(ขอระบาย)ขอบคุร วันสุดท้าย ):
21 ก.พ. 56 17:22 น. /
ดู 283 ครั้ง /
0 ความเห็น /
0 ชอบจัง
/
แชร์
สวัสดีค้ะ กระทู้นี้เราเป้นกระทุ้แรกของหนุ ถ้าทำอะไรก้ขอโทษด้วยนะค้ะ
ชื่อ มีน อยุ่ม.3
คือเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงเค้าเรียนสายศิลปกรรม แล้วทุกวันอังคารพุธพฤหัส มั่งเค้าจะต้องมาเรียนที่ตึกที่เราเรียนแล้วเราก็แอบมองเค้าบ่อยๆ
ความจริงบ้านพี่เค้าอยุ่ตรงข้ามบ้านเราแต่เราย้ายาบ้านแล้วพี่เค้าไม่เคยออกจากบ้านเลย มีวันนึงเราต้องนั่งสองเเถวกลับบ้านกันญาติ เราก็นั่งตรงข้ามกับญาติแล้วอยู่ดีๆก็เห้นพี่เค้ามายืนอยุ่ตรงหน้าเราแต่เค้าหันหน้าให้ญาติเราเราก็เลยได้แต่มองหลัวเค้า TT เเล้วเมื่อตอนวันวาเลนไทน์เรากะจะให้ดอกไม้พี่เค้าแต่พี่เค้ามาช้าเราเลยต้องกลับบ้านก่อน เพื่อนเราเลยเอาดอกไม้ไปให้พี่เค้าแทน เพื่อนเราบอกว่าพี่เค้าถือดอกไม้ตลอดเเล้วก็ยิ้มด้วย เราก้แอบเขิล55 แล้วเราก็แอบมองพี่เค้ามตลอด
จนถึงวันนี้ วันนี้เป็นวันที่รุ่นพี่ม.6จบและมารร.วันสุดท้าย เราก้คอยมองพี่เค้าตลอด แอบบุกมองหาพี่เค้าที่ตึกม.ปลาย ก็ไม่เจอ สรุปก้เจอพี่เค้าที่เดิม ก้ดีใจๆ ตอนเเรกกะจะขอพี่เค้าเขียน แต่ไม่กล้า55 พอถึงตอนที่เรากำลัวจะกลับเราก้กำลังเดินจับมือกับญาติเราและเพื่อนกลุ่มก้เดินตามอย่ข้างหลัง ****พี่เค้าก็วิ่งมาอยู่ตรงหน้าเรา เเล้ว พี่เค้าขอญาติเราให้เขียนเสื้อพี่เค้า เราก็แบบ เอิ่มมมมมมมมม คือตอนนั้นรู้สึกแย่มาก คือตอนนั้นน้ำตาคลอเเล้วอ่ะ ไม่ไหวแล้ว เราก็เลยไปหยิบกระเป่าจะกลับบ้าน ญาตอเราก็ขอโทษ คือเราเข้าใจเพราะญาติเราไม่เคยรุ้จักพี่เค้า แต่ มันก้เจ็บอ่ะ เจ็บมาก
ขอบคูณจริงๆ ที่วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราจะเจอกัน ขอบคุณมากกก TT
(บางคำอาจจะวิบัติ ต้องขอโทษด้วยนะค้ะ )
ชื่อ มีน อยุ่ม.3
คือเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงเค้าเรียนสายศิลปกรรม แล้วทุกวันอังคารพุธพฤหัส มั่งเค้าจะต้องมาเรียนที่ตึกที่เราเรียนแล้วเราก็แอบมองเค้าบ่อยๆ
ความจริงบ้านพี่เค้าอยุ่ตรงข้ามบ้านเราแต่เราย้ายาบ้านแล้วพี่เค้าไม่เคยออกจากบ้านเลย มีวันนึงเราต้องนั่งสองเเถวกลับบ้านกันญาติ เราก็นั่งตรงข้ามกับญาติแล้วอยู่ดีๆก็เห้นพี่เค้ามายืนอยุ่ตรงหน้าเราแต่เค้าหันหน้าให้ญาติเราเราก็เลยได้แต่มองหลัวเค้า TT เเล้วเมื่อตอนวันวาเลนไทน์เรากะจะให้ดอกไม้พี่เค้าแต่พี่เค้ามาช้าเราเลยต้องกลับบ้านก่อน เพื่อนเราเลยเอาดอกไม้ไปให้พี่เค้าแทน เพื่อนเราบอกว่าพี่เค้าถือดอกไม้ตลอดเเล้วก็ยิ้มด้วย เราก้แอบเขิล55 แล้วเราก็แอบมองพี่เค้ามตลอด
จนถึงวันนี้ วันนี้เป็นวันที่รุ่นพี่ม.6จบและมารร.วันสุดท้าย เราก้คอยมองพี่เค้าตลอด แอบบุกมองหาพี่เค้าที่ตึกม.ปลาย ก็ไม่เจอ สรุปก้เจอพี่เค้าที่เดิม ก้ดีใจๆ ตอนเเรกกะจะขอพี่เค้าเขียน แต่ไม่กล้า55 พอถึงตอนที่เรากำลัวจะกลับเราก้กำลังเดินจับมือกับญาติเราและเพื่อนกลุ่มก้เดินตามอย่ข้างหลัง ****พี่เค้าก็วิ่งมาอยู่ตรงหน้าเรา เเล้ว พี่เค้าขอญาติเราให้เขียนเสื้อพี่เค้า เราก็แบบ เอิ่มมมมมมมมม คือตอนนั้นรู้สึกแย่มาก คือตอนนั้นน้ำตาคลอเเล้วอ่ะ ไม่ไหวแล้ว เราก็เลยไปหยิบกระเป่าจะกลับบ้าน ญาตอเราก็ขอโทษ คือเราเข้าใจเพราะญาติเราไม่เคยรุ้จักพี่เค้า แต่ มันก้เจ็บอ่ะ เจ็บมาก
ขอบคูณจริงๆ ที่วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราจะเจอกัน ขอบคุณมากกก TT
(บางคำอาจจะวิบัติ ต้องขอโทษด้วยนะค้ะ )
เลขไอพี : ไม่แสดง
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
ยังไม่มีความคิดเห็น
จะต้องเป็นสมาชิกจึงจะแสดงความคิดเห็นได้
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google