. เ สี ย ใ จ

เรารู้สึกว่าเพื่อนในกลุ่มทำไม่แฟร์กับเราเลย เรามีกัน 5 คนนะ ปิดเทอมทุกคนก็ติดต่อกันบ้าง
ทาง facebook, line ฯลฯ แต่ทั้งหมดในกลุ่มไม่มีใครทักเราก่อนเลย
มีแต่เราที่ต้องทักก่อน แล้วคนเป็นเพื่อนสนิทกันก็ต้องมีทักแบบคุยเล่น เม้ามอยกันบางใช้ป่ะ
นี่ถ้าเราจะทักจะต้องมีไรก่อน ไม่งั้นก็ไม่ได้คุยกับเพื่อนเลยสักคำ แต่ทำไมคนอื่นเม้ามอยกันล่ะ?
ถ้าอยากปิดบังเราทำไมไม่ตั้งค่าล็อกเราไปเลย จะคุยกันให้เห็นทำไม บางคนก็ร้ายเหลือเกิน ไปสร้างเรื่องไว้ พอเรื่องมันกลับมาทำร้ายตัวเอง
เพื่อนคนอื่นไม่มีใครกล้าเดินด้วย มีแต่เราที่เดินอยู่ข้างตลอด แม้เธอจะโดนด่าเสียงดัง
ฉันก็จับมือเธอ กอดไหล่เธอไม่ได้ทิ้งเธอไปไหน แต่พอเธอเริ่มมีเพื่อน เริ่มเป็นที่ยอมรับ
เธอก็ถีบหัวส่งเรา ย้ำว่าถีบหัวส่งเลย เวลานางจะสร้างเรื่องหรือหาเรื่องใคร
พอเราเตือนนางก็บอก 'กลัวหรอ' ถ้าฉันกลัวฉันกล้าอยู่ข้างเธอตอนเธอโดนแอนตี้หรอ
หลายคนคงถามว่าแล้วทำไมไม่เลิกคย นี่บอกเลยว่าเราโดนนางป่าหู ให้ทะเลาะกับเพื่อนที่ดีที่สุด
จนเราเสียเพื่อนที่ดีที่สุดของเราไปแล้ว เราเลยกลัว กลัวจะเสียคนอื่นๆไปอีก
แม้นางจะทำร้ายจิตใจเรามากแค่ไหน แต่นางก็คือคนที่เราเหลืออยู่ตอนนี้
แม้จะโดนคนเตือนมากมายว่านางแค่คบเพื่อนผลผีะโยชน์ คบเพื่อให้มีงานส่งก็เถอะ

ถึงตอนนี้จะมีเพื่อนถึง 5 คน (รวมเรา) แต่ความรู้สึกเหมือนไม่มีใครที่เป็นเพื่อนจริงๆ
อยากผ่านช่วงเวลาที่เจ็บปวดแบบนี้ไปไวไว ทำไมเราต้องมานอนร้องไห้ ทำไมต้องเก็บความรู้สึก

เราต้องทำยังไง เราผิดพลาดตรงไหน ทำไมไม่พูดกับเราตรงๆ
เราไม่ใช่คนหยาบ เราพูดกับเพื่อนไม่หยาบ ไม่ใช่เพราะไม่สนิทแต่เราเป็นงี้อยู่แล้ว
ทำไมทำไมทำไม