- ข้อคิดดีๆ'จงวางแก้วใบนั้นลง (?)
23 มี.ค. 56 18:04 น. /
ดู 1,323 ครั้ง /
14 ความเห็น /
18 ชอบจัง
/
แชร์
ขณะที่ครูกำลังสอนนักเรียนของเขาในหัวข้อการจัดการกับแรงกดดันและความเครียด
ครูได้หยิบแก้วน้ำใบหนึ่งขึ้นมาและถามนักเรียนว่า
ครู : "พวกเธอคิดว่าแก้วน้ำใบนี้หนักเท่าไหร่?"
คำตอบของนักเรียนมีตั้งแต่ 20 กรัมถึง 500 กรัม
ครู : มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับน้ำหนักที่แท้จริงของแก้วว่าหนักเท่าไหร่ แต่ขึ้นอยู่กับว่าเธอถือมันไว้นานเท่าใด? ถ้าครูถือมันไว้เพียงหนึ่งนาที ก็ไม่มีปัญหาอะไร
ถ้าครูถือมันไว้หนึ่งชั่วโมง แขนของครูก็จะปวด
ถ้าครูถือมันไว้หนึ่งวัน พวกเธอคงต้องเรียกรถพยาบาล
" แม้ที่จริงจะเป็นน้ำหนักเดียวกัน แต่ยิ่งครูถือมันไว้นานเท่าไหร่ มันก็ยิ่งหนักมากขึ้นเท่านั้น"
ถ้าเราแบกภาระ(ความทุกข์ ความหนักใจ ฯลฯ)ของเราไว้ตลอดเวลา ไม่ช้าก็เร็ว
ภาระนั้นจะยิ่งหนักขึ้นจนเราจะไม่สามารถจะแบกมันไว้ได้อีก
ดังนั้นสิ่งที่เธอต้องทำคือ วางแก้วนั้นลงซะ พักสักระยะ ก่อนจะถือมันใหม่อีกครั้ง
เราจะต้องวางสิ่งที่เราแบกไว้ลงเป็นระยะ.
เราจึงจะสามารถฟื้นพลังขึ้นมาใหม่ และสามารถแบกมันได้อีกครั้ง
ดังนั้น ก่อนเธอจะกลับบ้านในคืนนี้ จงวางภาระของเธอลง อย่านำมันกลับไปบ้านด้วย เธอสามารถยกมันขึ้นมาใหม่ได้ในวันพรุ่งนี้
ไม่ว่าจะเป็นภาระใดก็ตามที่เธอแบกอยู่ในตอนนี้ 'วางมันลงซะสักพัก
ถ้าเธอทำได้...ค่อยยกมันขึ้นมาใหม่
เมื่อเธอได้พักแล้ว...ขอให้ผ่อนคลายและพักผ่อน
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุขกับมัน
เครดิต : อ.วาสนา บุญโสภา
ปล.ถ้าใครเคยอ่าน เคยเห็นเเล้ว เคยตั้งกระทู้เเล้ว ขอโทษด้วยนะครับ
กระทู้เก่า
- คนไทยแพ้ภัยตัวเอง
ครูได้หยิบแก้วน้ำใบหนึ่งขึ้นมาและถามนักเรียนว่า
คำตอบของนักเรียนมีตั้งแต่ 20 กรัมถึง 500 กรัม
ครู : มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับน้ำหนักที่แท้จริงของแก้วว่าหนักเท่าไหร่ แต่ขึ้นอยู่กับว่าเธอถือมันไว้นานเท่าใด? ถ้าครูถือมันไว้เพียงหนึ่งนาที ก็ไม่มีปัญหาอะไร
ถ้าครูถือมันไว้หนึ่งชั่วโมง แขนของครูก็จะปวด
ถ้าครูถือมันไว้หนึ่งวัน พวกเธอคงต้องเรียกรถพยาบาล
" แม้ที่จริงจะเป็นน้ำหนักเดียวกัน แต่ยิ่งครูถือมันไว้นานเท่าไหร่ มันก็ยิ่งหนักมากขึ้นเท่านั้น"
ถ้าเราแบกภาระ(ความทุกข์ ความหนักใจ ฯลฯ)ของเราไว้ตลอดเวลา ไม่ช้าก็เร็ว
ภาระนั้นจะยิ่งหนักขึ้นจนเราจะไม่สามารถจะแบกมันไว้ได้อีก
ดังนั้นสิ่งที่เธอต้องทำคือ วางแก้วนั้นลงซะ พักสักระยะ ก่อนจะถือมันใหม่อีกครั้ง
เราจะต้องวางสิ่งที่เราแบกไว้ลงเป็นระยะ.
เราจึงจะสามารถฟื้นพลังขึ้นมาใหม่ และสามารถแบกมันได้อีกครั้ง
ดังนั้น ก่อนเธอจะกลับบ้านในคืนนี้ จงวางภาระของเธอลง อย่านำมันกลับไปบ้านด้วย เธอสามารถยกมันขึ้นมาใหม่ได้ในวันพรุ่งนี้
ไม่ว่าจะเป็นภาระใดก็ตามที่เธอแบกอยู่ในตอนนี้ 'วางมันลงซะสักพัก
ถ้าเธอทำได้...ค่อยยกมันขึ้นมาใหม่
เมื่อเธอได้พักแล้ว...ขอให้ผ่อนคลายและพักผ่อน
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุขกับมัน
เครดิต : อ.วาสนา บุญโสภา
ปล.ถ้าใครเคยอ่าน เคยเห็นเเล้ว เคยตั้งกระทู้เเล้ว ขอโทษด้วยนะครับ
กระทู้เก่า
- คนไทยแพ้ภัยตัวเอง
แก้ไขล่าสุด 23 มี.ค. 56 18:07 |
เลขไอพี : ไม่แสดง
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
เคยได้ยินคล้ายๆ เรื่องนี้แหละ
เป็นละครเรื่องหนึ่ง ..
ครู : ถ้าแก้วมันร้อน มันหนักก็วางซะสิ
นักเรียนคนนั้น : ถ้าผมวาง แล้วคนอื่นต้องเดือดร้อน ผมยอมถือมันไว้
#จำได้มาถึงวันนี้เลย แต่บทความนี้ก็ดีนะ
ไอพี: ไม่แสดง
จะต้องเป็นสมาชิกจึงจะแสดงความคิดเห็นได้
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google