต่อไวไววว
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google