เพื่อน เพื่อน เพื่อน

เห็นคนในบอร์ดบ่นเรื่องเพื่อน เราเชื่อนะว่ามีอีกหลายๆคนที่มีปัญหาแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้ออกมาระบาย เราว่าสังคมแบบนี้ที่มีการนินทาว่าเพื่อนในกลุ่ม(โดยเฉพาะคนที่มีเพื่อนกลุ่มใหญ่ๆ) ม.ต้นเนี้ยเห็นว่ามีแบบเนี้ยเยอะกว่าม.ปลาย (เราคิดว่านะ)
เราเป็นคนหนึ่งที่เคยโดนเพื่อนแบนตอนม.ต้นหนักมากขนาดเราเป็นส่วนเกินเพราะเมื่อก่อนเรารักเพื่อนมากกว่าใครที่สุด แต่พอเราเจอแบบนี้(อย่างหนัก)จากที่เราเคยเสียใจเราปล่อย เราชิวกับเรื่องเพื่อน เราหันไปคุยได้กับทุกคนแต่เราไม่คิดที่จะสนิทกับใครเลย ชีวิตเราชิวขึ้นไม่ต้องรอใคร ไม่ต้องห่วงใคร งานก็เสร็จไวขึ้น อยู่กับบ้านมากขึ้น เรียนดีขึ้นเยอะเลยอ่ะ (แต่อยู่ในห้องเราก็ฝอยกับทุกคนในคาบน่ะ ใครชวนคุยก็คุย) พอขึ้นม.ปลาย มีช่วงแรกเราก็มีเพื่อนกลุ่มใหญ่จากนั้นก็ค่อยๆแยกเพราะมันก็มีปัญหาอยู่เนืองๆ เราแยกตัวออกมาเองด้วยล่ะ และพอได้มาทำงานคณะกรรมการโรงเรียนเราเหมือนพบโลกใหม่(เวอร์) เราเจอเพื่อนต่างห้อง เราได้ทำงานด้วยกันไปไหนด้วยกันอยู่ด้วยกันเจอเรื่องต่างๆด้วยกัน โดนด่าด้วยกัน เราก็ได้สหายสนิทมา 2 คน (ซื่งทั้ง3คนอยู่คนละห้องกัน) เราไม่ได้นั่งกินข้าวด้วยกันเรียนด้วยกัน แต่เรานั่งฝอยด้วยกันตอนทำงานหลังเลิกเรียน แกล้งกันเวลาเดินสวนกัน และอีกมากมายที่เจอ และเราก็ได้รู้จักคนทั้งระดับชั้นพวงมาอีก เราไม่ได้คิดว่า เราทั้ง 3 คนจะสนิทด้วยกันไปถึงเมื่อไหร่ เดี๋ยวแยกโรงเรียนก็ต้องแยกกัน เรามันก็ยังมีความทรงจำเกี่ยวกับเพื่อนที่เราไม่ค่อยมีเหมือนชาวบ้านเค้า เก็บไว้ให้คุยตอนแก่ได้ (กำลังซึ้ง5555 )   ขอฝากน้องม.ต้นที่มีปัญหาแบบเพื่อนทำให้เราเป็นส่วนเกินในกลุ่ม น้องขึ้นม.ปลายน้องจะรู้ว่าใครจะเป็นเพื่อนที่ดีกับน้องได้จริงๆ เพราะสังคมตั้งแต่ม.ปลายขึ้นไปมันเป็นช่วงที่เราเจออะไรที่แปลกใหม่ในชีวิต ทั้งเรื่องดีและไม่ดี น้องไม่ต้องจำกัดว่าเพื่อนที่รักน้องจริงจะรุ่นไหนอายุเท่าไหร่ น้องอาจจะสนิทกับเด็กทางทวิตเตอร์กว่าเพื่อนในชีวิตจริงๆของน้อง หรือน้องอาจจะสนิทกับเด็กแลกเปลี่ยน ก็แล้วแต่แต่พี่ไม่อยากให้น้องปลีกตัวออกมาจากกลุ่มเพื่อน อย่าทำอะไรที่แปลกแยก อย่าคิดเอาแต่ตัวเอง อย่าเห็นแก่ตัว เพราะน้องใช้ชีวิตคนเดียวไม่ได้ในโรงเรียนหรอกค่ะ น้องยังต้องทำงานกลุ่ม กิจกรรมร่วมกันจนกว่าจะหมดเทอม

เราขอบอกไว้ว่าเพื่อนเยอะเพื่อนน้อยมันไม่ได้มีผลเท่ากับเรามีเพื่อนดี แค่คนเดียวก็เกินพอ


จากเด็กม.ปลายที่เจอเรื่องราวมามากมายที่สุดในชีวิต (คิดว่าน่ะ)


.... กระทู้นี้ย้ายมาจากห้องเบ็ดเตล็ด ...