ช่วยหน่อยนะ ปัญหาครอบครัว เครียด มาก
คือพ่อกับแม่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันอะ ปกติเราอยู่กับแม่ เพราะพ่อทำงานต่างจังหวัด
แล้วพ่อกับแม่เหมือนไม่ได้'รักกัน'อะ ไม่รู้ว่านานรึยังแต่เราพึ่งคิดมากตอนขึ้นมัธยม
ตอนแรกก็เหมือนพูดแขวะกันเล่นๆแล้วหัวเราะ ไปๆมาๆเราเริ่มรู้สึกว่ามัน จริงจัง
พ่อเราเป็นคนที่แข็งๆอะ ปากไม่ค่อยดี แล้วก็บ้างานมาก แต่ดูแลลูก(เรา)ดีมาก
แม่ก็ทำงานหนัก เป็นคนค่อนข้างแข็งกับพ่อ แต่กับคนอื่น(เพื่อนๆร่วมงาน)นิสัยดีมาก
แต่ทั้งคู่ก็รักเรามากๆแหละ
แม่เล่นติดต่อกับเพื่อนอะอันนี้เราก็รู้ สนุกสนานไป แต่พ่อเราไม่รู้
แล้วแม่ก็ซื้อสมาทโฟนอะ แบบเล่นเฟสได้ตลอด แล้วก็ ติด มาก
จากนั้นเรารู้สึกว่าพ่อกับแม่เถียงกันแรงไป บางทีก็จริงจัง
จนเราเคยพูดเล่นๆกับพ่อว่า 'ทำไมไม่เลิกกันไปเลยวะ' (ตอนนพูดเกือบร้องไห้)
พ่อก็บอกว่า 'เลิกทำไมล่ะ อยู่แบบนี้ลูกก็มีความสุขดี อีกอย่างพ่อกับแม่ก็ไม่มีเหตุผลให้เลิกกัน'
เราเคยเห็นแม่คุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้ เราก็ไม่สนใจเท่าไหร่ แต่เคยถามแม่บอกว่า ญาติโทรมาปรึกษาเรื่องนู่นนี้
เออเราก็ไม่ใส่ใจ
แล้วก็มีคนโทรเข้ามา ชื่อเป็น ตัวอักษรย่อ เราก็สงสัย แต่ก็เอาไปให้แม่บอกว่าคนโทรมา แล้วถามว่าใคร
แม่บอกว่า ที่ทำงาน เราเชื่อเพราะว่าตัวอักษรย่อมันตรงกับชื่อที่ทำงาน
แล้วเราก็เริ่มสงสัยมาหลายอาทิตย์ เราพยายามจะค้นดูโทรศัพท์แม่ แต่แม่ติดโทรศัพท์มาก
แล้วเมื่อวาน มันชาร์ตแบตอยู่บนโต๊ะ แม่กำลังอาบน้ำ เราเลยหยิบมาดู....
รู้มั้ยเราเจออะไร?
มันเป็นอะไรที่เราไม่คิดว่าจะเจอ เราเจอในช่องแชท นั่นแหละเราไม่อยากพิมพ์ ทุกคนคงเข้าใจนะ
แบบคุยกันแบบเหมือนคนรักมาก แล้วก็พูดกันว่า ไม่อยากให้ใครรู้ รู้กันแค่เราสองคน
ซึ่งคนนี้เราก็เคยเจอหน้า เป็นคนที่ทำงานที่เดียวกันแต่อายุน้อยกว่า เคยมากินข้าวที่บ้านเรากับเพื่อนๆอีกหลายคน (หญิงคละชาย)
คือเราเครียดมาก ยอมรับเลยนะว่าเราเคยคิดว่าครอบครัวเราจะไม่มีวันเกิดเรื่องแบบนี้
เราจะไม่มีวันเจอเรื่องแบบนี้ เพื่อนเราหลายคนก็พ่อหย่ากับแม่ เราไม่เคยรู้ความรู้สึกหรอก
เราคิดว่าพ่อเรายังไม่รู้ แต่เชื่อมั้ย ตอนนี้เราอยากให้พ่อกับแม่เลิกกันมาก
เราไม่ชอบคนที่นอกใจแฟน สามี ภรรยา หรืออะไรก็ตาม อยากให้ทำอะไรแบบเปิดเผย
เราไม่รู้ว่าอะไรทำให้แม่เราทำแบบนี้
เพราะพ่อกับเราเป็นคนแข็งๆ ไม่ค่อยเอาใจใส่รึป่าว แต่าำหรับพ่อนะถึงจะปากแข็งแค่ไหนก็ดูแลแม่อยู่ดี หรือแม่คิดว่าไม่พอ
ในใจเราอยากด่าอยากว่าแม่มาก ทำไมต้องทำแบบนี้ มันไม่ต่างอะไรกับพวกผู้หญิงที่แม่เคยเล่าให้ฟังนั่นแหละ!
เมื่อวานไปเรียนพิเศษ หน้าตาเราคงเครียดมาก แม่ไปรับเรากลับบ้าน
เลยถามว่า เป็นอะไร ทะเลาะกับเพื่อนเหรอ
เรา: ป่าว
แม่: แล้วทำไมทำหน้าแบบนั้น
เรา: เหนื่อยๆ เรียนนิดหน่อย
แม่: เหนื่อยอะไร วัยนี้เขาก้เรียนกันทั้งนั้นแหละ จะไม่เรียนก็ได้แม่ไม่ได้บังคับ
แล้วก็ทะเลาะกันเบาๆ แต่เราขี้เกียจทะเลาะมาก เราเกือบโพล่งออกไปแล้ว แต่ก็ไม่ได้พูด ยอมรับเลยว่าโกรธมากตอนนั้น
จนเรากลับบ้านมาเราพูดกับแม่น้อยมาก พยายามเลี่ยง
แต่สั้นๆที่ตั้งกระทู้นี้คือ เราอยากให้พ่อกับแม่เลิกกันมาก มันคงจะดีกว่าแบบนี้ แต่เรานึกไม่ออกเลยว่าจะพูดยังไงให้ไม่ต้องทะเลาะกัน เอาแบบจบกันด้วยดี
ขอร้องเพื่อนๆที่เข้ามากระทู้นี้ช่วยเราด้วยเราขอร้อง
เครียด เจ็บไปหมด ระบายกับใครก็ไม่ได้
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
บางทีผู้ใหญ่อาจจะรู้กันแล้วว่าไม่เหมือนเดิม
แต่ไม่อยากเลิกไม่อยากให้ลูกมีปัญหาไม่อยากให้ใน
ประวัติส่วนตัวลูกมีข้อมูลว่าพ่อแม่หย่าร้าง มันอาจจะเป็นแบบนั้น
เรื่องแบบนี้ละเอียดอ่อนค่ะ เราคงทำอะไรไม่ได้มาก
ถึงแม่เราจะเป็นลูก แต่เรื่องของพ่อแม่มันสุดท้ายแล้วมันก็คือ
เรื่องของคนสองคน เราคงทำได้แค่รอเวลานั่นแหละค่ะ
เราไม่รู้จะแนะนำยังไง แต่ก็ขอให้จขกทอย่าเครียดเลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ เราก็มีปัญหาครอบครัวเหมือนกัน
เข้าใจอารมณ์ค่ะ // เม้นท์นี้ยาวหน่อยนะคะ 
ถ้าเป็นเค้าเค้าจะทำอย่างนี้อ่ะ จะบอกแม่ไปว่าเค้ารู้เรื่องนะ ถ้าแม่ไม่มีความสุข
จะเลิกกับพ่อก็ได้หนูไม่เป็นไร อะไรอย่างงี้อ่ะ แต่คุยกันดีๆนะห้ามขึ้นเสียงใส่
ห้ามโมโห ที่สำคัญห้ามพูดแบบประชดนะ บอกว่าแม่จะไปหาเขาก็ได้เพราะหนูสงสารพ่อ
แต่ถ้าแม่ไม่ได้คิดอะไรจริงจังกับเขาก็หยุดทำแบบนี้เถอะ 
Ps, ไม่รู้จะช่วย ยังไงขอโทษน้า ถ้าเป็นเค้าเค้าจะทำแบบนี้อ่ะ ถ้าอยู่เฉยๆ เค้าจะอึดอัดอ่ะ 
เราเข้าใจนะ จขกท. ครอบครัวเราก็มีปัญหา
พ่อคบผู้หญิงคนอื่นมาเป็นสิบปี มีลูกด้วยกันด้วย
แถมยังเคยพาเด็กคนนั้นมาบ้านเรา มาให้แม่เราช่วยเลี้ยง
ช่วงนั้นเป็นช่วงที่หนักมาก แต่สุดท้ายแล้ว
เราก็จะต้องผ่านมันไปให้ได้ .. เ้ราไม่ได้ประจานครอบครัวนะ
แค่อยากให้ จขกท. ได้คิดดูบ้าง
เรื่องของ จขกท. เราอ่านจบแล้ว เราก็เข้าใจความรู้สึก
ที่ จขกท. อยากให้พ่อแม่เลิกกันนะ
แต่ คห.อื่นๆ ก็พูดถูกที่ว่า มันเป็นเรื่องของคนสองคน
เรายุ่งมากก็ไม่ดี ทำหน้าที่ลูกให้ดีที่สุดก็พอ
พอถึงเวลา เรื่องไหนที่มันเกี่ยวกับ จขกท. ก็ค่อยมาตัดสินใจเรื่องนั้นอีกที
เราเอาใจช่วยนะ ถ้าอยากร้องก็ร้องเลย ระบายออกไปบ้าง 
แม่เราก็เป็น แต่ชินละ
คราวหน้าถ้าโทรมาอีกจะโทรไปเคลียร์เลย
มันรู้ด้วยนะว่าแม่เรามีลูก(เรากับพี่)แล้ว
แล้วจะมาสะเออะทำลายครอบครัวคนอื่นหาหอกเหรอไอ้เควี่ย 
จขกท. อย่าคิดมากนะเราว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นหน้าที่ของผู้ใหญ่
เพราะครอบครัวเราก็เป็นเหมือนกัน
พ่อเราตั้งสถานะแต่งงานกับผญ.คนนึง ในเฟสแล้วก็มีรูปไปเที่ยวกันเยอะแยะ
เหมือนรักกันมาก แต่แม่เราไม่รู้เพราะแม่เราไม่ได้เล่นเฟส
ยังไงก็เอาใจช่วย จขกท.นะอย่าคิดมาก
ขอบคุณค่ะ ที่เราคิดว่าอยากให้เลิกกันคือ เหมือนว่าถ้าแยกทางกันน่าจะดีกว่าเท่านั้นเอง
แล้วก็เป็นห่วงแม่เหมือนกันถ้ามีคนอื่นรู้ขึ้นมา แม่อยู่ตำแหน่งสูงเงินเดือนเยอะ แล้วฝ่ายนู่นตำแหน่งต่ำกว่ามาก กลัวเขามาหลอกแม่เหมือนกัน
ขอบคุณทุกคนมากๆนะ ช่วยให้เราคิดได้เยอะเลย
บอกพ่อกับแม่ให้เคลียกันสิค้ะ มานั่งคุยกันเงียบๆ ให้ จขกท นั่งอยู่ระหว่าง พ่อ กั แม่ แล้วฟังท่านคุยกันถ้าเราไม่เห็นด้วยตรงไหน ค่อยๆพูดๆคะว่ามันไม่ควรเป้นอย่างงี้ แต่อย่าให้พ่อกับแม่เลิกกันนะค้ะ เชื่อดิ เสียใจกว่าตอนอยุ่ด้วยกันอีก บอกท่านว่า (แม่)อย่าทำแบบนั้นเลย ถ้าห้ามไม่ได้ให้ไปบอกพ่อตรงๆไม่งั้นก็ตัดสินใจกันเองเลยอะไรประมานนี้นะค้ะ ห้ามโกรธ พยายามคิดว่ากำลังคุยกับสายลมที่สงบนิ่ง ถ้าท่านตะคอกมา ห้ามเถียง หรือพูดเสียงดังกลับคะ ทำน้ำเสียงนิ่งๆ แล้วท่านจะค่อยๆสงบลงแต่ถ้าท่านไม่สงบก็ปล่อยเค้าเลยอะ ปล่อยท่านพูดแบบใส่อารมณ์แต่เราก็พูดนิ่งๆคะ แม่เราสอนว่า ถ้าใครด่าเราหรือทะเลาะกับใครแล้วเค้าเถียงหรือขั้นเสียง ให้เราเงียบก่อนหรือถ้าไม่ไหวจริงๆให้พูดได้แต่ทำน้ำเสียงนิ่มๆ แต่เงียบจะดีสุดเพราะถ้าเราเงียบคนที่พูดเค้าก็จะเหนื่อยเองและจะเงียบในที่สุดคะพอเค้าเงียบเราก็พูดเลยคะพูดในสิ่งที่อยากพูดโดยใช้น้ำเสียงนิ่มๆ (อาจจะรำคานหน่อยนะว่าให้ใช้น้ำเสียงนิ่มๆ แต่ข้อนี้ต้องเน้นจริงๆคะ) ถ้าเค้าเถียงมาเราก็เงียบ หรือไม่ก็พูดต่อไปเลยอะเดี๋ยวท่านก็ฟังเราเองคะ
ห้าม พูดเสียงดัง
ห้าม ประชด
ห้าม เถียง
ห้าม พูดแทรก
ห้าม ยุให้พ่อแม่เลิกกัน
ห้าม ใช้อารมณ์ในการพูด
ถ้าควบคุมอะไรน้ำเสียงไม่ได้ น้ำเลขในใจคะ หรือนึกถึงอะไรก็ได้ที่สงลเช่น แม่น้ำ น้ำตก ป่า ไรงี้อะคะ หรือไม่ก็โหลด เสียงธรรมชาติใส่โทรศัพท์เวลาเครียดฟังงเสียงนี้เลยคะ ได้ผลมาก(กับเรา แต่ไม่รุ้ได้กับคนอื่นรึป่าว)
สู้ๆนะค้ะ เราก็เคยมีประสบการแบบนี้ แต่ไม่ใช่เรื่องกิ๊ก พ่อ กับ แม่ เราซื่อสัตย์ต่อกันดีคะ
แต่พ่อเราจะเข้าใจยาก และจะไม่ค่อยยอมรับว่าตัวเองผิด(พ่อเราเป็นคนฝรั่งเศส,แม่เป็นคนไทย) เลยทำให้ทะเลาะกันบ่อยๆเรากับแม่แล้วก็พี่ชาย ใช้วิธีนี้คะ พ่อเราดีขึ้นเยอะเลย จากปกติต้องกินยาแก้เครียดมา 14 ปี ตอนนี้เลิกกินได้แล้วคะ
แม่จขกท.ไม่อยากให้จขกท.รู้ เพราะไม่อยากให้จขกท.เสียใจรึเปล่า ?
คคห.นี้อาจจะไม่ได้ช่วยอะไรจขกท.มากนัก แต่ยังไงก็ขอให้จขกท. สู้ๆ นะ
ถ้าเป็นไปได้ลองเข้าไปพูดคุยกับแม่ดูก่อน ว่าหนูรู้แล้วนะ แต่อีกทางก็อยากให้จขกท.เงียบๆ ไว้ก่อน ตั้งใจเรียนก็พอ
จากปสก.ของเรา เราว่าแม่ของจขกท.ไม่อยากให้จขกท.เสียใจนั้นแหละค่ะ
แล้วถ้าวันใดวันนึงถึงเวลาที่จะต้องเคลียร์ปัญหานี้ทั้งครอบครัว จขกท.ก็ค่อยๆ พูดนะ อย่าใช้อารมณ์ สติสำคัญมาก
เป็นกำลังใจให้นะ 
ดิท.
....อ่านเเล้วจะร้องไห้...เพราะเเม่เราก็คล้ายๆเเม่ จขกท.
มันยากนะ ที่จะยอมรับ ว่าเเม่เรารักคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อ
เเม่ทำตัวไม่มีเหตุผลเลย เราสงสารพ่อเรามาก ที่เเม่ทำตัวเเบบนี้
เเต่เราไม่รู้จะพูดยังไง เพราะเเม่เป็นคนที่ ไม่ค่อยฟังคนอื่น
ยึดตัวเองเป็นหลัก ขนาดตากับยายยังไม่ค่อยฟัง...
จขกท สู้ๆนะ เป็นลูกคนเดียวด้วยรึเปล่า..ผ่านมันไปให้ได้
เรื่องแบบนี้ใครไม่เจอกับตัวเองไม่มีทางรู้จริงๆ เราเข้าใจความรู้สึก จขกท.ทุกอย่าง
เราอยากบอกว่าเราก็เคยเป็นเหมือน จขกท.เกือบจะเป๊ะเลย พ่อเราเป็นคนแข็งกระด้าง โมโหร้ายเวลาเมา แต่เขาก็รักแม่มาก ต่อมาพ่อเราไปทำงานที่ต่างจังหวัด แม่เราเริ่มมีอิสระ มีสังคม แม่เราเริ่มคบผู้ชายคนอื่น ตอนนั้นเราคิดแค่ว่าอยากให้แม่มีความสุขถึงเราจะเสียใจมากก็เถอะ เพราะแม่อยูกับพ่อ พ่อก็เอาแต่ให้แม่อยู่บ้าน หึง โมโห เราก็เลยยอมให้แม่มี ต้องแกล้งยิ้มเวลาแม่ถามว่าโอเคมั้ย แม่เราก็ติดโทรศัพท์แบบนี้เลย จนวันหนึ่งพ่อกับแม่เลิกกันจริงๆเพราะพ่อจับได้
บอกตรงๆว่าเราช็อกมากถึงจะแอบดีใจที่ไม่ต้องเห็นพ่อบังคับแม่ แต่ความรู้สึกมันแย่มาก เรานอนร้องไห้ทุกคืน คิดว่าปัญหาครั้งนี้มันคงดีขึ้น พ่อคงทำใจแล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่มันไม่ใช่เลย ทุกสิ่งทุกอย่างเลวร้ายยิ่งกว่าตอนที่ทั้งสองยังอยู่ด้วยกันซะอีก
พ่อเรากลายเป็นคนสูญสิ้นทุกอย่าง กินเหล้าทุกวัน แม่เราไม่สนใจลูกๆสักคน เอาแต่คุยโทรศัพท์ไม่ยอมกลับบ้าน สุดท้ายพ่อก็ทนไม่ได้มาเอาน้องชายเราสองคนไปอยู่ที่บ้านของพ่อในจังหวัดหนึ่ง ระหว่างทางน้องทั้งสองร้องไห้ไปตลอด พ่อเราที่เคยขึ้นชือว่าเสือ ยังเสียน้ำตา
จากนั้นมาครอบครัวเราก็ไม่มีอะไรดีขึ้น พ่อยังติดอยู่กับเหล้าและยังคงฝังจิตฝังใจอยู่กับแม่ แม่เรามีลูกใหม่และไม่สนใจใคร สนใจแค่ลูกและสามีใหม่
มาถึงวันนี้เรายังรู้สึกผิดที่แอบช่วยให้แม่เลิกกับพ่อ ลองนึกๆดูแล้ว เวลาแม่อยู่กับพ่อแม่ก็ยิ้มและหัวเราะบ่อย พ่อก็พยายามทำตัวดีๆแม้ว่าทำไม่คอยได้
ที่่เราอยากบอก จขกท.ก็คือ เข้มแข็งให้มาก และยังไงก็อย่าให้พวกเขาเลิกกันเลย พยายามช่วยพวกเขาให้ถึงที่สุด เพราะในอนาคตตอนที่คุณกลายเป็นเด็กบ้านแตกแล้วคุณจะรู้ว่ามันทรมานยังไง จากวันนั้นถึงวันนี้เป็นเวลาหกปีแล้ว แต่เรายังทำใจไม่ได้ บางวันก็นึกถึงเรื่องเก่าๆแล้วร้องไห้อยู่ตลอด ทุกคนในครอบครัวเราไม่มีใครมีความสุข และเรากับแม่ก็กลายเป็นคนที่ไม่ถูกกัน ความจริงมีแค่เรานี่แหละที่มีปมกับแม่ คุยกันดีๆไม่ค่อยจะได้ ถึงจะรักแม่แค่ไหนพยายามอภัยแค่ไหนแต่มันก็เหมือนรอยแผลในใจมันไม่มีวันสมาน
เชื่อเราเถอะ ถ้ายังพยายามแก้ไขได้ก็พยายามต่อไป เราเอาใจช่วยนะ
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google