- - - - อยากให้การศึกษาประเทศไทยเป็นแบบไหน - - - -
เพราะ :
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม :
.... กระทู้นี้ย้ายมาจากห้องเบ็ดเตล็ด ...
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
อยากให้เป็นแบบไหน : แบบที่นักเรียนและผู้ให้เรียนพัฒนาไปพร้อมกัน
เพราะ : ถ้าเด็กเอาแต่ขอๆๆนั่นนี่อย่างเดียวก็ไม่ดี ผู้ใหญ่ให้สอบๆๆก็แย่
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : เอ่อออออ......
อยากให้เป็นแบบไหน : แบบที่เด็กไทยบ่นๆ ว่าอยากให้เป็นนั่นแหละ
เพราะ : เพราะอยากให้เป็นงั้นไง
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : รุ่นลูกรุ่นหลานนู่นมั้ง ป่านนั้นประเทศอื่นคง......... 
อยากให้เป็นแบบไหน : เน้นปฏิบัติให้มากๆ นำความรู้ไปใช้ได้จริง
เพราะ :ของเราให้แต่เรียนทฤษฎี แต่เอาไปใช้ได้จริงค่อนข้างน้อย อีกอย่างภาษาอังกฤษทำไมต้องหนักไปทางแกรมม่า? เพราะถึงเวลา การฟังและพูดสำคัญกว่ามาก 
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : ค่อนข้างยากถ้าผู้ใหญ่ยังเป็นแบบนี้ 
แบบสวิสเซอร์แลนด์หนะ เค้าเรียนกันแบบง่ายๆ เข้าใจง่าย ใช้ได้จริง ไม่ใช่ท่องจำสอบลืมแบบของประเทศไทย
อยากให้เป็นแบบไหน : อยากให้เรียนในสิ่งที่เราชอบ
เพราะ : คือเป็นสิ่งที่อยากเรียน เราก็อยากเรียน มันก็ทำได้ดี
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : เอิ่มมมมมมมม
ปล. อยากให้การเรียนเหมือนต่างประเทศนะ แบบว่า ม.ปลายอ่ะ กำหมดมาเลยว่าต้องเรียน คณิตกี่ตัว วิทย์กี่ตัว สังคมกี่ตัวเงี่ย แล้วก้อให้เรามาเลือกลงเองว่าอยากเรียนเท่าไหร่ แล้วเวลาที่เหลือก็เอาไปเรียนในสิ่งที่เราชอบอ่ะ - -* บ่นไปก็เท่านั้นล่ะ -3-
อยากให้เป็นแบบไหน : อยากให้เป็นการคิดนอกกรอบ ให้อิสระกับนร.
แบบไม่ต้องบังคับทำอะไรมากมาย ไม่ต้องมีให้เลือกสาย วิทย์ ศิลป์คำนวณ ภาษา อยากให้เป็นวิชาลงเลือกแบบต่างประเทศที่เลือกวิชาอะไรก็ลงวิชานั้นแต่ก็ยังมีวิชาบังคับอยู่
แต่จะไม่บังคับหรือปิดกั้นความคิดนร.มากเกินไป อยากให้นร.ได้เรียนแล้วนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้
ไม่ต้องมานั่งอ่านหนังสือมากๆจำอย่างเดียวเพื่อไปสอบ มันเครียด
เพราะ : ก็เพราะมันดีไงทำแบบต่างประเทศ การศึกษาเค้าก็พัฒนาไปไกล ของไทยก็ย่ำต่ำอยู่กับที่
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : ไม่หรอก เห็นเด็กนร.หลายคนพูดไปแล้ว แฮ็กเว็บกระทรวงศึกษาฯก็แล้วไม่เห็นจะมีอะไรเปลี่ยนแปลง
อยากให้เป็นแบบไหน : อยากให้เหมือนเมืองนอกอะแบบสามารถเลือกเรียนวิชาที่เราถนัดนั้นๆ แล้วมุ่งไปแค่วิชาที่เราถนัด ไม่เหมือนไทยแม่.ง 9คาบ10คาบไม่อั้น เราเกลียดคณิตเราต้องเรียนมัน แล้วเราเรียนเพื่ออะไรให้คนที่เค้าชอบจริงๆเรียนไม่ดีกว่าเหรอ เราเอาแค่ บวกลบคูณหารเป็นพอ
เวลาไปซื้อขนมต้องคิดต้องถอนเลขแบบพวกยากๆมั้ย? ถ้าเหมือนเมืองนอกอะรับรองเด็กไทยฉลาดแน่ จะได้เรียนแบบตั้งใจ มีอิสระ มีเวลาว่างในการทำกิจกรรมอื่นๆอีก
เพราะ : ทนไม่ไหวที่การศึกษาไทยงี่เง่.ามากๆ เบื่อเซ็งนานาจิตตัง 
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : ไม่มีทางเป็นไปได้ตราบใดที่ขึ้นชื่อว่าเป็นประเทศกำลังพัฒนา
อยากให้เป็นแบบไหน : เรียนเพื่อเอาไปใช้ ไม่ได้เรียนเพื่อสอบแข่งขันเข้ามหาลัย
เพราะ : เพราะปัจจุบันสังคมมันเป็นอย่างนี้ไง
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : หึ...
อยากให้เป็นแบบไหน เป็นแบบการศึกษาที่ต่างประเทศเขาทำ
แล้วพัฒนาเยาวชนให้ก้าวไกลได้
เพราะ อีกไม่นานจะเข้าสู่ประชาคมอาเซียน
หลายคนภาษาอังกฤษยังไม่กระดิก คุณมีวิธีพัฒนายังไงหรอ?
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างงั้นจริงๆไหม ไม่อ่ะ จนป่านนี้ ปี พ.ศ.2556 แล้ว
ก็ยังคงไม่พัฒนา คิดถึงภาพอนาคตไม่ออกเลยจริงๆ 
อยากให้เป็นแบบไหน : แบบไม่ต้องอะไรกับนร.มากได้ปะ? ทุกคนก็มีสิ่งที่ชอบ สิ่งที่อยากเป็น
เพราะ : คือทุกวันนี้เกรดไม่ดี สอบเข้ามหาลัยไม่ได้ก็ไม่ต้องเรียนงี้หรอ? ไม่มีใครถามเลยว่าชอบเรียนอะไรที่สุด เอาแต่ปีนี้กูต้องเห็นลูกกูได้เกรดสี่ ถ้าไม่ได้เกรดสี่กูจะเอามันไปเปรียบกับลูกข้างบ้าน เพื่อ????????? พวกกระทรวงศึกษาธิการอ่ะเอาแต่ปรับนู่นนี่ไร้สาระทั้งนั้น หันมามองคนที่พวกคุณบอกว่าเป็นอนาคตของชาติบ้างสิ เรียนหนักเป็นอันดับ 1 ใน 10 ทุกปี แต่โ.ง่เป็นอันดับ 1 ใน 3 เหอะ บังคับอยู่นั่นแหละ จุดเปลี่ยนชีวิตของเด็กไทยเริ่มที่แรกคือเลือกสายที่จะเรียน จุดเปลี่ยนที่สองคือเลือกคณะมหาลัย พวกไม่เก่งก็โดนเขี่ยพวกเก่งๆ iq แปดล้านก็ขว้าไปหมด กลายเป็นว่าปัจจุบันเกรดไม่ถึง 2.5 ก็โดนหาว่าโ.ง่แล้วอ่ะ แล้วเคยถามบ้างไหมว่าที่ได้เกรดน้อยเพราะอะไร? รร.กดเกรดบ้างล่ะ เรียนในกรอบพ่อแม่บ้างล่ะ ถ้าเอาจริงๆเกรด 1 แล้วมีฝีมือดีก็เป็นเศรษฐีได้เหมือนกันเถอะ แล้วยังเลือกจากที่เรียนบ้างล่ะ งานก็เลือกจากมหาลัย อิโถอิถัง ถ้ากูไม่เข้าที่ดังๆกูก็ไม่มีงานทำ ป๊าดด พอจบ
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม: อนาคตอาจจะมีแต่ตอนนั้นเราคงตายละ
แหมะยาว
อยากให้เป็นแบบไหน : อยากให้สอนแบบไม่น่าเบื่อ "คณิต" "Eng" "ประวัติ" "วิชาอาเซียน" สอนแบบเอาไปใช้ชีวิตจริงได้ "ไม่กดคะแนน 
"
เพราะ : สอนน่าเบื่อเอาเรื่องเดิมๆมาสอน พ่อขุนรามเรียนตั้งแต่ปอหนึ่งยันมอสาม อิ้งก็เรียนแต่แกรมม่า การสนทนาไม่เคยสอนกู คณิตอาจารย์เขียนๆบนกระดานๆให้นักเรียนนั่งฟังเขียนยิกๆๆแล้วก็หันมา เข้าใจไหม? เออเข้าใจจบเรื่องต่อไปเลยนะ #เดี๋ยวๆกูยังไม่รู้เรื่อง วิชาอาเซียนให้กูไปอ่านบทต่อไปล่วงหน้าเพราะจะไม่สอน -*-
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : คงเป็นไปไม่ได้ เพราะการศึกษาไทย "ด้อยพัฒนา"
อยากให้เป็นแบบไหน : อยากให้สนใจกับเด็กที่เรียนไม่เก่ง ไปได้ช้า
เพราะ : ถ้าเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆคงจะโ.ง่ตลอดไป หึหึหึหึหึ
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : ไม่หรอก ! ไม่เก่งไม่สนไม่แคร์
อยากให้เป็นแบบไหน : เลือกลงเรียนอย่างที่ตัวเองอยากจะเรียน และคิดว่าจะใช้ในอาชีพที่อยากจะเป็น
เพราะ : เพราะเรียนแบบที่ตัวเองไม่ชอบใครจะไปเรียนรู้เรื่องวะ วิชาที่อยากจะเรียนก็ไม่มีให้เรียน
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : ไม่มีวัน บอกตรงๆ ยาก!
อยากให้เป็นแบบไหน : สอนแต่วิชา ที่ใช้ได้จริง
เพราะ : เรียนเยอะ ก็ไม่ได้ช่วยอะไร? ในชีวิตเคยเห็นปะ Ax + By + C = ? สูตรนี้ก็คิดทำไมเยอะแยะ ในชีวิตก็ไม่มีสักหน่อย -3-
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : ถ้าจริงไหว้เลย แก้ผ้ารอบเมืองเลยก็ได้ เอาา ...
อยากให้เป็นแบบไหน : เลือกวิชาเองได้ ว่าจะเน้นวิชาไหน(ม ปลาย)
เพราะ : ยัดๆๆกันเรียน คนเป็นวิศวะ ต้องเรียน ชีวะเท่ากับ คนเรียนสายวิทย์สุขภาพ
มันก็ไม่ใช่มั้งใครอยากจะเรียนอะไรก้เน้นไปเลย มาเรียนหนักหมด
(เราจะเข้าสายวิทย์สุขภาพ เจอฟิสิกส์ไปอาทิตย์ละ 4 คาบ เบื่อสุดๆ เหลืออาทิตย์ละคาบก็พอ)
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : ยาก
คิดเหมือนหลา่ยๆความเห็น..
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม: ไม่มีทางคงต้องรออีกนาน -_-
อยากให้เป็นแบบไหน :อยากให้เป็นมาตรฐานสากล แบบตอนม.ปลายอ่ะให้ลงวิชาที่เราอยากเรียน ไม่ใช่กำหนดให้เด็กเรียนได้แค่สายวิทย์กับศิลป์ อยากมีการสอบพวกแบบโทเฟล อะไรทั้งหลายแหล่ที่ต้องใช้เวลาที่ไปต่อต่างประเทศอ่ะ
เพราะ : มันสำคัญนะ เวลาที่เราจะเรียนต่อต่างประเทศ อย่ามาจำกัดความคิดของเด็กไว้แค่นี้
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : รอต.รูเป็นนายก
อยากให้เป็นแบบไหน : เเบบที่ไม่มีบังคับตัดติ่งอ่ะคะ น่ารำคาญมากก อัลไลกับผมกรูนักหนาฮ่ะ
เพราะ :มีครั้งนึงพรุ่งนี้จะสอบปลายภาคอยู่เเล้วให้นร.มายืนต่อเเถวตรวจผม นี่คือยาวมากกกกกกกกก เเถวยาวมากขดกันยังกะ ไส้เดือนดิน คือ อาจารย์พน.หนูสอบนะ จะอ่านหนังสือทบทวนอ่ะ
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม :เเหม่ เอาเวลาไปทำอย่างอื่นเถอะเเล้วอย่างงี้จะหวังว่าให้ นร.ตัวเองเก่งอยู่อีกหรอ ไม่เป็นจริงหร๊อก
อยากให้เป็นแบบไหน :
เน้นเอาไปใช้ได้ในชีิวิตจริง ไม่ใช่มีดีแค่ทฤษฏีแต่ไร้ประโยชน์ต่ออนาคตของชาติ
เพราะ : ในชีวิตจริงคนเราออกมาทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือน สิ่งที่ได้มาไม่สามารถนำมาใช้ได้ในชีวิตจริง ต้องแข่งขันกันสูงเรื่องผลคะแนนการเรียน ทำให้ความสัมพันธ์ของเด็กๆมีเพียงแค่ต้องข้ามหัวเพื่อนเพื่อจะอยู่สูงกว่า ไม่มีความสามัคคีช่วยเหลือกันมากเท่าไหร่
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : คงไม่ ถ้าจะเป็นมันคงเป็นไปนานแล้ว
อยากให้เป็นแบบไหน : ใช้ได้ในชีวิตจริง และเปิดโอกาสให้เด็กออกความคิดเห็นบ้าง
เพราะ : ทุกวันนี้เรียนและก็สอบ ที่เอาไปใช้ได้ในชีวิตจริงมีอยู่ไม่ถึง50% ซะด้วยมั้ง ส่วนครูบางคนก็ไม่รับฟังความคิดเห็นของนักเรียนเลย เอาแต่ความคิดตัวเองเป็นหลัก เบื่อมากบอกตามตรง
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : คงจะเป็นไปได้ยาก ถ้าประเทศไทยยังคงเป็นแบบนี้อยู่ 
ขอให้ไม่มีเกรด
ขอให้ครูอยากสอนจริงๆ
ขอให้ปลูกฝังนิสัยรักการอ่านจริงๆ ไม่ใช่สร้างภาพ
ขอให้ครูเลิกบังคับนักเรียน
ขอให้นักเรียนเถียง(ในเรื่องที่ถูกต้อง)ครูได้บ้าง
ขอให้ใส่ใจเรื่องนี้จริงๆจัง 
สุดท้าย ขอให้ข้อความข้างบนเป็นจริง
อยากให้เป็นแบบไหน : อยากให้เป็นแบบเน้นใช้ในชีวติประจำวันค่ะ ไม่ใช่สอนเพื่อเกรด ไม่คิดว่าห้องนี้เก่งแล่ว พวกเธอก็น่าจะเข้าใจหนิ....
เพราะ : เราเคยได้ยินว่าที่พี่ๆที่ได้แลกเปลี่ยนเขาเก่งเลขเพราะไทยเราเรียนลึก
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : คงจะยากมั้งคะ
อยากให้เป็นแบบไหน :
- อยากให้คุณครูเข้าถึงเด็กมากกว่านี้ เพราะมันเกิดความลำเอียงตรง บางทีเด็กข้างหลังห้องจะแสดงความคิดเห็นอะไรก็ไม่ได้
- อยากให้การศึกษาไม่ได้อยู่แค่บนกระดาน แต่คุณครูสามารถเดินมาให้ความรู้กับเด็กที่เขาอยากรู้เพิ่มเติม ด้วยคำตอบที่กระชับ กว้างขวาง
- ไม่เห็นชอบที่จะให้มี การบ้าน ไม่ใช่เพราะตัวเองขี้เกียจทำ แต่อยากให้การบ้านมีได้ ในพอเหมาะ ไม่ใช่เอะอะๆก็ให้การบ้าน ไม่ได้อยากให้ครูคิดว่า "การบ้านคือสิ่งที่เอาไว้ฆ่าเวลาเด็ก ให้เด็กได้รับความรู้เปรียบเสมือนจากแบบทดสอบเพิ่มเติม" อ่ะ...อันที่จริงเราก็ไม่เถียงนะ มันก็ถูกต้อง.. แต่ครูไม่มองลึกๆลงไปอ่ะ ว่าการบ้านที่ครูให้อยู่ทุกวัน มันช่วยให้เด็กเก่งขึ้น จริงหรือเปล่า.. โดยเราคิดว่า "ไม่"
การบ้านไม่ได้ทำให้เด็กเก่งเลยค่ะ บอกตรงๆ เด็กไทยลอกการบ้านกันเยอะมากก เรื่องนี้ครูทั่วประเทศน่าจะรู้กันอยู่แล้ว แล้วคิดจะให้เด็กไทยฉลาดเพราะวิธีนี้ต่อไป?
- การศึกษาของเมืองนอก ก็แบบชิวๆ ชิวมาก.... เอ่อ -_- ถ้าจะทำให้การศึกษาประเทศไทยเป็นแบบนั้น มันคงเป็นไปไม่ด้ายยยยย TOT!!! ขนาดการบ้านครูยังไม่ยอมลดเลย แล้วจะเอาอะไรกับการให้ลดวิชาต่อวันคะ? เพราะฉะนั้นให้นักเรียนรีแลกซ์มั้งเหอะจ้า 
(จริงๆถ้าเป็นไปได้ ขยายเวลาเรียนหน่อยก็ดีค่ะ เราไม่รู้ว่ามันใช่ปัจจัยหรือเปล่านะ สำหรับบางคน แต่สำหรับเรา เราว่ามัน..ใช่อ่ะ! ใช่อ่ะ! ใช่อ่ะ! ...... . . คือว่านะคะ ถ้าการศึกษาไทยเป็นแบบเมืองนอกไม่ได้ ก็ช่วยให้พัฒนาให้เหมือนเขาสักอย่างเห้อะะะะ ไม่เหมือนก็คล้ายก็ยังดี เช่น เวลาเรียน ช่วงเช้าเป็นช่วงที่เราง่วงมากอ่ะ! ขนาดนอนก็ไม่ใช่น้อยๆ มันง่วงมาก ง่วงอยู่ดี เคารพธงชาติเสร็จ เหมือนถูกบังคับให้ไปนั่งเรียนหนังสือยังไงก็ไม่รู้ คือเราอยากให้คาบแรกเว้นว่างๆไว้ ให้เด็กบางคนอย่างเราพักผ่อนหน่อย TT คือโรงเรียนเราก็เคยเป็นอยู่ครั้งนึงนะ ครูไม่เข้า ปล่อยนักเรียนอิสระ ในขอบเขตนะเออ แล้วคือเราก็นอนอ่ะ นอนเต็มที่เลย พอคาบสองเรียนอ่ะ กระปรี้กระเปร่ามากกก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรนะคะ เรียนรู้เรื่องมากเลย ฮ่าๆ พักคาบเรียนคาบนึงก็ดีเหมือนกันนะ เราชอบบ (นี่เราไม่ได้ขี้เกียจนะ มั้งนะ 5555 แต่เราคิดว่ามันเยี่ยมจริงๆอ๊า นี่พูดเลย รับความรู้มาแล้วก็พัก.. เราไม่ได้ลืมความรู้ทันทีทันใดเลยนะ พักแล้ว(นอน)ตื่นมาก็ยังจำได้ ไม่ได้แบบ..นอนแล้วสมองไปหมดเลย อย่างงั้นก็แย่นะ 555 นอนมากไปก็ไม่ดีอีก - -) แต่การศึกษาไทยคงจะไม่มี!!? )
แต่อันที่จริงเราว่าคาบบ่ายเนี่ย บางโรงเรียนก็เรียนติดต่อกันเยอะเกินนะ คาบบ่ายบางคนพึ่งกินมาอิ่มๆ ตาแทบจะปิด..นี่โรงเรียนไม่เล็งเห็นถึงอะไรตรงนี้มั่งหร๊า!? (พูดขำๆ - -') นั่นแหละ สาเหตุทำให้ง่วง ฮ่าๆ เพราะฉะนั้นถ้าเป็นไปได้ให้นักเรียนพักผ่อนมั่งเหอะค่ะ บางทียืนตากแดดเตรียมขึ้นห้องเนี่ย มันก็ไม่ได้ช่วยให้ตื่นนะคะ 
- สุดท้ายท้ายสุด พึ่งเจอประสบการณ์มา! และเบื่อโคตรๆ
ห้องเรียนเล็กกระจิ๋วเดียว นักเรียนอัดกัน 50กว่าคน! (คือบางคนอาจจะแบบเป็นเรื่องปกติ แต่เราว่ามันแออัดจริงๆนะ ส่งผลถึงการเรียนด้วยซ้ำ) เราคนนึงแหละ ที่ไม่ค่อยชอบบรรยากาศในห้อง ครูคนเดียวสอนก็สอนไม่หมด เราว่าความรู้จะกระจายส่วนหนึ่งมันก็มาจากคนในห้องน้อยๆนะ ยิ่งน้อยครูยิ่งทั่วถึง นี่แบบอะไรก็ไม่รู้ ครูบ่นๆไปบ่นๆมา เราไม่รู้เรื่องอ่ะ ครูจะเดินมาถามเด็กนักเรียนหน่อยก็ไม่ได้ ว่าที่ครูพูดไป ใครเข้าใจมั่ง ยิ่งคนเยอะ บางทีเราจะถามอะไร ครูเดินผ่านเลยอ่ะ ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน!! -.-' บางคนอาจแย้งนะ ว่าอยู่ริมอยู่นอกอยู่หน้าอยู่หลัง ความรู้ก็ได้เท่ากัน...ค่ะ เราไม่เถียงสักเท่าไหร่ แต่ถ้าคนเยอะไปแล้วครูเขาจะเข้าถึงมั้ยจ้า!!!!!
อ้อ อีกอย่าง รวมๆไว้เลยละกัน คือการสอนของครู น่าจะเหมือนตัวต่อตัวมากกว่า เปลี่ยนจากเขียนบนกระดานเป็นพรืด เป็นตัวหนอน เยอะจนลบกระดานสามสี่รอบ เปลี่ยนจากการอ่านแล้วให้นักเรียนจด เปลี่ยนจากการยืนสอนหน้าห้องไปเรื่อย เป็นการเน้นสอนตรงหน้าห้อง สอนในหัวใจหลักของเรื่องนั้นๆ อธิบายไปก่อน แล้วมาสอนนักเรียนที่ไม่เข้าใจอีกทีดีกว่ามั้ย - -" ไม่ต้องเน้นที่คนเดียวให้เสียเวลา ก็จัดโต๊ะไปสิ หมวดคนอ่อนๆ(ขอโทษนะ เราไม่ได้แบ่งชนชั้นทางด้านสมองกับใครนะ แค่พูดในหลักความจริง - -) ก็แยกไปอยู่ด้วยกัน ไม่ใช่เอาคนเก่งคุมคนอ่อน เด็กนักเรียนนะคะไม่ใช่อาจารย์ ที่คุมแล้วจะฉลาดมาทันที! คนที่คุมน่าจะคือคุณครูมากกว่าที่ต้องคุม แยกฝั่งกันไป เด็กที่อ่อนครูค่อยไปเน้นให้ ส่วนบางคนก็ไม่ได้เก่งไปหมดทุกวิชา ถ้าสงสัยอะไรก็ให้ถามครูตัวต่อตัวไปเลย ไม่ใช่ปะปนอยู่ในห้อง คนนี้ก็ไม่รู้ว่ายกมือต้องการอะไร คนนู้นก็ไม่รู้จะถามอะไร บลาๆ
ปล. หลายคนไม่ชอบข้อนี้ของเราใช่ไหม! เราอ่านเองยังนึกว่าตัวเองเอาแต่ใจเลย - - แต่ไม่ค่ะ ลองมองข้อนี้ไปจริงๆ มันก็ได้ผล แต่การศึกษาไทย ครูไทย มักไม่ทำ เพราะคิดว่า "แบ่งชนชั้นนะ เดี๋ยวเด็กเอาไปฟ้องพ่อแม่" อย่างงู้นอย่างงี้ ทำให้ตัวเด็กที่อ่อนๆ เขาไม่ค่อยจะรู้ตัวเท่าไหร่ ว่าตัวเองต้องปรับปรุงตัว ก็กลายเป็นประมาณว่า ไม่มีการแบ่งแยกไงคะ เด็กเลยไม่รู้ตัวว่าตัวเองต้องปรับปรุงตัวไหม ถ้าไม่มีการแบ่งเด็กจะคิดแค่ว่า ตัวเองมาแค่เรียนๆ ไม่มีใครมาแบ่งชนชั้นกับฉัน ฉันจะเรียนยังไงก็ได้ เกรดพ่อแม่ฉันก็ดูได้แค่สองคน .... บางโรงเรียนก็แยกแล้วนะ ห้องคิงกับห้องธรรมดาอ่ะค่ะ แต่เมื่อถ้ามันแยกเป็นห้องเราก็ไม่ค่อยรู้เหมือนกันว่ามันดีมั้ย เพราะโรงเรียนเราไม่มี -.- แต่เราคิดว่า "แยกในห้อง" จะดีกว่า "แยกเป็นห้อง" นะคะ เพราะยังไงเด็กเจอกันในห้องอยู่แล้ว แล้วถ้าเด็กเก่งมาอยู่ด้วยกันหมดเลย ก็จะกลายเป็นว่า "คนนู้นเก่ง คนนี้เก่ง คนนั้นก็เก่ง..เราก็เก่งนิ แฮ่ = ="" ถ้าเอาเด็กอ่อนกับเด็กเก่งมาอยู่ด้วยกัน แล้วแยกที่นั่งว่าใครอ่อนเก่ง ก็จะกลายเป็นว่า "เราอยากย้ายที่นั่งจังเลย เมื่อไหร่จะได้ไปอยู่ที่คนเก่งมั่งน๊าา TT พ่อแม่รู้ว่าเรานั่งที่แบบนี้ ท่านต้องเสียใจแย่ ไม่ได้ๆเราต้องปรับปรุงตัวเองซะหน่อยแล้ววว(บลาๆ)" สองกรณีเราว่าก็เข้มข้นเหมือนกัน ไม่ว่าจะแยกยังไง แต่เราว่าการแยกในห้องจะเข้มข้นมากกว่า เพราะเด็กจะเจอกันมากที่สุดก็ในห้อง ไม่ได้ทั้งชั้นจะเจอกันทุกวัน(ยกเว้นเคารพธงชาติ หรือประชุม - -)เพราะฉะนั้นเด็กจะมีการ..(เรียกไม่ถูก) เด็กจะมีการเห็นจุดของตัวเอง ว่าเป็นจุดด้อยหรือเด่น และจะมีการปรับตัวเพื่อไม่ให้ด้อยไปกว่าคนอื่น ส่วนถ้าเป็นห้องๆจริงๆเด็กห้องธรรมดาคงไม่คิดจะไปห้องคิง อาจจะคิด..แต่เปอร์เซ็นต์ที่จะพัฒนาตัวเอง จะน้อยกว่าแยกในห้องแน่นอน ซึ่งเชื่อว่า..แบบการแยกในห้อง โรงเรียนหลายโรงเรียนไม่คิดจะทำ! และเกือบทั้งประเทศ ที่ยังไม่ทำ! (เราไม่กล้ายืนยันว่าทั้งประเทศ แต่ใจจริงก็ว่าทั้งประเทศนั่นแหละที่ยังไม่ทำ เพราะไม่มีโรงเรียนไหนกล้าเอาลูกของคนที่จะจ่ายตังค์ให้(?)ไปเปรียบเทียบกันหรอก เพราะเดี๋ยวเด็กไปฟ้องพ่อแม่ให้ย้ายโรงเรียนจะทำไงล่ะ ถูกมะ แต่วิธีนี้ เราว่าได้ผลแน่นอนนะ - - แค่จินตนาการว่าเราได้ไปอยู่ฝั่งคนเรียนอ่อน แล้วมีคนเรียนเก่งอยู่อีกฝั่งของห้อง..เอิ่ม ความรู้สึกก็นะ ==))
เพราะ : ไม่มีเพราะ เพราะบ่นไปเรียบร้อยแล้ว -.-
แล้วคิดว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆไหม : ขอไม่ตอบ เพราะดูจากที่เราบ่นแล้ว..คิดว่าเราคิดยังไง?
อยากให้เป็นแบบ เมืองนอก เมืองนอกคำเดียวจบ จริงๆ
เป็นไปได้ยากในประเทศด้อยพัฒนาที่เรียกตัวเองว่าประเทศกำลังพัฒนา
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google