[EXO] Douleur เธอได้ยินไหม? <3 2HK ฟิึึค #อัพในทู้

27 ก.ย. 55 17:19 น. / ดู 2,834 ครั้ง / 88 ความเห็น / 0 ชอบจัง / แชร์
ควรฟังเพลงนี้ระหว่างอ่านได้อารมณ์มาก 

กดชอบจัง ให้ฟิคลํ้าหน่อยนะ






Douleur ในภาษาฝรั่งเศส....มันคือความเจ็บปวด...






ความเจ็บปวดที่เห็นคนที่เรารักทั้งสองคนอยู่ด้วยกันรักกัน
มันเจ็บปวดเหมือนมีกระแสไฟฟ้าหลายล้านโวลต์ กำลังช๊อตตัวอยู่ตลอดเวลา....



แนะนำตัวละคร





เซฮุน :: ขอโทษ..ผมมันคนเห็นแก่ตัวรักแฟนเพื่อนของตัวเอง แทงข้างหลังเพื่อนตัวเอง...ผมขอโทษ...




ลูฮาน :: บอกผมที่นี่มันคือความฝัน มันไม่ใช่ความจริง ไคยังไม่ตาย....ไคยังอยู่ข้างๆผมเสมอ...




ไค :: พี่จะเป็นคนที่ผมรักที่สุดตลอดไป....แม้ผมจะตายแล้วก็ตาม



คำเตือนก่อนอ่าน


1.ไม่ชอบตัวเรื่อง หรือ ตัวผู้เขียนอย่ากดแจ้งลบขอแค่นี้ครับ
2. ฟิค ช รัก ช ชัดเจนที่สุดแล้วครับ ไม่ชอบกดปิดเลย
3.เม้นโปรดเม้นมีคุณภาพ...เม้นที่มีคุณภาพคือไม่ใช่เม้นสั้นๆแบบ อีโมชั่น กับ
สนุกจังเลย...ไม่ใช้เทเลทับบี้ที่มีสนุกจังเลย ได้เวลาแล้วซิ
4. เรื่องนี้เป็นจินตนาการของผู้แต่งไม่มีมวลความจริงแต่อย่างใด
5. ฮุนฮาน และ ไค....ไม่ชอบหรือไม่ซัพพอร์ตคู่นี้อย่ามาอินดี้แถวนี้นะครับ
6. ขอขอบคุณที่กดเข้ามาอ่านนะครับ
7.มีอะไรติเตือนกันได้่ครับ ลํ้าไม่เก่งภาษาไทยอาจมีผิดบ้างเล็กน้อยถึงมาก 
8. กดชอบจังถ้า FIC เรื่องนี้ดี  กดไลค์ลงเฟส แชร์ลงทวิตได้นะลํ้าไม่หวง * จุ๊บ
9. เรื่องนี้ค่อนข้างจะ โอเวอร์ เล็กน้อยเพราะมี 13 ด้วย..แต่ 13 มีจริงหรือไม่มีเราไม่ควรลบหลู่นะแจ๊ะ 
10. มีคำหยาบ และ คำวิบัติเพียงเสียงเล็กน้อย โปรดทำความเข้าใจลํ้าไม่ได้วิบัติ 







บทนำ



' นี่ไคนายจะไปจริงๆอ่อ ฉันไปด้วยไม่ได้เหรอออ ~ ' ร่างเล็กที่กำลังกอดกันกลมกับหนุ่มร่างสูงหน้าบ้านของเขากำลังอ้อนแฟนของเขา...



' ไม่ได้นะพี่ไม่สบาย ไว้คราวหน้าแล้วกันนะครับ ผมจะไปกับพวก เซฮุน จะโทรหานะ ' จุ๊บ  ไค..แฟนของลูฮานจุ๊บที่หน้าผากของร่างเล็กเบาๆไคกำลังจะไปเที่ยวเขากับเพื่อนๆฉลองที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกันได้..เซฮุนที่ยืนพิงกำแพงหันมองเพื่อนของเขาและแฟนของเพื่อนด้วยสายตาว่างเปล่า..



' ก็ได้ -3- นี่ฮุนพี่ฝากไคด้วยนะ : ) ' ลูฮานผละจากอ้อมกอดของไคแล้วหันมากุมมือเซฮุนเบาๆเซฮุนก้มหน้างุดด้วยความเขินอายก่อนจะพยักหน้าเป็นการตอบตกลงเบาๆ ลูฮานยกยิ้มก่อนจะลูบหัวของเซฮุนพร้อมเดินเข้าไปในบ้าน...



' เราจะไปกันเลยไหมเพื่อน..' เซฮุนถามด้วยเสียงหยีย้วนพร้อมสตาร์ทรถมอเตอร์ไซต์คู่ใจของเขาพร้อมใส่หมวกกันน็อคอย่างดี..




' แน่นอนอยู่แล้วซิ่งเลย..! '  ไคบิดมอเตอร์ไซต์เสียงคำรามของมอเตอร์ยังคงทำงานดี ไคขับนำหน้าก่อนที่เซฮุนจะขับตามไป...เขาทั้ง สองคนกับเพื่อนอีก กลุ่มหนึ่งกำลังเดินหน้าไปที่ภูเขากูจัง..เพื่อไปซื่งระบายความเครียดที่ต้องอ่านหนังสืออย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อสอบเข้ามหาลัยที่ชื่อดัีง และพวกเขาัทั้ง 5 คนก็ทำได้ ...



ไม่นานนักเซฮุน ไค คริส ชานยอล เทาก็ขับรถมอเตอร์ไซต์มาเกือบถึงบ้านพักแต่ตอนนี้ก็คํ่ามากแล้ว แสงไฟระหว่างทางก็มองไม่ค่อยเห็นแล้วระหว่างขอบทางก็ไม่มีอะไรกั้นเป็นเหวลึกลงไป...พวกเขาต้องรีบขับให้ถึงบ้านพักก่อน 4 ทุ่มเพราะถ้ามืดกว่านี้มันจะอันตราย..




' เห๊ยยย ไคนี่มันจะ4ทุ่มแล้วนะเว้ย มึ.งโทรไปบอกพี่ลูฮานหน่อยไหม ' เซฮุนที่กำลังขับมอไซต์เปิดหมวกกันน็อคที่กันลมของเขาพร้อมตะโกนให้เพื่อนของเขาได้ยิน



' เออว่.ะแต่ใกล้ถึงแล้วนี่หว่า ค่อยก็ได้มั้ง



' เอ.อๆแล้วแต่มึ.งเหอะระวังคนสวยงอนนะเว้ย 5555 ' เซฮุนพูดด้วยเสียงติดตลก ก่อนที่เซฮุนบิดเต็มกำลังก่อนที่คริส ชานยอล เทาเพื่อนของเขาจะขับตาม ไคหน้าซีดเผือกเล็กน้อยหลังจากได้ยินว่า ลูฮานจะงอน โลกแตกแน่ๆ แต่ให้หยุดขับก็ตามเพื่อนไม่ทันอีก...



' เอาวะโทรไปบอกหน่อยดีกว่า...' ไคจอดรถเพื่อถอดหมวกกันน็อคไคหยิบมือถือของเขาขึ้นมาพร้อมกดเบอร์ที่คุ้นเคยและโทรออกเมื่อได้ยินเสียงเพลงรอสายของแฟนเขา ไคก็รีบออกสตาร์รถเพื่อตามเพื่อนของเขาให้ทันเพราะตอนที่เขาหยุดพวกเพื่อนของเขาก็ขับไปไกลแล้ว ไคขับรถด้วยมือข้างที่ถนัดข้างเดียว



ตู๊ด




ตู๊ด




' ฮัลโหลไคฉันเป็นห่วงนายแทบแย่แนะ...' เสียงหวานส่งเสียงออกจากโทรศัพท์นั่นก็ทำให้ไคยิ้มออกได้แล้ว



' แปปหนึ่งนะพี่  เห๊ยพวกมึ.งรอกูด้วยดิ ' ไคตะโกนเรียกพรรคเพื่อนที่ขับรถแข่งซิ่งกันอยู่ไม่ห่างตัวเองนัก..



' ครับ ผมกำลังจะถึงบ้านพัก ไม่ต้องห่วงนะครับ'



' พี่คิดถึงนายนะ '



'ผมก็คิดถึงพี่ครับ แต่ไ.อ้พวกเห้นั่นขับโคตรเร็วเลยผมจะตามไม่ทันอยู่ละ' ไคสบทเล็กน้อยเมื่อมองเพื่อนสามคันข้างหน้าบิดแข่งกันไคจริงบิดตามเพื่อนบ้างด้วยมือข้างเดียวที่ถนัดของเขา..



' เห๊ยพวกมึ.งรอกู อ๊ากกกกกกกกก ตู๊ดๆ...'สิ้นเสียงร้องของไคโทรศัพท์ของพวกเขาทั้งสองก็ตัดสัญญาณกัน..



' ไค ไค ไค ' ลูฮานก้มมองมือถือของตนพบว่าได้จบการสนทนาไปแล้ว...ลูฮานได้แต่คิดในใจสงสัยแบตของไคคงจะหมด..ลูฮานคิดได้แบบนั้นก็ล้มตัวนอนลงกับเตียงนุ่มทันที...



' ไคมึ.งอย่าปล่อยมือนะ' เซฮุนที่ย้อนรถกลับมาเพราะเห็นว่าไคไม่ได้ตามมา เมื่อเห็นไคเพื่อนของเขารถล้มและเสียหลักไปทางหน้าผาไคกำลังจับขอบหน้าผา เซฮุนมองลงไปพบว่ามันลึกมาก..ถ้าตกลงไปไคไม่รอดแน่..เซฮุนดึงมือของเพื่อนเขาเอาไว้แต่ไคตัวใหญ่ไปสำหรับเขา...เขามีแรงไม่พอที่จะดึงไคขึ้นมา



' ไ.อ้พวกเหี้.ยมึ.งขับมาเร็วๆดิว.ะกูจะไม่ไหวแล้ว...' เซฮุนหันไปตะโกนเพื่อนทั้งสามของเขาที่กำลังบิดมอเตอร์ไซต์มาทางนี้ด้วยความเร็ว...แต่มันก็ไกลเกินไปที่เพื่อนทั้งสามคนจะได้ยิน และมันก็คงไม่ทันเวลาเพราะตอนนี้เซฮุนก็ทำท่าจะีร่วงลงไปกับไคอยู่แล้ว



' มึ.งดึงกูขึ้นไปไม่ได้หรอก ไ.อ้แรงน้อย...555 มึ.งปล่อยกู...ไม่งั้นมึ.งจะตกลงมาด้วย ' ไคพูดด้วยเสียงราบเฉย...มืออีกข้างของเขาก็โดนถนนขูดเป็นเลือดและอาจจะกระดูกหัก หัวแตกรู้สึกมึนหัวมาก ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้เลย...ไม่มีแรงที่จะพยุงตัวเองขึ้นไป..



' ไม่...!!  ' เซฮุนปฏิเสธจนคำสุดท้าย...แต่แรงของเขาก็ไม่พอที่จะดึงไคขึ้นมา...มือของเซฮุนค่อยๆคลายมือของไคก่อนที่จะไร้วี่แววของเพื่อนที่ลงดิ่งสู่หน้าผา...



' ไม่ !!! ไค !!! ' เซฮุนตะโกนทั้งนํ้าตาพร้อมมองลงไปที่หน้าผาที่ไม่เห็นวี่แววของไคแล้ว...



' เซฮุน มึ.งใจเย็น หยุดร้องเด๊๋ยวหอบขึ้นหยุด ! ' คริสที่ขับรถตามมาเห็นเหตุการ์ณตอนหลังแต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้แล้วเขามาไม่ทัน....เพื่อนทั้งสองคนที่ยืนอึ้งอยู่กับเหตุการ์ณนํ้าตาไหลโดยไม่รู้ตัว คริสกอดเซฮุนเอาไว้ให้เซฮุนหยุดร้ิองไม่อย่างนั้นเซฮุนจะเกิดอาการหอบและชัก..



' ไค...ไม่นะไค !!! กูเป็นคนทำให้มันตาย กูบอกให้มันโทรหาพี่ลูฮาน..กู กู ฮึก..เฮ้อ... 'เซฮุนหายใจเร็วขึ้นเมื่ออาการหอบของเขาเริ่มออก เซฮุนร้องจนนํ้าตาจะออกมาเป็นสายเลือดคริสลูบหัวของเซฮุนเบาๆเป็นการปลอบ...ถ้าคริสร้องไห้ไปอีกคน...สามคนนี้จะทำอะไรไม่ถูก ห้ามร้องนะคริส...



' คริส... ฉันจะลงไปช่วยไค ' เทาทำท่าจะกระโดดลงไปในหน้าผา



' มึ.งบ้าไง !!!! โดดลงไปมึ.งก็ตาย หยุดร้องไห้แล้วโทรหาตำรวจรถพยาบาล เซฮุนไหล่หลุด !!! ' เพียงแค่คำสั่งคริสคำเีดียว ชานยอลรีบกดโทรศัพท์ติดต่อรถพยาบาลและตำรวจ ส่วนเทาก็ได้แต่นั่งลงพร้อมร้องไห้อย่างเอาเป้นเอาตาย..



คริสดึงมือถือของตนเองออกมาพร้อมโทรไปที่บ้านของไค...แต่มันก็เป็นไปตามที่เขาคาดไว้...แม่ของไคเป็นคนรับเมื่อคริสบอกว่าไคเสียหลักรถล้มตกหน้าผาไป แม่ของไคก็ร้องไห้หนักบอกลูกเธอยังไม่ตาย และบอกจะรีบมาที่นี่



' ฉันโทรไปบอกแม่ไคแล้ว...แล้วลูฮานเราจะโทรบอกเขาไหม..' คริสถามด้วยเสียงเรียบเฉยตอนนี้เซฮุนที่มีอาการหอบก็ทุเลาลงไปบ้างแล้ว..



' กูไม่รู้...' เซฮุนตอบพร้อมใช้หลังมือเช็ดนํ้าตาของเขา...คริสกดเบอร์โทรออกหาลูฮานทันที...ถ้าลูฮานมารู้ที่หลัง...สู้ให้ลูฮานรู้ตอนนี้เลยดีกว่า



ตู๊ด



ตู๊ด




' ฮาโหล ~ คริสอ่อ ฉันง่วงนะ งึม' เสียงงัวเงียของลูฮานบอกได้อย่างดีว่าเขาหลับและพึ่งตื่น...



' คือไ.อ้ไค....ลูฮานทำใจดีๆนะ ไครถล้มเสียหลักตกลงไปที่หน้าผา...' เพียงได้ยินคำพูดนั้นโทรศัพท์ของลูฮานก็ตกลงไปที่พื้น...นํ้าตาของลูฮานเอ่อล้นตาคู่สวย...ไค..ไม่นะ..





*พล๊อตเรื่องนี้ได้กำลังใจจาก i miss you รักฉันอย่าคิดถึงฉัน
ไม่เหมือนเป๊ะได้ได้กำลังใจจากเรื่องนี้...


เรื่องนี้จะเปิดโรงตอน 1 เมื่อเรื่อง
My love color สีแห่งความรัก 'ฟิค 
จบบริบูรณ์มาลงนํ้าจิ้มให้เฉยๆ 


บอกตรงๆนะตอนลํ้าแต่งแล้วฟังเพลงไปด้วยแอบขนลุกอ่ะ 
แนวนี้เป็นเรื่องแรกที่ลํ้าเขียน หวังว่ามันคงจะไม่งง 


ช่วยเม้นเป็นกำลังใจให้ลํ้าด้วยนะครับ 





อัพพาร์ท 1 ที่ คห.27-28

อัพพาร์ท 2 ที่ คห.60
อัพพาร์ท 3 ที่คห.80-81 [END]

Special KD คห.81
แก้ไขล่าสุด 18 ต.ค. 55 14:52 | เลขไอพี : ไม่แสดง

อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)

ความคิดเห็น

#2 | โยซอบแบคยอน: | 27 ก.ย. 55 17:27 น.

สงสารลูห่านอ่า T^T
อินมากอ้ะพี่

ไอพี: ไม่แสดง

#3 | pamkms97 | 27 ก.ย. 55 17:35 น.

อินมาก เปิดเพลงไป อ่านไป

ไอพี: ไม่แสดง

#4 | หยอย_ซั๊ม_แบค | 27 ก.ย. 55 17:49 น.

T_T  แง้ๆๆๆๆเสี่ยตายทำไมๆ  สงสารลู่มากๆๆๆๆๆ

ดราม่าๆๆๆ


อัพไวนะๆๆ

ไอพี: ไม่แสดง

#5 | W'Ryeo"ตัวน้อย | 27 ก.ย. 55 17:49 น.

ไอพี: ไม่แสดง

#6 | """G@NgZ[O]M""" | 27 ก.ย. 55 18:03 น.

ไอพี: ไม่แสดง

#7 | ;yofufu | 27 ก.ย. 55 18:16 น.

ฟังเพลงไป อ่านไปอินมากอ่ะ 
อัพเร็วๆน้าา า 

ไอพี: ไม่แสดง

#8 | ฉุดกระฉาก_ลากไวน์? | 27 ก.ย. 55 18:49 น.

โอ้ยยยยยยยยย
อยากจะตกหน้าผาแทน 

ไอพี: ไม่แสดง

#9 | [My.little.deer.<3] | 27 ก.ย. 55 18:49 น.

ไคตายยยยยย เป็นฟิคดราม่าใช่มั๊ยยยย ร้องไห้อีกแล้วแหงเลยยย 

ไอพี: ไม่แสดง

#10 | `K!MJ0N9K4!'-? | 27 ก.ย. 55 18:50 น.

อยากได้ไคฮุน ฮึก... แต่ไม่เป็นไร จิ้นฮุนฮานเหมือนกัน 55555555

ไอพี: ไม่แสดง

#11 | ohv'v6h, | 27 ก.ย. 55 19:45 น.

โอ๊ยโอย มันเจ็บนะ 

ไอพี: ไม่แสดง

#12 | Opal-TMTKHHMJ_SNW | 27 ก.ย. 55 20:11 น.

เปิดมาไคก็ตายเลยรึ


รูปอิเมจ  ไคน่ากลัวมากกกกกกกก
อืม  มาลงน้ำจิ้มให้แค่นี้ก็ไม่รู้ว่าจะเม้นอะรเหมือนกันนะ
รู้แต่ว่า  หนูล้ำต้องรีบๆอัพ  เพื่อที่เราจะได้สามารถคอมเม้น
ว้ากๆๆๆๆๆๆๆๆ  บ้า

ปล.ฮุนเอ้ย  แกไม่ผิด  เรื่องความรักไม่มีใครถูกใครผิดเว้ย

ไอพี: ไม่แสดง

#13 | สาวเมืองหลวง | 27 ก.ย. 55 22:05 น.

อ่าาาาาาาาเสี่ยอย่าตายนะ 

ไอพี: ไม่แสดง

#14 | `{สาวกเอก}ดาวมาโท!!] | 27 ก.ย. 55 22:43 น.

เสี่ยห้ามตายยยยยยยยย 
อัพต่อไวๆน้าจ้าาาา ตามติด 

ไอพี: ไม่แสดง

#15 | น้ำแข็งแห้ง | 27 ก.ย. 55 22:44 น.

ดราม่าแน่เรื่องนี้

ไอพี: ไม่แสดง

#16 | ยูสสาธารณะนะ | 27 ก.ย. 55 22:57 น.

ดราม่า 

ไอพี: ไม่แสดง

#17 | "คุณครูเปรียวเปิน"^^ | 28 ก.ย. 55 02:53 น.

อ่านแล้วเปิดเพลง "ฉันอยู่ตรงนี้ข้างๆเธอ - Klear" ไปด้วย
เข้ามาก อินมาก น้ำตาไหลตาม เข้าใจความรู้สึกลู่กับฮุนเลย ใจจะขาด...~
เฮียคริสเลิศมาก! เข้มแข็ง กล้าคิด กล้าตัดสินใจ เด็ดเดี่ยว เป๊ะมาก สมอิมเมจท่านลีด>///<

รอเรื่องนี้ต่อจากสีแห่งความรักใช่ไหม><? รอๆจ้า
ขอบคุณสำหรับฟิคนะหนูล้ำ^^

ไอพี: ไม่แสดง

#18 | PX99_Z | 28 ก.ย. 55 13:28 น.

หนูล้ำแต่งได้แบบว่า .. โคตรเศร้าอ่ะ 
แทบจะร้องไห้ตาม 
ติดตามต่อค่ะ ชอบมาก 

ไอพี: ไม่แสดง

#19 | jucon | 28 ก.ย. 55 15:40 น.

อิน สงสารฮาน อยากอ่านต่ออ่า รีพอัพน้า #นั่งเช็ดน้ำตา 

ไอพี: ไม่แสดง

#20 | ar_khaa's | 28 ก.ย. 55 16:06 น.

โอ๊ย มาแค่นี้ก็เศร้าแล้วอ่ะ
ฮุน แกโคตรเท่อ่ะ สงสาร ฮือ....
ไค แกจะตายจริงหรอ สงสารเสี่ยวลู่มั่งเด่ะ ,, มันคงไม่ตามหลอกหลอนทั้งเรื่องใช่มั้ยอ่ะ 
ลู่ นางน่าสงสารมาก ทำใจดีดีเน้อ...
เฮีย ป๊าด โคตรเข้มแข็งอ่ะเฮีย รักมายเมนนะ จุ๊บ จุ๊บ 555

ไอพี: ไม่แสดง

#22 | #.สะใภ้ตระกูล'คิม' | 28 ก.ย. 55 20:14 น.

คิมจงอิน แกหายตัวขึ้นมาเซ่! ฉันไม่ให้แกตาย!
(ได้ข่าวว่ามีพลังหายตัวได้ไม่ใช่หรอเสี่ย  )
#พี่ล้ำอย่าดราม่าเยอะน้า แค่เสี่ยตายคนเดียวก็จะร้องไห้แล้วอ่า 

แก้ไขล่าสุด 28 ก.ย. 55 20:15 | ไอพี: ไม่แสดง

#23 | Luhan_Yah | 29 ก.ย. 55 00:07 น.

โอ๊ย 3คนนี้ อยู่เรื่องไหนดราม่าตลอด TT"

ไอพี: ไม่แสดง

#24 | ฮยอกแจ | 29 ก.ย. 55 10:55 น.

TT ฟังเพลงไปด้วยแล้วจะร้องไห้อ่าาา

รอตอนต่อไปค่ะ T_________T

ไอพี: ไม่แสดง

#25 | วันวาน | 29 ก.ย. 55 21:53 น.

ใกล้อัพตอนที่1แล้วนะครับทุกคน

รอได้เลย;))

ไอพี: ไม่แสดง

#26 | ิbutterfly007 | 29 ก.ย. 55 23:24 น.

อ่านเเล้วอิน
แอบสลด เเละหดหู่
ตอนไคบอกให้เซฮุนปล่อยเดี๋ยวจะตกอ่ะ T^T

ไอพี: ไม่แสดง

#27 | วันวาน | 30 ก.ย. 55 19:14 น.

คง งง กันไหนบอก เรื่อง my color love จบก่อนแล้วจะมาอัพ
แต่ช่วงนี้ ลํ้า ดราม่ากับตัวเองบ่อย เลยแวะมาหาฟิค มาม่ากันบ้าง 

อาจจะหายไปนาน ส่วนใครที่รอเรื่อง my color love อาจจะอัพพาร์ทช้านะครับ
เอาคอมไปซ่อม จะเอาไว้เล่น The Sim 3 เอาคอมไปอัพ 555

เวิ่นมาพอแล้วพบกับตอนที่ 1 ได้เลย...





พาร์ท 1



' ไม่ลูกชายฉันยังไม่ตาย ฮึก.. ' ผู้เป็นแม่ร้องไห้ในอ้อมกอดของพ่อเมื่อตำรวจมาถึงก็ส่งหน่วยตามหาไคที่หน้าผาเหวทันที...แต่มันช่างโชคร้าย...เขาพบไค...แต่ในสภาพที่หมดลมหายใจแล้ว..



' กูขอโทษ กูขอโทษ ฮึกไค...'  เซฮุนที่พึ่งได้รับการปฐมพยาบาลแบบชั่วคราว คลานร่างของเขา ไปหาร่างเพื่อนที่ไร้วิญญาณ  พร้อมกอด...ร่างของไคที่จำสภาพก่อนแทบไม่ได้...ร่างที่ถูกไม้เสียบเป็นรูพรุนทั่วร่างกาย...แขนขาคอที่หักงอจนไม่เหลือสภาพไคในตอนแรก.. เลือดที่เลอะเปอะทั่วไปทั่วเสื้อของไค...ชานยอลและเทาที่มองร่างไร้วิญญาณของเพื่อนนํ้าตาของเขาทั้งคู่ก็รินไหลอีกครั้ง..คริสเอียงหน้าหลบน้าตากำลังเอ่อล้นที่ตาของเขา…มันเป็นภาพที่โหดร้ายไปสำหรับทุกๆคน



' ...ไค...' ลูฮานที่ตามมาที่หลังเมื่อเห็นร่างคนรักของเขาที่เซฮุนกำลังกอดก็พาลหมดสติไป เซฮุนที่ตั้งตัวทันรีบวิ่งไปรับลูฮานที่กำลังล้มอย่างพอดิบพอดี...



' หลับตาซะมึ.ง ขอให้ไปสบายนะ...' คริสที่มองสภาพร่างไร้วิญญาณของเพื่อนก็ใช้มือของเขาปิดตาของไคที่ไม่ได้หลับตามร่างของเขา แต่พยายามแค่ไหน...ตาของไคก็ไม่ปิดให้คริส...คริสถอนหายใจเบาๆ...



' ถ้ามึ.งยังห่วงแบบนี้...พวกกูไม่สบายใจนะไค..' คริสกระซิบข้างหูร่างที่ไร้วิญญาณของเพื่อนก่อนที่จะเอื้อมมือปิดตาของไคอีกครั้ง แต่คราวนี้ตาของไคกลับปิดสนิท....



ตั้งแต่เหตุการ์ณครั้งนั้น...ก็ผ่านมาได้ 1 ปีแล้วสินะที่ไคหายไปจากชีวิตทุกๆคน...บางคนก็เริ่มจำไคเป็นแค่ภาพทรงจำที่สวยงาม...แต่บางคน..ก็เลือกที่จะจดจำและจำมันไปจนวันที่เขาหมดลมหายใจ...



' เสี่ยวลู่นั่นลูกจะไปไหนนี่พึ่ง 6 โมงเช้าเองนะ ' แม่ทักลูกของเขาเมื่อเห็นลูฮานกำลังเดินตรงไปที่หน้าประตู ลูฮานนั่งลงใส่รองเท้าก่อนที่จะมองหน้าแม่ของตนพร้อมยกยิ้มอย่างฝืนใจ..



' วันนี้วันครบรอบที่ผมรักกับไค 4 ปีครับแม่...' ลูฮานลุกขึ้นก่อนที่จะหยิบ กุหลาบตูมที่ริดใบทิ้งทั้งหมดขึ้นมาด้วย แม่ของลูฮานถอนหายใจเบาๆแต่ไม่ได้ห้ามลูกของเธอแต่อย่างใด...ลูฮานมักจะซื้อดอกไม้และไปที่โบสต์ที่หลุมศพของไคเสมอ...และติดต่อกันมาโดยตลอดตั้งแต่การจากไปของไคเมื่อปีที่แล้ว



' ไค...นี่ก็ 4 ปีแล้วนะที่เราคบกันมา ฉันรักนายมากนะ ' ลูฮานพูดระหว่างทางที่เขากำลังจะไปโบสต์...แม้ทุกคนจะบอกเขาบ้าที่ยังไม่ลืมไคและมีรักใหม่ซะที....แต่เขาก็จะยอมเป็นไ.อ้บ้าที่คนว่าไปตลอด ไคไม่เคยจากเขาไปไหน ไคอยู่ในนี้...ลูฮานใช้มือกุมที่หัวใจของเขาเบาๆ...



' นี่ ผมฝากหัวใจผมไว้ที่นี่นะ ' ไคพูดพร้อมทำท่าแหวกหัวใจเขาเขาและวางลงบนหน้าอกข้างซ้ายของลูฮานอย่างเบามือ....



' ฉันขอรับฝากมัน...ฉันรักนายนะไค ' ลูฮานสวมกอดไค



' ผมจะรักพี่ตลอดไป....' ไคสวมกอดลูฮานกลับ....




ภาพทรงจำในอดีตของลูฮานเริ่มทยอยมาเต็มสมองของเขา...นํ้าตาของลูฮานรินไหลช้าๆ...เขาไม่สามารถลืมไคได้...และไม่สามารถเลิกรักไคได้...กุหลาบตูมที่รีดใบทิ้ง...ความหมายของมันคือ ความกลัว...ลูฮานกลัวไปทุกอย่างตั้งแต่ไม่มีไคคอยอยู่เคียงข้างทุกอย่างรอบตัวเขาเหมือนสิ่งที่ไม่คุ้นเคยและความน่ากลัว...



' ไค...กูขอโทษ..ผ่านมา 1 ปีแล้วกูก็ยังทำใจอภัยให้ตัวเองไม่ได้จริงๆ ทำไมตอนนั้นกูถึงช่วยมึ.งไม่ได้ ทำไมกูถึงบอกให้มึ.งโทรหาพี่ลูฮาน ทำไมพวกกูต้องขับรถเร็วแล้วไม่รอมึ.ง กูขอโทษ...' ทันทีที่ลูฮานมาถึงหลุมศพของไคก็พบเห็นหนุ่มที่หน้าตาคุ้นเคยกำลังนั่งอยู่ที่หน้าป้ายหลุมศพของไค...พร้อมดอกแดฟโฟดิล ความหมายคือเพือนที่แสนดี…วางอยู่ที่ป้ายหลุมศพของไค...



' เซฮุน....' ลูฮานเอ่ยปากเรียกชื่อที่เขาุคุ้นเคยช้าๆตั้งแต่เหตุการ์ณที่ไคเสียชีวิต...ในงานศพของไคเซฮุนเอาแต่โทษตัวเองว่าเขาเป็นคนทำให้ไคตาย เขาเป็สสาเหตุที่ทำให้ไคตาย.....แต่ไม่มีใครคิดแบบนั้นไม่มีใครกล่าวโทษเซฮุน และไม่มีใครอยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเช่นกัน...ไม่นานนักเซฮุนก็ย้ายไปต่างประเทศ...แต่ทุกครั้งที่ลูฮานมาที่หลุมศพของไคเขามักจะเห็นดอกแดฟโฟดิล เสมอ...เซฮุนเป็นคนส่งให้ไคสินะ..



' .......... ' เซฮุนหันมามองเสียงที่เขาคุ้นเคย...มันคือเสียงคนรักของเพื่อนเขา และเป็นคนที่เขารักมากเช่นกัน...จริงๆแล้วที่เซฮุนย้ายไปต่างประเทศไม่ใช่เพราะเขารู้สึกผิดเรื่องไคอย่างเดียว..แต่เขากลับมีความคิดชั่.วๆเล.วๆว่า ใช้โอกาศนี้เข้าหาลูฮานดีไหม...แต่เขาก็ทำไม่ลงเพราะลูฮานคือคนที่ไครักมากที่สุด...



' ไม่เจอกันนานเลยนะ. ' ลูฮานเดินเข้ามาใกล้เซฮุนก่อนที่จะวางดอกไม้บนหลุมศพของไค..



' ผ่านมา 1 ปีแล้วที่สินะ ไม่มีไคอยู่ข้างๆ ' ลูฮานพูดขึ้นมาลอยๆ...



' พี่...ฮึก..ตั้งแต่นายไม่อยู่พี่คิดถึงนายมากรู้ไหม...พี่ยังรู้สึกเหมือนมีนายนอนกอดพี่อยู่ทุกๆคืน.. ' ลูฮานใช้มือของเขาปิดที่ใบหน้า นํ้าตาลที่ไหลอาบแก้มยิ่งทำให้เซฮุนที่กำลังมองรู้สึกผิด...ผิดไปทุกอย่าง..



' พี่ลูฮานอย่าร้องนะครับ... ' เซฮุนพูดพร้อมก้มหน้า ลูฮานมองเซฮุนก่อนที่จะสวมกอดเซฮุน..



' พี่ลูฮาน ' เซฮุนมีท่าทีตกใจเล็กน้อยที่ร่างบางกำลังกอดเขา..เขาไม่ได้ฝันไปใช่ไหมลูฮานกำลังกอดเขาอยู่...



' พี่ขออยู่แบบนี้ซัก  1 นาทีนะเซฮุน..พี่ิคิดถึงไคมากจริงๆ ฮึก..' เซฮุนกอดลูฮานกลับมือของเขากดผมของลูฮานเข้าที่อกของเขาเพราะตอนนี้ลูฮานกำลังร้องไห้...



' อย่ายุ่งกับแฟนกู !!! ' ทันใดที่เซฮุนได้ยินเสียงนั้นเสียงที่เขาคุ้นเคยเหลือเกิน ลมก็พัดแรงขึ้นและกระนั่มใส่เซฮุน ใบไม้ที่ผ่านตัวของเซฮุนไป...แต่ลูฮานยังคงอยู่ในอ้อมกอดเขาเหมือนไม่รับรู้ถึงแรงลมเมื่อกี้เลย เซฮุนรู้สึกได้กลิ่นคาวเลือด เซฮุนก้มหน้ามองแขนตัวเองก่อนที่จะพบว่ามีรอยเหมือนถูกอะไรข่วนเป็นรอยแผลลากยาว..



' เซฮุนแขนนายเลือดออก นายเป็นอะไร ' ลูฮานที่ผละออกจากอ้อมกอดเซฮุนเมื่อพบแผลลากยาวที่แขนทั้งสองข้างของเซฮุน เซฮุนส่ายหน้าเป็นการปฏิเสธว่าไม่ได้เกิดอะไรขึ้น เซฮุนหยิบใบไม้ที่พึ่งผ่านตัวเขาไปก่อนที่จะพบว่า มันแหลมคม...




' พี่หิวไหม...' ลูฮานพยักหน้าเล็กน้อย เซฮุนคลี่ยิ้มก่อนที่จะจูงมือลูฮานให้เดินตามเขา ระหว่างทางที่เซฮุนพาไคเดินไป แผลของเขาก็รู้สึกเจ็บมากกว่าเดิม..ลูฮานก้มหน้าหงุดด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเขาไม่เคยถูกใครจับมือนอกจากไคมานานแล้ว...



' นายจะพาพี่ไปไหน ? อีกอย่างนายควรทำแผลซะก่อน... '



' แถวนี้...มีร้านประจำผมอยู่ วันนี้ผมจะเลี้ยงพี่เอง ^^ ส่วนเรื่องแผลไม่ต้องเป็นห่วงครับ ผมไม่เจ็บแล้ว..'  เซฮุนยกยิ้มขึ้นเขาโกหก...เขายังคงรู้สึกเจ็บแผลและเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆ...มันเหมือนมียาพิษเึครือบอยู่ที่แผลของเขา...ลูฮานไม่ได้ขัดขืนอะไรเพราะยังคงตามสถานการ์ณตอนนี้ไม่ทัน...เมื่อก่อนน้องชายคนนี้แทบนับคำที่พูดคุยกับเขาได้เลยแต่ตอนนี้กลับพูดเป็นกันเองกับเขา...



เซฮุนพาลูฮานเดินไม่ใกล้ไม่ไกลนักก่อนที่จะพบกับร้านที่อยู่ห่างจากถนนมันเหมือนไม่ใช่ร้านมันเหมือนบ้านแนววินเทจที่มีผู้คนอยู่กันไม่เยอะ...ชื่อร้าน.FLY..ลูฮานฉุกคิดในใจไคเคยบอกว่าเป็นร้านประจำของเขา ตอนนี้เขาจีบกับไคตอนแรกๆ...

แก้ไขล่าสุด 30 ก.ย. 55 19:21 | ไอพี: ไม่แสดง

#28 | วันวาน | 30 ก.ย. 55 19:14 น.

ใครจะเชื่อว่าไคกับลูฮานรักกันได้เพราะอินเตอร์เน๊ต...ไคแอดเมลของลูฮานมาและเขาพูดคุยกันตอนแรกเลือกที่จะไม่บอกชื่อของกันและกัน...แต่อยู่มาวันหนึ่ง..ไคก็บอกว่าเขาจะเปลี่ยนเมลแล้วเมลของเขาถูกแฮ็คให้บล็อคได้เลย...แล้วเราก็นัดเจอกันจนกลายเป็นความรัก...




Most-SHLLH :: สวัสดีครับ พี่ลูลู่....
LuLuHAN :: ทำไมวันนี้ออนช้าจังอ่า โมสต์
Most-SHLLH  :: ขอโทษครับบ บบ ผมไปกินกาแฟที่ร้านประจำมานะ
LuLuHAN :: *0* เหรอๆร้านไหนอ่ะ พาพี่ไปกินบ้างสิ 5555
Most-SHLLH  :: ได้สิ ร้าน FLY นะผมชอบกินลาเต้กับเค้กนมสดที่ร้านนั้นที่สุดเลย 
LuLuHAN :: นายต้องพาฉันไปกินนะ เลี้ยงฉันด้วยละฉันจะกิน ชานมปั่น กับเค้กช็อกโกแล๊ต ห้ามลืมนะ สัญญานะ ><
Most-SHLLH  :: ได้สิครับ : )) ผมจะเลี้ยงพี่เอง พี่เองก็ต้องกินเยอะๆนะ ><




' พี่ลูฮาน พี่ลูฮานครับ ' เซฮุนเรียกลูฮาน ลูฮานสะดุ้งเล็กน้อยนี่เขาเหม่อจนไม่ได้ยินเสียงเรียกของเซฮุนเลยเหรอนี่....



' ห๊ะๆ มีอะไรเหรอจ๊ะ '



' อ่อ พี่จะกินอะไรเหรอครับ..'



' พี่กินอะไรก็ได้นะนายสั่งให้พี่เลยก็ได้พี่ไม่เคยมาที่นี่นะ..' เซฮุนพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินไปที่เคาร์เตอร์



' พี่คยูผมครับเอาเหมือนเดิมนะครับ แล้วก็เพิ่มตามใบที่ผมเขียนเลยครับ ' เซฮุนพูดคุยกับเจ้าของร้านอย่างสนิทสนมเซฮุนคงมาที่กับไคบ่อยแน่ๆเลย...



' รอแปปเดียวเด๊่ยวก็ได้แล้วนะครับร้านนี้เขาทำไว 555 '



' จ๊ะ นายกับไคชอบมากินที่ร้านนี้เหรอ..'



' ป่าวนี่ครับ ไคไม่ชอบร้านนี้ไคบอกของที่นี่มันรสชาติขมเกินไปสำหรับเขา ไคมันชอบกินที่ร้าน พัตเตอร์มากกว่า ผมมักจะชอบมากินคนเดียวเวลาว่างๆนะครับ ^^ ' ลูฮานอึ้งกับคำตอบเล็กน้อย...แล้วทำไมตอนแรกที่คุยกันไคบอก FLY เป็นร้านโปรดของเขา..แต่ก่อนที่ลูฮานจะคิดคำตอบออก ของที่เซฮุนเป็นคนสั่งก็มาเสริฟที่โต๊ะ...



' ลาเต้ เค้กนมสดของนายนะเซฮุน แล้วก็ชานมปั่น เค้กช็อคโกแล๊ตของคุณ ของที่สั่งได้ครบแล้วนะครับ กินให้อร่อยนะเซฮุน และคุณ..คุณคงจะเป็นลูฮานสินะ..ขอให้อร่อยนะครับ ^^ ' ชายหนุ่มเจ้าของร้านเดินมาเสริฟพร้อมทิ้งปริศนาไว้ให้ลูฮาน..เขารู้ได้ไงว่าเขาคือลูฮาน..แต่ที่น่าแปลกใจกว่านั้นก็คือเมนูที่เซฮุนสั่งมา...



Most-SHLLH  :: ได้สิ ร้าน FLY นะผมชอบกินลาเต้กับเค้กนมสดที่ร้านนั้นที่สุดเลย 
LuLuHAN :: นายต้องพาฉันไปกินนะ เลี้ยงฉันด้วยละฉันจะกิน ชานมปั่น กับเค้กช็อกโกแล๊ต ห้ามลืมนะ สัญญานะ ><
Most-SHLLH  :: ได้สิครับ : )) ผมจะเลี้ยงพี่เอง พี่เองก็ต้องกินเยอะๆนะ ><




มันคือเมนูที่เขาและไคเคยคุยกัน..แล้วเซฮุนรู้ไ้ดยังไงหรือเซฮุนแค่เดาส่งๆแล้วสั่งไป...ลูฮานไม่รอช้าถามเซฮุนทันที..



' นายชอบกินลาเต้ กับ เค้กนมสดเหรอ ? '



' ครับ ผมว่ามันเข้ากันดี...แล้วที่ผมสั่งให้พี่ พี่กินได้ใช่ไหม...' เซฮุนเอ่ยถามลูฮาน...ทั้งที่เขารู้อยู่แล้วว่าลูฮานชอบกิน ชานมปั่น และ เค้กช็อกโกแล๊ต...เขารู้ รู้มาตั้งนานแล้ว



' อื้ม...ฉันชอบชานมปั่น กับเค้กช็อกโกแล๊ต...นายกับไคเหมือนกันหลายอย่างนะ ทั้งของที่ชอบกิน..'



' หืม? อย่างไคนะเหรอชอบลาเต้ 555 ไ.อ้ไคมันชอบ..โอ๊ย ย' ก่อนที่เซฮุนจะพูดจบเขาก็รู้สึกเหมือนถูกนํ้ากรดสาดเข้าที่แผลที่แขนข้างเขา...และรู้สึกเหมือนมีคนกำลังบีบแขนของเขา...



' นายเป็นอะไร เจ็บแผลเหรอ...' เซฮุนพยักหน้าเล็กน้อย ไม่ใช่แค่เจ็บ.แต่เขารู้สึกปวดจนแขนแทบจะขยับไม่ได้...



' นายอยากไปหาหมอไหม กินเสร็จพี่จะพาไป ' เซฮุนส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะลงมือกินของที่เขาสั่งมา...แม้เขาจะสงสัยเกี่ยวกับเรื่องใบไม้ที่เหมือนมีด หรือแม้กระทั่งเสียงปริศนาที่เขาได้ยิน...และรอยแผลที่เจ็บมากขึ้นเรื่อยๆเมื่อเขาจับต้องตัวลูฮาน..



' อ่า..อร่อยจัง..' เซฮุนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับท่าทางของผู้ที่ไ้ด้ชื่อว่าอายุมากกว่า เซฮุนเอื้อมมือไปเช็ดครีมที่เลอะมุมปากของลูฮาน ชักมือของเขากลับและเลียครีมสีช็อกโกแล๊ตที่ปลายนิ้วของเขา



'-/////- อ่อ...ขอบคุณนะ '



' อื้ม..ช็อกโกแล๊ตก็อร่อยดีนะครับ แต่ผมว่านมสดผมอร่อยกว่า ' เซฮุนพูดพลางตักช้อนของเขายื่นที่ปากของลูฮาน ลูฮานกะอักกะอ่วนเล็กน้อยก่อนที่จะอ้าปากรับเค้กที่หนุ่มร่างสูงป้อน



' อร่อยจริงๆด้วย  >///< ' ลูฮานยิ้มออกมา นั่นก็ทำให้เซฮุนสบายใจเพราะตั้งแต่ไคจากไป...รอยยิ้มของลูฮานก็หายไปเช่นกัน...



เพล้ง !



อยู่ๆลาเต้ร้อนในมือของเซฮุนก็แตกคล้ายเหมือนถูกใครบีบ...นํ้าร้อนลวกที่มือของเซฮุนเซฮุนสะบัดมือเล็กน้อยก่อนที่จะใช้ทิชชู่เช็ดที่มือของเขา...เหตุการ์ณแปลกประหลาดอีกแล้ว...



' แก้วแตก นายเลือดออกรึป่าว!!...' ลูฮานรีบวิ่งไปหยิบนํ้าเปล่ามาแล้วใช้ทิชชู่เช็ดมือเซฮุนอย่างเบามือ...ไม่มีรอยเลือดแต่มือของเซฮุนก็แดงไปหมดเพราะความร้อนของลาเต้



' ย่า..นายเนี่ยนะทำอีท่าไหนให้แก้วแตกในมือห๊ะ 55 5 ' ลูฮานคลี่ยิ้ม...เอ๊ะลูฮานกำลังยิ้มเหรอ...รอยยิ้มของลูฮานมันน่าจะหายไปตั้งแต่ไคจากไปแล้ว..



' มึ.งอยากตายใช่ไหม...' เซฮุนเหงยหน้ามองตามเสียงก่อนที่จะพบ ไค...เขาไม่ได้ตาฝาดไคนั่งอยู่ข้างลูฮาน มีรอยเลือดตามใบหน้า...ตาแดงกํ่านํ้าตาลที่ไหลจากตาเป็นสีเลือด...กำลังมองเขาด้วยสายตาอาฆาตแค้น...



' ลูฮานเป็นของกู....'



' ใครยุ่งกับลูฮานมันผู้นั้นต้องตายไม่มีข้อยกเว้น !! ' เสียงตะคอกของไคทำให้เซฮุนผละหน้าเล็กน้อย...ไคเหรอ...ทำไมไม่เหมือนเพื่อนของเขาเลย..เหมือนคนที่มีแต่ความชั่.วอยู่ในสมอง..มีแต่ความอาฆาตแค้น...เซฮุนหลับตาลืมตาก็พบว่าไค..หายไปจากตรงนั้นแล้ว..






เอ๊ะ แต่งเอง งงเอง  อะไรฟ.่ะ 555
ศัพท์คงไม่แปลกไปนะ แนวนี้ครั้งแรกจริงจัง 

ช่วยกันเม้นเป็นกำลังใจให้ลํ้าหน่อยนะ ><

ถ้าตอนนี้ดี กดชอบจัง ให้ลํ้าหน่อยนะครับ

*ปุงอิงปุงอิง รักนะ >///<

ไอพี: ไม่แสดง

#29 | Bluebubbles | 30 ก.ย. 55 19:22 น.

สนุกมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ไอพี: ไม่แสดง

#30 | `K!MJ0N9K4!'-? | 30 ก.ย. 55 19:23 น.

อย่าอาฆาตแค้นนะ คิมจงอิน ชั้นว่าแกไปหักคอลู่เถอะ แย่งอิเน่ไปอ่ะ #โดนถีบออกนอกกระทู้ 55555555

ไอพี: ไม่แสดง

#31 | "ไก่กินปลา"[[: | 30 ก.ย. 55 19:27 น.

หนุกมากกกกค่าาาา

ไอพี: ไม่แสดง

#32 | Alicesieresne | 30 ก.ย. 55 19:36 น.

น่ากลัวอ่ะ -..- มันมีลึกตื้นหนาบางชิมิหนูล้ำ
ไคจ๋า...ให้เขาสองคนรักกันเหอะนะ 

ไอพี: ไม่แสดง

#33 | หยอย_ซั๊ม_แบค | 30 ก.ย. 55 19:47 น.

หลอน  เสี่ยอ่ะ  น่ากลัวบรือๆๆๆๆ

ไอพี: ไม่แสดง

#34 | ;yofufu | 30 ก.ย. 55 20:03 น.

จงอินน่ากลัว = =

ไอพี: ไม่แสดง

#35 | สี่หนึ่ง. | 30 ก.ย. 55 20:06 น.

หลอนจงอิน

ไอพี: ไม่แสดง

#36 | ppalette | 30 ก.ย. 55 20:06 น.

เฮ้ยยย อิไก่แกทำอย่างนี้กับเพื่อนแกเหรอ
ตอนแรกก็สงสารเสี่ยนะ ตอนนี้ของสงสารเน่แทนล่ะกัน
เน่มันดีกับแกขนาดนี้ แต่แกนี่แบบ ฮึ้ยยย - .. -
เข้าใจนะว่าหวงเสี่ยวลู่แต่แกก็รุนแรงกับเน่มันเกินไป
ไม่ได้ๆ จงอินอย่ารุนแรง ไม่เอานะดำ  ไม่ดีๆ
#พอล้ะ อินเกินไป 5555555

แก้ไขล่าสุด 30 ก.ย. 55 20:08 | ไอพี: ไม่แสดง

#37 | PX99_Z | 30 ก.ย. 55 20:20 น.

โคตรน่ากลัวอ่ะ ทำไมไคน่ากลัว...(ผิดปรกติ  )
ตอนนี้เริ่มหลอนๆข้างหลังตัวเองแล้วด้วย (?)
ติดตามต่อนะหนูล้ำ สนุกมากเลย 

ไอพี: ไม่แสดง

#38 | (NSKHs'LADY) | 30 ก.ย. 55 20:26 น.

แรกๆดราม่าหลังๆหลอนอิเสี่ย
แต่ชอบนะ มาต่อนะหนูล้ำ~~~

ไอพี: ไม่แสดง

#39 | `snw.ลีเห็ดแทม* | 30 ก.ย. 55 20:32 น.

อ่านไปขนลุกไป

น่ากลัวอ่ะ

ไอพี: ไม่แสดง

#40 | สาวเมืองหลวง | 30 ก.ย. 55 20:34 น.

ไคน่ากลัวววว 

ไอพี: ไม่แสดง

#41 | JSW_852 | 30 ก.ย. 55 22:03 น.

กลัวไคอ่าาาา 

ไอพี: ไม่แสดง

#42 | QCB'er | 30 ก.ย. 55 22:14 น.

แง้ ๆ ๆ!! เรื่องนี้ทำให้เรากลัวจงอินอ่าาาาา (เมนตรูแท้ ๆ  )

ไอพี: ไม่แสดง

#43 | {cassie.exotic}_YK | 30 ก.ย. 55 22:23 น.

ไคน่ากลัวว หลอนเลยย

สงสารอิเน่ T^T

อัพไว ๆนะคะ ติดตามจ้าา 

ไอพี: ไม่แสดง

#44 | [My.little.deer.<3] | 30 ก.ย. 55 23:14 น.

อิไคน่ากลัวอะ 
สนุกมากกกกกก 
มาอัพเร็วๆนะหนูล้ำ คึคึ 

ไอพี: ไม่แสดง

#45 | ฮยอกแจ | 1 ต.ค. 55 11:11 น.

ไคน่ากลัวววววว

ไอพี: ไม่แสดง

#46 | _ลูกเป็ดก๊าบก๊าบ_ | 1 ต.ค. 55 15:13 น.

ไคน่ากลัวอ้ะ :'(

ไอพี: ไม่แสดง

#47 | Opal-TMTKHHMJ_SNW | 1 ต.ค. 55 19:33 น.

ว้ากกกก

ไคเฮี้ยนได้อีก  น่ากลัวอ่ะ


เมื่อไหร นางฟ้าโด้จะมารับวิญญาณไปน้อ

คู่รักที่มีชีวิตและตัวตนอย่างฮุนฮานจะได้สมหวัง

แก้ไขล่าสุด 1 ต.ค. 55 19:34 | ไอพี: ไม่แสดง

#48 | .:ฮุนคลุง:. | 1 ต.ค. 55 19:59 น.

ไคน่ากลัวไปอ่ะ T^T

ไอพี: ไม่แสดง

#49 | #.สะใภ้ตระกูล'คิม' | 1 ต.ค. 55 20:28 น.

อิเสี่ยหลอนไปนะ 
ถึงจะเมนหรือหล่อแค่ไหน เจอแบบนี้หนูก็กลัวอ่ะ 

เราพอเดาเรื่องออกละ 55555
คนที่คุยกับลู่คือเน่ช้ะ? 
# มั่วผิดขออภัย

ไอพี: ไม่แสดง

#51 | ิbutterfly007 | 3 ต.ค. 55 14:40 น.

เฮ้ยยย มันเกิดอะไรขึ้นกับเอ็มเอสเอ็นนน ?
เเสดงว่าเซฮุนเป็นคนที่คุยกับลูฮันก่อนหน้านี้หรออ?!!!

ไอพี: ไม่แสดง

#52 | 02.1 | 4 ต.ค. 55 19:33 น.

ไคน่ากลัวไปนะ

ไอพี: ไม่แสดง

#53 | ฉุดกระฉาก_ลากไวน์? | 5 ต.ค. 55 00:46 น.

น่ากลัวอ่ะ  

ไอพี: ไม่แสดง

#54 | ar_khaa's | 5 ต.ค. 55 15:54 น.

โอ๊ย กัมจง ตอนนี้ฉันโคตรกลัวแกเลยอ่ะ
กลัวว่านั่งอยู่ดีๆ แล้วแกจะตามมาอยู่ข้างๆ
โฮก หนูล้ำ แต่งหลอนได้อีก
พอแล้ว ต่อไปนี้จะไม่เล่นคอมตอนดึก / หลอนกัมจง

ไอพี: ไม่แสดง

#55 | `เดอะดั๊กจี; | 7 ต.ค. 55 13:48 น.

ขอแปะก่อนเน้อแล้วเดี๋ยวตามอ่าน -/-

ไอพี: ไม่แสดง

#56 | Luhan_Yah | 7 ต.ค. 55 23:02 น.

มาอัพเร็วๆนะคะพี่ล้ำ

ไอพี: ไม่แสดง

#57 | D.CH | 7 ต.ค. 55 23:58 น.

ติดตามค่ะ 

ไอพี: ไม่แสดง

#58 | @mybabyjungฯ | 8 ต.ค. 55 01:50 น.

จขกท.มาอัพเร็วๆนะ ติดตามๆๆ ค่้างมาก
ไม่ค่อยได้อ่านฟิคแนวนี้เท่าไหร่เลยอ่ะ 5555
ไคน่ากลัวมาก 

ไอพี: ไม่แสดง

#59 | li่uzํ!% | 8 ต.ค. 55 14:26 น.

3 คำ
ไค น่า กลัว  

ไอพี: ไม่แสดง

#60 | วันวาน | 8 ต.ค. 55 15:30 น.

ปล่อยเรื่องนี้ ใยแมงมุมไต่เต็มเลย *ปัดฝุ่นๆ

กลับมาแล้ว 

จากเรื่อง my color love มีคนถามว่าทำไมจบเร็วจัง ??

หนูลํ้าเป็นพวกแต่งอะไรคือ...ชอบรัดรวบแต่ไม่เร็วจนเรื่องเพี้ยน ' คิดเองเออเอง 
อ่า...เรื่องนี้ก็กะจะให้เป็น กลางฟิคอีก    * โดนโดดถีบ 

ช๊อตฟิค 1-3 ตอนจบ
ฟิคจะค่อนข้าง ยาว 10-....

แต่กลางของลํ้าคือ แ.ม่งเลย 3 ตอนแต่ดันไม่ยาว 

ลํ้าไม่โหดอย่างที่คิดนะ น่ารักใสๆเลย * สองนิ้ว 

เรื่องนี้จบมีโปรเจค แนวแฟนตาซี อยู่ครับ แต่ใช้เวลาแต่ง 1 เดือน 
คิดว่า เรื่องใหม่นี้จะแต่งใน dek-d เพราะแต่ง สยามโซนเสี่ยงพี่เว็บ *พี่เว็บรักลํ้าชิมิ

ใครมีแนวคิดอะไรบอกลํ้าได้นะ แบบมันจะแต่งดีเหรอ สยามโซนดีไหม 







พาร์ท 2



' ยังเจ็บแผลอยู่ไหม...' เสียงหวานของร่างบางถามร่างสูงที่นั่งให้อาหารนกข้างๆตนเซฮุนส่ายหัวเล็กน้อยก่อนที่ยกยิ้มมือหนาโยนอาหารให้นกพิราบที่พื้นกินต่อ



' พี่รีบกลับบ้านไหมครับ..'



' ไม่หรอก..กลับไปพี่ก็ไม่ได้ทำอะไร '



' ผมมีหนังที่อยากให้พี่ดู มันอยู่ที่บ้านผม พี่สนใจดูไหม ^^ ' เซฮุนหันมองในตาคู่สวยของลูฮาน ลูฮานทำท่าฉุกคิดเล็กน้อยถึงเขากลับบ้านไปก็ไม่ได้ทำอะไรไปดูหนังกับน้องชายตัวเองก็น่าจะไม่เสียหาย



' เอาสิ ' ลูฮานพยักหน้าเล็กน้อยเซฮุนกุมมือสวยของลูฮานเดินตามเขาลูฮานก้มหน้างุดด้วยความเขินอายก่อนที่ตาของลูฮานจะเหลือเห็นเท้าของใครซักคนที่ยืนอยู่ด้านข้างของแก้มเขา...ไม่ใกล้และไม่ไกลตามาก



' ไค ! ' ลูฮานสะบัดมือของเซฮุนก่อนที่จะวกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปที่เขามองเห็นเท้าของไค...เขาจำไม่ผิดแน่ๆรองเท้าคู่นั้นไคชอบใส่...แต่เมื่อลืมตามองอีกครั้งลูฮานก็ไม่เห็นอะไรอีกแล้ว..เห็นเพียงเด็กที่วิ่งเล่นกันอยู่



' พี่ลูฮาน....' เซฮุนวิ่งตามมาติดๆ



' อ๊ะ...โทษนะพี่ตาฝาดไปหน่อย..ไปกันเถอะ '  ลูฮานเดินนำหน้าเซฮุน เซฮุนหันมองทางด้านที่ลูฮานหันไปมอง...ภาพที่เขาพบเห็นเซฮุนไม่ได้ตกใจแต่อย่างใดเขาเดินตามร่างบางไป...ไคยืนอยู่หลังต้นไม้พร้อมจ้องมองทั้งสองคนเดินไปอย่างไม่ร้อนใจ...ก่อนที่ร่างสูงจะสลายไปในอากาศ



' พี่รอในห้องก่อนแล้วกันนะครับ ผมจะลงไปทำของว่างขึ้นมาให้ ตามสบายเลยนะครับ ' เซฮุนเดินผละออกจากห้องลงไป ลูฮานเดินวนอยู่รอบห้องสมเป็นห้องเซฮุนไม่ถึงกับระเบียบมากแต่ก็ไม่เละเทะเกินไป ของถูกจัดตามความสะดวกของเซฮุน



' คอมไม่ปิดนิ เปลืองไฟแย่เลย ' ลูฮานเดินไปที่คอมของเซฮุนที่ไฟกระพริบยังคงกระพริบที่ตัว CPU และเม้าส์ทันทีที่ลูฮานแตะเมาส์ กล่อง msn ของเซฮุนก็เด้งขึ้นมาลูฮานมองชื่อเอ็มของเซฮุนมันทำให้ดวงตาของโตขึ้นโดยไม่รู้ตัว...




Most-SHLLH



' มันชื่อเอ็มไคไม่ใช่เหรอ....' ลูฮานเปิดดูประวัติการคุยของเซฮุนก่อนที่เขาจะเจอเซฮุนใช้เมลนี้คุยครั้งล่าสุดคือเมื่อ 4 ปีที่แล้ว...ลูฮานไม่รอช้าเคลื่อนเม้าส์คลิกทันที ปรากฏชื่อที่เซฮุนเคยคุยด้วยคือ


Kriskiss
Chanyeol^_^
PandaTao
KAI'KImLu 
LuLuHAN




' นี่มัน...ชื่อของเรานี่...' ลูฮานคลิ๊กเข้าประวัติของตัวเองอย่างไว..ข้อความทั้งหมดที่เขาเคยคุยกับโมสต์อยู่ในคอมของเซฮุนทุกอย่าง...มันถูกเซฟและแปลงไฟล์เก็บไว้อย่างดี



' พี่ทำอะไรนะ !! ' เซฮุนตกใจมากที่เห็นลูฮานนั่งเล่นกำลังดู msn ของเขามือทั้งสองข้างปล่อยขนมลงกระทบกับพื้นก่อนที่จะวิ่งดึงปลั๊กคอมของเขาออก...หน้าจอคอมดับสนิทเป้นสีดำ...



' เซฮุนคือโมสต์เหรอ...' ลูฮานถามเสียงเบาก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นแรงเขย่าที่แขนของเซฮุนแทน เซฮุนก้มหน้าลง ก่อนที่เขาจะพยักหน้าเพียงเล็กน้อย...



' แล้วไค...พี่งงไปหมดแล้วนะ '



' ผมสิต้อง งง !! อยู่ๆพี่ก็ลบผมออกจากเพื่อนบล็อคผม แล้วอยู่ดีๆพี่ก็คบกับไ.อ้ไค ผมสิต้องงง !! ' เซฮุนหอบเล็กน้อยหลังจากที่เขาสารภาพความในใจที่เขามีมาตลอด...เขาแอบแอดเมลของลูฮานเขาหลงรักลูฮานมานานแล้ว...เขาคิดว่าลูฮานรักเขาแล้วจนวันที่เขาจะบอกความจริง ลูฮานกลับลบเขาออกจากเมล....แล้วไม่นานต่อมาไคก็ประกาศว่าเป้นแฟนกับลูฮาน...



' ก็ไค..บอกให้ลบเมล Most-SHLLH ออกเลย..เมลโมสต์ถูกแฮ็คเขาเลยใช่เมล KAI'KImLu  แอดพี่มา...' 



' พี่จำวันนั้นได้ไหม...'



' อ่อ...น่าจะ 12 เมษายนนะ ' ลูฮานพูดเสียงกระอักกระอ่วนเซฮุนได้ยินเสียงที่ออกจากปากร่างบางร่างกายของเขาก็สูดฉีด มือหนาต่อยที่กำแพงเป็นการระบายอารมณ์ 12 เมษายน...วันเกิดของเขา...ไคขึ้นมาบนห้องของเขาตอนเพื่อนๆกำลังสนุกกันอยู่...แล้วหลังวันเกิดของเซฮุน ลูฮานก็ลบเมลเขาออก...



' เห๊ย ไคมึ.งทำไรอยู่ว.ะไม่ลงไปกินกับพวกมันละ ' เซฮุนเดินขึ้นมา ไคลุกลี้ลุนลนหันมายิ้มให้เซฮุนก่อนที่จะปิดหน้าจอคอมของเซฮุนไป ยัดกระดาษใส่ในกระเป๋าหลังกางเกงของเขา




' อ่อ...สุขสันต์วันเกิดนะเพื่อน กูขอให้มึ.งมีความสุขมากๆ ไปลงไปแด.กกัน 555 5'  ไคเอนเอียงความสนใจของเซฮุนกอดคอเพื่อนรักของเขาลงไปด้านล่างเซฮุนไม่ได้เอะใจอะไรเขายังฉลองวันเกิดของเขาอย่างสนุกสนานกับเพื่อนๆของเขา



' เป็นอะไรเซฮุน...'



' ไ.อ้เหี้.ยไค !!! กูรู้ว่ามึ.งอยู่แถวนี้ ไ.อ้เพื่อนเลว !! ออกมาสิว.ะ !! ไ.อ้หม.าขี้แพ้ ' เซฮุนยืนขึ้นตะโกนอย่างบ้าคลั่ง...ทำไมเขาต้องรู้สึกผิดมาตลอด 1 ปีที่ไคจากไป...มันทำลายชีวิตเขาทั้งชีวิต....



' มึ.งหุบปากไปเลย....' เลือดหยดลงกระทบกับหน้าขาวของเซฮุน...เซฮุนเหงยมองเพดานก่อนจะพบไคที่ยืนห้อยหัวลงมาเลือดจากตาของไคไหลกระทบกับหน้าเซฮุน เซฮุนกัดฟันเล็กน้อย...ลูฮานที่ได้แต่ยืนงง เมื่อเห็นเซฮุนหันขึ้นไปมอง..ลูฮานเลยมองบ้างแต่เขากลับไม่พบอะไรเลย...



' ไ.อ้เหี้.ยไคมึ.งทำแบบนี้กับกูได้ยังไง!! '



' กูจะบอกอะไรให้นะเด็กน้อย...วันนั้นกูตัดเบรกของมึ.งด้วยซํ้า...กูต้องการจะฆ่ามึ.งยังไงละ ' ไคเอ่ยเสียงเฉยเมยเลือดไหลเป็นทางตาของไคเริ่มแดงกลํ่าขึ้นเรื่อยๆ....



' ทำไมมึ.งต้องทำแบบนี้ !! '  ลูฮานที่ไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาแต่อย่างใดนั่งฟังเซฮุนพูด...เขารู้ว่าเซฮุนเห็นไค..เพราะตั้งแต่ไคจากไป...คนที่เข้ามาข้องเกี่ยวกับลูฮาน...ก็บาดเจ็บกันถ้วนหน้า...เขาต้องอยู่ตัวคนเดียว..



' กูรักพี่ลูฮานไงละ !! และพี่ลูฮานก็รักกู !! กูจะฆ่ามึ.ง ' ทันทีที่ไคพูดจบร่างของไคก็ล่วงลงมากับพื้น เซฮุนก้าวถอยหลังไป ก่อนที่ไคจะลุกขึ้นมาเสียงกระดูกหันเป็นท่อนๆไคบีบเข้าที่คอของเซฮุนอย่างแรง



' ฮึก..หยุด..'



' เซฮุน!! ไคหยุดเด๊๋ยวนี้นะ !! ' ลูฮานตกโกนอย่างดังเมื่อเห็นร่างของเซฮุนขาไม่ติดพื้นแต่มันลอยขึ้น ไคหันมองลูฮานด้วยสายตาอาฆาต..



' ทำไมผมต้องปล่อยมัน...มันจะแย่งพี่ไปจากผม !! ' ไคตะโกนอย่างเหลืออด ลูฮานผงะเล็กน้อยเมื่อเห้นร่างคนรักของเขา...น่ากลัว...ตาสีแดงกลํ่าเลือดที่ไหลเป้นทางแขนขาลำตัวที่เหมือนกระดูกจะบิดเบี้ยวไปทั้งตัวออร่าสีดำที่แสดงถึงความชั่วร้าย



' ปล่อยพี่ไปเถอะไค....พี่จะเริ่มชีวืตใหม่ที่ไม่มีนาย...'



' ไม่ !!!!!!!!! ' ไคตะโกนเสียงดังมือของเขาพ้นพันธะเสียงของไคทำให้ของที่เป็นแก้วของห้องของเซฮุนแตกเป็นเสี่ยงๆ เซฮุนทรุดตัวลงกับพื้น ลูฮานรีบวิ่งเข้ามาดูเซฮุนทันที



' แค่กๆ...' ลูฮานลูบหลังของเซฮุนเบาๆ



' ถ้าผมไม่ได้พี่ !! มันผู้ไหนก็อย่าหวังจะได้พี่ !! เซฮุนมึ.งคอยดูเถอะ คนที่มึ.งรัก..จะสลายหายไปที่ละคน !! ไ.อ้เพื่อนเลวแย่งแฟนกูมึ.งจะเป้นคนสุดท้ายที่กูจะทรมาณให้เกินกว่าคำว่าตาย... '  สิ้นเสียงร่างของไคก็หายไปในพริบตา...



' เมี๊ยววว ว ' แมวของเซฮุนที่ได้ยินเสียงเหตุการ์ณทั้งหมดจากสัญชาตญาณของมันมันรีบวิ่งขึ้นมาดูเจ้านายของมันทันทีทันใด



' ลูน่า...ออกไป...' เซฮุนกวักมือไล่แมวของเขาออกไป...แต่แมวสีขาวกลับเข้าใกล้เจ้านายของมันเรื่อยๆ



' เอี๊ยว เมี๊ยว !! ' อยู่ๆแมวของเซฮุนก็ล้มลงนอนกับพื้นและชัก ลูฮานรีบวิ่งไปอุ้มแมวของเซฮุน..เซฮุนที่นั่งอยู่กับพื้นห้องเขาคิดอะไรไม่ออกแล้วแมวของเขาที่เปรียบสเหมือนพี่น้องของเขากำลังชักด้วยความเจ็บปวด...



' เซฮุน ลุก !!  ' สิ้นเสียงของลูฮานเซฮุนก็กระตุกตัวขึ้นยืนและรีบวิ่งตามลูฮานลงไป...เขาตกใจกับเหตุการ์ณเมื่อกี้นี้....



' ดีนะครับที่คุณพามันมาทัน มันเป็นลมชักครับ  แต่ดูจากประวัติลูน่าแล้วมันแข็งแรงดีทำไมมันถึงชักได้ละครับ ' เซฮุนส่ายหน้าลูฮานโค้งให้คุณหมอก่อนที่จะนั่งลงข้างๆเซฮุน



' ลูน่า...ผมรักมันมาก ไม่ฮึก..' นํ้าตาของเซฮุนไหลรินลงลูฮานกดหัวของผู้เป้นน้องกับไหล่ของตนพร้อมลูบที่หัวเบาๆ



' มันถึงมือหมอแล้ว...นายไม่ต้องกลัวนะเซฮุน...'



' กูบอกแล้ว..คนที่มึ.งรักจะสลายไปที่ละคน...' ลมที่พัดมาเคลือบไปด้วยเสียงของไค...ลูฮานและเซฮุนกุมมือกันโดยไม่ได้นัดหมาย...



' ผมรักพี่...ผมไม่กลัวไ.อ้ไคหรอก...ตอนที่มันอยู่มันแพ้ผมทุกอย่าง...มึ.งไม่มีวันชนะกู..'



' พี่...รักไค..ถึงพี่จะรู้ว่านายคือโมสต์ แต่พี่กับไค..เราผูกผันกัน แต่คนที่เขาจากไปแล้ว...พี่จะจมอยู่กับอดีตไม่ได้ใช่่ไหมเซฮุน... ' ลูฮานมองเข้าไปในดวงตาคู่สวยของเซฮุน ก่อนที่ทั้งสองคนจะโน้มตัวเข้าหากัน....โหยหา..ปากเรียวสวยของร่างบางเผยอรับปากของร่างสูงโดยไม่รู้ตัวลิ้นหน้าตะหวัดไปทั่วโพรงหวานเสียงอื้ออี้งครางของร่างบางยิ่งกระตุ้นต่อมความอยากของร่างสูง...ทั้งสองคนมอบความหวานของรีมฝีปากราวกับมันคือยาเสพติด...


' อื้อ.... ' เซฮุนถอนริมรสจูบที่หอมหวานออกก่อนที่สวมกอดร่างบางลูฮานสวมกอดเซฮุน..มันได้เวลาที่เขาจะเริ่มชีวิตใหม่กับใครซักคนที่รักเขาซะที่....






ตะล๊าน นน ตอนนี้ไม่โหดเลย (?) เอ๊ะ ซาดิสอีกละ 

กด ชอบจัง ให้ลํ้าหน่อยนะ

เม้น & วิวสำคัญกับ คนเขียนนิยายทุกคน 

อาจจะสั้นไปหน่อย แต่ยังรับรองความเจ๋ง 

#มีคนเดาแนวเรื่องถูกด้วย 555 

แก้ไขล่าสุด 8 ต.ค. 55 15:34 | ไอพี: ไม่แสดง

#61 | PX99_Z | 8 ต.ค. 55 17:19 น.

ย๊ากกกกกกกกก!!! ไม่คิดเลยว่าไคจะทำร้ายเพื่อนได้ถึงขนาดเน้ 
อยากให้เสี่ยวลู่เริ่มต้นใหม่กับฮุน(โดยที่ไคไม่ตามรังควาญ  )
รีบอัพต่อเลยหนูล้ำ เค้ารออยู่ 

ไอพี: ไม่แสดง

#62 | น้ำแข็งแห้ง | 8 ต.ค. 55 17:37 น.

ไค!! นายร้ายกาจเกินไปแล้วน้าาาาาา กล้าทำกับเน่ขนาดนี้เลยหรอ
หนูล้ำอัพต่อไวๆเน้อกำลังอินเลย 5555

ไอพี: ไม่แสดง

#63 | ar_khaa's | 8 ต.ค. 55 18:05 น.

โอ๊ย เพลีย ทำไมอิไก่มันทำกะเน่ของเราเช่นนี้
สงสารเน่อ่ะ ณ ตอนนี้ โคตรเกลียอิไก่เลย
ฮือ~~ ฮุนฮานสู้ๆ อย่าได้แคร์มัน !!

ไอพี: ไม่แสดง

#64 | @mybabyjungฯ | 8 ต.ค. 55 18:27 น.

ไคโหดมาก

ไอพี: ไม่แสดง

#65 | 'เทพแสง<< | 8 ต.ค. 55 19:48 น.

ไคน่ากลัวว -0-

ไอพี: ไม่แสดง

#66 | Opal-TMTKHHMJ_SNW | 8 ต.ค. 55 19:59 น.

ไค น่า กลัว มาก

กัมจงเอย  ตัวเองเป็นคนผิดแท้ๆ  แทนที่จะสำนึก
ยังจะมาราวีคนอื่นอีก  กล้าพูดเนอะว่าเซฮุนแย่งลูฮาน
แล้วทีตัวเองอ่ะ  แย่งลูฮานไปจากเซฮุนแบบ หน้า.ด้านๆ

ไม่เป็นไร ฮุนฮาน  เราเชื่อว่า  ความรักเอาชนะทุกอย่างและจิตใจคน(รวมถึงวิญญาณ) ไม่สามารถต้านทานได้  #พาดพิงเบาๆ

I'm Wait Angel D.O


บรึ้ย  หลอนเบาๆ  หนูล้ำรีบมาต่อนะ
อัพไวๆ

แก้ไขล่าสุด 8 ต.ค. 55 20:09 | ไอพี: ไม่แสดง

#67 | #.สะใภ้ตระกูล'คิม' | 8 ต.ค. 55 20:05 น.

ทำไมอิเมนโหดจัง
อารมณ์ประมาณดูหนังผออีในโรง บรื๋อออ~
หลอนง้ะ 

# #มีคนเดาแนวเรื่องถูกด้วย 555
พี่ล้ำหมายถึงเรารึเปล่า ไม่ใช่หรอกม้างงง
555555555 พอดีเราชอบเดาาเรื่องฟิคน่ะ 

ไอพี: ไม่แสดง

#68 | โยซอบแบคยอน: | 8 ต.ค. 55 20:42 น.

ไคน่ากลัวสุดๆอ่ะ
พี่ทำหนูกลัวไคเลยนะเนี่ยย
อัพไวไวนะพี่หนูล้ำ 555

ไอพี: ไม่แสดง

#69 | Alicesieresne | 8 ต.ค. 55 21:08 น.

อิเสี่ยยยย!! ทำไมทำแบบนี้ หนูต้องการฮุนฮาน
ไม่ใช่ไคลู่นะ! 

ไอพี: ไม่แสดง

#70 | _ลูกเป็ดก๊าบก๊าบ_ | 8 ต.ค. 55 21:28 น.

ไคนิสัยไม่ดี มาทำให้เซฮุนเข้าใจผิดมาตั้งนาน TT
ไคน่ากลัว ไคโหด ไม่รักไคแล้ววววว TT

ไอพี: ไม่แสดง

#71 | ppalette | 8 ต.ค. 55 22:01 น.

โอ้ววววววววว กัมจง =[]= !!
ไก่แกจะฆ่าน้องแมวของฮุนนี่ใช่ไหมมม
โหดร้ายมากนะไก่แก TT .. ฮุนนี่สู้ๆ
อย่ายอมแพ้กัมจ๊งงงงงงงง นะ

ฮุนนี่สู้ๆ ฮุนนี่สู้ตาย ซารางงงงงง 

ไอพี: ไม่แสดง

#72 | เก้าเจ็ดเก้าหก. | 9 ต.ค. 55 18:27 น.

กัมจงงง น่ากลัวววววววว TT^TT
เราจะติดตามฟิคเรื่องนี้ =...=
HUNHAN ONLY !!!!

ไอพี: ไม่แสดง

#73 | มะนาว<3 | 9 ต.ค. 55 18:47 น.

จงอินน่ากลัววว    

ไอพี: ไม่แสดง

#74 | ;yofufu | 9 ต.ค. 55 19:19 น.

ไคน่ากลัวว ~ 

ไอพี: ไม่แสดง

#75 | 'YY#13.12-[I'm_H3K] | 9 ต.ค. 55 20:10 น.

เสี่ยร้ายมากเลยอ่าา !!!! >0<

อ่าา อย่าทำอะไรเน่ฮุนของลูลู่นะ! เค้าไม่ยอม!!

ไคน่ากลัวมากเลยอ่าา สยองแทน - -*

ฮุนเอ้ย แม่เอาใจช่วยลูกนะ ขอให้ลูกปลอดภัยนะลูกเอ้ย

กรี๊ดๆๆๆ จูบกันแล้ว อร๊ายย ย ย


รีบๆมาต่อนะค่ะคุณหนูล้ำ ^_____^


ไอพี: ไม่แสดง

#76 | `Kookkie.| | 9 ต.ค. 55 21:29 น.

แปะค้ะ ตอนแรกเศร้ามาก พอมาอ่านเรื่อยๆ น่ากลัววอ้าาา 

ไอพี: ไม่แสดง

#77 | (NSKHs'LADY) | 10 ต.ค. 55 17:30 น.

โหย กัมจงโรคจิตอ่ะ 
รีบมาอัพน้า รอรอรอ 

ไอพี: ไม่แสดง

#78 | Irish9 | 11 ต.ค. 55 20:16 น.

แปะค่ะ  กัมจงน่ากลัว 

ไอพี: ไม่แสดง

#79 | เซฮุน'มักเน่ปีศาจ' | 12 ต.ค. 55 13:10 น.

เน่ ฉันสงสารแกน่ะ

เกลียดไก่อ่า ร้ายกาจมากเลย

ทำแบบนี้กับเน่ได้ไง 

รออัพน่ะค่ะ

ไอพี: ไม่แสดง

#80 | วันวาน | 12 ต.ค. 55 13:50 น.

กดชอบจัง ให้หนูลํ้าหน่อยนะไม่เม้นแต่กดให้หน่อยนะ 

รู้สึกเหมือนตัวเองลืมเรื่องนี้ไปเลย *โดดเตะ 5555
กะจะกลับมาแต่งที่ siamzone เต็มรูปแบบแล้วครับ : )
ตอนนี้มีเรื่องใหม่ที่ตามติดคือ

[EXO] โรงเรียนนี้...จุดจุดจุด... <3 2H ฟิค #อัพในทู้

ฝากด้วยนะครับ ^_^
หนูลํ้าจะไม่ซีเรียสเรื่องเม้นมากแล้วนะ แค่มีคนเข้ามาอ่านวิวเพิ่มเรื่อยๆ
หนูลํ้าก็อมยิ้มแล้ว ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะ


หนูลํ้าไม่รีแล้วนะครับ ลบที่รีออกหมดแล้ว
ขอบคุณที่เฟสมาบอกว่ารำคา.ญครับ : )






พาร์ท 3 [END]



' อื้อ... ' ร่างบางขี้ที่ตาคู่สวยของตนเองเมื่อลืมตาขึ้นมาท่ามกลางแสงสว่างลมเย็นของแอร์ที่เป่าไปทั่วห้อง ร่างบางเหงยหน้ามองก่อนที่จะพบ เซฮุน นอนกอดเขาอยู่ไม่ห่าง..ร่างบางก้มหน้าซุกกับอกแกร่งของร่างสูงมือสวมกอดเอวของร่างสูงให้เข้าหาตัวเองมากขึน


' ตื่นแล้วเหรอครับ...จะกินอะไรไหม ? ' ร่างสูงลืมตาพร้อมก้มถามร่างบาง ร่างบางส่ายหน้าเล็กน้อยซุกเข้าที่อกแกร่งอีกครั้ง


' ผมรักพี่มากนะ...' มือหนาลูบที่ผมสวยของร่างบาง ร่างบางก็ได้แต่พยักหน้าไม่ได้พูดอะไรตอบกลับ...


ย่า !! นี่โอเซฮุน เพื่อนนายหนีฉันไปเที่ยวไหนไม่รู้ นายต้องมาตอบเด๊่ยวนี้ !!



โทรศัพท์ราคาแพงสั่นและส่งเสียงร้องเป้นในๆว่ามีคนโทรมาเซฮุนขยี้หัวตัวเองเล็กน้อยเพราะคนที่โทรมาคือ แบคฮยอน แฟนสุดโหดของชานยอล เห้อ..ชานยอลคงแอบไปเที่ยวที่ไหนแล้วปิดมือถืออีกเป็นแน่ ร่างสูงบ่นอุบอิบในใจก่อนที่จะเอือมมือหยิบโทรศัพท์ที่หัวเตียง


' ฮัลโหล..'


' เซฮุน ฮึก...นายช่วยฉันด้วยฮึก...' เสียงร่างบางสะอื้นจนผิดปกติ..


' แบคใจเย็นๆเกิดอะไรขึ้น '


' ชานยอลอ่ะ..ฮึก...ชานยอลรถควํ่าตอนนี้อยู่ห้อง ICU เซฮุนฮึก..ฮือ..ฉันจะทำยังไงดี...' เสียงของร่างบางสั่นเทาจนเซฮุนอยู่นิ่งไม่ได้เซฮุนรีบยืนลูฮานมองเซฮุนงงๆแต่ก็เดินตามร่างสูงไปที่ห้องรับแขก


' ฉันจะไปเด๊๋ยวนี้ละที่ไหน ' เซฮุนพูดพร้อมใส่เสื้อของเขาไปด้วย เซฮุนพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนที่จะเก็บโทรศัพท์ของเขาเข้ากระเป๋ากางเกง


' เกิดอะไรขึ้นเหรอเซฮุน ? '


' ชานยอลรถควํ่าอยู่ที่ห้อง ICU ผมต้องรีบไป...'


' เห๊ย ไ.อ้ฮุน ตำรวจบอกว่ารถไ.อ้ยอลมันถูกตัดเบรก ' เสียงทรงเสน่ห์ของคริสบอกทันทีที่เซฮุนมาถึงหน้าห้อง ICU เซฮูนพบเพื่อนของเขา เถา คริส และ แบคฮยอนแฟนของชานยอลที่กำลังนั่งร้องไห้และมี เลย์ กับ ซูโฮคอยปลอบใจอยู่ไม่ห่าง


' เหี้.ยไ.อ้ยอลมันเลิกนิสัยไปมั่วกับของคนอื่นแล้วใครจะมาทำร้ายมันอีกวะ ' เถาสบทออกมาทั้งนํ้าตา มือขยี้ไปที่ผมสวยของตนเองเหมือนต้องการที่ระบายอารมณ์


' กูบอกแล้ว..คนที่มึ.งรักจะสลายไปที่ละคน...'



' ไค... ' เซฮุนและลูฮานพูดขี้นมาพร้อมกันเมื่อนึกถึงคำสุดท้ายที่ไคบอกได้...ก่อนที่ทั้งสองจะมองกันและกัน.


' มึ.งว่าไงนะ ไ.อ้ไคเหรอ ? ' คริสถามขึ้นมา.เซฮุนพยักหน้าเล็กน้อยเพราะเขาได้เล่าเรื่องเหตุการ์ณแปลกๆให้เพื่อนของเขาฟังกันหมดแล้ว...


' ไ.อ้คริสมันมานั่งปลอบแบคฮยอนนานมากเลย มึ.งเหนื่อยไหม มึ.งนอนก่อนได้นะเดี๋ยวกูปลุก ' เถาพูดขึ้นก่อนที่คริสจะพยักหน้าเล็กน้อยเดินไปที่โซฟาและล้มตัวนอนที่ตักของคนรักของตน


เวลาผ่านไปยืดยาวเกือบถึงสองชั่วโมงแบคฮยอนก็ยังคงสะอื้นไม่หยุดเถาเดินไปเดินมาจนซูโฮสั่งให้มานั่งหลายครั้งคริสอยู่ในห้วงราตรีเพราะเขาเหนื่อยมากเกินไป....


' กูจำเป้นต้องทำแบบนี้...มึ.งจะเจ็บแค่แปปเดียวไ.อ้คริส 'เสียงที่คุ้นเคยกระซิบที่ข้างหูของร่างสูงก่อนที่คริสจะเกิดอาการชัก


' คริสนายเป็นอะไร !! ' เสียงหวานของเลย์ถามทันทีที่เห็นคริสชักขึ้นมา


' อึก....ไค...' สิ้นเสียงคริสคริสลงดิ้นที่พื้นจนสลบไป..ทุกคนที่อยู่ในเหตุการ์ณต่างตกใจต่างจากเลย์ที่มีนํ้าตาไหลจากตาคู่สวยมือบางเขย่าแขนหนาของคริสและตะโกนให้คริสตื่น เซฮุนรีบวิ่งไปเรียกหมอมาก่อนที่คริสจะถูกนำเข้าห้องฉุกเฉิน..


' เมื้อกี้...คริสบอกว่าไคใช่ไหม....เหี้.ยฮุนไ.อ้ไคมันต้องโกรธแน่เลยที่พวกเราไม่รอมันทำให้มันตายต่อไปต้องเป็นกูแน่เลย กูไม่อยู่แล้ว !! ' เถาร้องขึ้นมาอย่างดังก่อนที่เขาจะวิ่งไปทางประตูหนีฉุกเฉิน เซฮุนและซูโฮรีบวิ่งตามไปเพราะตอนนี้ทุกคนกำลังระแวง...


' เถา !!!!!!!!! ' เซฮูนตะโกนไหลหลังเถาเมื่อเห้นว่าไค..ยืนตามหลังเถาที่กำลังวิ่งลงทางบันไดหนีไฟซูโฮทรุกดลงกับพื้นเมื่อเห็นไค ไคยกยิ้มเล็กน้อย...เถาหันหน้ามามองทั้งที่ตนเองยังวิ่งต่อ..จนกระทั่ง....



ปลั่ก...



'เถาอย่าเป็นอะไรนะ ฮึก...' เสียงสะอื้นของซูโฮ เลย์ แบคฮยอนประสานเสียงกันเมื่อคนรักของเขาเข้าห้อง ฉุกเฉิน..


' ทำไมคุณเถาถึงตกบันไดครับ..' คุณหมอถามอย่างสงสัยเพราะเวลาไล่เลี่ยกันญาติของผู้ป่วยทั้งสองคนก็เข้าห้องฉุกเฉินพร้อมกัน


' เขาทะเลาะกับผมครับฮึก...เขาก็เลยวิ่งหนีผม...ฮึกฮือ..' ซูโฮพูดขึ้นมาเพราะถึงเขาจะบอกไปว่าเขาเจอไค...คนที่้เสียชีวิตไปแล้วเป็นคนผลักเถาก็คงจะไม่มีใครเชื่อถ้าไม่เห็นด้วยตาของตัวเอง คุณหมอก้มหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะเดินเข้าไปที่ห้องฉุกเฉิน


' ฮึก..เซฮุน..ถ้านายตายพี่จะตายตามนายรู้ไหมนายห้ามเป็นอะไร..' ลูฮานพูดพร้อมสวมกอดร่างสูง เซฮุนลูบที่หัวของลูฮานเล็กน้อยแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา..


' กูยอมแล้ว...มึ.งอย่าทำอะไรอีกเลย กูยอมตายแล้ว...' เซฮูนพูดขึ้นในห้องนํ้าทึบ...เขาไม่อยากเห็นใครเสียใจอีกแล้ว..เขายอมเป็นฝ่ายไปแล้วยื้อชีวิตทุกคนไว้..


' หึหึ นิสัยมึ.งแบบนี้ละกูถึงแย่งพี่ลูฮานมาได้...'  เสียงที่คุ้นเคยดังอยู่ข้างหูของเซฮุน อากาศเย็นยะเยือกพัดไปทั่วห้องนํ้า...เซฮุนทำใจดีสู้เสือหันหน้าปะทะกับไคตรงๆ..แต่เขาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นไค...ดูเหมือนคนปกติไม่มีแม้กะทั่งรอยแผลหรือเลือดเหมือนดั่งตอนแรก


' กูมีเกมมาเสนอมึ.งสนใจเล่นไหม....'  เสียงของไคเบาจนเซฮุนใจหายแต่ก็พยักหน้า...


' เกมของกูง่ายมาก...กูขอให้มึ.งกลับบ้านในตอนนี้...'


' แล้วถ้ามึ.งฆ่ากูกลางทางละ....'


' กูจะไม่ทำอะไรมึ.งแต่ถ้าภายในอื้ม.....2 ชั่วโมงมึ.งยังไม่ไปให้ถึงบ้าน...กูจะฆ่าทุกคนที่มึ.งรัก...' ไคยกข้อมือดูนาฬิกาของเขาและบอกเสียงเฉยเมย


' กูถามมึ.งจริงเถอะไค...มึ.งทำแบบนี้ทำไม..'


' เหลือเวลา 1 ชม. 58 นาที 43วินาที...' เซฮุนไม่รอช้าเปิดประตูออกจกาห้องนํ้าทั้งที่ยัง งงงวยเล็กน้อยแต่เวลามันกำลังเดินไม่มีหยุด...


' กูรักมึ.ง...' เสียงของไคดังขึ้นก่อนที่ทุกอย่างจะดับสลายไป...


' ทำไมเราต้องรีบขนาดนี้ด้วยละเซฮุน พวกเพื่อนนายยังอยู่ในโรงพยาบาลอยู่เลยนะ ' ลูฮานกอดที่เอวหนาของเซฮุนอย่างแน่นด้วยความกลัวเพราะร่างสูงตอนนี้บิดคันเร่งความเร็วจนเลยที่กฏหมายตั้งจนลูฮานกลัว


' เรามีเวลาไม่มากแล้วครับพี่...' เซฮุนเหงยหน้ามองนาฬิกาที่ข้อมือของเขานาฬิกากำลังเดินและเหลือเวลาอีกเพียง 1 ชม.


' แม่.งเอ้ยมาติดไฟแดงอะไรตอนนี้วะ !!! '


' 10 '


' 9 '


' 8 '


' 7 '


' 6 '


' 5 '


' 4 '


' 3 '


' 2 '


ปรี๊ดดดดดดดดด


' 1...Just in time ohsehun ' เสียงของร่างบางดังขึ้นเมื่อเห็นรถมอเตอร์ไซต์ราคาแพงจอดอยู่ตรงหน้าของเขา... * ทันเวลาพอดี โอเซฮุน


' ไค....' ลูฮานพูดพร้อมคล้องแขนของเซฮุนอย่างรวดเร็ว...เหมือนไคมาก...แต่ไม่ใช่ไค..


' I do not kai ' *ฉันไม่ใช่ไค


' My name is Taemin I am a twin kai but i love kai  affair  Parents caught me. I had se.x with kai I moved my father lived abroad as a child. Deposit kai for you. He told me that the next four years, I bring to you You do not need it about me.' ร่างบางพูดออกมาพร้อมยื่นของในกล่องให้เซฮุน เซฮุนก้มหัวขอบคุณร่างบางเล็กน้อยก่อนที่ร่างบางจะเดินขึ้นรถและจากไป...* ฉันชื่อแทมิน ฉันเป็นฝาแฝดกับไค แต่ฉันัรกไคแบบคนรักกัน พ่อกับแม่ของฉันจับได้ว่าฉันมีอะไรกับไค จึงจับฉันไปอยู่ต่างประเทศ ไคฝากนี่ให้คุณ เขาฝากบอกผมว่าอีก 4 ปีให้นำมาให้คุณ คุณไม่ต้อง งง เกี่ยวกับตัวฉัน



ร่างสูงไม่รอช้าเสียบเฟรดไดร์เข้ากับคอมทันทีก่อนที่ฟอเดอร์ทั้งหมดเปิดมาจะเป็นรูปของ....โอเซฮูน  เสี่ยวลู่ฮาน  มีฟอเดอร์ของทั้งสองแบ่งอย่างชัดเจนและวิดีโอที่อยู่นอดตัวฟอเดอร์ เซฮุนกดเปิดทันที



' เอิ่ม...หวัดดี กูไคมึ.งรู้จักกูใช่ไหม 5555 กูรักมึ.งนะเซฮุนไม่ใช่แบบเพื่อน มึ.งคงจะขยะแขยงใช่ไหมที่เพื่อนรักของมึ.งกลับมารักมึ.งเอง กูขอโทษกูหวงกูหึงมึ.งตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้...แต่กูรู้สึกรักมึ.ง กูขอโทษเรื่องพี่ลูฮาน..ตอนแรกกูกะจะฟันพี่เขาแล้วทิ้ง..แต่พี่เขาสะอาดเกินไปสำหรับคนแบบกู กูก็รักพี่ลูฮาน กูเลือกระหว่างมึ.งกับพี่เขาไม่ได้ จนกระทั่งกูมีอาการผิดปกติกับร่างกาย กูไปโรงพยาบาล หมอบอกกูเป็นเอดส์ 555 มันคงตลกสินะ กูอยากรู้ว่ากูเป็นเกย์จริงไหม...กูเลยไปนอนกับผู้ชายขายบริการ...กูรู้สึกดี..กูมีความสุขทุกที่ที่กูนอนกับผู้ชาย จนกูมีอะไรกับน้องตัวเอง...กูติดเป้นนิสัยต้องนอนทุกคืน..จนกูติดโรคที่สกปรกมา..ตั้งแต่นั้นมึ.งไม่ต้องห่วงกูไม่เคยจูบหรือมีอะไรกับพี่ลูฮานเลยซักครั้ง...กูขอโทษ...อีกไม่นานกูก็คงจะตายกูรักมึ.งมากนะ...รักแรกของกู....



' เซฮุน.. ' ลูฮานจับที่หัวไหล่หนาของร่างสูงเบาๆ เซฮุนกอดเข้าที่เอวของลูฮานพร้อมร้องไห้ไปด้วยทำไมเขาถึงไม่รู้เลยว่าเพื่อนเขาทนทุกข์ทรมาณแค่ไหน...ทำไมเขาถึงไม่รู้เลย...



' ผมไปเกิดไม่ได้...เพราะทุกคนยื้อผมเอาไว้ ' เสียงคุ้นเคยดังข้างหูของทั้งสอง


' พี่ลูฮานไม่ยอมลืมผมและรักผม..ผมเลยหึงทุกคนที่มายุ่งกับพี่เหมือนตอนที่ผมยังมีชีวิตอยู่....เซฮุนยังคิดว่าตัวเองผิด..ที่ทำให้ผมตายผมไม่สามารถไปเกิดได้..แต่ตอนนี้ผมไปก่อนนะครับพี่ลูฮาน...เหี้.ยฮุนมึ.งไม่ต้องมาพิศวาทกูเลยนะ กูขนลุก 5 5 55 ' เสียงของร่างสูงเบาไปเรื่อยๆจนกลายเป็นลมที่พัดผ่านไป..


' เหี้.ยทำไมมึ.งแม่.งไม่ตายๆไปวะ มาสวีทให้กูอายเนี่ย พี่ซูโฮผมจะเอาแบบนี้อ่ะ โอ๊ยเจ็บนะครับ ' เถาพูดเพราะเห็นชานยอลกับแบคฮยอนสวีทกันอย่างออกหน้าออกตา


' นี่คุณพวกมึ.งครับงานมงคลสำคัญแบบนี้ยังมาสวีทกันได้นะ ' คริสพูดเสียงเรียบก่อนที่ทุกคนจะหัวเระาออกมาอย่างดัง


' เอาละครับ แหมๆโต๊ะนั้นนะครับ เป็นเพื่อนเจ้าบ่าว เจ้าสาวเสียงดังเลยนะครับ 555 ' พิธีกรพูดหยอกล้อก่อนที่ทุกคนจะยิ้มและพูดคุุยเสียงเบาเมื่อ ร่างสูงในชุดทักสิโด้สีดำและร่างบางในชุดทักสิโด้สีขาวพร้อมดอกไม้ในมือใช่แล้ว..งานแต่งงานของทั้งคู่


' เจ้าบ่าวจะพูดอะไรซักหน่อยไหมครับ ขอแบบหวานน น น นน เลยนะ 555 'พิธีกรยังคงทำหน้าที่ชงให้ทั้งสองคนผู้คนในงานก็ยกยิ้มกันอย่างมีความสุข 


' ผมจะดูแลพี่ตลอดไป...ผมรักพี่นะครับ...'


' จ๊ะ พี่รักนายนะเซฮุน ' ก่อนที่ร่างของทั้งสองจะถูกแรงโน้มถ่วงของโลก ริมฝีปากบิดเบียนกันลิ้นร้อนไล้ไปทั่วโพลงหวาน จนทุกคนในงานฮิ้วขึ้นมากันเสียงดัง เซฮุนผละริมฝีปากก่อนที่จะยกยิ้มด้วยความเขินอาย


' ยินดีกับงานแต่งงาน ' เสียงคุ้นเคยพูดเบาๆที่ประตูงานพร้อมยกไวน์ขึ้นเพื่อแสดงความยินดีกับคนที่เขารักทั้งคู่...

แก้ไขล่าสุด 18 ต.ค. 55 17:27 | ไอพี: ไม่แสดง

#81 | วันวาน | 18 ต.ค. 55 14:51 น.

' นี่...นายเวลาบนหัวนายนะมันไปเกิดได้แล้วนะ '  ร่างบางในชุดสีขาวพูดพร้อมสะกิดร่างหนาข้างๆตน และชี้ไปบนนาฬิกาทรายบนหัวที่ไหลจนหมดเป็นสัญลักษณ์ว่าสามารถไปเกิดได้แล้ว...


' อ่อครับ..ขอบคุณครับ ผมยังไม่อยากไปเท่าไรนะ '


' ง่า..ฉันชื่อคยองซู ^^ ไปเกิดพร้อมกันนะ '


' ผมไม่อยากไปจริงๆ ไปก่อนเถอะ '


' งั้นฉันไม่ไปด้วย....นายชื่ออะไรตายได้ยังไง ?? ' ร่างบางนั่งข้างๆร่างสูงและยังคงถามคำถามต่อไปเรื่อยๆ


' ผมชื่อไค...ผมเป็นเอดส์จริงๆผมต้องตายเพราเอดส์แต่ผมชิงตายรถล้มซะก่อน ' ร่างสูงพูดเสียงหน่ายๆเพราะเขาอยากอยู่เงียบๆใช่ความคิดคนเดียวเลยพูดแบบปกติถ้าเป็นคนอื่นที่มาทักเขาคงจะเดินหนีกันไปหมดแต่ไม่ใช่กับร่างบางคนนี้แน่นอน...


' เอ๊ะ..นายคล้ายๆฉันเลย ฉันนะโดนเพื่อนในห้องรุมข่มขืนแบล็คเมล์ลไว้ ฉันก็เลยเป็นเด็กเก็บกดไม่ออกจากห้อง พ่อกับแม่ฉันที่รักกันมากก็หย่ากันเพราะเถียงเรื่องฉัน แล้วนั่นเห็นเด็กคนนั้นไหมน้องชายฉันเอง เพราะฉันไม่ยอมไปโรงเรียน พวกเพือนในห้องฉันเลยข่มขืนน้องฉันแทน ฉันกับน้องเลยตรอมใจตายด้วยยานอนหลับพร้อมกัน : ) ' ร่างบางพูดเฉยไคหันมองอย่างอึ้งว่าร่างบางตรงนี้ที่ยิ้มอยู่จะเจอเรื่องที่เล.วร้ายมาได้ขนาดนี้...ยังยิ้มออกได้ยังไง..


' แล้ว..เอิ่ม...พี่ยังยิ้มได้ยังไง ' ไคมองที่าฬิกาทรายบนหัวของร่างบางก่อนที่จะบอกว่าร่างบางข้างหน้าอายุมากกว่าเขา


' ก็ถ้าเราไม่ยิ้ม..เราจะเดินต่อไปในวันข้างหน้าได้ยังไงจริงไหม ^^ ' ร่างสูงยกยิ้มเล็กน้อย


' งั้นผมไปเกิดดีกว่าเนอะ ไปกันเถอะครับพี่คยองซูเกิดเป้นพีน้องกันดีไหม ' ไคทำท่าจะเดินดีโอจับที่ข้อมือของไคเบาๆ


' เอิ่ม..พี่อยากเกิดพร้อมนายนะแต่ไม่เอาแบบพี่น้องได้ไหม.////. ' ร่างบางพูดเบาๆออกมาไคยกยิ้มเล็กน้อย


' อื้ม...งั้นผมไปทางนั้น พี่ไปทางนั้นไว้เจอกันนะครับ : ) ' ร่างสูงชี้ไปที่ประตูที่ 1 และประตูที่ 2


' พี่จองนายแล้วรุ้ไหม...ถ้าเกิดมาเจอกันนายต้องเป้นแฟนพี่นะ ^^ ' ร่างสูงพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะเดินไปที่ประตูที่ 1 ซึ่งคนละประตูกับร่างบาง


' อื้ม..พี่ลูฮานครับ..เห็นไคไหมครับ ไม่รู้วิ่งไปไหนแล้วนิ '  ร่างสูงแม้เวลาจะเปลี่ยนไปโครงสร้างของเด็กหนุ่มย่นไปตามระยะเวลาแต่ก็ยังคงความหล่อและดูดีเสมอ...


' เอ๊ะ...นั่นรึป่าวเล่นกับนักเรียนสองคนอยู่ตรงนั้น ' ลูฮานชี้ไปทางนํ้าพุที่เด็กหนุ่มสองคนกำลังเล่นอยู่กับ หมาโกลเด้นนามว่า ไค ของทั้งคู่


' เอ๊ะ แกนี่น่ารักจังนะ ชื่ออะไรเอ่ย..' ร่างบางถามหมาพร้อมลูบที่หัวของมันเบาๆ


' นี่พี่ดีโอ หยุดเลยนะเมื่อกี้มันจะปลํ้าพี่อยู่แล้วนะ ' ไคพูดเสียงเบาๆเพราะหมาตัวนี้พุ่งชาร์ตแฟนของเขาเฉยเลยไม่กระทืบหมาตายก็บุญแล้ว


' มันชื่อ ไคนะครับ '  ร่างสูงของเซฮุนพูดระหว่างที่เห็นเด็กนักเรียนเล่นกับหมาของเขา


' เอ๊ะชื่อเหมือนนายเลยอ่ะ 55555


' โธ่พี่อ่ะ ' ไคลุกขี้นยืนพร้อมกับลูฮานและเซฮุนที่ตกใจที่พบไค..


' สวัสดีครับ ^^ หมาน่ารักมากๆเลยครับ ชื่อเหมือนแฟนผมด้วย 555 ' ดีโอพูดพร้อมเขกหัวของไคเบาๆ ไคมองหนุ่มทั้งสองด้วยสายตาเฉยๆ...แต่ในดวงตากลับเต็มไปด้วยความทรงจำ


' ผมชื่อไค ชื่อเจ้าตัวนี้เหมือนผมเลยครับ อื้ม..ผมขอตัวก่อนนะครับ สวัสดีครับ ' ร่างสูงเดินออกไปพร้อมกับดีโอที่สวัสดีลูฮานและเซฮุน


' เราเคยพบกันที่ไหนรึป่าว !! ' เซฮุนหันไปพร้อมตะโกนถามร่างสูงกับร่างบางที่เดินออกไปห่างไม่มาก ไคหันกลับมาหาเซฮุนกับลูฮาน


' ถึงจะเคยแต่ปล่อยมันไปเถอะครับ ' เซฮุนกับลูฮานยกยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะจูงหมาของทั้งคู่เดินเที่ยวเล่น...แม้เวลาจะผ่านไปแค่ไหน...เราสองคนก็จะรักกันตลอดไป






จบแล้วกับเรื่องนี้ ขอขอบคุณทุกคนที่ติดตามมาตลอด : )
หนูลํ้าไม่ใช่คนที่แต่งภาษาได้สวยหรือแต่งได้่ดี แต่งทุกคนก็ยังให้กำลังใจหนูลํ้า
ขอบคุณจากใจจริงๆครับ : )

เรื่องนี้จะไม่ขอเม้น จะไม่บังคับ ในตอนจบเพราะตัวเองมาช้าเอง
ขอแค่ทุกคนชอบ...หนูลํ้าก็ดีใจมากๆแล้วครับ 

ฝากติดตามเรื่องใหม่ด้วยนะครับ : )


http://www.siamzone.com/board/view.php?sid=3414536
[EXO] โรงเรียนนี้...จุดจุดจุด... <3 2H ฟิค #อัพในทู้






Special KD.



' เห้ย ไค กูหิวข้าวว.ะวันนี้เล่นเกมกันอีกป่าว ใครแพ้เลี้ยงข้าว ' เสียงของชายหนุ่มในกลุ่มแย้งขึ้นมา ไคฟุบหน้าลงกับโต๊ะไม่ได้พูดอะไรนอกจากส่ายหน้าเขาเหนื่อยมากเมื่อคืนก็นอนไม่ค่อยหลับเพราะดื่มหนักไปหน่อย


' เอาละนักเรียนเงียบๆหน่อนจ๊ะ...วันนี้มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามา ' เสียงทุกคนในห้องเริ่มกระซิบกระซาบกันขึ้นมาทันที เพราะว่านี้่เป็นกลางเทอมย้ายมาได้ต้องเจ๋งแน่นอน ไคไม่ได้สนใจฟุบหน้าลงกับโต๊ะหวังจะนอนแต่เพียงอย่างเดียว


' สวัสดีครับ : ) ผมชื่อคยองซู เรียกดีโอก็ได้ ผมไปอยู่ต่างประเทศตั้งแต่เด็กจริงๆผมต้องเรียนมหาลัยแล้วแต่ผมไปอยู่ต่างประเทศก็เลยต้องเรียนม.5อีกคร้้ง 55 อ่อ..ผมเรียนอังกฤษได้ดีเลยนะแต่สังคมผมห่ว.ยมากอ่ะถ้าใครให้ผมลอกนะเด๊่ยวผมให้ลอกอังกฤษ 555 ' เสียงหวานแนะนำตัวขึ้นมาเพื่อนในห้องหัวเราะกับคำแนะนำตัวของเพื่อนใหม่


' เธออยากนั่งตรงไหน คยองซู ' ครูสาวถามขึ้นมาอีกครั้งคยองซูไม่ได้ตอบอะไรนอกจากเดินตรงไปที่ด้านหลังห้องที่มีร่างสูงฟุบหน้าลงกับโต๊ะ


' ฉันขอนั่งด้วยนะ : ) ' ร่างบางสะกิดร่างสูงที่ฟุบหน้าลงกับโต๊ะ ไคขยี้หัวด้วยความหงุดหงิดใครกล้ามาปลุกเขาเพื่อนๆในห้องก็พาลกลัวไปด้วยเพราะไม่มีใครกล้าปลุกไคเวลานอนแม่แต่อาจาร์ยก็ตาม


' เห๊ย นี่พี่ !! ' ไคตกใจจนร่วงไปนั่งที่พื้นเพราะเขาจำได้...คนนี้ในความทรงจำเขามันช่างชัดเจน


' พี่มาทวงคำสัญญาแล้วนะ...ฝากตัวด้วยนะ ^^ ' ร่างบางกระซิบที่ข้างหูของไคก่อนที่จะยืนมองไคพลางยกยิ้มไปด้วย ไคจับที่หูของตัวเองที่กำลังขึ้นสีและหน้าที่ขึ้ยเลือดสีฝาดไปทั่ว


'เห๊ยไ.อ้ไคมึ.งรู้จักเขาเหรอ ' เพื่อนที่นั่งข้างไคถามขึ้นมาอย่างอึ้งๆที่ไคไม่อาละวาด


' เ.ออนี่แฟนกู !! มึ.งไปนั่งนู่นไปให้พี่เขานั่งกับกู '

ไอพี: ไม่แสดง

#82 | โยซอบแบคยอน: | 18 ต.ค. 55 16:11 น.

น่ารักมากเลยยยไคโด้มีการจองไว้ด้วย555555
พี่หนูล้ำแต่งเก่งมากกกติดตามทุกเรื่องจ้าาา 

ไอพี: ไม่แสดง

#83 | li่uzํ!% | 18 ต.ค. 55 17:02 น.

โอยเขิน555555555 

ไอพี: ไม่แสดง

#85 | หยอย_ซั๊ม_แบค | 18 ต.ค. 55 17:25 น.

อ๊ายยยยยยยยย ไคโด้

ไอพี: ไม่แสดง

#86 | ar_khaa's | 19 ต.ค. 55 20:17 น.

ไคฮุน  #เพ้อคนเดียว

เป็นกำลังใจให้ และจะคอยติดตามผงงานต่อไปเน้อ

ไอพี: ไม่แสดง

#87 | JSW_852 | 25 ต.ค. 55 14:57 น.

เสี่ย น่ารักอ่ะ!!! 

ไอพี: ไม่แสดง

#88 | 'ฮุนฮาน'หรือ'ฮานฮุน' | 28 เม.ย. 56 00:20 น.

น่ารักมากๆเลย อ่านตอนแรกหลอนนิดๆ แต่พอฮุนฮานเขารักกันก็น่ารักดี
หนูล้ำแต่งเก่งมากๆเลย แต่งอีกนะ เราเมน2H

แก้ไขล่าสุด 28 เม.ย. 56 00:20 | ไอพี: ไม่แสดง

แสดงความคิดเห็น

จะต้องเป็นสมาชิกจึงจะแสดงความคิดเห็นได้
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google