[EXO] My love color สีของความรัก <3 KDCB2H ฟิึึค #อัพในทู้
1.บอกรอบที่ร้อยได้แล้ว..ไม่ชอบอย่ากดแจ้งลบข้อหารีเลยนะครับ..
2. ฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีมวลความจริงสถานที่และตัวผู้ถูกแต่ง
ไม่เป็นความจริง แต่จริงก็ีดี(?)
3. ฟิคเรื่องนี้ ไม่มีคู่ที่แน่นอน..อาจจะปรับเปลี่ยนได้ตลอดเวลาตามอารมณ์ของคนแต่ง
4. อ่านแล้ว คอมเม้นเป็นกำลังใจได้นะครับ : )
5. ลํ้าเป็นคน หยา.บๆ มีอะไรจะให้ปรับปรุงบอกได้ครับ
6. ฟิค FIC ชัดเจนนะครับ Yaoi ก็คือ ชายรักชาย อยากรู้ความหมายก็ก๊อปไปหาที่ปู่เกิ้ล
7. ชอบจัง ไลค์ลงเฟส แชร์ลงทวิต ได้นะครับลํ้าไม่หวง
8. ข้อสุดท้าย ขอขอบคุณ คนที่หลงเข้ามาอ่านถึงข้อนี้ครับ
ความรัก..มันมีสีบ่งบอกลักษณะความรักของมัน..
สีน้ำเงิน <3 บ่งบอกถึงความรักที่ซื่อสัตย์ ภักดี และมั่นคง
สีเหลือง <3 รักความสงบ มีจิตใจที่ดีงาม มองความรักเป็นสิ่งที่สดใส ทุ่มเทใส่ใจกับความรัก
สีขาว <3 รักที่บริสุทธิ์ พร้อมยอมรับสิ่งต่าง ๆ
สีแดง <3 แสดงถึง ความรักที่ร้อนแรง ความต้องการอันแรงกล้า
สีม่วง <3 ลึกลับน่าค้นหา
สีชมพู <3 บ่งบอกถึงความรักที่น่าทะนุถนอม
สีฟ้า <3 อบอุ่น โรแมนติค ทุ่มเทเวลาว่างให้กับคนรัก จริงใจ ขี้อ้อนนิด ๆ
สีส้ม <3 รักสนุก รักอิสระมองโลกในแง่ดี เจ้าชู้ เอาแต่ใจนิด ๆ มีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้าม
สีเขียว <3 จริงจังกับความรัก จริงใจกับคนรัก มีเสน่ห์ในตัว
สีน้ำตาล <3 เป็นคนที่เข้มแข็ง หนักแน่น จริงจัง และมีแบบแผน
สีดำ <3 เด็ดเดี่ยว
คุณคิดว่า ความรักคุณสีอะไร ???
หัวใจของเขาคือ <3 สีนํ้าเงิน
หัวใจของเขาคือ <3 สีเหลือง
หัวใจของเขาคือ <3 สีขาว
หัวใจของเขาคือ <3 สีแดง
หัวใจของเขาทั้งสองคือ <3 สีม่วง
บทนำ
' ฉันกลับบ้านก่อนนะโด้ กลับดีๆนะฉันเป็นห่วงนาย ' ลูฮานลูบหัวของเพื่อนเขาเบาๆวันนี้ลูฮานไม่ได้กลับกับดีโอเพราะดีโอบอกเขามีธุระเล็กน้อยแต่ลูฮานได้แต่คิดในใจว่ามันดีมากเลยที่เขาไม่ได้กลับกับดีโอไม่ใช่เขาไม่รักดีโอนะแต่...เขาอยากมีเวลาให้แฟนของเขาบ้างก็เท่านั้น
' จ้า นายด้วยนะฮาน ><'
ดีโอเดินมาที่ต้นไม้ใหญ่ข้างตึกเรียน 4 ดีโอนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ตอนเลิกเรียนเพียงคนเดียว มีผู้คนที่เดินผ่านเขาไป ทุกคนเริ่มทยอยกันกลับบ้าน แต่ร่างบางได้แต่นั่งเครียดอยู่กับสิ่งของในมือของเขา..ร่างบางกดลบกดพิมพ์ข้อความในมือถือของเขาอยู่หลายครั้ง..พิมพ์ข้อความเดิมอยู่ซํ้าไปซํ้ามา แต่ไม่กล้าที่จะส่งให้คนคนนั้น..
จาก ***-****-**** ดีโอ
ส่งให้ ***-****-**** เซฮุน
หัวข้อ ชอบ
พี่ชอบนาย เป็นแฟนกับพี่ได้ไหม หวังว่านายจะพิจารณาพี่บ้าง
ขอให้นายมาให้คำตอบพี่ที่ใต้ต้นไม้ข้างตึก 4 ด้วย
จากดีโอ 6/2
' แค่กดส่งไปมันจะยากอะไรนะ ดีโอเอ้ยยย ' ดีโอใช้มือของเขาขยี้บนผมสีดำสนิทของเขาด้วยความเครียดดีโอไม่กล้าแม้จะส่งไป เขานั่งลงข้างต้นไม้อย่าทรุดตัว คนอย่างเขาขี้อายก็ขี้อายไม่มีอะไรดีซักอย่างถ้าส่งไปแล้วเซฮุนไม่คุยกับเขาเหมือนเดิม..ดีโอจะทำยังไงละ...แต่ถ้าไม่บอก ชาตินี้ก็ไม่มีโอกาศแล้ว พอดีโอคิดได้่แบบนั้นดีโอรีบลุกโดยไม่ทันระวังมือถือที่วางอยู่บนตักของเขาหล่นลงไปที่พื้นหญ้าอย่างแรง
' มือถือฉัน O_o ' ดีโอรีบก้มเก็บมือถือของเขาพยิบขึ้นมาดูทันที เขาหวังว่ามือถือเขาจะไม่พัง ดีโอกดเปิดล็อคตาของเขาเบิกโตขึ้นเมื่อพบว่ามือถือของเขาได้ส่งข้อความนั้นไปแล้ว !
' ไม่นะทำไงดี อ็อคโตเค๊ T^T ' ดีโอหมุนรอบตัวพร้อมเขย่ามือถือได้วยเพื่อว่าข้อความนั้นจะดีเลย์และไม่ส่งไปให้เซฮุน แต่มือถือก็ช่างรักเจ้าของเ้หลือเกิน ได้ทำการจัดส่งให้ในเวลาไม่ถึง 1 นาที ดีโอนั่งลงข้างต้นไม้อย่างหมดแรง ไม่เหลืออีกแล้ว ความรักฉันท์พี่น้อง T[]T
ดีโอได้แ่ต่สวดขอภาวนาให้เขาใจตรงกับเซฮุน
' อาเมน...ขอให้เขาใจตรงกับเราด้วยเถอะ (_ _) ' ดีโอนั่งพิงกับต้นไม้พร้อมสวดมึนเมาๆของเขาไป เวลาลุล่วงไปก็ยังไม่พบวี่แววของหนุ่มน้อยเซฮุน..ดีโอถอนหายใจเบาๆก่อนที่จะเสียบหูฟังเปิดเพลงที่บิ๋วต์อารมณ์เขาตอนนี้ที่สุดและเปลือกตาของเขาก็เริ่มจะปิดลงช้าๆพร้อมจังหวะเพลงที่ยังคงบรรเลง..
' นายคือคนที่ส่งข้อความให้ฉัน ?? ' ชายหนุ่้มร่างสูงเดินตรงมาที่ดีโอ แต่ดีโอกำลังอยู่ในห้วงนิทราของเขาอย่างมีความสุข..ชายหนุ่มเดินตรงมาที่ดีโอทรุดตัวนั่งข้างๆดีโอ..
' นายชอบฉันจริงๆใช่ไหม '
' งืมม....' ดีโอครางออกมาเบาๆ..เขากำลังอยู่ในนิทราและเขากำลังฝันถึงเรื่องที่มีความสุขที่สุดของเขา..คือเขาได้ทำอาหารในห้องครัวสุดหรู
' ถ้างั้นฉันตกลงคบกับนาย..' ชายหนุ่มใช้มือของเขาเอนศรีษะของร่างบางมาที่ไหล่ของเขา..พร้อมยกยิ้มเบาๆ
' เอ่อไค..นาย..' เพื่อนของไคนามว่าชานยอลพึ่งเดินออกจากตึกก็พบเพื่อนของเขากำลังเป็นหมอนให้ อ่อ..ชานยอลจ้องที่หน้าของชายหนุ่มที่หลับตาพริ้มก่อนจะพบว่าชายหนุ่มคนนี้คือ ดีโอ..
' เงียบซะ! ' ไคพูดด้วยเสียงเบาๆแต่เต็มไปด้วยพลัง ชานยอลยกยิ้มแบบที่เขายิ้มทุกครั้ง ก่อนที่จะยกมืออำลาเพื่อนของเขา และเดินจากไป
' งึม งั่ม...' ดีโอดิ้นและไหลลงมานอนที่ตักของไค ไคใช้มือของเขาลูบที่หน้าผากของชายหนุ่มที่น่ารักข้างหน้าเบาๆ
' ถึงฉันจะไม่รู้จักนาย..แต่นายจะเป็นคนที่ฉันรักได้แน่ๆ ' ไคก้มจุมพิตที่หน้าผากของร่างบางอย่างเบาที่สุด..
ในเวลาเดียวกัน..
' เห้อ..ไ.อ้ไคแม่.งก็ดันไปจู๋จี๋กับดีโออีก แล้วจะไปนั่งดื่มคนเดียวเหรอว.ะเนี่ย เซ็งงงง ~ ทำไมคนหล่อๆอย่างฉันไม่มีใครมาจีบบ้างว.ะ !! ' ชานยอลยกแขนของเขาขึ้นเหนือหัวอย่างบ้าคลั่งเขาตะโกนตลอดทางเดินและด้วยความที่แขนของเขายาวจริงทำให้เสยหน้าของคนที่เดินตามมาติดๆ..
' โอ๊ย จมูกฉัน..T[]T ' คนที่เดินตามหลังชานยอลโดนหมัดของชานยอลเสยเข้าที่จมูกเต็ม เขาทรุดตัวนั่งลงกับพื้นและใช้มือของเขาจับที่หน้า
' ขอโทษครับผมไม่ได้ตั้งใจคุณเจ็บมากไหม ' ชานยอลย่อตัวของเขาให้เสมอเพียงมองหน้าของคนที่โดนหมัดแอคแทคของเขาเต็มๆ แต่...ชานยอลคิดในใจว่าคนนี้ทำไมหน้าคุ้นๆจัง ชานยอลมองเข้าไปใกล้ร่างบางที่จับจมูกของตัวเอง..
' ถามมาได้เจ็บมากไหม ' ปลั่ก !! ' โดนแบบนี้เจ็บไหมละ !! ' ร่างบางเงยหน้ามองขานยอลก่อนที่จะง้างหมัดของเขาชกที่หน้าของชานยอลอย่างเต็มแรง ชานยอลที่มัวแต่อึ้งและตกใจเขาไม่ทันได้หลบหมัดเล็กๆนี้ก็โดนเสยเข้าที่หน้าเต็มๆ...
' นี่นาย ไ.อ้หมา / ย๊าา ไ.อ้เอเลี่ยน' ทั้งสองคนจ้องหน้ากันและกัน..จะไม่ให้ชานยอลอึ้งได้ไง ร่างบางที่พึ่งเสยหมัดเข้าที่หน้าของเขาคือ แบคฮยอน..แฟนเก่าของเขา !!!
มีพิมพ์ผิดบ้างอะไรบ้าง แต่งสด..
อาจจะเป็นเรื่องยาวไม่เป็นช๊อทฟิค
นี่คือบทนำเท่านั้น...ลํ้าฟิต หลังจากถูกลบไปแล้วจำนวน 4 เีรื่อง
เฟี้ยวแท้เหลา...เรื่องนี้ไม่มีคนกดลบแน่ กดลบก็ไม่เป็นไร
ลํ้าเซฟไ้ว้หมดแล้ว *หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
ขอฝากเรื่องนี้ไว้ในใจทุกคนด้วยนะครับ : )
ก็เหมือนเดิม เม้นไม่เม้นเรื่องของทุกคน ลํ้าไม่บังคับ
แต่อาจจะอัพช้า มากกกก(ก.ล้านตัว)
ช่วงนี้อาจไม่ค่อยได้่เจอลํ้าใกล้สอบเด๊่ยวสอบเสร็จเจอกันนะ:3
* กราบพี่เว็บ อย่าลบเลยนะครับ ทำท่าน่ารักใส่ * ปุอิงปุอิง
ฝากคลัง !!!
http://www.siamzone.com/board/view.php?sid=3345416
อัพพาร์ท 1 ที่คห.11
อัพพาร์ท 2 ที่คห. 35-36
อัพพาร์ท 3 ที่คห. 55-56
อัพพาร์ท 4 ที่คห. 80-81
อัพพาร์ท 5 ที่คห.97-98
อัพพาร์ท 6 ที่คห.118-119
อัพพาร์ท 7 ที่คห. 143
อัพพาร์ท 8 ที่คห. 159 END
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
คลิกที่นี่เพื่อดูความคิดเห็นทั้งหมด
กดชอบจัง FIC และกดชอบจังแต่ละพาร์ทให้ลํ้าหน่อย
ส่วนเรื่องแจกของรางวัล พี่เว็บ ลบไปอีกละ -_-'
แต่แอบจำชื่อคนที่จะแจกได้่ ไว้จะประกาศนะครับ ใครที่ตามไม่ทัน
ว่าแจกอะไรกัน ขอโทษจริงๆ
ตอนนี้ลํ้ากำลังแซดมาก....เกรดได้ไม่ดีอย่างที่แม่ตั้งหวังไว้..ไม่กล้าบอกแม่ ...
เฉลี่ยแล้วเทอมนี้ลํ้าได้แค่ 3.0 - 3.1 น้อยมากอยากจะร้องไห้
แต่ช่างมัน เทอมหน้าเอาใหม่..เทอมนี้คิดซะว่าเจอ ครูไม่ดี กดคะแนนสุดๆ
กลัวแม่ไม่ให้ไป คอนเสริต์ มาก
ช่างมันเวิ่นชีวิตลํ้ามาพอละ
ใครคิดถึงชานแบค ขอให้ยกมือขึ้น * ยก
พาร์ทนี้มาเสพกันให้หายคิดถึงเถอะ แม้จะน้อยแต่ก็ฟินนะตัวเธอ
พาร์ท 4
หนุ่มร่างสูงเดินออกมาจากห้องนํ้ามาในขณะที่ท่อนล่างของเขาปกปิดด้วยผ้าสีขาวดูสะอาดตา...ผมที่เปียกชุ่มนํ้าใช้ผ้าเช็ดพอหมาด ไหลมาที่ใบหน้าของไค...มันทำให้เขาดูมีเสน่ห์ ดีโอจับเข้าที่หน้าอกใจของตัวเอง..มันกำลังเต้น..ตาเขาก็ไม่สามารถละจากหนุ่มร่างสูงข้างหน้าได้เลย...
' นี่นายมองแบบนี้กะให้ฉันท้องเลยใช่ไหม..' ไคพูดเสียงติดตลกก่อนที่จะหันหลังเปิดประตูตู้เสื้อผ้าปิดร่างกายของเขา...เมื่อดีโอเห็นแบบนั้น ก็ใช้มือปิดตาของเขา..ไม่นานนักไคก็แต่งตัวเสร็จดีโอก็ยังคงจ้องไคต่ิอ...
' ยังจะจ้องอีกเดี๋ยวฉันท้องนะ 555 '
' นายท้องได้ด้วยเหรอ งั้นต้องจ้อง *0* ' ดีโอเปิดตาของเขาให้โตกว่าเดิมเป็นการหยอกล้อไคก็หัวเราะออกมาด้วยความตลก
' นายเข้าไปอาบนํ้าก่อนส่วนชุดนักเรียนฉันจะซักแห้งแล้วรีดให้ถอดมันเอาไว้ในห้องนํ้านั่นละ ' ดีโอพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องนํ้าพร้อมผ้าเช็ดตัวที่ไคส่งให้เขา
ย่า !!! ไคนายควรรับโทรศัพท์ฉันให้เร็วที่สุด ~ ซารัง ซารัง ~
เสียงโทรศัพท์ของไคก็ดังขึ้น ไคกุมขมับเขาเล็กน้อยก่อนจะเดินไปที่โต๊ะกลางห้อง แบคฮยอนแอบเปลี่ยนเสียงโทรศัพท์เขาอีกแล้วสินะ ไคหยิบโทรศัพท์และกดปุ่มรับโทรศัพท์ ถ้าไม่รับเสียงเรียกเข้าอันน่าหนวกหูนี้คงตามหลอกหลอนเขาทั้งคืนเป็นแน่
' ที่รักกก ~ ' เสียงที่ส่งจากมือถืออีกคนเข้ามาหาของไคทำให้ไคต้องเอามือถือห่างหูมันจะทำอันตรายกับหูของเขา...
' นี่แบคมันดึกแล้วนะยังไม่นอนอีกเหรอ..'
' ฉันคิดถึงนายนี่น่า -3- '
' นายจะเอายังไงว่ามาเลย '
' ฉันนอนไม่หลับนะ...นายช่วยมาลูบหัวฉันหน่อยสิ ' เสียงของแบคอยอนดูเศร้าจนไครู้สึกได้ พ่อแม่ไม่อยู่อีกแล้วสินะ...ไคถอนหายใจเบาๆก่อนจะตอบตกลงไป..พ่อแม่ของแบคมักไม่อยู่บ้านแม้แบคจะชอบตามติดเขาแต่ถ้าไคไม่เป้นฝ่ายชวนให้นอนที่บ้านแบคไม่เคยเอ่ยปากขอซักครั้ง
' นี่ดีโอฉันมีธุระนิดหน่อยเด๊่ยวจะกลับมานายนอนก่อนได้เลยนะ ' ไคยืนนอนห้องนํ้าก่อนที่พูดพอให้คนในห้องนํ้าได้ ดีโอที่กำลังอาบนํ้าอยู่ก็ตอบตกลง ไคเปิดหน้าต่างห้องตัวเองก่อนที่จะปีนไปบ้างข้างๆที่ห้องตรงข้ามกับเขาคือห้องแบคฮยอน...
ทันทีที่ร่างสูงเข้ามาถึงในห้องสีหวานของตกแต่งไปด้วยความจุกจิกน่ารัก ก็มีร่างบางที่สวมกอดตัวเขาทันที...ร่างบางกระชับกอดให้แน่นขึ้น...ไคเหลือบมองก่อนที่จะพบว่าแบคฮยอน..ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าปกปิดร่างกายของเขาแม้แต่น้อย เผยผิวขาวที่ไม่มีใครได้เห็น...แต่สำหรับไคเขารู้สึกเฉยเมยมากเหลือเิกิน...
' นายบ้าไปแล้วรึไง ' ไคผลักแบคฮยอนก่อนที่จะเดินไปหยิบผ้าห่มบนเตียงและใช้มันคลุมตัวแบคฮยอน...
' ฉันรักนาย..' แบคฮยอนกอดที่เอวของไคอีกครั้ง...ใช่แบคฮยอนตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้เอง...เขาต้องการบอกความรู้สึกกับไคตรงๆ
' นายเล่นมุขแบบนี้ฉันไม่ขำหรอกนะ ดีโอรอฉันอยู่ ' ไคถอนหายใจเบาๆก่อนที่จะแกะแขนของแบคฮยอนออกจากเอวของเขา...ใครบอกไคไม่รู้ว่าแบคฮยอนคิดยังไง...เขารู้ว่าแบคฮยอนคิดยังไงกับเขา เขารู้มาตลอดแต่บางทีการที่เราไม่พูดทำเหมือนไม่รู้มันจะดีกว่า บางที่ความสัมพันธ์แบบเพื่อนมันก็ดีกว่า..
' ฉันไม่ได้เล่น ฉันจริงจัง !! ฉันรักนาย นายไม่รู้เลยรึไง ฉันอยากให้ครั้งแรกของฉันเป็นนาย !! ' แบคฮยอนที่ขี้เล่นตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว เขาจริงจังแม้ในตานี้ตาคู่สวยของเขากำลังมีนํ้าเอ่อล้นก็ตาม...เขาทนไม่ไหวอีกแล้ว เขารักไคมาตลอด 3 ปีแต่พี่คนนั้นเข้ามาไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์แต่กลับทำให้ไค...หวั่นไหวแล้ว
' อย่าเลยแบค คนที่นายรักไม่ใช่ฉัน แต่นายแค่ผูกพันธุ์กับฉัน..ฉันจะถือซะว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นใส่เสื้อผ้่าแล้วนอนซะ ' ไคผลักให้แบคฮยอนนั่งลงที่เตียงก่อนที่จะเดินด้วยความชำนาญและคุ้นเคย ไปหยิบเสื้อผ้าให้คนตัวเล็กที่นั่งอยู่...แบคฮยอนกัดฟันด้วยความโกรธและไม่พอใจ..เหมือนเด็กๆ
' ใส่ชุดนี้ซะ แล้วอย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ! ' พอไคพูดจบแบคก็ดึงมือไคให้ล้มตัวนอนที่เตียงแบคฮยอนคร่อมตัวของร่างสูงด้วยสภาพที่ไร้สิ่งใดปกปิดร่างกาย
' หยุด...มันจะทำให้ฉันเกลียดนายแบค ' ไคสะบัดหนีแบคฮยอนเล็กน้อย...เขาไม่อยากผิดใจกับเพื่อนสนิทที่เขารักที่สุด...
แบคฮยอนมีสีหน้าเศร้าลงทันทีก่อนที่จะ ยัดเยียดริมฝีปากของตน บิดเบียนเข้ากับริมฝีปากหนาสีชมพูอ่อนที่เขากำลังนั่งคร่อมอยู่ แต่หนุ่มร่างสูงไม่มีท่าทีขัดขืน...หรือตอบกลับ..ไคนิ่งเหมือนหุ่นธรรมดาที่ไม่มีจิตใจ..แบคฮยอนผละริมฝีปากของตนออกก่อนที่นํ้าตาของเขาจะไหลลงกระทบที่หน้าของไค
' ทำไม....ฉันทำขนาดนี้แล้วนายยังไม่สนใจอีก ! ฮึก..'
' นายไม่ใช่คนที่ฉันรัก...ฉันมีอะไรกับนายได้นะแต่นายได้แค่ตัวหัวใจฉันจะไม่ใช่ของนาย...' ไคพูดด้วยเสียงเรียบเฉยก่อนที่จะยกมือขึ้นลูบหัวของแบคฮยอนเบาๆ
' ฉันขอโทษ ฉันรักนายนะแต่เป็นแบบเพื่อน..เพื่อนที่ฉันรักมากที่สุด ฉันรักนายมากนะเพื่อน ' ไคสวมกอดแบคฮยอนเบาๆ แบคฮยอนสวมกอดไคกลับทั้งนํ้าตา เขาคงเป็นมากกว่านี้ไม่ได้แล้วใช่ไหม...เพราะพี่ดีโอใช่ไหมนายถึงไม่รักฉันไค..
' เอ่อ..ฉันขอโทษนะคือ คือแบบว่าฉันเห็นหน้าต่างห้องนายเปิดอยู่ ฉันเลยกะมาปิดมัน เชิญตามสบายเลย ฉันอ่อ..ไม่กวนแล้ว..' ดีโอข่มเสียงของตัวเองเอาไว้ทั้งที่รู้ว่ามันสั่นขนาดไหน..ภาพที่เขาเห็นคือไคกับแบคฮยอนที่อยู่ในสภาพที่ไร้สิ่งปิดใดนอกกอดกันอยู่บนเตียง...มันชัดเจนที่สุดแล้ว..
' มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ ดีโอ !! ' ไคร้องประท้วงก่อนที่จะเดินออกไปทางหน้าต่างห้องตนเอง..ทิ้งให้แบคฮยอนนั่งนํ้าตาตกอยู่กลางเตียง..ไคไม่เคยทิ้งเขาแบบนี้..ตั้งแต่พี่ดีโอเข้ามา..ไคสนใจแต่พี่ดีโอพี่ดีโอ!
' ดีโอ... ' ไคเอ่ยเสียงอ่อนเมื่อพบว่าร่างบางนอนอยู่บนเตียงผ้าห่มของเขา ที่ร่างบางใช้ห่มคลุมโปงทั้งร่างกายของตน เหมือนเป็นการหลบหน้าไค....ไคนั่งที่ข้างตัวดีโอเบาๆ
' ฉันง่วงแล้ว ฉันเอาหมอนข้างกั้นไว้แล้วนายนอนอีกข้างแล้วกันนะ ' ดีโอพูดด้วยเสียงเบาและสั่นจนไครับรู้ได้..ดีโอยอมรับว่าเขาสับสนเมื่อเห็นภาพเมื่อกี้...แต่เขาจะรู้สึกแย่ไปทำไม เขารักเซฮุนไม่ใช่ไค..ไคจะมีอะไรกับใครรักกับใครเขาไม่เห็นต้องยุ่งเกี่ยวด้วยเลย แต่ความรู้สึกเหมือนภูเขาในอกนี่มันคืออะไรกัน...
' ฉันไม่ได้มีอะไรกับแบคนะ นายเชื่อฉันได้ไหม..นายก็รู้ว่าฉันรักนาย '
' ตลกน่าไค เรารู้จักกันแค่ 2 วันนายไม่มีทางรักฉันได้หรอก...' ดีโอส่งเสียงอูอี้ของเขาภายใต้ผ้าห่ม..
' ฉันรักนายจริงๆนะ....' ไคดึงผ้าห่มออกจากตัวร่างเล็กก่อนจะพบว่าร่างเล็กของเขากำลังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ไคจ้องในตาคู่สวยของดีโอ
' ฉันไม่เข้าใจตัวเอง...ฉันรักเซฮุนแต่ตอนเห็นนายกับแบค...ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจฉัน..มันกำลังละลายลงช้าๆ...ฉันไม่เข้าใจ ' ดีโอใช้มือของเขาปิดหน้าของเขาด้วยความเขินอาย
ไคยกยิ้มก่อนที่จะดึงมือของดีโอแล้วก้มตัวสัมผัสกับปากเรียวได้รูปของดีโอ...ดีโอไม่ได้ขัดขืนอย่างใดเขาเผลอคล้อยตามไปกับรสจูบที่ไคมอบให้..ไคใช้มือของเขาประคองที่ผมเรียวนุ่มของดีโอให้ลิ้นของเขาเข้าไปชิมความหวานในโพรงปากของร่างบางได้ง่ายขึ้น..ลิ้นร้อนของร่างสูงตะหวัดไปทั่ว.ดีโอจิกมือของเขาเข้าที่หลังของไค มันยิ่งทำให้ไคบ้าคลั่งและต้องการร่างบางข้างหน้าเกินไป...
' อื้อ...' ดีโอครางเสียงในลำคอเบาๆไคผละริมฝีปากออกจากดีโออย่างเสียดายจมูกของเขายังคงคลอเคลียอยู่ที่ซอกคอขาวของดีโอ....หลงใหล...ไคกำลังหลงใหลในตัวร่างบางข้่างหน้า...
' ฉันจะยังไม่ทำอะไรนาย... ' ไคจับไหล่ของดีโอออกจากตัวเขาเบาๆ...แม้เขาจะต้องการดีโอแทบขาดใจแต่ในใจดีโอตอนนี้มันคงยังสับสนระหว่างเขากับเซฮุน...รอให้หัวใจของดีโอเป้นของเขาอย่างเต็มรูปแบบก่อน...
' ห๊ะ...' ดีโอค้างเติ่งอยู่นิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากอะไรเพราะมันจะทำให้เขาดูไม่ดีพึ่งบอกรักเซฮุนไปเมื่อกี้แต่รู้สึก..อยากให้ไคทำมากกว่านั้น...มากกว่าจูบ..
' นอนเถอะ ฝันดี ' จุ๊บ ไคหอมที่หน้าผากมนของร่างบางเบาๆ ดีโอหลับตาด้วยความใสซื่อ ไคนอนสวมกอดดีโอเบาๆ
' มีคนบอกฉันว่าการกอดจะทำให้รู้สึกดีขึ้น นายรู้สึกดีไหม ' ไคสวนคำพูดของดีโอกลับ ดีโอหัวเราะเล็กน้อยพยักหน้าว่าเขารู้สึกดี ไม่นานนักร่างบางข้างๆไคก็พริ้มตาหลับในอ้อมกอดของไค...
' รู้ไหมดีโอถ้าตอนนี้ฉันมีพรสามข้อ ข้อแรกฉันจะขอให้นายลืมว่าเคยรักเซฮุน ข้อสองขอให้นายทำตามใจตัวเองว่านายรักใครกันแน่..ข้อสามฉันอยากหยุดเวลานี้ไว้...' ไคกระชับอ้อมกอดให้แน่นกว่าเดิม...เขาไม่เคยรู้สึกอยากอยู่กับใครมากขนาดนี้มากก่อน..ดีโอจะเป็นคนแรกและคนสุดท้ายที่เข้ามาอยู่ในใจของเขา...
ในเวลาเดียวกันที่ไคและดีโอกำลังอยู่ในห้วงนิทรากลับมีชายหนุ่มร่างเล็กนี่คิดแผนการอะไรบางอย่างอยู่ในห้องขอตัวเอง เมื่อคิดได้แบบนั้นแบคฮยอนก็กดมือถือแล้วกดเบอร์ที่เขาจำอย่างแม่น...แม้เขาจะไม่ได้โทรหาเบอร์นี้มานานแล้วแต่ก็ยังคงอยู่ในความทรงจำ เบอร์ที่แบคฮยอนกำลังโทรไปก็กดรับ แบคฮยอนกดเปลี่ยนเป็นโหมด Time Line
' ...... ' ร่างสูงกดรับโทรศัพท์ก่อนที่จะเผยในหน้าจอของแบคฮยอนเป็นรูปชายหนุ่มกำลังอยู่บนเตียงและท่าทางเหมือนเขาจะนอนไปแล้ว...และพึ่งตื่น
' ฉันแบคฮยอน '
' ฉันรู้ ฉันจำเบอร์นายได้ '
' อย่ามาขายส.ตอเบอรี่เห็นหน้าฉันก็รู้อยู่แล้วว่าเป็นฉัน -_-' ชานยอลหัวเราะเล็กน้อย แต่ความจริงเขาจำเบอร์ของแบคฮยอนได้่อย่างชัดในความทรงจำเขาตลอดมาอยู่แล้ว...
' นายโทรมาดึกดื่นมีอะไร แล้วทำไมตาอุบ.าทแบบนั้น ปกติก็อุบ.าทอยู่แล้ว ตาบวมแบบนี้ น่าเกลียดโคต.รอ่ะ - - ' ชานยอลถามติดตลกแต่จริงๆเขาต้องการรู้คำตอบ...
' เรื่องของฉัน :p ฉันมีเรื่องให้นายช่วย นายรู้ใช่ไหมว่าฉันรักไค '
' นี่นาย...ใช้อะไรคิดเอาเรื่องคนที่ชอบมาคุยกับแฟนเก่า -_-' ชานยอลหยีผมของเขาเล็กน้อย
' น่าๆช่วยหน่อยฉันรักไค และฉันต้องการให้นายกำจัดดีโอออกจากชีวิตที่รักฉัน !! ' แบคฮยอนพูดด้วยเสียงจริงจังจนชานยอลใจหาย...
' นายจะให้ฉันทำอะไร แล้วฉันจะได้อะไรตอบแทน '
' ฉันจะให้นายทุกอย่างที่นายต้องการ...ขอแ่ค่นายทำตามแผนฉัน ' ชานยอลพยักหน้าเป็นการตกลง แบคอยอนอธิบายถึงแผนการของเขา...ชานยอลตกใจเล็กน้อยที่แผนการของแบคฮยอนมันช่าง...เป้นความคิดที่หาไม่ได้ที่ไหนอีกแล้ว...
' นายความคิดชั่.วร้ายไม่เหมาะกับหน้าน่ารักๆเลยนะ '
' ย่ะ ฉันจะนอนแล้ว นายก็นอนได้แล้ว แปรงฟันด้วยอาบนํ้าแล้วชอบไม่แปรงฟัน ฝันดีนะชานยอล ' ตู๊ด แบคอยอนวางสายไป ใบหน้าของเขาในมือถือของชานยอลก็ดับไปแต่มันยังอยู่ในความคิดของชานยอล
' ถ้าฉันทำตามที่นายขอฉันจะขออะไรก็ได้ใช่ไหมแบค แล้วถ้าฉันอยากได้แฟนใหม่....ที่เคยเป็นแฟนเก่าฉันขอนายได้ีุรึป่าวแบค... ' ชานยอลพูดทั้งที่เขาวางสายจากแบคฮยอนไปแล้ว...ถึงเขาอยากจะให้แบคฮยอนรู้ความรู้สึกเขาขนาดไหนแต่เมื่อ 3 ปีก่อนเขาเป็นฝ่ายเลือกให้แบคทิ้งเขาไปเอง เขาจะมีสิทธิอะไรเรียกร้องแบคฮยอนกลับมาอีก...
ในเวลาราตรีเดียวกัน....
' เซฮุน...พี่ขอโทษ พี่ขอโทษจริงๆ..ถ้าพี่พร้อมเมื่อไรพี่จะเป็นคนบอกโด้ด้วยปากของพี่เอง...พี่รักนายมากนะ ' ลูฮานกอดร่างสูงที่นอนอยู่ข้างๆเขา...แม้ร่างสูงจะเข้าสู่ห้วงนิทราแล้วก็ตามแต่ลูฮานก็ยังจะอยากพูดคำนี้ให้เซฮุนได้รับรู้แม้เซฮุนจะไ่ม่ได้ยินก็ตาม......
รุ่งเช้า...ของวันศุกร์...มันเป็นวันที่เด็กนักเรียน และ คนทำงานหลายคนชอบมัน...เพราะพรุ่งนี้มันเป็นวันหยุดไงละ...ชานยอลที่ถูกร่างเล็กโทรปลุกแต่เช้าให้มารับเขา..ก
' นี่แบคฮยอนนายจะเอาแบบนี้จริงๆเหรอ...ฉันว่า .. ' ชานยอลที่กำลังนั่งอยู่ในห้องมองดูแบคฮยอนกำลังมุ่งมั่นอยู่กับอะไรบางอย่างที่อยู่บนโต๊ของเขาอย่างมุ่งมั่น..
' นายจะไม่ช่วยฉันรึไงนี่เอามันไป...' แบคฮยอนทำหน้าหงอยเล็กน้อย แต่เมื่อเห็นว่าชานยอลทำท่าสนใจเขาแบคฮยอนโยนสิ่งที่เขาถือเข้าที่ตักของชานยอล
' เห๊ยยย.!! แ.ม่ร่วง แห.กๆ!! ' เมื่อของที่แบคฮยอนโยนมาที่ตักของชานยอลชานยอลลองมองดูดีๆก่อนที่จะรีบลุกและปัดสิ่งนั้นตกลงพื้นไป
' นี่นายกลัวมันรึไง ฉันจะหาคนอื่นช่วยฉันก็ได้..' แบคฮยอนเดินตรงมาหาชานยอลก่อนที่จะหยิบที่ตักลงพื้นขึ้นมา ชานยอลจับมือแบคฮยอนไว้ประมาณว่าเขาทำได้เขาจะทำ
' ฉันว่านายเล่นแรงไปนะแบค '
' นายอยู่ข้างฉันหรือพี่ดีโอ ทำตามฉันไม่ได้เหรอไง !! ฉันอยากได้ไค นายเข้าใจไหม ฉันอยากได้ไค !! ' แบคอยอนกระทืบเท้าที่พื้นอย่างไม่พอใจ...ชานยอลกำลังขัดใจเขาแบคไม่ชอบ !! ..
' ครับคุณชายย ~ ฉันอยู่ข้างนายอยู่แล้วฉันจะทำ อย่าทำหน้ามู่สิน่าเกลีย.ดอยู่แล้วทำแล้วอุบา.ทเลย - - ' ชานยอลหยีหัวแบคฮยอนเล็กน้อย ก่อนที่พวกเขาทั้งสองจะเดินไปรอดีโอออกจากบ้านที่หน้าบ้านไค ชานยอลกับแบคฮยอนรอไม่นานนัก ดีโอก็เดินออกมา ชานยอลวิ่งประชิดตัวดีโอก่อนที่จะนำของที่แบคฮยอนส่งเข้าขว้างไปที่ดีโอ...
' ไม่นะ !!!! ' ปลั่ก !! สิ้นเสียงของดีโอ...ทุกอย่างก็มืดไปหมด....เสียงสุดท้ายที่เขาได้ยินคือ...เสียงอะไรที่กระทบกัน...ดังเข้าที่โสตประสาทของดีโอ....
ค้างป่ะละ
ตอนนี้ตั้งใจเขียนจริงอะไรจริง อาจจะมีผิดแต่น้อยลง
เม้นอย่างมีคุณภาพ ลํ้าอยากรู้ความเห็นของคนที่อ่านทุกคนว่าดีหรือไม่ดี
รักนะ ปุงอิงปุงอิง * ทำท่าน่ารักใส่
ขอฝากฟิคจะเป็นเรื่องที่เปิดต่อจาก My color love สีของความรัก
[EXO] Douleur เธอได้ยินไหม? <3 2HK ฟิึึค #อัพในทู้
แบคอย่าทำไรโด้นะ!! ไม่งั้นชั้นจะโกดแกจิงๆด้วย
หนูล้ำรีบอัพต่อไวๆนะ ค้างเลยอ่ะตอนนี้
หนูล้ำไฟท์ติ้ง
โอ้ยๆๆๆค้างงงอ่ะ สู้ๆๆนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ อัพไวๆเน้อ เกรด 3.0-3.1 ก็ถือว่าเก่งกว่าเรานะเรายังไม่ถึงเลยอ่ะ
อ๊ากกกกกกกกก....ค้างมากมาย
จขกท.ทำไมทำบาปเราเยี่ยงนี้
ไคโด้ก็กำลังหวาน ส่วนชานแบคก็มาทำอะไรโด้อีก ไม่นะ...
(มาต่อไวๆนะคะ จขกท. เห็นใจคนค้างเถอะค่ะ)
ค้างงงงงงงงงๆๆๆๆ ;(
รอบนี้ ฮุนฮานออกนิดเดียวเองง้ะ
แต่ไม่เป็นไีร เราฟิน ไคโด้ แทน วะฮาฮ่า ~
คราวหน้าเอาฮุนฮานเยอะๆนะคะ =.,= ชอบบ
เป็นกำลังใจให้คนหนูล้ำเสมอออ
*จุ๊บบบบบบบบบ
ง่ะ!!! ค้างอย่างแรง คุณหนูศรีลิโด้เป็นอะไรไป~
บ้านนางแบคอยู่ติดกับบ้านเสี่ย!!! นางแบคมันทำอะไรหนูโด้คะเนี่ย><,~
ยังมีบางช่วงที่งงๆนะหนูล้ำ "สวมเสื้อสวมกางเกงหลังโดยมีประตู ตู้เสื้อผ้าช่วยปิดตัวเขา"
อันนี้หมายถึงสวมเสื้อผ้า แล้วหันหลังใช่ไหม><? ประตูตู้เสื้อผ้าก็ช่วยบัง ประมาณนี้?
กับ "ร่างบางนอนอยู่บนเตียงผ้าห่มทั้งตัว">>คือคลุมโปง ห่มผ้าทั้งตัว คลุมตั้งแต่หัวจรดเท้า
เรางงอยู่คนเดียวรึเปล่า ฮ่าๆ ขอโทษที่มากมายอีกแล้ว TT^TT
เอาไว้เผื่อหนูล้ำจะตีพิมพ์จะได้รีไรท์ก่อนจัดจำหน่าย ฮิฮ่า ><,~
รอหนูล้ำต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ ติดตามเสมอ^^สู้ๆนะ!!!
มาแล้ว ว วว อัพเร็วป่ะละ
ตอนนี้ฟิคลํ้ากำลังมึนๆเลย เพราะตัวละครเต็มที่มาเต็มจัดเต็ม
แต่อ่านทวนดูแล้ว ก็น่าจะไม่มีผิด (?) มั้ง 555
รักคนที่อ่านทุกคนเลยนะครับ
กดชอบจัง ให้ลํ้าหน่อยถ้าตอนนี้ดีตอนนี้เด่น
พาร์ท 5
' ไม่นะ !!!! ' ปลั่ก !! สิ้นเสียงของดีโอ...ทุกอย่างก็มืดไปหมด....เสียงสุดท้ายที่เขาได้ยินคือ...เสียงอะไรที่กระทบกัน...ดังเข้าที่โสตประสาทของดีโอ....
' พี่ดีโอ !! '
ชานยอลตะโกนสุดเสียงหลังจากเขาโยนของที่แบคฮยอนสั่งให้โยนใส่ดีโอ...แต่ดีโอกลับพุ่งตัวมาที่ด้านหลังเขาที่แบคฮยอนยืนอยู่ ชานยอลหันไปดูก่อนที่จะพบว่ารถมอเตอร์ไซต์ที่ขับผ่านแบคฮยอนไป.เขาถือมีดอยู่ในมือ..ไคที่ไ้ดยินเสียงรีบวิ่งออกมาจากบ้านก่อนที่จะพบ ดีโอที่ล้มอยู่ข้างๆกับแบคฮยอน...
' แกเป็นใครย่า !! ' ชานยอลที่ตั้งสติได้รีบวิ่งบุกเข้ากับตัวรถมอเตอร์ไซต์ที่เสียหลักล้มเพราะดีโอที่ผลักแบคฮยอนเอาไว้...
' ปล่อย ย ยย!! ' หนุ่มร่างสูงที่ใส่หมวกกันปกปิดหน้าล้มลงกับพื้นเริ่มโวยวานเมื่อถูกชานยอลจับตัวได้
' ดีโอ !! ดีโอตื่น.! ' ไคประคองดีโอขึ้น. เมื่อพบเลือดที่แขนของดีโอ
' แบคปลอดภัยไหม...' ดีโอที่ลืมตาช้าๆประโยคแรกที่เขาถามถึงก็คือแบคฮยอน..แบคฮยอนที่นั่งอยู่ข้างๆไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนอะไรเลยเพราะดีโอใช้ร่างของตัวเองรับแบคฮยอนและกระแทกเข้ากับกำแพงบ้านเต็มๆ...นํ้าตาที่ตาคู่สวยของแบคฮยอนก็เอ่อล้น..พี่ดีโอเป็นคนดีเกินไปแล้ว...จิ้งจกที่เขาสั่งให้ชานยอลโยนใส่พี่ดีโอ...เแบคฮยอนรู้ว่าพี่ดีโอเห็นจิ้งจกทัน..และแบคฮยอนก็รู้ว่าพี่ดีโอกลัว..แต่กลับเข้ามาช่วยเขา...
' นายมัวแต่เป็นห่วงคนอื่นได้ยังไง นายเลือดออกนะ !!! ' ไคตะคอกดีโอก่อนที่จะฟุบตัวลงอย่างโล่งอกเมื่อพบว่าดีโอลืมตาขึ้นมา ดีโอไม่ได้เป็นอะไรมาก...ไคหันไปดูแบคฮยอนก่อนที่แบคอยอนจะส่ายหน้าเป็นการบอกว่าเขาไม่เป็นอะไร...
' เฉิน!! ' ชานยอลที่ตะลุมบอลกับคนร้ายได้ไม่นาน หมวกกันน็อคของคนร้ายก็หลุดออกมาได้ ชานยอลอ้าปากด้วยความตกใจ ชี้หน้าผู้ร้ายที่กำลังจะรอบทำร้ายแบคนี่มัน จะไม่ให้ชานยอลคุ้นเคยเป็นอย่างดีได้ยังไง ก็คนคนนี้คือ น้องชายแท้ๆของเขา !!!
' เอ่อ...หวัดดี ' เฉินยกมือเซย์ไฮทุกคน แบคฮยอนลุกเดินเข้ามาใกล้เฉิน เฉินผงะหน้าไปเล็กน้อย...
' หมัดนี้ ให้ตัวฉันเอง ไ.อ้ส้มหอ.ย ! ' ปลั่ก ! แบคฮยอนง้างหมัดของเขาก่อนที่จะชกที่หน้าของเฉินอย่างสุดแรง
' หมัดที่สอง ให้กับพี่ดีโอ ' ปลั่ก !!
' หมัีดนี้ ความหมั่นไส้ส่วนตัว !! ' หมัดที่สามก็เข้าที่ปากของเฉินอย่างแรง ชานยอลต้องห้ามแบคเอาไว้เพื่อไม่ให้แบคติดคุกข้อหาฆ่าคน..
' เรื่ิองนี้มันจะต้องไม่จบ....' เสียงที่ทรงพลังของไคพูดสั้นๆก่อนที่เขาจะอุ้มดีโอเข้าไปในบ้าน.ทั้งสามคนได้แต่..นั่งอึ้งนี่พวกเขาจะโดนอะไรบ้าง..จะตายไหม...
' นี่เฉินแกทำแบบนี้ทำไมวะ ! ไคมันโกรธแล้วมึ.งรู้ไหมไ.อ้ไคโกรธนี่โลกแตกเลยนะ !! ' ชานยอลเขกกระโหลกผู้เป้นน้องชายอย่างแรงหนึ่งที่
' โอ๊ยยยมันเจ็บนะ ก็เมื่อคืนพี่โทรมาหาผมแล้วบอก พี่ อู้อี้ๆ ๆๆ พี่แบค อู้อี้ๆ..' ก่อนที่เฉินจะพูดจบชานยอลเอามือของเขาปิดปากน้องชายของเขาอย่างเร็ว ไ.อ้เด็กบ้าเอ้ย.. โทรไปปรึกษามันต้องเอาถึงตายเลยไงว.ะ น้องใครว.ะโง.่แท้
' อะไรชานยอลโทรไปหานาย แล้วโทรไปทำไม แล้วมีดเนี่ยซื้อที่ร้านป้าฮีชอล 100 วอนใช่ไหม แค่นี้หั่นกระดาษยังไม่ขาดเลยให้ตายเถอะ เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง ' แบคฮยอนหยิบมีดของเล่นที่เมื่อกี้เฉินพยายามจะเอามาทำร้ายเขา พร้อมโยนลงไปที่พื้น...แต่มันก็ดีโอนเอนเรื่องที่ชานยอลโทรหาเฉินได้เป็นอย่างดี
' เฉินนายต้องเข้าไปขอโทษพี่ีดีโอนะ..ชานยอลพวกเราก็ด้วย ' แบคฮยอนพูดก่อนที่ทั้งสองจะเดินตามแบคเข้าไปในบ้านของไค..แค่นี้ก็เป็นบทพิสูจน์ได้แล้วว่า ไครักพี่ดีโอจริง...เขาไม่เคยเห้นไคตกใจอะไรขนาดนี้มาก่อน..ไม่เคยเห็นไคหัวเสียหรือโกรธแทนใครขนาดนี้...
ภาพที่เห็นยิ่งทำให้แบคฮยอนอยากจะวิ่งหนี...ไคมองดีโอด้วยสายตาที่อ่อนโยนกำลังทำแผลให้ดีโอ..มือของชานยอลโอบกอดเข้าที่เอวของแบคฮยอนอย่างถือวิสาสะเบาๆ...เฉินกุมมือของแบคฮยอนเบาๆก่อนที่จะปล่อยออก..
' เข้ามาทำไม ...' เสียงกดๆของไคยิ่งทำให้ผู้ผิดทั้งสามกลัวเข้าไปใหญ่
' นี่อย่าเก๊กโหดได้ไหม น้องๆเขากลัวกันหมด ' ดีโอตีเข้าที่แขนของไคเบาๆ
' พวกเราขอโทษ ' แบคฮยอนก้มหัวขอโทษก่อนที่จะเหงยขึ้นแล้วพบ พี่น้องออทิสติกทั้งสองยืนก็ยังคงอยู่เฉยๆ แบคฮยอนกดหัวของพี่น้องทั้งสองลง90องศา..หัวแข็งทั้งคู่-.-
' ขอโทษจริงๆครับ..' เฉินกับชานยอลพูดเสียงอ่อนๆพร้อมกัน
' แล้วนายกับนาย จะขอโทษดีโอทำไม ไ.อ้เด็กนั่นมันทำคนเดียวไม่ใช่หรือไง ! ' ไคชี้ที่ชานยอลและแบคฮยอนว่าเขาทั้งสองคนจะขอโทษทำไม...
' คือพวกเรา...'
' ไม่มีอะไรหรอกไค สองคนนั้นคงจะรู้สึกเหมือนตัวเองผิดนะ ไม่มีอะไรหรอก ^^ ส่วนน้อง..อ่อเฉินใช่ไหม พี่ไม่เป้นอะไรมากหรอก ไม่ต้องทำหน้าหงอยแบบนั้นสิ ' ดีโอยิ้มให้ไค ไคยกยิ้มตามดีโอ ถ้าดีโอบอกไม่มีอะไรก็คงไม่มีอะไรจริงๆนั่นละ ดีโอหันมาขยิบตาให้ทั้งสองเหมือนเรื่องเมื่อกี้เก็บเป็นความลับแล้วกัน...
ไคก็ไล่ให้หน่อทั้งสามไปโรงเรียนส่วนเขากับดีโอจะไปสายๆหน่อยจะขอดูอาการของดีโอหรืออาจจะไม่ไป...
' นี่...แบคเรื่องนี้เหมือนนายเป็นนางมารร้ายเลยเนอะ 5 55 ' ชานยอลที่ขับรถของเขาก็หาเรื่องคุยขึ้นมาเพราะตั้งแต่เห็นเหตุการ์ณเมื่อกี้แบคฮยอนก็เงียบแล้วเหม่อ..
' ก็จริง..ฉันมันคนเล.ว จะเอาอะไรไปสู้กับนางฟ้าอย่างพี่ดีโอได้... ' ชานยอลหน้าเสียทันทีเขาคิดว่าแบคฮยอนจะสวนกลับไม่คิดว่าจะรับกันง่ายๆขนาดนี้...นี่แกพูดอะไรไปว.ะตอนนี้แบคกำลังเสียใจนะ ต้องปลอบใจแบคสิไม่ใช่ซํ้าเติม !!!
' ไม่หรอก..สำหรับผมพี่เป็นคนดี...พี่แบคผมมีอะไรจะบอก.' เฉินที่ต้องรับชะตากรรมมานั่งรถของชานยอลเพราะรถมอเตอร์ไต์ของเขาพังอยู่หน้าบ้านพี่ชายของเขา เฉินโผล่หน้ามาด้านหน้าก่อนที่เอื้อมมือของเขากุมมือแบคฮยอน
' ผมรักพี่...' ชานยอลถึงกับเบรกรถทันทีที่ได้ยินน้องชายของเขา..บอกรักคนที่เขารัก...
' นี่ฉันควรทำยังไงดีเฉิน ฉันรักแบคฮยอนมากนะ...แต่เมื่อ 3 ปีที่แล้วฉันเป้นคนปล่อยให้แบคไปเอง ฉันคิดไม่ออกเลยว.ะช่วยคิดเดะ '
' มันเรื่องของพี่นิ ผมไม่อยากยุ่ง แค่ีนี้นะจะนอน ' ตู้ด...
ความจำในตอนกลางคืนของชานยอลก็หวนกลับมาอีกครั้ง...งั้นท่าทีของเฉินที่ไม่ช่วยเขาก็คือ...เฉินรักแบคฮยอนเหรอ.. แบคฮยอนชักมือของเขากลับเขาไม่คิดว่า..เฉินน้องที่เขาสนิทด้วยจะชอบเขา...แต่ก็ไม่แน่ฉันสวยนิ (?)
' ผมรักพี่จริงๆนะ...พี่คิดยังไงกับผม '
' พี่คิดว่าแกมันตัวสร้างความวุ่นวาย อีกอย่างโทษทีพี่รักไคว.ะ -_- ' แบคฮยอนทำหน้าเย้ยๆใส่เฉิน เฉินหัวเราะก่อนที่จะฟุบตัวไปนั่งข้างหลังเหมือนเดิม...แต่ชานยอลนี่สิ...ที่ไม่ตลกด้วย...
' ขอบใจที่มาส่งนะชานยอลอย่ากัดกันละพี่น้องคู่นี้ ' แบคอยอนที่ลงจากรถยกมือลาชานยอลและเฉิน
' ไม่กัดแต่ต่อยได้ไหม ! ' ชานยอลที่ขับรถออกจากแบคฮยอนจอดรถทันทีก่อนที่จะหันจ้องน้องของเขาด้วยสายตาไม่เข้าใจ..
' นี่ๆพี่ผมเคยบอกพี่ไหมละว่า ผมเกลียดพี่แบคฮยอน '
' ไม่ '
' ก็พี่ไม่รุก...ผมนี่ละจะแย่งพี่แบคฮยอนมาเอง อ่อวันนี้จริงๆผมไม่มีเรียน ลงตรงนี้แล้วกัน กลับดีๆ ละคุณ พี่ ชาย ! ' เฉินเน้นคำสุดท้ายก่อนที่จะเปิดประตูลงจากรถของชานยอล ชานยอลทึ้งหัวของเขา...แค่นี้ก็จะเครียดตายแล้ว ไหน แบคจะรักไค ไครักดีโอ แล้วน้องชายเขายังมารักแบคอีก นี่มันเรื่องอะไรกันว.ะ !!!
' ห๊ะ เหรอๆโอเควันนี้ไม่ไปเรียนเหรอ งั้นฉันจะไปเยี่ยมนะ อยู่บ้านไคเหรอ งั้นนายส่งที่อยู่ไคมาให้ฉันฉันจะไปหานายตอนเลิกเรียกนะ ' ลูฮานรับโทรศัีพท์ดีโอโทรมาบอกเขาว่าจะไม่มาเรียนเพราะไม่สบายนิดหน่อย
'.........'
' เซฮุนเหรอ อ่อใช่วันนี้เวรนายกับเขานิ...งั้นเด๊่ยวฉันจะบอกเซฮุน เพื่อว่าเขาจะไปเยี่ยมนายกับฉันนะ ' ลูฮานถอนหายใจทันทีเมื่อดีโอถามถึงเซฮุน...
'.........'
' จ๊ะ รักษาตัวด้วยนะ ระวังไคด้วยละ ' ลูฮานกดวางสาย..เซฮุน..คงต้องไปหาดีโอสินะ...
' เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ ' เซฮุนที่นอนที่ตักของลูฮานลืมตาช้าๆก่อนที่จะถามแฟนของเขาว่ามีปัญหาอะไรรึป่าว พวกเขาทั้งคู่อยู่บนดาดฟ้าที่มักจะไม่มีใครมา พวกเขาจะได้อยู่กันสองคนแบบนี้ในตอนเช้าเพียงเล็กน้อยเพราะดีโอมักจะช้ากว่า เขาทั้งสอง...
' โด้ไม่สบาย ฉันจะไปเยี่ยมเขาแล้วโด้เขาคงอยากให้นายไปด้วย....'
' ห๊ะ พี่ดีโอไม่สบาย..วันนี้ผมเลิกเรียนเร็วงั้นผมจะไปดูพี่เขาก่อน วันนี้พี่เลิกช้านิ...งั้นผมล่วงหน้าไปก่อนก็ได้ครับ ผมเป็นห่วงพี่ดีโอ..' ทันทีที่ลูฮานได้ยินเซฮุนพูด ลูฮานก็รู้สึกจุกตรงอกอย่างบอกไม่ถูก...มันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอที่เซฮุนเป็นห่วงดีโอ...
' โด้อยู่บ้านไคนะ : ) ' ลูฮานฝืนยิ้มทั้งที่ใจเขามันเจ็บตั้งแต่เซฮุนบอกเป็นห่วงดีโอ...จะไปไม่รอเขา.. เซฮุนเห็นแบบนั้นเขาก็แทบจะบ้าตาย..แต่เขาจำเป้นต้องทำแบบนี้...ผมขอโทษครับพี่ลูฮาน...หลังจากวันนี้..พวกเราจะรักกันอย่างเปิดเผยได้ซะที่...
' งั้น..เด๊่ยวผมโทรไปหาพี่ดีโอเอง วันนี้ผมหมดคาบเรียนแล้วงั้นผมขอไปก่อนเลยแล้วกัน ' เซฮุนลุกออกจากลูฮานก่อนที่เขาจะเดินจากไป..ทำไมลูฮานถึงรู้สึกเหมือนเซฮุนจะเดินออกไปแล้วไม่กลับมาอีกเลยละ...นํ้าตาของเขามันพาลจะไหล...
' พี่จะเจ็บแค่วันนี้วันเดียว..ผมขอโทษครับ.. ' เซฮุนหันหลังมาก่อนที่จะพบว่าลูฮานทั้งคุกเข่าซบหน้าลงที่เข่าของตน..เซฮุนยิ่งรู้สึกเจ็บปวดและอยากจะวิ่งกลับไปกอดคนรักของเขาจริงๆ...
' นายโทรหาพี่หน้าสวยคนนั้นเหรอ ' ไคที่เดินออกจากห้องครัวเดินตรงเข้ามาหาดีโอ...ดีโอพยักหน้าเล็กน้ิอย...เขาควรบอกไคไหมว่าเซฮุนจะมาด้วย..
' ตอนที่เห้นว่านายไม่เป้นอะไรรู้ไหม ตอนที่เห็นเลือดฉันเกือบฆ่าไ.อ้เด็กที่ชื่อเฉินนั่น..นายสำคัญกับฉันมากนะ ' ไคสวมกอดดีโอเบาๆ...ยิ่งไคทำแบบนี้ดีโอยิ่งกะอักกะอ่วน...ตกลงฉันรักใครกันแน่ เซฮุน หรือไค....
' ไค....ฉัน..ยังรัก..' ก่อนที่ดีโอจะพูดจบไคก็บิดเบียดรสจูบอันหอมหวานให้ดีโอริมฝีปากของทั้งคู่สัมผัสกันอยู่ซักพักจากความหอมหวานก็กลายเป็นหลอมเหลว...ดีโอเผยอปากของเขาโดยไม่รู้ตัวทำให้ร่างสูงสามารถรุกลํ้าเข้าในโพรงหวานได้ ลิ้นหนาตะหวัดในโพรงหวานราวกับว่าจะไม่ได้ชิมรสชาติมันอีกแล้ว...
' ฉันรู้ ไม่ต้องบอกฉันแล้ว ' ไคสวมกอดดีโออีกครั้งเขารู้ว่าดีโอยังสับสนอยู่...เขารู้ อย่าทำร้ายเขามากไปกว่านี้เลย...
' นายหิวไหมฉันจะออกไปซื้ออะไรให้กิน ^^ ' ไคยกยิ้ม ดีโอพยักหน้าเล็กน้อยเพราะตั้งแต่เช้าเขาก็ยังไม่ได้กินอะไรเลย ไคบอกให้ดีโอนั่งรอให้นี้ ก่อนที่เจ้าตัวจะออกจากบ้านไป...
ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ..
ดีโอหันไปมองมือุือของเขาก่อนที่จะพบว่ามีเบอร์แปลกๆโทรเข้ามา..ดีโอรับเพราะคิดว่าคงเป็นไคโทรมาจากตู่สาธารณะ
' ฮัลโหล ไคเหรอนายลืมอะไรอีกละ '
' อ่อ ผมเซฮุนครับพี่ดีโอ '
' ห๊า...เซฮุนมีอะไรเหรอจ๊ะ ' ดีโอมีอาการตกใจอยู่เล็กน้อย..ใครจะไปคิดว่าเซฮุนจะโทรเข้ามา.
' คือผมอยู่หน้าบ้านไคนะครับ คือผมไม่แน่ใจ...มันเหมือนกันทั้งสองบ้านเลย พี่ช่วยมารับผมหน่อย ' ดีโอตกตอบตกลงก่อนที่จะเดินออกไปหน้าบ้านพบเซฮุนยืนอยู่หน้าบ้านแบคฮยอน เซฮุนหันมามองดีโอก่อนที่จะหน้าแดงเล็กน้อยคงจะอายที่ไปยืนหน้าบ้านใครก็ไม่รู้
' อ่อคือ...ผมถามเพื่อนในห้องไคมาเขาบอกบ้านสีขาว แต่มันมีสองหลังผมก็เลยสับสน .///. '
' เข้ามาก่อนสิ...' ถึงจะไม่ใช่บ้านของเขาเองแต่ให้เซฮุนยืนหน้าบ้านมันก็ดูไม่สุภาพไปหน่อย
' ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมแค่จะมาบอกพี่...มันเป็นเรื่องสำคัญ..' เซฮุนเดินเข้ามาใกล้ดีโอสายตาของเขาจริงจัง..แต่ทำไมดีโอถึงไม่รู้สึกเคอะเขินอะไรเซฮุนเมื่อแต่ก่อนเลย...แล้วภาพในหัวของดีโอก็เหมือนเป็นเดจาวู...ไค มีแต่ไค...เขารักไคเหรอ..
' จริงๆแล้วผมกับพี่ลูฮาน...'
' หยุด..พี่ขอบอกนายก่อน...' ก่อนที่เซฮุนจะพูด ดีโอก็พูดแทรกขึ้นมา...
' ขอบใจนะไค ไม่งั้นพี่คงจะหลง..ถ้าไม่เจอนายหน้าซอยเนี่ย '
' ครับแล้วพี่เลิกเรียนแล้วเหรอ...' ไคที่พึ่งซื้อของเสร็จก็เจอเพื่อนของดีโอยืนมองกระดาษอยู่หน้าซอยบ้านเขา ก่อนที่จะพาเขาเข้ามาเยี่ยมดีโอ
'ป่าวหรอก...พี่โดดมานะ ' ลูฮานทีี่่พูดติดตลกอยู่ๆไคก็หยุดเดิน
' หยุดเดินทำไมเหรอ ' ลูฮานถามไคก่อนที่จะรู้สาเหตุ...ดีโอกับเซฮุน...
' พี่มีอะไรจะบอกผม....'
' พี่รักนาย ' ทันทีที่ดีโอพูดจบเซฮุนก็สวมกอดร่างบางข้างหน้า...ไคที่เห็นภาพนั้นกำหมัดของเขาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว...ลูฮานก็เช่นกัน...เขาไม่สามารถควบคุมนํ้าตาที่ตาคู่สวยของตัวเองได้...ลูฮานกลั้นนํ้าตาของเขาก่อนที่จะวิ่งออกไป...ไคทำท่าจะวิ่งตามแต่เขาก็ต้องหยุดนิ่ง...เพราะเขาอยากคุยกับดีโอตอนนี้มากกว่า...
' แต่มันก็แค่เคย...พี่เคยรักนาย..' ทันทีที่ดีโอพูดอีกประโยคออกมา..หัวใจของไคก็เหมือนได้รับยาอะไรบางอย่าง...
' ผมกับพี่ลูฮานเราเป็นแฟนกัน...' เซฮุนไม่ได้มีท่าทีตกใจกับคำสารภาพรักของดีโอเลยแม้แต่น้อย..เพราะเขารู้มาตั้งนานแล้วยังไงละ...แต่ดีโอ..ไม่เคยรู้อะไรเลย..เขาไม่เคยรู้อะไรเลย..ดีโอยกยิ้มเล็กน้อย..
' เหรอ...ไม่เป็นไรหรอก ^^ ตอนนี้พี่มีคนที่พี่รักเขาแล้ว...'
' ดีจังนะครับพี่...ผมมีความลับอีกอย่างจะบอก...รักแรกผมคือพี่นะ..แต่ตอนนี้รักสุดท้ายของผมคือพี่ลูฮาน..'
' จ๊ะ ยินดีด้วยนะ ^^ ' ไคที่ได้ยินเรื่องราวทั้งหมดเดินเข้าตรงมาหาดีโอ...ดีโอมีสีหน้าตกใจเล็กน้อย...ไคกุมมือของดีโอ...พระเจ้า...ขอบคุณครับ..ขอบคุณที่ยังเปิดโอกาศให้คนอย่างผมบ้าง
' ฝากดูแลพี่ดีโอด้วยนะ '
' ไม่ต้องฝาก....ถึงนายไม่ฝากฉันก็จะดูแลพี่ดีโอเอง..อ่อมีข่าวดีมาบอกเมื่อกี้คนที่ชื่อลูฮานร้องไห้วิ่งไปนู่นแล้วเขาเห้นนายกับแฟน ! ของฉันกอดกันคงจะเข้าใจผิดไปเยอะเลยละ นายควรตามไป ' เซฮุนที่ได้ยินดังนั้นรีบวิ่งไปตามทางที่ไคชี้ทันที..
' อ่อ.////. นายได้ยินหมดเลยเหรอ...'
' อื้ม....ผมไม่รู้สิ แต่มายืนตั้งแต่ยังไม่กอดกันคงได้ยินครบทุกคำนะ 555 แต่ทำไมถึงกอดกันต้องเคลียแล้ว ~ ' ไคอุ้มดีโอเข้าไปในบ้าน ดีโอทุบตีไคเบาๆ..ขอบคุณพระเจ้า...ที่ส่งคนที่ผมรักเขาแล้วรักเขาจริงๆ...
' เฉินกับไค ใครอร่อยกว่ากันนะ *0* ' ในเวลาเดียวกันแบคฮยอนก็กำลังคิดถึงเรื่องที่เฉินสารภาพรักเขา ใครจะอร่อยกว่ากันนะ ><
' ทำไมเรื่องมันซับซ้อนแบบนี้วะ !!!!! ' ชานยอลยังคงเร่งความเร็วของรถเขา...เขาไม่รู้จะระบายอารมณ์ที่ไหน..
' ฉันทำตามที่นายบอกแล้วนะ.... ' เฉินกดมือถือคู่ใจของเขาก่อนที่จะกรอกเสียงของเขาให้อีกคนฟัง
' นี่คริสเราอยู่ในห้องกันนานไปไหม รู้สึกข้างล่างเขาจะมีเรื่องกันนะ '
' งั้นขออีกรอบแล้วค่อยลงนะ '
' ป๊า~ ตั้งแต่เมื่อคืน 5 รอบแล้วนะเลย์เหนื่อยแล้ว ~ '
' โห ก็คริสยังไม่ชนะเลย์เลยอ่ะ '
' พอตัวเองเล่นเกมชนะก็บอกเลย์อ่อนให้อ่ะ จะเอาไงห๊ะ ~ '
' ก็เอาแบบนี้ไง ' คริสกดแขนร่างบางราบลงกับเตียงจมูกฝังที่ซอกคอขาวเป็นการแกล้งร่างบาง..ท่าทางวันนี้จะไม่ได้ลงกันแล้วละ...ลูกหากินเองนะ...เงินซ่อนอยู่หลังรูปครอบครัวเรา...
' โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง ' (นี่มงกูเรามาฟิสจาริ่งกันบางม่ะ )
' โฮ่ง!! ' (พ่อ.ง !! )
เย้ อัพเร็วไหม >< แอบพอใจเม้นเบาๆ ไม่เบาล
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะครับ ส่วน คุณครูเปรียวเปิน ลํ้าจะแก้ไขเรื่อยๆนะ
เม้น....เม้นสำคัญกับจิตใจอันอ่อนไหวง่ายของ คนเขียนนิยายทุกคน จุ๊บบ ><
ตัวละครเพิ่มเติม...
หัวใจของเขาคือ <3 สีส้ม และ สีเขียว
หัวใจของเขาคือ <3 สีดำ
มงกู (ญ) + จังกู (ช)
*หมาไคเนี่ย ไม่รุ้เพศไหนแต่ตัวโบว์จับเป็นหญิงเลย
อ๊าย ดีใจ
แบคกลับมาเป็นคนน่ารักเหมือนเดิมแล้ว
แต่คือ "...แต่ก็ไม่แน่ฉันสวยนิ (?)" มันมั่นไปมั้ย -0- // เพลีย
โด้ นี่ก็นางเอกเสมอต้นเสมอปลายอ้ะ นางงามมาก
ฮุนฮาน ฮุนตามไปอธิบายกะลู่ให้รู้เรื่องเลยนะ
เป็นกำลังใจให้หนูล้ำ รอพาร์ททต่อไปอยู่เน้อ // เรารีบไปเนอะ 555
ล้ำมาอัพแล้ว ดีใจๆ >< เพิ่งอ่านพาร์ท4 เมื่อวาน วันนี้ พาร์ท5 มาแล้วๆ ดีใจๆ มาอัพไวๆนะค่ะ ชอบมากกกกกกกก
แว๊ก ตอนแรกจะแว๊บเข้ามาดูเ่ล่นๆ
แต่!!! หนูล้ำอัพแล้ว เร็วมากๆ TT^TT //// น้ำตาปริ่ม~ปลื้ม~
ตอนนี้น่ารักอ่า>////< หนูศรีลิโด้ สมกับความเป็นกุลสตรีจริงๆ
๒ ตอนนี้ฮามากๆ "ร้านป้าฮีชอล ๑๐๐ วอน" นี่อยู่แถวไหนน๊อ จะไปซื้อ 5555555
พี่น้องออทิสติก >เฉิน + ชานยอล< 5555 มันฮาจริง!!!!
แล้วก็ คุณเน่น้อยเซฮุน ไปยืนหายานแม่ผิดบ้าน ฮ่าๆๆๆๆๆ
รอ "ฮุนฮาน"เขาง้อกัน>////< ไฟท์ติ้งจ้า "หนูล้ำ"
อ๊ายยย หนูล้ำอัพไวจัง>< ชอบตอนนี้มากมีครบทุกรสเลย
แล้วชานแบคจะสมหวังกันมั้ยอ่ะ
รอๆ ติดตามตอนต่อไป
อัพไวมากค้าบบ ปลื้มงะ น่ารักทุกคู่ ฮุนฮานจะเป็นยังไงต่อน้าา >____<
แต่ชานแบคยังไม่สมหวังเลย
#ติดตามๆๆ
อร้ายยยย สวีตกันเป็นคู่ๆ -//-
อาลู่อย่าเพิ่งเข้าใจผิด // วิ่งไปกระชากแขนลูลู่กลับมา
นังแบคนังสวยเลือกได้! มีการคิดว่าจะเลือกใครด้วย เชอะหมั่นไส้ 5555
ชานใจเย็นๆนะจ้ะ เดี๋ยวได้แหกกกก.. ทางโค้งหรอก
ส่วนเฉิน.. แกกลับไปหาเปาซะ! -3-++
ปล้ำลู่.
' โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง ' (นี่มงกูเรามาฟิสจาริ่งกันบ้างม่ะ )
' โฮ่ง!! ' (พ่อ.ง !! )
แม่.งโ.คตรชอบตอนนี้เลยอ่า 5555
คำเตือน !! มี NC ใครไม่ชอบ ไม่ต้องอ่านได้ เนื้อเรื่องจะไม่ผิดเพี้ยนมากนัก
ตอนนี้แม่.งโคตรงงความสัมพันธ์ - 0 - ตอนนี้แบคไม่ได้ออกเลย ลืมไปซะสนิท
งงมากๆ คนแต่งยัง งง เอง
ถามลํ้าหายไปไหนมา 2-3วัน อ่อ...ติด The Sim 3
กด ชอบจัง ให้ลํ้าหน่อยนะ ถ้าอ่านจบแล้ว
* ถ้าคิดว่าอ่านแล้วก็กดออก ลํ้าคิดว่าไม่ต้องกดชอบจังให้ลํ้ารู้ก็ได้นะ
ลํ้าก็บอกแล้วว่าถ้าวิวมันโดดเด่นกว่าเม้น ลํ้าจะไม่อัพ
แล้วลํ้าก็เอาจริง ลํ้าอาจดูเล่นๆแต่เรื่องแบบนี้ลํ้าก้จริงจังนะ
แค่ เม้น ก็ทำไม่ได้ ลํ้าจะงอน
พาร์ท 6
' แฮ่กๆ...พี่ลูฮานไปไหนของเขาแล้วนะ ' เซฮุนสบทอยู่คนเดียวเมื่อได้รู้จากไคว่าคนรักของเขากำลังเข้าใจเขาผิด...เซฮุนวิ่งหาไปรอบ...ก่อนที่เขาจะสะดุดตากับรถสปอร์ตคนสวยที่พึ่งผ่านหน้าของเขา...นั่นชานยอลกับพี่ลูฮาน....
' พี่ลูฮาน ' เซฮุนพยายามวิ่งตามรถของชานยอล...แต่กำลังขาของคนธรรมดาจะไปสู้อะไรกับรถที่เร่งความเร็วเต็มที่...แล้วคนใหม่อย่างเขาจะสู้อะไรกับคนเก่าที่คุ้นเคยได้...
' พี่ลูฮาน ... ฮึก..' นํ้าตาในตาคู่สวยของเซฮุนเอ่อล้นขึ้น..ตัวเขาทรุดลงกับฟุตปาธอย่างหมดแรง...ไม่นะ...
ย้อนเวลา...
ภาพที่เขาเห็น...ภาพที่ลูฮานเห็นมันทำให้ใจของเขาแตกเป็นเสี่ยงๆ..ลูฮานวิ่งออกมาโดยไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน..ขอแค่ตอนนี้เขาไม่ต้องพบเจอเซฮุนกับดีโอ..ตอนนี้สมองของลูฮานไม่สามารถประมาลผลอะไรได้ทั้งนั้น...เขารู้สึกทั้งโกรธ..และเกลียด...เขาเกลียดตัวเองที่แย่งเซฮุนมาจากดีโอ..ลูฮานรู้มานานแล้วว่าดีโอรักเซฮุนมากขนาดไหน..แต่เขาก็ยังแย่งเซฮุนมากจากดีโอ...
บรี๊น นน!!
รถที่ขับมาด้วยความเร็วต้องเหยียบเบรกอย่างกระทันหันเมื่อเห็นร่างบางวิ่งตัดหน้ารถของเขาลูฮานล้มลงที่หน้ารถของชานยอล ชานยอลรีบวิ่งลงมาดูก่อนที่จะพบลูฮานแฟนเก่าของเขากำลังทรุดตัวลงกับพื้นพร้อมร้องไห้
' พี่ลูฮาน !! บาดเจ็บอะไรตรงไหนไหม ' ลูฮานส่ายหัวเล็กน้อยก่อนที่จะสวมกอดชานยอล
' พาพี่หนีไป...'
' อะไรนะ ' ชานยอลทวนคำถามอีกครั้งด้วยความงุนงง ลูฮานสวมกอดชานยอลแน่นกว่าเดิม
' พาพี่ไปจากที่นี่ที ไปที่ไหนก็ได้ พี่ขอร้อง ฮึก...' ชานยอลพะยุงตัวร่างบางขึ้นก่อนที่จะเปิดประตูด้านคนนั่งให้กับลูฮาน..
' ผมจะไม่ถามอะไรพี่...แต่พี่อย่าร้องไห้ได้ไหม ' ลูฮานก้มหน้างุดลงะพร้อมพยักหน้าให้ชานยอล...ชานยอลสตาร์ทและเหยียบคันเร่งเพื่อเร่งความเร็วของรถเขา
' พี่ลูฮาน ' ลูฮานได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ลูฮานได้แต่เพียงใช้มือของเขาปิดหูทั้งสองข้าง...เขาไม่พร้อมฟังอะไรจากเซฮุนทั้งนั้นในตอนนี้ ชานยอลไม่ได้พูดอะไรไม่ได้ซักถามอะไรลูฮานนอกจากเร่งความเร็วรถขึ้นแบบที่เลยกฏหมายแล้วก็เป็นได้...
ชานยอลขับรถไม่นานก็ถึงที่หมาย...คอนโดของเขา เพราะถ้าพาไปที่บ้านลูฮานเซฮุนต้องตามไปที่บ้านของลูฮานเป็นแน่ ชานยอลดูออกว่าลูฮานยังไม่อยากเจอกับเซฮุนถึงแม้เขาจะไม่รู้ว่าเหตุผลของลูฮานคืออะไรก็เถอะ
' ฮึก...ฮือ..พี่ไม่อยากเป็นแบบนี้ พี่เป็นคนบอกให้เซฮุนทำดีกับโด้เอง เพราะพี่ขโมยเซฮุนมาจากโด้ พี่เป็นเพื่อนที่เล.ว แต่พอพี่เห็นสองคนนั้นอยู่ด้วยกัน..พี่กลับมีความคิดที่รุนแรง พี่ไม่คิดว่าพี่จะใจแคบขนาดนี้ ฮึก..' นํ้าตาอาบแก้มสวยของลูฮาน มือของลูฮานได้แต่ปิดตาของเขา...
' ผมรู้แล้ว...พี่อย่าร้องไห้ได้ไหมผมขอร้อง...' ชานยอลจ้องเข้าไปในตาคู่สวยของลูฮาน...เวลาลูฮานร้อง..มันเหมือนแบคฮยอน มันเหมือนเขากำลังมองแบคเวลาไม่อยากให้ไคใกล้โด้..
ชานยอลเปิดประตูรถให้ลูฮาน จูงมือของอดีตแฟนของเขาขึ้นไปที่ห้อง...ถึงแม้ตอนนี้เขาจะไม่มีความรู้สึกที่รักใคร่พี่ลูฮานแล้ว..หรือไม่เคยมีมาตั้งแต่แรกเลยต่างหากแต่ตอนนี้ชานยอลก็กำลังสับสนกับทุกเรื่องที่เข้ามาไม่ให้เขาตั้งตัวในชีวิตเขา...ยิ่งเห้นนํ้าตาของพี่ลูฮาน...เขายิ่งกลัวว่าเขาจะเลือกทางเดินผิด....
' พี่...ทำอะไรไม่ถูกแล้วฮึก..' ลูฮานยังคงร้องห่มร้องไห้กับตัวเองจนชานยอลทนไม่ได้...ชานยอลก้มลงจุมพิตที่ปากเรียวบางของลูฮาน..
' ผมบอกพี่แล้วว่าอย่าร้องไห้...เพราะพี่ทำให้ผมคิดถึงคนที่ผมรักเขา...' ชานยอลหันหน้าหนีเล็กน้อย ลูฮานเช็ดปากของเขาเบาๆ...ทำไมเขาถึงรู้สึกเหมือนจูบกับสิ่งที่ไม่มีชีวิต...เหมือนหัวใจเขาไม่มี...หรือเพราะหัวใจเขาอยู่กับคนอื่นกันแน่..
' ผมรู้ว่าพี่ไม่รู้สึกอะไรเลย เพราะผมก็เหมือนกัน...เพราะเราต่างคนต่างมีคนที่เรารักมาก ถึงผมจะจูบพี่อีกพี่ก็จะไม่รู้สึกอะไรกับผมทั้งนั้น....แต่ยังงั้นก็อย่าร้องไห้เลย ' ชานยอลคุกเข่าลงตรงหน้าของลูฮานมือของเขายังคงกุมมือของลูฮานเบาๆ...
' พี่จะปล่อยเซฮุนให้โด้ดีไหม....'
' ไม่จำเป็น...ถ้าพี่รักเขา พี่จะเสียคนที่พี่รักให้คนอื่นทำไม '
' พี่คิดว่าโด้คงจะมีความสุข..'
' เห้อ...การเสียสละไม่ใช่ว่าจะถูกเสมอไปผมบอกพี่กี่ครั้งแล้ว...แบบนี้ละตอนเราคบกันเราเลยเหมือนเพื่อนกันเพราะผมก็ไม่ได้รักพี่ ส่วนพี่ก็ไม่ได้รักผมเพราะพี่เสียสละผมให้คนอื่นตลอด ผมถึงเจ้าชู้ไง 555 ตลกดีเนอะเราคบกันเกือบปี แต่เหมือนไม่ใช่แฟนกัน...'
ชานยอลลุกขึ้นยืนก่อนที่จะล้มตัวนอนที่เตียงมันน่าตลกจริงๆไหมละ ชานยอลคบกับพี่ลูฮานตอนชานยอลอยู่ม.3 แต่ก็เหมือนเพื่อนกันมากกว่า..เขาคบกับพี่ลูฮานเพราะ..ต้องการลืมแบคฮยอน...แต่มันไม่ประสบผลสำเร็จเลยแม้แต่น้อย...
' นั่นสิ...แต่พี่รู้สึกผิด..พี่รู้ว่าดีโอรักเซฮุนตั้งแต่เซฮุนอยู่ม.2 แต่พี่กลับชิงตัดหน้าบอกรักเซฮุนตอนเลิกกับนาย...พี่รู้สึกผิดมาก...ทำไมตอนนั้นพี่ถึงผลักนายทำไมพี่ไม่ยอมเป็นของนายพี่จะได้ไม่รู้สึกแย่แบบนี้ '
ชานยอลสวมกอดลูฮาน พร้อมประทับจูบที่รุนแรงให้ลูฮานลิ้นใหญ่ตวัดไปทั่วโพรงหวานของลูฮานฟันของชานยอลขบเม้มไปตามปากอวบอิ่มของลูฮาน..ลูฮานมีท่าทีอิดอ้อยก่อนที่นํ้าตาของร่างบางจะเอ่อล้นออกมา..เขารักเซฮุนมากและก็รักดีโอมากที่สุด..มือของลูฮานลูบไปทั่วใบหลังของชานยอล..นํ้าตาของชานยอลก็พาลจะไหลเช่นกัน...
' เฉิน...เรื่องสนุกมันจะเริ่มจากนี้ต่างหาก...มันน่าตลกดีนะนายฟังซะ... ชานยอลกับแบคฮยอนคบกันตอน ม.1 ถึง ม.2 ก่อนที่ทั้งสองจะเลิกกันด้วยเหตุผลที่ยังไม่มีบทสรุป ชานยอลหันไปคบกับลูฮานที่ตอนนั้นม.4 ตอนชานยอลม.3 ก่อนที่เกือบครบปีทั้งคู่จะเลิกกัน...แล้วชานยอลก็มีแฟนแบบที่นับไม่ถ้วน...ส่วนลูฮานก็แอบรักเซฮุนตั้งแต่ตอนคบกับชานยอลตอนม.4 ไม่นานนักที่เลิกกับชานยอลก็มาคบกับเซฮุน...ซึ่งเพื่อนรักของลูฮาน ดีโอ รักเซฮุนมาตั้งแต่ตัวเองม.3 เซฮุน ม.2 และรักจนถึงม.6 ก็เจอกับไค แบคฮยอนที่เลิกกับชานยอลตอนม.2 ก็หลงรักไค เหอะ...เรื่องมันน่าเน่าสิ้นดี ' เสียงของร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงไร้เสื้อผ้าปิดคุมร่างกาย เริ่มเล่าเรื่องทุกอย่างให้คนรักของเขาฟัง
' นี่...นายยุ่งเรื่องพวกเขามากไปรึป่าว...นายกำลังทำให้ฉันงง...'
' ....นายไม่สนุกเหรอ...' ร่างบางถามด้วยเสียงเหนื่อยๆ...เฉินยกยิ้มอย่างไม่รู้ตัวพร้อมส่ายหน้าเบาๆ...เขายอมร่างบางคนนี้ตั้งแต่เมื่อไรและยอมมากเกินไปไหมเขาไม่รู้แต่เขารู้แค่ว่าถ้าชีวิตเขาขาดร่างบางข้างหน้านี้ไป...ต้องตายแน่...
' นายไม่หึงเหรอที่ฉันไปชอบแบค ' ร่างบางส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนที่มุดลงไปในผ้าห่ม...ปากของร่างบางครอบครองแกนกายของเฉิน...ทั้งคู่ยังอยู่ในราตรีแห่งรักอีกยาวนาน.
' ฉันอยากกลับบ้านแล้วอ่ะไค...' ดีโอที่พยายามออดอ้อน แฟน..ที่เรียกได้อย่างเต็มปากซะที่...ถึงแม้พ่อแม่เขาจะไม่อยู่บ้านก็เถอะแต่ถ้าพ่อแม่เขากลับมาแล้วไม่เจอดีโอที่บ้านจะต้องบ้านแตกแน่ๆ...พ่อของเขาหวงเขายิ่งกว่าอะไรซะอีก
' อื้ม...แต่เมื้อกี้นายกอดกับไ.อ้หน้าจืดนั่นฉันไม่พอใจนะ ' ไคทำหน้ามู่เล็กน้อย จนดีโออดยิ้มไปด้วยไม่ได้ มือของดีโอก็พาลไปหยิกที่แก้มของไคเบาๆ
' นายหึงฉันเหรอ ' ดีโอถามด้วยเสียงติดทะเล่น ไคมองอย่างหมั่นไส้ก่อนที่จะล้มตัวกอดดีโอจี้ที่เอวของดีโอ ทั้งคู่หัวเราะกันอยู่บนโซฟา...ความสุขนี้สินะที่ทั้งคุ่ตามหามานาน....
' นายพาฉันไปส่งที่บ้านเถอะนะ เด๊่ยวพ่อฉันดุฉันอ่ะ ' ไคพยักหน้าเล็กน้อย..ดีโอซ้อนมอเตอร์ไซต์ของไคก่อนที่ไคจะสตาร์ทรถของเขาไปส่งดีโอที่บ้านของดีโอ
' โห บ้านนายนี่ใหญ่ชะมัดเลย...' ทันทีที่ไคถอดหมวกกันน็อคเขาก็พบกับบ้านหลังใหญ่ที่ตั้งอยู่ในเขตย่านคนรวย ดีโอยกยิ้มเล็กน้อย
' เข้ามาก่อนไหม พ่อแม่ฉันไม่ค่อยอยู่นะ ^^ ' ดีโอชวนไคด้วยความใสซื่อ...แต่คนว่าพ่อแม่ไม่อยู่บ้านนะ...เขาไว้ชวนแฟนมาจู๋จี้กันนะ...
' นี่นายชอบหลุดตัวพูดอะไรโดยไม่รู้ตัวเสมอเลยนะ 5555 ' ไคตั้งขาตั้งรถของเขาก่อนที่จะเดินตามดีโอเข้าไปในบ้าน...ทันทีที่ประตูบ้านของดีโอเปิดไคก็รู้สึกถึงบรรยากาศบ้านที่เงียบมาก..เหมือนไม่มีใครอยู่ในบ้าน แม้บ้านจะตกแต่งไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง...แต่ไคไม่สามารถจับถึงไออุ่นของบ้านนี้ได้เลยแม้แต่น้อย...ไม่เหมือนบ้านของเขา..ที่ป๊าม๊าจะสวีทกันจนหน้ารำคาญ หมาสองตัวที่คอยมารับเขาเสมอ...
' บ้านฉันมันเงียบสินะ 5555 โทษที่นะ ขึ้นห้องฉันเถอะข้างล่างมันวังเวงนะ ^^ ' ดีโอจูงมือของไคให้เดินตามเขาขึ้นไปที่ห้อง ทันทีที่ถึงห้องของดีโอ บรรยากาศที่อบอุ่นก็กลับมา..ห้องของดีโอสะอาดและถูกตกแต่งตามสไตล์ของดีโอเอง
' เตียงนายนี่นิ่มชะมัดเลย ' ไคถือวิสาสะกระโดดนอนแผ่หลังบนเตียงของดีโอ...มีกลิ่นอ่อนๆของนํ้าหอมที่ดีโอใช้บ่อยๆด้วย..มันหอมมาก
' ฉันขออาบนํ้าก่อนนะ ทำตัวตามสบายเลยนะ ' ดีโอบอกไคก่อนที่จะหายเข้าไปในห้องนํ้าไคก็มีความคิดขึ้นมาว่าถ้าเขาค้นของในห้องดีโอจะโดนดีโอว่าไหมนะ...แต่เขาเป็นแฟนดีโอแล้วคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง
' นี่มัน.....' ดีโอค้นที่ลิ้นชักของดีโอก่อนที่จะพบรูปของเซฮุน...มันถือเขียนคำว่ารัก...วันที่และงานสำคัญต่างๆ...ไคพยายามกลั้นอารมณ์ของเขาไม่ให้โกรธก่อนที่จะวางรูปไว้ที่เดิม...มันยังไม่หมดแค่นี้...ไหนจะมีกล่องช็อกโกแล๊ตหรือดอกไม้ที่เขียนข้อความว่าไม่กล้าให้เซฮุน...
' นี่ไค หยิบเสื้อที่อยู่ในตู้ให้ฉันหน่อยสิ ' ดีโอตะโกนออกมาจากห้องนํ้า...ไคพยายามคุมสติว่าเขาต้องไม่โกรธมันก็แค่อดีต....
ก๊อกๆ
ดีโอแหง้มประตูโปล่มาเล็กน้อยไคดันประตูจนดีโอที่แหง้มไม่ทันได้ตั้งตัวล้มลงไปนั่งกับพื้น...ไคเดินเข้ามาในห้องนํ้าก่อนที่จะล็อคประตูห้องนํ้า..
' ไคฉันไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอย่ามองนะ ' ดีโอพยายามใช้มือของเขาปิดบังทุกส่วน...ไคที่มองก็ได้แต่กลืนนํ้าลายที่เหนียวของเขาลงคออย่างลำบากใจ....
' ฉันกับเซฮุนนายรักใครมากกว่ากัน '
' นาย...'
' งั้นทุกอย่างที่เกี่ยวกับเซฮุน...ฉันอยากให้นายทิ้งมันไปซะ เพราะมันทำให้ฉันคลั่ง...' ทันทีที่ไคพูดจบ ปากเรียวของไคก็ประทับที่ปากเรียวอวบอื่มของดีโอด้วยความต้องการ...
ตัด...ช่วงนี้ ตามหากันเลย
NC-18+ อยากได้เม้นยาวๆเป็นกำลังให้หนูลํ้าหน่อย
ก๊อปใส่ในปู่เกิ้ลว่า Part 6 NC 18+ [EXO] My love color สีของความรัก <3 KDCB2H
แล้วจะพบกันมัน...แบบนี้โดนพี่เว็บไหมหว่า ?? ' ใครไม่เจอทิ้งเมลไว้ครับ
อ่านแล้วช่วยกรุณาเม้นด้วยนะครับ เพราะไม่งั้นลํ้าจะลบบล็อคใน exteen ออกเลย
แปลว่าลํ้าแต่งแนวแบบนี้ไม่ได้ ขอบคุณครับ : )
คำเตือน ระวังข้างหลังละ
' ดีโอ!! '
*อาจมีคำผิดเล็กน้อย แต่ตรวจเช็คแล้ว
#มีใครงงความสัมผัสไหม หนูลํ้าแต่งเองงงเองครับ
ใคร งง ฟังคำอธิบายตรงนี้เลย
งงมาก -_-' อ่านยังงงเอง 5555 ต.รูแต่งอะไรของต.รูฟ่.ะ 555
*ถ้าอันนี้ งง ไป คห.125 ภาษาชาวบ้านมาก
ภาษาชาวบ้านมากเลยนะ ต้องเข้าใจแล้วละ
ชานยอลกับแบคเคยได้กันแล้วก็เลิก ชานยอลเลยมาคบกับลูฮานแล้วก็เลิกกันอีก แล้วชานยอลก็คบไปทั่วเลย ลูฮานก็ไปคบกับเซฮุน ซึ่งดีโอแอบรักอยู่ หลังจากชานยอลกับแบคเลิกกัน แบคก็ไปรักเพื่อนข้างบ้านคือไค แล้วไคกับโด้ก็ได้กัน
เพิ่ง ได้มาอ่านติดเลย ๕๕
ยาวตั้งแต่แรกถึงตอนล่าสุดนี้ สนุกมากเลยยย
มาต่อนะค่ะกำลังรออ่านเลย
แต่ว่าตอนนี้นี่ หยอยกับลู่ ทำอะไรก๊านนน!!!
โอ้แม่เจ้า แล้วเน่ละ เน่ละ (สงสารอิเน่อ่ะ)
แต่บร้ะตอนนี้ NC ถูกใจสุดๆ ฮ่าๆๆ
อ่าน NC แล้วเแบบว่า
หึหึ รีบมาต่อนะค่ะรู้สึกเรื่องมันเยอะขึ้นเนอะ
ใครอ่ะที่อยู่กับเฉิน หล่อนจะมาดีหรือมาร้ายกันนิ??
กรี๊ดดดดด..สิ้นสุดการรอคอย
แอบงงเล็กน้อยในความสัมพันธ์ของแต่ละคน
แต่ก็เข้าใจแล้วละคะ ลำดับอยู่นาน อิอิ..
(จขกท.มาต่อไวๆนะคะ ตอนนี้ค้างมากเลยอ่า)
nc! nc! nc! งับงับงับ
อยากรู้ว่าคนที่นอนกับเฉินนี่ใครรรรรร เหมือนนางมารร้ายเลย
ไคโด้น่ารักตลอดอะ แล้วชานฮานทำไรกันฮานของฮุนนะหยอย
อัพช้าขอโทษจริงๆครับ หนูลํ้าไม่สบายตอนนี้ * ไอแค่กๆ
ไม่ได้แห.ลนะ ไม่สบายจริงๆ 555 ตื่นเช้ามาตกใจเอ๊ะเลือดออกจากจมูก
แต่ไม่อยากค้างนานก็เลยมาอัพ เพียงเล็กน้อย
ส่วนเรื่องที่มีคนถามว่าจะทำหนังสือไหม
เอาจริงๆนะครับ คิดแต่ก็ไม่ทำเกือบแน่นอนเลย
เหตุผลมีเยอะแยะเลยละครับ
ตอนที่แล้วมีคนบอกหนูลํ้าทำเกินไปสำหรับทุกคู่
ไม่มีอะไรพูดละ พังคอม
พาร์ท 7
' ดีโอ !! ' เสียงทุ้มแห่บ มือที่ทุบประตูหน้าห้องของเขาอย่างแรง แต่ไม่ส่งผลกระทบถึงหูของร่างบางที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของไค...ดีโอมุดตัวกับอกของไค...
' ดีโอ !!! ล็อคห้องทำไมเปิดเด๊่ยวนี้!! ' เสียงทุ้มยังคงตะโกนดังขึ้นๆเรื่อยๆ ไคลุกขึ้นยืนด้วยความรำคาญเอาผ้าเช็ดตัวพันรอบเอวเดินมาที่ประตูพร้อมเปิดประตู ก่อนจะพบชายร่างสูงจ้องไค ก่อนที่จะเหลือบไปมองดีโอที่นอนอยู่บนเตียง...ดีโอได้ยินเสียงก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา...
' คุณเป็นใครครับ..? ' ไคถามด้วยความใสซื่อ เพราะชายหนุ่มข้างหน้านี้ดูไม่แก่ซักเท่าไร...
' พ่อครับ !! ' ดีโอเอาผ้าห่มปิดตัวของเขาแต่ก็คงไม่พ้นสายตาพ่อเขา หนุ่มที่มีนามว่าพ่อของดีโอ ผลักไคก่อนที่จะเดินมาใกล้เตียง
ฟุ่บ !!
' นี่แกทำอะไรของแก !!! ' ผู้เป็นพ่อตะคอกดีโออย่างดัง นํ้าตารินไหลอาบที่แก้มดีโอ..
' ผม...ผมขอโทษครับพ่อ ' ดีโองุดหน้าก้มลง ไคเดินเข้ามาดึงแขนของดีโอ...พ่อของดีโอบีบแขนดีโอจนเห็นได้ชัดว่า..มันแดงไปทั้งแขนร่างบางแล้ว
เพี้ย !! มือใหญ่ของผู้เป็นพ่อฟาดเข้าที่แก้มสวยของดีโอ ไคได้แต่ตะลึง...เขาทำอะไรไม่ได้แม้แต่จะยื่นมือไปช่วย...เขาก็ไม่กล้า...ดีโอจับที่แก้มของตัวเองเบาๆ...
พ่อของดีโอกึ่งฉุดกึ่งลากดีโอให้เข้าไปในห้องนํ้า พร้อมโยนเสื้อผ้าเข้าไป...
' พ่อ ผมเจ็บ...' ดีโอได้แต่ร้องไห้เพราะความเจ็บที่หลังและบั้นท้ายของเขากำลังสั่งผลกระทบอยู่...ไคจับที่แขนของพ่อดีโอ...พ่อดีโอสะบัดตาของเขาไม่แม้แต่จะมองไคเลยแม้แต่น้อย...
' ลูกเล.ว !! ไปเก็บข้าวของฉันจะพาแกไปอยู่ อิตาลี '
' ผมอธิบายได้นะครับ ' ไคพยายามใจเย็นที่สุดก่อนที่จะเผชิญหน้ากับผู้เป็นพ่อของคนที่เขารัก
' หุบปาก !!! ฉันมีลูกคนเดียว คนอย่างแกจะมาเข้าใจอะไร !! เห็นลูกตัวเองนอนอยู่กับผู้ชาย !!! '
' เรารักกันนะครับ !! '
' ความรักจอมปลอม !! ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ !! '
' เทา นายเสียงดังอะไรนักหนา ว๊าย! พ่อหนุ่มคนนี้เป็นใครกัน ' ผู้เป็นแม่หลังได้ยินเสียงดังจากห้องลูกชายก็รีบขึ้นมาดูด้วยความเร็ว...เทาส่ายหัวบอกไม่มีอะไรเกินขึ้น...แต่ผู้เป็นแม่ก็เดินเข้าไปในห้องนํ้า...ที่ได้ยินเสียงสะอื้นของผู้เป็นลูกออกมา
' แม่ครับ TT ' ดีโอที่นั่งอยู่ข้างหลังประตู ดีโอชันเข่าขึ้นก้มหน้าลง...
' ลูกแม่...'
' อย่าโอ๋มันนะ ซูโฮ !!! ไ.อ้ดีโอมันนอนกับผู้ชายคนนี้ !!! ลูกเราเป็นเกย์ เธอยอมรับมันได้รึไง !! ' เทาชี้ที่ไค ก่อนที่ควบคุมอารมณ์ไม่ให้เอามีดมาฆ่าเด็กหนุ่มคนนี้ซะก่อน ซูโอสวมกอดลูกชายของเธอ ก่อนที่จะหันค้อนมาทางสามีของเธอ
'เทานายมันบ้าไปแล้ว !! ลูกจะเป็นยังไงรักใคร แต่ลูกเราเป็นคนดี มันก็พอแล้วไม่ใช่หรือไง !! ' ซูโอกอดลูกของเธอที่ร้องไห้อย่างหนักในอ้อมกอดของเธอ
' ฉันไม่สน !! ฉันจะพามันไปอิตาลี ไปเก็บของ !!! ส่วนแกออกไปจากบ้านฉัน และอย่ามายุ่งกับดีโออีก ออกไป ! ' เทาเดินลงไปชั้นหนึ่งของบ้าน ไคก็ได้แต่มองดีโอ...
' แม่จะคุยกับพ่อเทาให้ ส่วนหนูอยู่เป็นเพื่อนดีโอก่อนนะจ๊ะ...' ซูโฮลูบที่หัวของลูกชายเธอเบาๆ...
' ฉันรักนายมากนะไค...ฮึก' ดีโอสวมกอดไคทันทีที่ไคเดินเข้ามาใกล้...ไคสวมกอดดีโอกลับเบาๆ....
' นายเจ็บมากไหม...' ดีโอส่ายหน้า แม้มันจะเจ็บปางตาย เขาเจ็บไปทุกอย่าง...ร่างกาย หัวใจ...
' ฉันจะไม่ทิ้งนายไปไหน....ฉันรักนาย..' ไคพูดทั้งนํ้าตา...พ่อของดีโอไม่ยอมรับเขาแล้วเขากับดีโอจะรักกันได้ยังไง...
' พาฉันหนีไป.....'
' อะไรนะ...'
' พาฉันหนีไปจากที่นี่...' ดีโอพูดด้วยสีหน้าจริงจัง จริงๆไคก็คิดแบบนั้น...แต่มันจะทำให้เขาอยู่แบบไม่สบายใจไปตลอดชีวิต...พ่อแม่เลี้ยงลูกมาเหนื่อยยากแต่กลับมีใครก็ไม่รู้แย่งครึ่งชีวิตลูกเขาไป....
' นายไปอิตาลีเถอะดีโอ...'
ตู้ด ตู้ด ตู้ด
' ย่า !! ชานยอลทำไมเมื่อวานนายไม่มารับฉันห๊ะ !! รู้ไหม เฉินมารับฉันมันพาฉันไปกินส้มที่ไร่มัน แถมเน่าอีก อุบา.ทมากเลย T[]T ' แบคอยอนเริ่มกรีดร้องให้ชานยอลฟังป่านวิดีโอคอล
' อ๋อ...ฉันไม่ว่างขอโทษที่นะ '
' สีหน้านายไม่ดีเลย มีอะไรรึป่าว '
' งึม...ชานยอลฉันหิวข้าวจัง ' ทันทีที่แบคฮยอนถาม หนุ่มร่างบางก็โปล่ออกมาจากใต้ผ้าห่ม...แบคฮยอนอ้าปากค้างเล็กน้อยเมื่อเห็น พี่ลูฮาน...
' ฉันไม่ว่างจริงๆ...แค่นี้นะ '
' อ่ออื้ม...' แบคฮยอนวางมือถือของเขาที่โต๊ะ....
' เอ๊ะ...นํ้าตา ฮ่าๆไหลได้ยังไงกันนะ...' แบคฮยอนจับมือที่ข้างแก้มของเขา...นํ้าตาของเขากำลังไหลมันไหลได้ยังไงกัน...ใจของเขาก็รู้สึกเจ็บไปด้วย....
' แบบนี้จะดีจริงๆเหรอชานยอล ' ลูฮานฟุบกน้าที่เตียงหลังโผล่หน้าให้แบคฮยอนเห็นเพียงเล็กน้อย...ชานยอลผยักหน้าโดยไม่ได้พูดอะไร...
' แบบนี้ดีแล้วละ...พี่ควรกลับไปหาเซฮุนได้แล้ว....ผมคิดว่าเขาคงมีอะไรจะบอกพี่...'
' ขอบคุณสำหรับทุกอย่างเลยนะ ขอบคุณที่เตือนสติพี่ ขอบคุณ...' ลูฮานสวมกอดชานยอล...
' ถ้าเมื่อคืนผมมีอะไรกับพี่ ผมคงโทษตัวเองไปตลอดชีวิตแน่เลย พี่ชายของผม ' ชานยอลลูบที่หัวของพี่ชายเขาเบาๆ....เหตุการ์ณเมื่อคืน...มันไม่เกิดขึ้นเพราะเขาทั้งสองไม่ต้องการแบบนี้....
ชานยอลสวมกอดลูฮาน พร้อมประทับจูบที่รุนแรงให้ลูฮานลิ้นใหญ่ตวัดไปทั่วโพรงหวานของลูฮานฟันของชานยอลขบเม้มไปตามปากอวบอิ่มของลูฮาน..ลูฮานมีท่าทีอิดอ้อยก่อนที่นํ้าตาของร่างบางจะเอ่อล้นออกมา..เขารักเซฮุนมากและก็รักดีโอมากที่สุด..มือของลูฮานลูบไปทั่วใบหลังของชานยอล..นํ้าตาของชานยอลก็พาลจะไหลเช่นกัน...
' อื้อ...' ลูฮานครางเบาๆในลำคอ...นํ้าตาของทั้งคู่ยังคงไหลริน..
' เราอย่าทำแบบนี้กันเลยพี่ลูฮาน ผมไม่ได้รักพี่ ' ชานยอลดันไหล่ของลูฮานออก
' นั่นสิ...พี่รักเซฮุน...ไม่ว่าเซฮุนจะแคร์เป็นห่วงดีโอมากแค่ไหนแต่เขาก็ยังจะรักและฟังคำอธิบายของเซฮุนอยู่ดี.....'
' ผมโทรหาเซฮุนให้แล้ว....พี่เคลียกันเองละ ผมจะไปข้างนอกแล้ว ' ชานยอลโยนมือถือให้ลูฮาน ลูฮานทำท่าจะวางแต่เสียงเซฮุนก็ลอดจากโทรศัพท์ออกมาซะแล้ว....ชานยอลแล่บลิ้นให้ลูฮานก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป
' พี่ลูฮาน...ฟังผมก่อนนะ ผมรักพี่นะไม่ใช่พี่ดีโอ.. !! '
' ไม่ต้องอธิบายอะไรแล้ว...'
' ไม่นะผมไม่ยอมเลิกกับพี่แน่ๆ !! '
' ใครบอกฉันจะเลิกกับนายละ ตาบ้า ! มาหาฉันที่ร้านกาแฟ feel หน่อย...'
' ผมจะไปเดี๋ยวนี้เลยครับ รอผมก่อนนะ...'
' นายไปได้แล้วเฉิน...ชานยอลกำลังตรงมาหาแบคฮยอน..' ร่างบางพูดพร้อมปล่อยควันสีเทาไปรอบห้อง...
' ครับ...นายห้ามสูบแล้วนะ ฉันเป็นห่วง รักนายนะคนดี ' เฉินสวมเสื้อของเขาก่อนที่จะจุ๊บที่หน้าผากมนของร่างบาง ร่างบางขยี้บุหรี่ทิ้ง ก่อนที่จะหอมแก้มของเฉิน
' ทำตามแผน...ฉันหวังในตัวนายนะ ที่รัก...'
กด ชอบจัง ให้ลํ้าหน่อย
เรื่องนี้ลีดเค ต้องมีคู่ !!! ลีดโอโม่ เป็นผู้หญิงนะครับเรื่องนี้ >////<
นํ้าจิ้มตอนหน้า....ช่วยกันเม้น !!! เพื่อคลอดลูกตอนใหม่ได้ง่ายๆ
' ฉันคือผู้ควบคุมพวกนายรู้ไว้ซะ....รุกฆาต'
' รอ...ไม่รู้ว่าจะได้พบกันอีกเมื่อไร...'
' ห่างไกล...'
' ผมรักพี่...เพราะผมเป็นหมากรุกในกระดานนี้ '
' ฉันรักใครกันแน่....'
' ความเจ็บนี้...นายจะได้รับมัน...'
อ๊ายยๆๆๆ เทาๆนายใจร้ายๆอ๊ พาโด้ไปอิตาลีเลยหรอ ไกลไปป่าวๆ ไคโด้ๆๆๆT_TTT
เทาอย่างโหดอ่า...
ไคนายคิดอะไรอยู่จะปล่อยดีโอไปอย่างงั้นหรอ ไม่นะ
มาต่อเร็วๆนะหนูล้ำ เห็นใจคนค้างทีเถิด
คุณพ่อนี่เองที่เป็นคนเรียก คุณพ่อเทาทำไมใจร้ายยังงี้ ดูคุณแม่จุนมยอนเป็นตัวอย่างสิ
แบคแกเข้าใจผิดแล้ว หยอยรีบไปเคลียร์ด่วน
อ๊ายยย แม่ลีดซู ><"
โด้ น่าสงสารมากก
ทำไมชานแบค มันช่างรันทดเยี่ยงนี้ กรีดร้องงง
มาอัพไวๆ ><?น้าาา
อยากเม้นเยอะๆแต่มันดันมาอ่านไม่ทัน ฮ่าๆๆๆ
อินโทรก่อนเลยนะฮะ
โด้ดูปัญญาอ่อนดีอะ 5555 ลู่นี้ออกแนวสองใจสินะ เอาโด้มาให้เค้าก็ได้ #โดนถีบ
และในที่สุดน้องโด้ก็ส่งไปในที่สุด...ทำใจเถอะลูก 5555
เอาส่งให้เซฮุนแตว่าไคมา อาแหนะๆ เอ่อมาเห็นซะด้วย ณ นาทีนั้นอยากเป็นไคจริง 555
เอ๋อชานเล่นแบคแสบนะ จมูกแบคจะเหลือ สันดั้ง มั้ยหล่ะนั้น สมน้ำหน้าโดนต่อยคืน
แบคเป็นแฟนเก่าของชานหรอกรึ O_o
พาร์ทแรก
ท่าชานแบคดูล่อแหลม #แต่เราชอบ อยากให้มันมากกว่านี้จุง #โดนเตะ
555 เอ๋อโดนทลายเผ่าพันธุ์ จะเหลือไว้ใช้มั้ยหล่ะลูก 5555
เอ้า โด้เมมเบอร์ผิดคน อิอิ เลยได้ไคมาแทนนะลูก #นั้นแหละเหมาะมากเลย แปะๆ
เซฮุนเจ้าเล่ห์เสียจริง เบาๆหน่อยนะลูก ช่วยตะเองจะเป็นไรไปลูก...
ลู่นี้นิสัยไม่ดีเลย -0- เลือกมาสักคนดิ่พี่...อย่าเก็บไว้ทั้งสองสิ #เค้าขอก็ได้ #โดนถีบ
โด้ไหนจะบอกว่าส่งผิดไง สุดท้ายก็ไม่ได้บอก ย๊ากกกก โด้น้อยจะเป็นอย่างไรต่อไปเนี้ย
ถ้าบอกจะโดนไคยิงตายมั้ยเนี้ยโด้น้อย -0-
ปล.ตีสองพวกแกยังไม่รู้จักนอนเร๊อะ
พาร์ทสอง
แกกระโดดข้ามกำแพงมาเรียนหรอตาไค - - คราวหลังสอนฉันมั้งสิ 55555
อร๊ายยยย(วบพส.)โด้น้อยน่ารักจัง อยากไปปลุกถึงเตียง #ไคถีบตกกำแพงตาย
ถ้าโด้จะรีบขนาดนั้น ติดปีกบินมาเลยลูก แปปเดียวถึงชัวร์ ไคโด้น่ารักจริง ยิ้มแก้มแตก
แหม โด้ไม่ค่อยนะ ทิ้งแฟนตัวเองเชียวนะลุก แทบจะบินไปหาฮุนทีเดียว - -
เอาแล้วไงลูกไข่ม้วนไหม้ ฮ่าๆๆๆ โด้น้อยลุก #ยังดีกว่าเรา - -
ชานยอลมาถูกเวลาจริงๆ คนเค้ากำลังเรียนอยู่ก็เดินเข้ามา #ครูน่าจะถีบ #โดนชานยอลถีบออกนอกกระทู้ไป
คุณครูก็แทบจะประเคนทุกอย่างมาให้จริงเชียว - - #หล่อแบบนี้ไม่ให้ก็แปลก 5555
ไม่ใช่ว่านายอยากหาเพื่อนโสดเป็นเพื่อนเหรอชานยอล -_-' <<แนะนำชานยอลให้ไปสอยแบคกลับมาจะดีกว่านะ 5555 จะได้ไม่ได้ยุ่งกับไคโด้
สุดท้ายไคก็กินมันจนหมดแล้วก็....จุ๊บน้องโด้แล้วอ่ะ
แต่ตอนนี้เหมือนดีโอกำลังจะสติแตกไปแล้วกับจุ๊บแรกของตัวเอง #เป็นไคนั้นแหละดีแล้ว
เดี๋ยวแม่จะจับหน้าพวกแกให้มันชิดกันไปเลยเสียนี้ - - ไคโด้เข้าสู่โลกส่วนตัวไปแล้ว - -
เอิ่ม น้องแบค....เมี.ยไค นั้นมันตำแหน่งของโด้นะย่ะ ฉันจะบอกให้ #อยากถีบแบคออกจริงๆ #ชานยอลวิ่งมาเตะเราอย่างรวดเร็ว
แบคเหมือนผีบ้าเลยอ่ะ #เมนแบครุมถีบ เดี๋ยวโด้ก้เข้าใจผิด แกวิ่งไปหาชานยอลเลยไปๆๆ
แบคไม่ต้องเสียใจลุก มามะเดี๋ยวปลอบเอง #เหมือนตะกี้เพิ่งด่าแบค *วิ่งเข้าไปจะกอด* บังเอิญชานยอลตัดหน้า #ถ้าไรสาระก็ข้ามไปได้นะ 5555
แบค แกก็สวย แกก็ยิ้มเก่ง ติดที่แก่...นั้นแหละนะ - -
ฮือๆๆ สงสารชานยอลอ่ะ เอาแบคมาให้ฉันแบกก้ได้นะ #ข้ามไป
ความรักของชานแบคจะกลับมาลงเอยกันเมื่อไหร่ อ่านๆไปแล้วสงสารชานยอล
พาร์ทสาม
เรารอชานแบค ตอนนี้ไม่มีไม่เป็นไร สูบคู่อื่นรอ 5555
เอาเลยไค เอาโด้ออกจากลู่เลย // เริ่มจะไม่ชอบลู่ #โดนถีบ - -
ถ้านายนอนกับพี่คนนั้นได้ งั้นนายก็มานอนบ้านฉันได้ แกคิดอะไรอยู่แน่ๆเลยไคจัง -,,- #เอ๊ะรึเราคิดกันแน่
ไคอายอ่ะ ไคอาย ฮ่าๆๆๆ ณ ตอนนั้นฉันอยากเห็นมากเลยอ่ะ
ถ้าไคไม่เอาเราก็ขอเลยได้ป่ะหล่ะ ^[++++]^//
ใช่ รักใครรักจริง อย่าเป็นแบบลู่ #ทาบทามลู่ตลอด - -
โฮ่ง ง ง โฮ่ง งง ' (เจ้านายกลับมาแล้วมงก ูออกมาเร็ว)
โฮ่ งโฮ่ง ' (ฉันคิดว่าเจ้านายไม่ได้กลับมาคนเดียวละจังก ู)
เราชอบตอนหมาคุยกันอ่ะ #อยากไปคุยด้วยจังเลย โฮ่งๆๆๆ
อย่าบอกนะว่า ป๊าม๊าของไค คือคริสกับเลย์????
นั้นไง จริงๆด้วย พ้อเป็นคริส หม่าม๊าเป็นเลย์ #ชอบคู่นี้ ^^
ชานยอลชอบทำหน้าหื่นใส่เลย์หรอ เดี๋ยวคริสก็จิ้มตาแตกหรอก หื่นไม่ดูคน -0-
-3- คริสดูลูกสิ ทำตัวไม่น่ารักเลยเนอะ ฉันแค่ตามถ่ายภาพลูกก็เท่านั้น '
' จ๊ะ พี่เข้าใจแล้วเลย์ไม่ผิดเลย ~ เข้าขากันดีนะค่ะ ป๊าม๊าคู่นี้ ><
โทรศัพท์เงินหมดทำลายบรรยากาศทุกอย่างได้จริงๆ - -
ฮ่าๆๆๆ เลยืขึ้นมาแอบถ่ายรูปพร้อมกับลุกสมุนสองตัว ถ้าท่าเจ้าสองตัวนั้นจะฉลาด อิอิ
อ่อ เข้าใจแล้ว ที่แท้ก็รับเลี้ยงมา **เราก็นึกไปแบบดีโอว่าคลอดออกมายังไง - -
ตอนนี้กำลังอธิบายไม่ถูกกับฮุนฮาน จะสงสารใครดีเนี่ย -0- ฮุนก็น่าสงสาร ฮานก็เกินไป//
พาร์ทสี่ [วันนี้อ่านจนตาแตกไปเลย - -]
โด้อยากจะกลืนกินไคอะดิ่ >< อยากเป็นดีโอมั่งจัง
แบคยั่.วไคเรอะ หนูแบคเธอแอบแรง #ไม่แอบมั่ง - - แกไปยั่วชานยอลเหอะไป
กรี๊ดหนูแบคพูดอะไรออกมา ไม่อายปาก #อยากเอาถุงเท้ายัดปากเมนตัวเองเหลือเกิน
เห็นมั้ยนั้น ดีโอเห็น เห็นหมดเลย TT โธ่ๆๆ #อยากจะถีบเมนตัวเองจริงๆ - -
โด้จ๋า รักไคเข้าแล้วหล่ะลุก อย่าสับสนเลย แบคอย่าอิจฉาพี่เขาเลย...ชานยอลยังว่างอยู่ (พยายามวกไปหาชานแบคเสมอๆ)
และไคโด้ก็นั่กอีกเช่นเคย ไคเป็นคนดีจัง >< มาให้กอดที #โด้ตบ!
แบคกำลังคิดอะไรของแกอีกเนี่ย แกท่าจะเป็นมากกว่าลู่แล้วนะ #เมนฉันมันร้ายกาจนัก
แบคเลวร้าย ย๊าก แบคอ่า แบคที่แสนน่ารักหายไปแล้ว - - ฮือๆๆๆ ไคโด้หนุ TT
โด้อย่าเป็นอะไร เดี๋ยวจะไปยิงแบคทิ้ง <<แต่แกจะโดนยิงตายก่อน
พาร์ทห้า
โด้เป็นคนดีมาก ซึ้งเลยๆๆ ไงหล่ะแบค เห็นรึยัง นี้แหละสิ่งที่แกเทียบไม่ติด - -
เอิ่ม เฉิน #เมนเค้าเอง ....ทำไมเมนข้าพเจ้ามีแต่คนร้ายๆเนี่ย TT
เพิ่งรู้หรอ แกมันนางมารร้ายแบค #ตอนนี้มันเลิกร้ายแล้ว...มั้ง - -
เฉินรักแบค...โอย ~ แกไปหาหมินเหอะเฉิน ถ้ามหมินไม่เอามาหาเราก็ได้นะ ^^ #โดนถีบ
ฮุนกำลังจะทำอะไร?....
พวกแกทำอะไรกันไคโด้ฮุนฮาน #ตอนนี้ฉันกำลังมึน มันเกิดเร็วเกินไป แอร่ย(วบพส.)
โอ๊ะโด้บอกว่าเคย แสดงว่าโด้รักไคแล้วสินะ >< แหม ไค
เฉินกับไค ใครอร่อยกว่ากันนะ *0* <<< ชานยอลอร่อยสุดลูก - -
สุนับสองตัวน่ารักตามเคยนะ ฮ่าๆๆ คุยกันได้น่ารักจริง #เค้ายังอยากคุยบ้างง่ะ
คริสเลยืก็ไม่ยอมแพ้ลูกๆ ฮ่าๆๆๆ อยากอ่านคู่นี้อ่ะ - -
พาร์ทหก
ลูลู่น่าสงสารอ่ะ #ชานทำไมไม่พาลู่มาบ้านเค้า - -
ชานลู่สองคนนี้เคยคบกันหรอ?....เฮ้อ ตอนไหนชานจะลงเอยกับแบคฮยอนเนี่ย
ชานลู่ พวกแกเล่นอะไรกันเนี้ย~~
ไคโด้ -,,- มองซ้ายมองขวาก่อนจะอ่านอย่างตั้งใจ - -
แล้วเฉิน แกไปอยู่กับใครอ่ะ?? หมินหรอ?...เอ่อ แล้วหมินร่างบางตรงไหน #เมนหมินตบ
เหมือนพาร์ทนี้จะเม้นต์สั้นไปหน่อย มัวแต่หน้ามืดตามัวกับไคโด้ -,,-
พาร์ทเจ็ด
ไฮย่า ไคฟ่ง ตงไห่ ชิงเต่า #นี้หรอคือคำอุทาน??? - -
พ่อโด้งั้นรึ พ่อจ๋า อย่าทำอะไรไคโด้สิ อย่าเอาโด้ไปจากไค #วิ่งไปเกาะขา
เอ้า อาเทา นั้นมันซูโฮ #โอ้ยเทาซู หนูฟินกระจายแหละคราวนี้ -//////-
โด้แกอย่าไปอิตาลีนะ #สงสารไคดิ่ สงสารพวกฉันด้วย
เอ้า นึกว่าชานยอล....กับลู่ซะแล้ว - - ตกลงเฉินมันอยู่กับใครเนี่ย... #ฉันอยากจะถีบเทาจริงๆ #โดนเทาให้กังฟูเตะปาก - -
วันนี้อ่านจนตาจะแตกจริงๆ มาต่อไวนะ ไรท์ รอลุ้นต่อไป เย้!!
ปล.มันยาวไปมั้ย?? ขี้เกียจอ่านมั้ยหนอ ขนาดเรายังขี้เกียจเลย - -
สู้ๆนะ อย่าให้ไคโด้ต้องพรากจากันเลย นะโม x3
กรี๊ดดดดดดดดด หนูล้ำอัพแล้ววววว
พาทนี้สงสารโด้เป็นอย่างมาก อิเทาแกกล้าทำงี้กับลูกแกได้ยังไงงง
ตามต่อนะจ้ะหนูล้ำ
ไหนๆตอนนี้ก็ END กันแล้ว...คนที่ส่องแล้วไม่เม้น
ขอความกรุณาเม้นตอนนี้ด้วยนะครับ : ))
ลํ้ามีโปรเจคที่จะเขียนนิยายแนวแฟนตาซี EXO กำลังหาคนที่จะร่วมช่วยกันอยู่ : ))
งานไม่หนัก (?) ลํ้าแค่จะเล่าโครงเรื่องให้ฟังว่ามันน่าสนใจไหมอะไรแบบนี้ 555
ใครสนใจ ขอหนทางที่ติดต่อหน่อยนะครับ : ))
อย่าคิดว่าจบแล้วไม่ต้องเม้นนะครับ : ))
ลํ้ายังมี พอร์ตเรื่องอีกเยอะในสมอง 555
รักนะ *ปุงอิงๆ
มันอาจจะสั้นไปหน่อยแต่รับรอง...คุณจะอึ้ง...555
พาร์ท 8 END
' นายไปอิตาลีเถอะดีโอ...'
' ไค...นายพูดอะไรของนาย ' ดีโอพลักไหล่ของร่างสูงก่อนที่จะจ้องเข้าไปในดวงตา
' ฉันทำไม่ได้..และฉันพานายหนีไปแล้วพ่อกับแม่นายละ ท่านจะไม่เสียใจเลยเหรอ...' ไคเอ่ยเสียงเศร้า...
' ฉัน..ฮึก..ฮือแล้วฉันจะทำยังไง ฮึก...' ดีโอเอ่ยทั้งนํ้าตา
' ฉันจะรออยู่ที่เกาหลี...ฉันจะรอจนกว่าพ่อนายจะยอมรับฉัน...'
' นายต้องรอฉันนะไค...อย่าเลิกรักฉัน ' ทั้งคู่สวมกอดกัน..โดยไม่รู้ว่ามีคนแอบดูจากทางหน้าห้อง ซูโอยกยิ้มเล็กน้อย เทาที่เห็นเหตุการ์ณตั้งแต่แรกก็ได้แต่กำหมัดของตัวเองแน่น...ถึงยังไงเขาก็ยังยอมรับ.ไม่ได้..
' พี่ลูฮาน...ผม...' เซฮุนรีบวิ่งเข้ามาทันทีที่เห็นร่างบางนั่งอยู่ที่โต๊ะประจำ
' ฉันรู้ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว...ฉันรักนายนะเซฮุน...' ลูฮานยืนเดินตรงไปที่เซฮึนก่อนที่จะสวมกอดเซฮุน...
' แต่งงานกับผมเถอะ...' ลูฮานผละไปเล็กน้อยก่อนที่นํ้าตาของเขาจะคลอที่ตาคู่สวย...ลูฮานพยักหน้า เป็นการตกลง..เซฮุนโน้มประทับริมฝีปากกับปากของร่างบาง ทุกคนในร้านรวมใจกันตบมือ...กับการแต่งงานของทั้งคู่...
' ฮึก..ฮือ...ฉันจะร้องไห้ทำไมฟ่.ะ แง ง งง ง ไ.อ่เอเลี่ยน นร.ก T[]T ' แบคฮยอนกอดเข่าร้องไห้งอแงเหมือนเด็กในห้องนอนของเขา...
' อ่อ...ขี่หลังไหม แบค ^^ ' ชานยอลที่รีบมาหาแบคฮยอนทันทีเห็นร่างบางนั่งร้องไห้อยู่...
' ออกไปเลย ไ.อ้เอเลี่ยนบ้า !! ไ.อ้หูกาง ไ.อ้สูง ไ.อ้หล่อเอ้ย T[]T ทำไมนายถึงอยู่กับพี่ลูฮานบนเตียงอธิบายมาเลยนะ !! '
' นี่...นายจำได้ไหมที่นายบอกว่าถ้าฉันช่วยนายเรื่องไค..นายจะให้ฉันอย่างหนึ่ง..' แบคฮยอนพยักหน้าเล็กน้อย
' อื้ม...ฉันอยากได้แฟนใหม่...ที่เคยเป็นแฟนเก่าของฉันเมื่อวันที่ 18 เดือน 3 พ.ศ.2008...นายให้ฉันได้ไหม..' แบคฮยอนผงะเล็กน้อยนั่นมันคือวันที่เขาคบกับชานยอล...ตอนคบกันชานยอลบอกว่าเขาจำวันคบไม่ได้...
' ถือว่าเป็นคำขอ...ฉันตกลงก็ได้ -3- ' แบคฮยอนเช็ดนํ้าตาของเขาที่อาบแก้ม...
' ไม่ได้ !! พี่ตกลงคบกับผมแล้วนะ ! ' เฉินที่ตามเหตุการฺณติดๆมาที่หลัง...ผลักผู้เป็นพี่ชายออกห่างจากแบคฮยอน
' หมายความว่ายังไง !! '
' เมื่อกี้ก่อนพี่มาถึง...ผมโทรหาพี่แบคฮยอน เขาตกลงจะคบกับผม !! พี่ไม่มีสิทธิ ' ชานยอลมองแบคฮยอน แบคฮยอนหลบตาคล้ายจะบอกเป็นนัยๆว่ามันคือเรื่องจริง...
' พี่ต้องเลือกนะ ! ผมไม่ยอมให้เป้นแบบนี้แน่ ' เฉินมองแบคฮยอนด้วยสายตาที่เจ็บปวดจนแบคฮยอนไม่กล้าพูดอะไร...
' แบค....' ชานยอลเอ่ยเสียงอ่อน....แบคฮยอนปิดหัวส่ายหัวเหมือนกับเขาไม่ต้องการทำร้ายใครทั้งนั้น หยุดกดดันเขาซะที่.....นํ้าตาของแบคฮยอนเอ่อตาคู่สวยอีกครั้ง
' ไก่จิกเด็กตายเด็กตายบนปากโอ่ง ไก่จิก...' แบคฮยอนหลับตาพร้อมชี้ไปตามจังหวะที่เขาพูด....แต่มันกลับชี้ได้เฉิน...
' แปลว่านายต้องเลือกเฉืนสินะ...'
' ป่าวซะหน่อย..ฉันชี้ใครคือฉันคัดออก ฉันรักนายชานยอล ' แบคมั่วตามนํ้าก่อนที่จะกระโดดขี่หลังของชานยอล เฉินยกยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่เสียงปรบมือจะดังมาจากหน้่าห้อง
' รุกฆาต !!! ' เฉินเดินเข้ามาใกล้เสียงของร่างบางที่พูดว่ารุกฆาตพร้อมมอบสัมผัสนุ่มจากริมฝีปากตนกับมือสวยของร่างบาง...
' เกิดอะไรขึ้น ? ' ชานยอลที่กำลังุนงงกับเหตุการ์ณที่เกิดขึ้น
' ซิ่วหมิน !! นี่นาย...'
' ใช่แล้วพวกนายเป็นแค่หมากในกระดานหมากรุกของฉันและฉันเป็นคนรุกฆาต...'
' นายเล่นอีกแล้วเหรอ ซิ่วหมิน...' แบคฮยอนมองซื่วหมิน..ซิ่วหมินเป็นเพื่อนสนิทของซิ่วหมิน...และซิ่วหมินมักจะแกล้งทุกคนเสมอ...
' ฉันคิดถึงนาย ' ซิ่วหมินสวมกอดเพื่อนรักของเขา...
' นายทำไมต้องเล่นแบบนี้ด้วย..'
' ไม่ใช่แค่นายคนเดียวนะ พี่ลูฮาน เซฮุน ไค ดีโอ เฉิน ชานยอล และ นาย ฉันแกล้งทุกคน ^^ ทำไมทุกคนต้องปากแข็งด้วยละ ฉันไม่ชอบ...นายรักชานยอลงั้นฉันขอเฉินคืนนะ..' ซิ่วหมินเดินออกจากห้องไปพร้อมเฉินที่โค้งลาพี่ทั้งสองและเดินตามคนรักของเขาไป
' นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ? '
' คนนั้นเขาชื่อซิ่วหมิน...IQ ที่วัดได้คือ ถ้าฉันจำไม่ผิดเลย 300...เขาฉลาดมากและมักจะแกล้งคนอยู่ตลอดตั้งแต่เด็กๆ และเราทุกคนก็เป็นหมากในกระดานของเขา...'
' ต้องขอบคุณนายคนนั้นสินะ ที่ทำให้ฉันได้นายกลับคืนมา....ฉันขอแก้ตัวสิ่งที่ฉันทำเมื่อ 3 ปีก่อนนะแบค ฉันรักนาย...'
' ฉันก็รักนาย...แต่คราวนี้...ฉันหวังว่าเหตุการ์ณนั้นจะไม่เกิดขึ้นอีก...ฉันรักนาย นายอย่าคิดว่าตัวเองสู้คนอื่นไม่ได้ แม้ไ.อ้นั่นนายจะเล็กก็เถอะ >3< ' ชานยอลหัวเราะออกมาด้วยความตลก เขาเลิกกับแบคฮยอนเพราะตอนเขามีอะไรกับแบคครั้งแรก.แบคบอกว่าของชานยอลดูเหมือนจะเล็กกว่าของเขาซะอีก...ชานยอลเลยรู้สึกไม่ดีและคิดว่าตัวเองไม่ดีพอ..
' นี่ชานยอลอา !! ฉันอยากกินต๊อกโบกีไปเอาให้ฉันหน่อย ยย ย' ร่างบางกระจายเสียงใสของตัวเองบอกคนรักที่กำลังคุยจ้อกับเพื่อนอยู่ ชานยอลหันมาด้วยความตกใจก่อนทีจะวิ่งไปตามหาของตามที่ร่างบางสั่ง
' นี่แบค นายก็ไม่เปลี่ยนๆจริงๆเลยนะ ชอบแกล้งชานยอลต่อหน้าเพื่อนเขาตลอดเลย หน้ากากนายนี่เอิ่ม...บงบอกว่าเป็นนายดีนะ 555 ' ลูฮานพูดเสียงหวานพร้อมจิบไวน์ชั้นดีในมือไปพลางๆ
' หน้ากากผมแพงมากเลยนะ -3- โธ่พี่มีสามีดีก็ต้องอวดหน่อยเดะ อ่อแล้ว...คนคนนั้นเขาจะมาไหม '
' พี่ไม่แน่ใจนะ ลองถาม หมินดูดิ ' ลูฮานหลบทางให้ร่างบางหน้าขาวที่พ่นควันบุหรี่ไปทั่วงาน ซิ่วหมินหันตามเสียงที่เขาได้ยิน
' ฉัน....ไม่บอก...'
' ย่า !! นิสัยเสียๆของนายนี่มันแก้ไม่หายแล้วใช่ไหม ม ม ม!! ' แบคฮยอนแพ่ดเสียงแหลมของเขาใส่ซิ่วหมิน ซิ่วหมินคลี่ยิ้มบางๆก่อนที่จะถูกคนรักของเขากระซบกระซาบบอกอะไรซักอย่างที่นอกจากเฉินและซิ่วหมินไม่มีใครรู้
' นี่นายสองคนชอบทำตัวเป็นความลับจังเลยนะ - _ - ' ลูฮานว่าพลางจิบไวน์ชั่นดีในมือไปด้วย เฉินและซิ่วหมินคลี่ยิ้มของตัวเอง
' คุยอะไรกันเหรอครับ..ผมคุยด้วยได้ไหม ^^ ' เซฮุนเดินออกจากวงเพื่อนเก่าของเขาเดินมากอดเอวบางของลูฮาน ลูฮานยกยิ้มพร้อมหอมเข้าที่แก้มขาวของเซฮุน
' นี่พวกนาย....จะสวีทกันไปไหนห๊ะ !! ชานยอลอ่า นายช้ามากเลยนะ เร็วๆ ' แบคฮยอนที่เห็นเพื่อนๆพี่ๆของเขาสวีทกันก็พาลอารมณ์เสียเร่งให้คนรักของเขามาโชว์บาง ชานยอลรีบวิ่งมาพร้อมไวน์และต็อกโบกิในมือ แบคฮยอนสวมกอดที่เอวของชานยอล
' ต็อกโบกิของนายที่รัก....เอ๊ะเห๊ย...ไ.อ้ไคทางนี้ๆมานี่ๆ' ชานยอลอ้อนแฟนของเขาเล็กน้อยก่อนที่จะเหลือบตาเห็นไคในชดสูทเดินเข้ามาในงาน ถึงแม้จะผ่านไป 4 ปีแต่ทุกคนก็ไม่ได้ดูแก่ขึ้นไปเลย....
' อ่า...นายมาคนเดียวเหรอไค..' ลูฮานถามเสียงใส ไคพยักหน้าเล็กน้อย
' อ๊ายยย ไค คิดถึงนายจังเลย >3< ' แบคฮยอนทำท่าจะกระโดตะครุบเหยื่อ(?) แต่ชานยอลก็ดึงคอเสื้อร่างบางไว้พร้อมมองสายตาดุๆใส่ทุกคนในวงรวมใจกันหัวเราะกับความน่ารักของสองคนนี้....
' ดีโอ...คงไม่มาหรอก...' ไคเอ่ยเสียงเศร้า ตั้งแต่ดีโอไปอิตาลี นี่ก็ 4 ปีแล้วเขาไม่ได้คุยกับดีโอนานๆเลยซักครั้ง...เพราะพ่อเทาบอกให้รอและทน แสดงความจริงใจให้เขาเห็น...มีเพียงจดหมายที่เขียนสั้นๆ...ส่งให้ดีโอทุกวันแต่ดีโอก็ไม่ค่อยมีเวลาส่งกลับหาเขาเลย...
' 4 ปีแล้วสินะ...' ซิ่วหมินเอ่ยเสียงใสพร้อมพ่นควันสีเทา
' 4 ปีที่รอมา....ฉันต้องรออีกใช่ไหม 5555 ไม่ยอมจบโทซะที่ 555 ' ไคหัวเราะบางๆแต่กลับทำให้เพื่อนๆในวงรู้สึกเศร้าขึ้นมา...เพราะมันเป้นยิ้มที่ถูกปรุงแต่งขึ้นมายังไงละ...
ทุกคนกำลังสนุกอยู่ในงานเลี้ยงรุ่นที่จัดขึ้น...แสงสีเสียงเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ...จากเพลงคลอช้าๆก็กลายเป็นเพลงแดนซ์กระจายทุกคนก็มัวเมาอยู่ในจังหวะของเพลงและนํ้าเมา ไคแยกตัวมานั่งเงียบๆคนเดียว...
' ขอนั่งด้วยคนนะครับ ' ระหว่างที่ไคกำลังนั่งดื่มเบียร์ของเขาก็มีเสียงใสขอนั่งข้างๆไคพยักหัวเพียงเล็กน้อยไม่ได้สนใจจะมองคนข้างๆเลยแม้แต่น้อย
' ขอโทษนะครับ คุณมีแฟนรึยัง ? '
' ถามทำไมเหรอครับ ? ' ไคหันด้านข้างก่อนที่จะพบหนุ่มร่างบางผิวขาวและหน้ากากที่ปิดทั้งใบหน้าของเขา....
' คุณตอบผมได้ไหมละ?'
' มีแล้ว...แต่เขาอยู่ต่างประเทศ '
' คุณคิดถึงเขาไหม...'
' มากกว่าคำว่าคิดถึงอีกละมั้ง ' ไคดื่มเบียร์ของเขา..คนคนนี้คงจะเป็นเด็กในโรงเรียนสมัยก่อนเขาไม่เป็นเพื่อนก็พี่ ไม่ก็น้องสินะ...
'เอ๊ะ....เซฮุนใครนั่งข้างๆไค ใครกัน ? ' ลูฮานใช้มือคล้องรอบคอของคนรักพร้อมเต้นก่อนที่จะเหลือบมองคนที่นั่งข้างๆไค...มันเหมือนดีโอจัง...
' ผมรู้ว่าพี่รู้ ^^ ' เซฮุนยกยิ้มก่อนที่ตาสวยทั้งสองคนจะสบกัน ลูฮานหัวเราะในอ้อมกอดของเซฮุน...เพื่อนทุกคนรู้หมดแล้ว ลูฮานหันมองแบคฮยอนชานยอลเฉินซิ่วหมิน ทุกคนรู้หมดแล้วสินะ...
' ที่รักครับ...แกล้งกันหน่อยดีไหม ' เฉินเอ่ยถามร่างบางที่เต้น
' นายชอบแกล้งคนอื่นตั้งแต่เมื่อไรกันนะ ' ซิ่วหมินกอดเข้าที่เอวของเฉืน
' ก็ตั้งแต่ ฉันได้นายเป็นเมี.ยนั่นละ ' เฉินหอมเข้าที่แก้มของอีกคน
' ย่า !! ไค..นายอยู่กับดีโอเหรอ ' ซิ่วหมินตะโกนให้ดังพอที่คนข้างๆและไคจะได้ยิน ไคันหน้ามองคนข้างๆ ร่างบางที่ใส่หน้ากากปิดหน้าทำท่าจะเดินหนีออกไป แต่ไคก็ขับดึงเข้าที่ข้อมือบางไว้...
' ดีโอ....' ไคเอ่ยเสียงเบา ตาของเขาลืมให้กว้างที่สุด เขาจำข้อมือนี้ได้...ไคเปิดหน้ากากของร่างบางข้างหน้าก่อนที่เผยหน้าของคนที่เขารักมากที่สุด...และคิดถึงที่สุด...ทำไมตอนแรกเขาถึงจำร่างบางไม่ได้ละ เสียงของดีโอก็บอกอย่างดีอยู่แล้ว...หรือเพราะเขาไม่คิดจะมองใครนอกจากดีโอเลยไม่ได้ใส่ใจมาก...
' ฉันคิดถึงนายมากเลยไค : ) ' ไคสวมกอดีโอก่อนที่นํ้าตาแห่งความดีใจของเขาจะไหลริบอาบแก้มของตัวเอง
' อย่าจากฉันไปไหนอีกนะฉันรักนาย ฉันรักนายจริงๆ '
' เย้ !! วันนี้ต้องฉลองง ง งง ' แบคฮยอนที่มองเหตุการ์ณอยู่ใกล้ๆดึงเพื่อนๆของเขาเข้ามาหาดีโอและไค ที่กอดกันกลม
' ยินดีต้อนรับกลับนะ ดีโอ ' ทุกคนพูดพร้อมกัน ดีโอยกยิ้มของตัวเอง...พร้อมพยักหน้าทั้งนํ้าตา..
' ฉันกลับมาแล้ว...'
หัวใจของเขาคือ <3 สีนํ้าตาล
ในที่สุดก็ END กันแล้ว...
ความจริงในใจ
ขอขอบคูณทุกคนที่ติดตาม FIC เรื่องนี้มานะครับ : ))
รู้สึกดีมากที่เห็นคอมเม้น หนูลํ้าอ่านทุกคอมเม้นจากใจเลยครับ
ขอบคุณที่เข้ามาส่องหรือไม่เม้นแล้วออก ยังไงก็ขอบคุณจริงๆครับ
เรื่องต่อไปคือ....
[EXO] Douleur เธอได้ยินไหม? <3 2HK ฟิึึค #อัพในทู้ ตามติดกันเลยนะครับ : ))
เง้อ~~จบแล้วหรอ แอบใจหายนะเนี่ย
ในที่สุดทุกคู่ก็สมหวัง
:onion097:ไคโด้่จงเจริญ
ห้ะ? จบละ?
ไม่อยากให้จบเลย ฮืออออออ~
แต่ขอบคุณที่ให้จบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งค่า
ปล้ำลู่. ซิ่วหมิน.. แกฉลาดเกินคน! 55555
พอดีพึ่งเปิดเจอทู้ฟิค จบไวมากๆเลย
เป็นฟิคที่มหลายอารมณ์มากๆ ทั้งน่ารัก ดราม่า แม้กระทั่ง NC
จขกท.แต่งเก่งมาก สนุกๆ อ่านแล้วมีความสุข >/////////<
ฮุนฮาน - NC ร้อนแรงมากๆๆ 555555555
ชานแบค - น่ารักมากๆ ดูมึนๆโก๊ะๆเอ๋อๆ
เฉินหมิน - คูนี้ดูร้ายมากๆ จอมวางแผน
คริสเลย์ - พ่อแม่ที่น่ารักมาก
เทาลีด - เทาใจร้ายมากๆๆๆ TT ซูโฮก็ใจดีมากอ่ะ
ไคโด้ - คู่นี้น่ารักแบบสุดๆ พอ NC ก็รุนแรงมาก 555 เป็นคู่ที่มีทุกอารมณ์จริงๆ
อ่านแล้วยิ้มทั้งเรื่องเลย เสียดายที่จบแล้วอ่ะ
เป็นกำลังใจให้จขกท.แต่งเยอะๆอีกนะ 555555555 อ่านแล้วประทับใจมาก
จบแล้ววว
หมินมันฉลาดขนาดนั้น IQ 300 เลยรึ
อินนี่อดทนสุดๆ รอตั้ง 4 ปี เพราะรักสินะ
ติดตามผลงานนะคะ
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google