'Androphobia' โรคกลัวผู้ชาย ?
พล่ามมาเยอะมีใครเป็นแบบจขกท.บ้างไหม
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
เราจะก้มหน้าเหมือนกัน 
เป็นเฉพาะกับผช.ที่ไม่สนิท ไม่รู้จักอ่ะ
แต่กิริยาท่าทางเราเวลาเล่นกับผช.ที่สนิทนี่ ต่างมาก 55555555 
เราก้เป้นโดนตัวไม่ด้เลย โดนแล้วต้องเช้ด บางทีจนเช้ดจนแดงเลยล่ะ
แต่เราต้องลองเปิดใจนะผชมีทั้งดีและไม่ดี ลองเปิดใจพยายามนะ
ผชไม่ดีก้โยนทิ้งไป(พูดเหมือนตัวเองเริ่ดอ้ะ-.-")
เราก็เป็น คล้ายๆกับ จขกท เลย แบบเกิดมาไม่ค่อยได้ใกล้ผู้ชายอ่ะ เรียน ญ ล้วนอีก ไม่มีเพื่อน ช เลย 
เราก็เป็นนะ โดยเฉพาะกับผู้ชายที่ไม่รู้จัก ต่อให้หล่อปานเทพบุตรก็เหอะ จะแอบกลัวๆ แล้วก็หาทางเลี่ยงให้มากที่สุด
ข้าพเจ้าเป็นป่ะหว่า แต่ข้าพคบเพื่อนผู้ชายได้นะ (แต่ก็มีน้อยมาก ส่วนใหญ่เพื่อนชายที่ออกสาว)
แต่ปกติ จะไม่ชอบอยู่ใกล้ๆพวกผู้ชาย เพราะจะรู้สึกว่าพวกนี้ "เหม็น"
จับโดนตัว ข้าพเจ้าก็จะสะบัดๆ เช็ดๆตรงที่พวกนั้นโดน
แต่คนที่ดูไว้ใจได้ ข้าพเจ้าก็จะปกติ อย่างเช่น พ่อ หรือ เพื่อนในกลุ่ม
นักร้องเกาหลีนี่ขอยกเว้นนะ เพราะ ไม่ได้ใกล้ไง ชอบที่ผลงาน
แต่ผู้ชายทั่วไป 
ไม่ไหวจะทน
เราก็เป็น จขกท. ยิ่งเราอยู่ รร.หญิงล้วนด้วย หนักเลยย
จขกท.ไม่ต้องกลัวหลอกผู้ชาย เขาไม่ได้เลวไปสะทุกคนหลอก
แต่เวลาเราอยู่ใกล้ก็เหมือนกัน เราจะออกประหม่าๆ แต่ก็พยายามทำตัวตามปกติ
พ่อเราก็เหมือนชอบบอกว่าผู้ชายเลวทุกคนแหละ แต่เราก็มานั่งคิดว่าไม่ใช่หลอก
ถ้างั้นพ่อเราก็เลวอ่ะสิ เพราะทุกคนมันไม่มีใครดีเพอร์เฟคหลอก
ลองค่อยๆเปิดใจแบบมีสตินะ จขกท. เชื่อเราเดี๋ยวก็ดีขึ้น
ขอโทษที่พล่ามยาว
ไม่รู้ว่าเป็นด้วยหรือเปล่าอ่ะ 555
คือตั้งแต่มีแฟนเป็นผู้หญิง เราไม่ค่อยชอบผู้ชายเลยอ่ะ
ศิลปินแค่ปลื้มอ่ะไม่ถึงกับคลั่งไคล้ขนาดนั้น
กับเพื่อนผู้ชายจะไม่อยู่ใกล้ถ้าไม่จำเป็นอ่ะ แต่ไม่ได้ใกล้แบบชิดขนาดนั้นนะ เว้นระยะห่างอยู่ 555
กับพ่อแท้ๆก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันอยู่แล้ว เจอกันทีก็แค่นั่งคุยกันธรรมดา
ถ้ากับพ่อเลี้ยงคือแบบ ตัวใครตัวมันอ่ะ อย่ามายุ่ง! 
ยิ่งกับผู้ชายที่ไม่รู้จักนี่ ถ้าอารมณ์ดีก็จะรีบเดินหนีอ่ะ หน้าไม่อยากจะมองเลย -_-.
ถ้าแบบมายืนใกล้ๆเราก็จะพยายามยืนให้ห่างที่สุดอ่ะ
แต่ถ้าอารมณ์ไม่ดี แซวเราหน่อยเราด่ากลับเลยอ่ะ คือแบบไม่ชอบอ่ะ 
T^T เจอเพื่อนเเย้ววววววว
เเต่ตอนนี้พอทุเลาลงหน่อย เป็นบ้าง ไม่เป็นบ้าง
สั่นๆก็มีอยู่เเต่น้อยลงเเต่ก็ไม่ค่อยชินอยู่ดี
เราเป็นเฉพาะกับพวกผู้ชายชอบแซวโรคจิตเกเรหน้าตา ......... แต่ถ้าหล่อ ๆ เราอยากเข้าใกล้นะ #รีบวิ่งออกจากกระทู้ 555555555
เราเพิ่งมาเป็นเมื่อตอนม.1 นะ
เพราะย้ายมาอยู่หญิงล้วน ก็แบบไม่ชินอ่ะ
เวลาเจอแล้วก็ก้มหน้า หลบๆ เดินเลี่ยงๆ
เราเป็นแต่ไม่หนักเท่า จขกท. อ่ะ บางคนก็กลัวไม่อยากอยู่ใกล้ แต่เรากลัวพ่อตัวเองอ่ะแบบไม่ชอบให้พ่อมาจับมือมากอดเงี้ย แบบ ขนลุก
พ่อเราก็เป็นคนไม่ดีนะ แต่ถ้าเพื่อนในห้องเงี้ย เราก็สบายๆอ่ะ สนุกๆ
แต่ถ้าคนไม่รู้จัก เราจะไม่มองหน้า พยายามเดินหนีให้เร็วที่สุด
เราเกิดมา 16 ปี =O=;;
คุยกับเพื่อนผู้ชายได้สนิทใจที่สุดคือ อนุบาล-ป.6
ม.1-3 แทบจะไม่เคยทักผู้ชายในห้องก่อนเลย
นอกจากจะเป็นผู้ชายที่เหมือนไม่เต็ม ทำตัวเหมือนเด็ก
แต่มีเพื่อนผู้ชายสนิทคนเดียวที่มันออกตุ๊ด
ม.ปลายมายิ่งหนักเลย ผู้หญิงกับผู้ชายในห้องมี 9 คนเท่ากัน
เวลาทำงานอะไรอย่างนี้ครูก็จับคู่ชายหญิงให้ แล้วแบบเราลำบากใจมากเลยอ่ะ
เราไม่ค่อยได้คุยกับผู้ชายก่อน บางทีโดนตัวกันนิดหน่อยแขนเราจะกระตุกออกมาเองเลยอ่ะ
จนแบบเพื่อนผู้ชายมันพูดออกมาเลยว่า "จะเกลียดเราอะไรนักหนา"
เราก็ไม่รู้จะอธิบายมันยังไงอ่ะY.Y ก็แขนมันไปเอง บางทีเวลาคุยกับเพื่อนผู้ชายอ่ะ
เรายังต้องหลบตาเลย ไม่ใช่ว่าชอบหรืออะไรนะ แต่เราต้องหลบตาทุกคนเลยอ่ัะ
หนักใจมากT_T มันทำให้เราเป็นเหมือนผู้หญิงที่ไม่ยอมรับผู้ชายยังไงไม่รู้
จขกท.ต้องรีบปรับตัวให้ได้นะ : )
เพราะในอนาคตข้างหน้าเรายังต้องทำงานในองค์กรที่มีผู้ชาย ถ้ายังเป็นอยู่จะทำให้งานยากลำบากนะ ไม่ใช่แค่เรื่องงานอย่างเดียวหรอก ชีวิตประจำวันด้วย ลองปรับตัวดูนะ สู้ ๆ : )
เราโชคดีที่เกิดมาเป็นหญิงห้าว คุยได้หมดทั้งหญิงทั้งชาย (เปล่าแ รด 55555) เวลาทำงานกลุ่มมันคุยกันง่ายจริง 5555
ขอให้จขกท.โชคดีนะจ้ะ
ใช่ค่ะ มีโรคผ้ชายกลัวไม่คะ same 21 22 แต่เราก็เป็นนะ แบบพ่อเราก็ไม่ได้เลวร้าย แต่แอบไม่เป็นสภาพบรษนิดๆ แบบเวลามีของให้แม่ถือ เวลามีงานก็ใช้แม่อะ เรากลัว อาการแบบที่จขกท.ว่าเราก็เป็น กับผ้ชายทกคนเลยก็ว่าได้ 
แต่อย่างว่านะ...พอโตมาก็ต้องทำงานร่วมด้วย เราต้องพึ่งพากันอีกเยอะ สับสนค่ะ ร้ว่าต้องปรับตัว แต่มันก็ฝังใจเหมือนสันดาน
เราก็เป็น แต่เป็นเฉพาะกับผู้ชายที่ไม่สนิท ไม่รู้จักเท่านั้น แต่ถ้าเพื่อนในห้อง ก็จะเล่นกันทั่วไป (เกินทั่วไปด้วยม้างงงง)
แต่ที่เคยบ่อยๆคือ ขนลุก เวลาเจอผู้ชายที่ไม่รู้จักอยู่กันเป็นกลุ่มเงี๊ย แล้วดันไปอยู่ตรงทางที่เราต้องเดินผ่าน จะรู้สึกขนลุก หงุดหงิด สั่น กำมือ โอ๊ย สารพัดจะบอก (เป็นหนักกว่ก จขกท. อีกมั้งเนี๊ย ) ท้ายสุด เราจะไม่ผ่านทางนั้น เราจะเดินอ้อมแทน ถึงมันจะไกลกว่าเดิมก็เถอะ แต่ถ้าไม่มีทางให้อ้อมไป เราจะรีบกำมือแน่นๆ ให้กำลังใจตัวเอง แล้วเดินกึ่งวิ่ง ปานจะเหาะได้เลย ๕๕
ข้ามเราไป/ เป็นหนักกว่า 
เราเป็น.... กับคนที่ไม่รู้จักเหมือนกันแบบเดินๆอยู่แล้วเค้ามาใกล้ ๆ หรือมาแซวเราจะน่าบูดมากให้รู้ว่ากุไม่ชอบ ! เราเจอบ่อยเรารู้สึกเรารังเกียจเลยอะแซวหา..หรอ มีวันนึงเราเดินไปกับเพื่อนมีผู้ชายคนนึงลุกตอนเราเดินผ่านเราตกใจจนสะดุ้งเซเลยอะ ทั้งๆที่เค้าจะเดินไปทางอื่น
เค้าเป็นนะ เวลาเจอผู้ชาย(นอกจากพ่อกับพี่นะ) จะแบบหลบตา ไม่มองหน้า รู้สึกสั่นๆ อยากรีบๆจบบทสนทนา อยากหนีไปไกลๆ อย่ามาคุยกับเราได้ไหม... แต่ถ้าแค่มองห่างๆก็ อื้มม น่ารักเนอะ (ซะงั้น) น่าจะแค่ไม่ชิน? มั้ง???
อยู่หญิงล้วนมาหกปี ไม่เคยเจอผู้ชายรุ่นเดียวกันหน้าไหนทั้งสิ้น....จบมากลัวผู้ชายจริงๆ(ตอนเค้าไปเข้าตอนมอหนึ่งพี่ชายก็บอกเหมือนกัน ตอนนั้นไม่เชื่อ . ตอนนี้มันเป็นจริงๆ)
ไม่เกี่ยวว่าอยากหาแฟนอะไรหรอกนะ แต่รำคาญตัวเอง แบบ บางทีทำงานกลุ่มที่มอ เคียร์กับผู้หญิงได้เป็นฉากๆแต่ให้ไปเคลียร์งานกับผช(ทั้งแท้และเทียม) ....จดใส่กระดาษ เรียกเพื่อนไปชี้แจงแทน เสียเครดิตยังไงไม่รู้(อยากแก้) และคือบางทีกะเทยเขาก็ไม่ใช่ผชปะวะะะ แต่เราก็กลัวอยู่ดีอ่ะะะ คือเขามาพูดด้วย เราอยากจะยิ่มหวานให้มากๆๆ แต่มันค้าง .... TT^TT))) อยากจะบอกเขาว่าเราอยากคุยด้วยจริงๆนะ แต่ขอเราปรับตัวหน่อย แงงง
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google