เรื่องวายๆในค่ายปฐมนิเทศ

.

.

.

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเรื่องนี้เราเล่าใทวิตเราแล้ว ถ้าใครมีทวิตเราหรือมีทวิตของ yaoigirl คงจะได้อ่าน แต่เอามาลงนี้เพื่อคนที่ยังไม่ได้อ่านมาฟินกันน

เริ่มม !


เรื่องมันเริ่มจากผช.คนหนึ่งชื่อเคอาร์ ได้รับเลือกให้เล่นเป็นชาละวันในฐานแสดงละครตอนกลางคืน โดยมีนางวิมาลา นำแสดงโดยผชคนนึง พอตอนแนะนำเมียชาละวัน เคอาร์ ก็หอมแก้มวิมาลา(ซึ่งเป็นผช)ดังฟอดด ดังฟอดจริงๆ ไม่ได้เว่อร์ ตอนนั้นเรากรี๊ดออกมาเลยค่ะ ฟินมาก แต่ก็คิดแค่ว่าคงเล่นๆขำๆไป

จากคืนนั้นทุกคนก็รู้จักเคอาร์ในชื่อชาละวัน

ประเด็นมันอยู่ที่นี้ค่ะ ขากลับ กลับโดยรถไฟอ้ะค่ะ มันก็คนแบบเต็มโบกี้เลย มีแต่เด็กมอเรานะ ก็ต้องนั่งเบียดๆกันอ้ะ แล้วผช.มันเป็นเพศที่สนิทกันไวมาก เราเข้าใจ เรื่องธรรมดา แต่มันไม่ธรรมดาตรงที่ เคอาร์ มันก็นั่งกับเพื่อนเขานั่นแหละ มันนั่งบนที่วางแขน ข้างๆก็เป็นผช.ชื่อเจ นั่งอยู่ดีๆเจก็เอามือมาโอบเอวเคอาร์ไว้ แล้วเคอาร์ ก็ไหลไปนั่งบนตักเจ >< เจก็กอดเอว เคอาร์ไว้ ซบหลังด้วย ฟินนนนน

ผ่านไปสักพักเคอาร์ก็ขอพี่สต๊าฟไปเข้าห้องน้ำ พี่เค้าก็ให้ไป มันก็หันมาดึงมือเจ แบบจะให้ไปด้วย เจก็เหมือนจะไม่ไป เคอาร์มันก็ทำหน้าอ้อนๆอ้ะ ทำจริงๆนะ ทำหน้าอ้อนแล้วก็ดึงๆมือให้เจลุก เพื่อนผช.คนอื่นๆมันก็แซวกันอ้ะ ว่า 'แหมม ๆ อยู่ห่างกันไม่ได้เลยนะ' ประมานนี้ ทั้งสองก็ยิ้มๆ แล้วเคอาร์ก็ดึงมือเจต่อ แต่เจก็ไม่ไป เคอาร์ก็ค้อนนิดนึงแล้วเดินไปห้องน้ำ

พอกลับมาจากห้องน้ำเคอาร์ก็นั่งบนที่วางแขนที่เดิม เจก็โอบเอวเคอาร์แล้วก็ดึงมานั่งตัก แม่เจ้า!เราสติหลุดแล้ว ไม่พอจ้าา เอามือมากอดเอวไว้อีก ซบหลังกันเหมือนเดิม แล้วจะคุยกันก็ต้องเอียงหน้าคุยกันอ้ะ นึกภาพออกป้ะ เจกอดเอวเคอาร์ตลอดเวลาเลยอ้ะ อยู่ไม่ห่างกันเลย



เราฟินกับโมเม้นแบบนั้นตั้งแต่สถานีราชบุรี จนถึงหัวลำโพงอ้ะ ฟินตายยย