อยากเลิกคบเพื่อน ?
เเต่เหมือนสนิทแบบมีกำเเพงกั้นอยู่ตรงหน้าอะ
อยู่โรงเรียนคุยกัน ไม่ค่อยทะเลาะกันเท่าไหร่
เเต่พอเค้ากลับบ้านไป เค้าเหมือนปิดโลกของเค้าเลยอะ
โทรหาก็ไม่รับ ทักไลน์ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบ
จะมารวบตอบทีเดียวตอนเช้าอะ เราคิดว่าเค้ามีโลกส่วนตัวสูงนะ
เค้าตั้งใจเรียนมากขยันอ่านหนังสือเตรียมเข้ามหาลัยทั้งวัน
เรากับเค้าตั้งเเต่ม.4จำได้ว่าเคยไปเที่ยวด้วยกัน 1 ครั้ง
ตอนเเรกเรามีเพื่อนกลุ่มอื่นเเต่หลังๆสนิทกับคนนี้มาก
จนเพื่อนกลุ่มอื่นเราก็เริ่มห่างเหินจนเหลือเเค่เธอคนนี้เดียว
เเละเริ่มจากตรงนี้มันทำให้เราเหงามาก ชีวิตเราเหมือนตัวคนเดียว
เพราะเรากับเค้าอยู่ด้วยกันเเค่ที่โรงเรียน เเต่หลังจากนั้นมันเหมือนเเยกกัน
ชวนไปไหนด้วยกันเค้าไม่เคยไปด้วยเลย บางทีเเค่เอ่ยปากจะชวนก็ปฏิเสธ
แบบเสียงเเข็งบางทีก็โกหก อ้างนั่นอ้างนี่ โกหกว่าไปตจว.
ทั้งที่ความจริงก็อยู่บ้านนั่นเเหละ เราเหงามากๆ
อาจจะบอกว่าเราเห็นแก่ตัวก็ได้นะ เพราะเพื่อนเราคนนี้เหมือนติดครอบครัวอะค่ะ
เพื่อนไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ทุกวันนี้เราเดินห้างคนเดียว เที่ยวคนเดียว
เราไม่มีใครเลย นอกจากเค้าเเต่ถึงมีเค้ามันก็เหมือนเราตัวคนเดียว
เค้าบอกว่าเราเป็นเพื่อนสนิทเเต่เค้าไม่เคยทำหน้าที่เพื่อนได้ดีเลย
เราเลยอยากเลิกคบเค้า ถ้าต้องทนอยู่แบบนี้เรายอมอยู่คนเดียวดีกว่า
อยากรู้ว่าจะทำยังไงถึงจะหายไปจากเค้าแบบเนียนๆ
ขอบคุณผู้ตอบค่ะ
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
ลืมบอกค่ะ
ปรัปความเข้าใจ ด่า ทำมาหมดเเล้ว
เค้าก็ทำหน้ามึนๆเหมือนจะปรัปปรุง
สุดท้ายก็อิหรอบเดิม
เคยบอกเค้าตรงๆมั้ยอ่ะคะว่าเหงา พูดความรู้สึกทั้งหมดน่ะ
แล้วเค้าเคยพูดความรู้สึกของเค้ากับจขกท.รึเปล่า!
เราก็เป็นแบบจขกท.แหละ แบบตอนแรกก็มีเพื่อนคนอื่นด้วย
แต่สนิทกันมากจนเหลือแค่คนเดียว คือถ้าไม่มีคนนี้เราก็ไม่มีใครแล้วอ่ะ
แล้วก็ติดมากแบบจขกท.อ่ะ แต่เราจะซึน
แต่จะต่างกันตรงที่ชวนกันไปเที่ยวได้(แล้วเราก็จะดีใจมากด้วยถ้าเค้าเอ่ยชวน)
แล้วก็เค้าจะเฟรนลี่มากกว่าเราไปคุยกับเพื่อนคนโน้นคนนี้ได้ มีเพื่อนมาทักบ่อยๆ
แต่เราจะไม่ค่อยมีอย่างงี้อ่ะ เราโลกส่วนตัวสูง(แต่ไม่มากนะ)
แล้วเหมือนเค้าจะดูรู้อ่ะว่าเราเหงาเวลาที่อยู่คนเดียว
หรือเวลาที่เค้าคุยกับคนอื่นแล้วเราก็นั่งอยู่คนเดียว
แล้วบางทีเราก็พูดให้ฟังว่าเรารู้สึกยังไง หรือว่าอยากให้เราปรับอะไรตรงไหนมั้ย
เพราะเราซึนอ่ะ รู้สึกอะไรก็ไม่ค่อยพูดออกมา นอกจากเราจะอยู่ในโหมดที่
อยากพูด,ปรึกษา,ปรับความเข้าใจ อ่ะ ซึ่งเพื่อนเราทำหน้าที่เพื่อนได้ดีมากๆ
ดีจนเรารู้สึกว่าเรายังทำหน้าที่เพื่อนกับเค้าได้ไม่ดีเลย แล้วก็ทำไม่ดีเยอะมากๆ
เราว่าเราเข้าใจจขกท.นะ เราเคยเจอเหตการณ์ที่ให้ความรู้สึกประมาณนี้น่ะ
ขอโทษที่เม้นซะยาวแต่ช่วยอะไรไม่ได้เลย ถ้าจขกท.มีเพื่อนคนอื่นที่พอจะไปอยู่
ด้วยได้ก็ลองดูนะ เผื่อเพื่อนจขกท.จะคิดได้ว่าควรจะสนใจกันมากกว่านี้
เพราะมีกันแค่2คน แล้วก็เป็นเพื่อนที่ดีมากด้วย
ปล. เหมือนระบายให้จขกท.ฟังเลย ขอโทษนะ
คห.ที่ 7
เราบอกความรู้สึกหมดทุกอย่างเลยค่ะ ร้องไห้ต่อหน้าเค้าก็เเล้ว
เเต่ที่ได้รับกลับมาเเค่ความเย็นชา ไม่มีการเปลี่ยนแปลง
เค้าไม่เห็นใจเราเลยค่ะ
เราว่าเค้าเห็นเเก่ตัวนะ คือเวลาอยู่โรงเรียนเนี่ย เค้าขาดเราไม่ได้เลยค่ะ
ไม่ว่าจะทำอะไร อาจาร์ยเรียกเเต่ไม่ได้เรียกเราเเต่เค้าต้องให้เรานำ พาไปตลอด
เเต่เวลาที่เราต้องการเค้าเค้าไม่สนใจเลยค่ะ (เฉพาะเวลาอยู่นอกโรงเรียน)
เหมือนเค้าคิดว่าชั้นมีพ่อเเม่พี่น้องที่บ้าน ก็พอเเล้วทำไมต้องมีเธอที่บ้านด้วย
บางทีถ้าต้องเหงาแบบนี้ เรายอมอยู่คนเดียวยังเหงาน้อยกว่า
โห.. งั้นก็แย่เลยอ่ะ ขนาดร้องให้ต่อหน้าขนาดนั้น
เราอยากช่วยจขกท.จัง เอาเป็นว่าเราจะเป็นกำลังใจให้แล้วกันนะ
จขกท.สู้ๆนะ มาระบายได้ตลอดเลยนะเราจะติดตามกระทู้นี้ตลอดเลย ^^
จขกท.อยากแอดเฟซมาคุยกันมั้ยอ่า เรามีเพื่อนสนิทแค่คนเดียวคล้ายๆกันเลย
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google