ช่วยเราคิดชื่อเรื่องนิทานหน่อย TT

ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีชายผู้หนึ่ง นาย ” เหมา ” นายเหมาเป็นคนที่มีจิตใจดีมาก เนื่องจากเขาเป็นคนที่ชอบเหลือเพื่อนบ้าน และแบ่งปันอาหารให้กับเพื่อนบ้านเป็นประจำ บ้านเขาเปิดร้านขายข้าวแกง ฐานะของเขาไม่ได้รวยหรือจน แต่มีฐานะปานกลาง ทุกวันเขาจะตื่นแต่เช้า เพื่อเตรียมตัวใส่บาตรและเปิดร้าน วันเวลาผ่านไปเพื่อนบ้านทุกคนต่างก็รักใคร่เขา แต่เศรษฐกิจเริ่มตกต่ำลงเรื่อยๆ ทำให้เขาขายข้าวแกงไม่ค่อยได้ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังทำข้าวแกงที่เขาทำเหลือไปแบ่งปันเพื่อนบ้านกันเป็นประจำ วันหนึ่งมีเศรษฐีคนหนึ่งขับรถสปอร์ตสีแดงสุดหรูผ่านมาที่หมู่บ้านที่นายเหมาอยู่ ก็เห็นนายเหมากำลังตักข้ามแกงใส่ถุงขายให้กับชาวบ้านที่มาซื้อ ซึ่งเศรษฐีผู้นั้นสังเกตเห็นที่ถาดที่นายเหมานำแกงมาใส่ถุงเตรียมขายว่ายังเยอะอยู่ เศรษฐีคิดในใจ เศรษฐี : “ เศรษฐกิจไม่ดีสินะ เหลือเยอะเชียว หึ !! ”  วันต่อมาเศรษฐีก็ขับรถมาที่หมู่บ้านที่นายเหมาอยู่ในเวลาที่ดึกมากๆ เศรษฐีสังเกตเห็น นายเหมากำลังนำข้าวแกงที่เหลือจากการขายไปให้กับเพื่อนบ้านในละแวกใกล้เคียง เมื่อเศรษฐีเห็นดังนั้นจึงลงจากรถและเดินตรงเข้าไปหานายเหมา เศรษฐีกล่าวว่า “ นี้นาย เอาของที่เหลือจากเมื่อวานมาให้เพื่อนบ้านหรอ ? นายเหมาทำท่าตกใจก่อนที่จะรีบแก้ตัวอย่างลุกลี้ลุกลนว่า        “ เปล่านะ ! ที่ให้ทุกคนไปเป็นของที่เพิ่งทำวันนี้ ” เนื่องจากชาวบ้านทุกคนต่างก็ซุบซิบและไม่ฟังคำแก้ตัวของนายเหมา และเริ่มมีเสียงวิภาควิจารณ์ต่างๆ เช่น  “ จริงหรอ !! หยี๋ ~~~~ เสียรึยังเนี่ย !!! ” หลังจากวันนั้นนายเหมาก็ไม่มาขายของอีกเลย อยู่มาวันหนึ่งมีข่าวว่านายเหมาถูกจับข้อหามียาเสพติดไว้ครอบครอง และค่ายาเสพติดให้กับวัยรุ่นในแถวเมืองหลวงจึงถูกจับและถูกปรับเป็นเงินสดจำนวนมากและจำคุกอีกหลายปี และเมื่อนายเหมาพ้นโทษเขาก็กลับมาที่ร้านของเขาแล้วเปิดร้านขายข้าวแกงตามเคย แต่ไม่มีคนมาซื้อเนื่องจาก ทุกคนต่างก็รังเกียจที่นายเหมาค่ายาเสพติด