`แอบรักเพื่อนหญิงด้วยกันในกลุ่ม เจ็บมาก TT

เราขอไม่ใช้คำว่า จขกท.นะ เพราะมันดูไม่ธรรมชาติ  เข้าเรื่องเลยนะ

  เรามีเพื่อนคนนึงในกลุ่มหน้าตาน่ารัก ตาโตหวานๆตัวเล็กๆไม่สมกับเด็กม.ปลายเลย เพื่อนคนนี้ชื่ออิ๊ง เป็นคนนิสัยดี เฟรนลี่มาก เข้ากับใครได้หมด ส่วนเราที่นิสัยแตกต่างจากอิ๊งมาก เงียบขรึม ฮา ติ่งต๊อง เอ๋อ เวลาทำอะไรอิ๊งและเพื่อนในกลุ่มต้องเตือนตลอด เมื่อตอนม.4 เราสนิทกับอิ๊งสักพักนึง ไปบ้านทำงานด้วยกัน รับ-ส่งทุกวัน กลับบ้านด้วยกันเสมอ รอกันเสมอ จนความรู้สึก'ดี'ในหัวใจของเรามันเกิดขึ้นมาเมื่อได้อยู่กับอิ๊ง เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก เพราะพยายาม'หลอก'ความรู้สึกของตัวเองอยู่

  ตอนนี้เราอยู่ม.5แล้ว ความรู้สึกนั้นยังคงเดิมไม่เปลี่ยนแปลง แต่มันแค่เพิ่มขึ้นมาอย่างกระทันหัน ในใจเราเริ่มอยากกอดอิ๊ง อยากอยู่ใกล้อิ๊ง อยากจับมืออิ๊ง พูดง่ายๆคืออยากอยู่กับอิ๊งตลอดเวลาเลย แต่ติดที่ว่า เราเป็น'หญิง'ที่เรียกตัวเองว่า'ไบ' ส่วนอิ๊งเป็น'หญิง'เรียกตัวเองว่า'ไบ'เหมือนกัน เพียงแต่เธอชอบผู้ชายมากกว่า มันทำให้ความรู้สึกเจ็บนิดๆในหัวใจของเรา

  มีพักนึงที่สนิทกันมากๆจนคนแถวบ้านอิ๊งมองด้วยสายตาระหว่างเรากับอิ๊งแบบแปลกๆเวลาเราไปหาหรือส่งบ้าน เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร จนเวลาผ่านไป เราเริ่มห่างจากอิ๊งมาพักนึง มาสนิทกับอิง เพื่อนอีกคนที่นิสัยเหมือนกัน แต่ติดที่ว่าเธอเป็นคนพูดมาก จากนั้นเราก็ไม่ค่อยได้เดินกับอิ๊งสักเท่าไรเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ยังคุยกันเหมือนเดิมจนสามวันก่อน เราชวนอิ๊งไปเชียร์วอลเล่ย์ แต่อิ๊งไม่ไปเพราะติดซ้อทแบด เลยบอกมลฝากไปเชียร์ ผลการแข่งขันจบ นันเดินมาหาว่าอิ๊งว่า 'แกไม่ได้ไปดูเราเชียร์ เราถึงได้แพ้' ตอนนั้นเองเราก็เก็บแบดอยู่ก็ทำเป็นไม่สนใจจนกระทั่งอิ๊งขึ้นเสียงใส่นัน แต่เราก็ได้แค่มองเฉยๆ นันก็เดินออกไป

  แล้วเรื่องมันก็ยุ่งๆ อิ๊งก็เลยบอกเราว่า'ให้โทรมาหาหน่อยนะ' เราก็แอบดีใจเล็กๆที่จะได้คุยกับอิ๊ง แล้วคืนนั้นก็คุยกัน เรื่องเครียดๆก็จบไป เราเลยชวนคุยเรื่องอื่นต่อว่า'แก เราไม่อยากบอกแกเ้ลยอ่ะ' แล้วอิ๊งก็บอกว่า'ถ้าแกมีความลับกับเรา แกต้องบอกเรามา' เราก็บอกว่าคนในบ้านอย่างย่าแม่คิดว่าเราก็อิ๊งคบกันอยู่ อิ๊งก็พูดออกมาเ้หมือนกันว่าคนแถวบ้านอย่างลุงวินมอไซด์แถวนั้นชอบมองแบบแปลกๆคิดว่าเราเป็นคู่เลสเบี้ยนกัน เราก็ได้แต่หัวเราะ เพราะไม่รู้จะพูดอะไร จากนั้นเรากับอิ๊งก็วางสายไปนอน

  พอวันรุ่งขึ้น เราเริ่มรู้สึกแปลกๆกับตัวเอง เวลาเห็นหน้าอิ๊งล้วไม่อยากมองตาสักนิดเดียว ทำตัวห่างเหินกว่าปกติ เวลาคุยกับแทบนับคำได้ เวลาอิ๊งเดินมาหาเราจะแกล้งทำเป็นเดินหนีไม่ให้เจ้าตัวรู้สึก เราก็ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนวันนี้ วันไปทัศนศึกษา อิ๊งสนิทกับนัน ทำให้เราแปลกใจเลยว่าทำไมล่ะ ไหนบอกเกลียดนัน ไม่ชอบนันไม่ใช่เหรอ แต่ไปสนิทกับนันทำไม? เราก็ได้แต่คิดในใจ วันนี้เรารู้สึกเหวี่ยงๆนิดหน่อยและรู้สึกเจ็บหัวใจเหมือนใครเอามีดมากรีดหัวใจจนเละ เราได้แต่หึงอยู่อย่างนั้นทำเป็นแกล้งคุยกับคนอื่น แต่จริงๆแอบมองอิ๊งอยู่ตลอดเวลา แต่ดูเหมือนจะมองมาเหมือนกัน แต่เราทำเป็นไม่สนใจนั้นแหละ หลายครั้งอิ๊งก็พยายามจะควงแขนแต่เราก็ปล่อยให้จับไป แต่เราไม่ตอบรับเท่านั้นแหละ ส่วนเรื่องคุย อิ๊งก็พยายามจะเข้ามาคุยแต่เราแค่พูดสั้นๆง่ายๆตอบกลับไปเท่านั้น และเราเริ่มรู้สึกว่าอิ๊งก็เหมือนพยายามมองตาเราแต่เราหันหน้าหนีไปทางอื่นแล้วพูด

  ตอนขากลับบ้านจากทัศนศึกษา อิ๊งก็ชวนเราคุย แต่เราไม่มองหน้า แต่อิ๊งจ้องหน้าเรา เราก็เลยได้แค่ตอบสั้นๆตามเดิืม วันนี้เรากลับกันสามคน อิง อิ๊ง อิ๋ว(ชื่อเรา) อิ๊งเดินเข้าไปคุยเป็นคู่กับอิง ส่วนเราได้แต่เดิมตามหลังคนเดียว เราทนเห็นอิ๊งคุยกับคนอื่นไม่ได้เลยเดินฉับๆนำหน้าไม่รอ2คนนั้นเลย พอถึงรถสองแถว เราก็ขึ้น พออิงถาม เราก็ตอบแบบไม่สบอารมณ์ จากนั้นบนรถสองแถวก็เงียบแบบไม่เคยเงียบมาก่อน ส่วนเราหันหน้าไปทางอื่น พออิ๊งขึ้นมา เราไม่คิดว่าอิ๊งจะมานั่งข้างๆเ้รา เราก็ตัวแข็งเป็นหิน ใจเต้นแรงมากๆ หน้าแดง แต่ไม่ออกอาการอะไรมากนัก จากนั้นเหมือนมันมีอะไรบันดาลให้เด็กม.ต้นที่กลับมาจากค่าย6-7คนขึ้นมาบนรถจนเบียดกัน อิ๊งก็กระเถิบเข้ามาจนเบียดตัวเรา เราก็ยิ่งใจเต้นแรงใหญ่ หายใจก็ไม่ออก มันรู้สึกว่าเราอยากให้อยู่แบบนี้ไปนานๆ แต่อีกใจก็อยากเปลี่ยนที่ไม่อยากนั่งด้วย กลับว่าอิ๊งจะได้ยินเสียงหัวใจของเรา รถเริ่มออกตัว อิ๊งก็ชวนคุย เราก็ไม่ตอบ อิ๊งก็เลยเปลี่ยนจากอิ๋วเป็นอิงแทน 2คนนี้พูดคุยกัน จากนั้นก็เงียบต่อ อิ๊งก็พูดกับเราแบบมองมาด้วย แต่เราก็ไม่มอง เราหันออกไปข้างนอกไม่อยากสบตาด้วย เราก็ตอบได้แต่'อืม แล้วแต่'สั้นๆ แล้วอิ๊งก็ไม่พูดอีกเลย จนถึงเซ่เว่นแถวอยู่ดีไกลจากบ้านเราเหมือนกัน แต่เราต้องลง เพราะเราทำใจไม่ไหวจริงๆเลยของลงก่อน แสร้งทำเป็นเข้าเซเว่น แต่จริงๆเราอยากให้อิ๊งเข้าใจว่าเราหนีอิ๊ง

#เรื่องอาจยาวไปนะคะ เราขอโทษด้วย แต่นี้คือเรื่องที่เกิดขึ้นในใจของเราค่ะ ให้คำปรึกษาเราหน่อยนะคะ เพราะตั้งแต่ครั้งนั้นเราปวดใจมากๆ 

ปล.ขอเล่าเพิ่มค่ะ เมื่อสองวันก่อน เรากลับบ้านก่อน แต่ดูเหมือนอิ๊งงอนเราเลยเก็บไปคิดมาก เลยโทรไปง้อ แต่อิ๊งบอกว่าไม่ได้งอนเราเลยพูดว่า'เหรอ เราโทรมาง้อนะเนี่ย นึกว่างอนซะอีก' แต่จริงๆในใจเราอยากบอกว่า'ที่โทรหาเพราะเราแคร์แกมากกว่าใครคนอื่นนะ'