[Review] Britney Jean - Britney Spears

Britney Jean (8/10)
นานๆ รีวิวที่ อาจฝืดเคืองไปบ้าง กลับมากับอัลบั้มชุดที่ 8 ของ Pop Princess นามว่าหอกศรี นั่นเอง ตอนนี้อยากถามเบื่อ will.i.am ไหม เบื่อเพลงแนว will.i.am หรือเปล่า แน่นอนคนส่วนมาก ทั้งเบื่อทั้งเกลียด (ส่วนตัวชอบครับ) เพราะฮีไปโผล่หลายที่มาก ทั้งใน BANGERZ ของหนูไหม แม้กระทั่งอัลสุดโต่งแห่งปีอย่าง ARTPOP ฮีก็มิวายไปร่วมแจม ในที่สุดฮีก็ได้นั่งบังเหียนคุมอัลบั้มชุดนี้ของหญิงหอก โดยมีบริทนี่ย์นั่งเคียงข้าง เข้าสู่อัลบั้มเลยล่ะกัน อัลบั้มนี้เห้นว่าส่วนตัวสุดๆ นางว่างั้น เป็นอีกอัลบั้มที่รอคอย ถามว่าผิดหวังมั๊ย ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่นัก (แต่หลายๆคนเฟลไปแล้ว) อัลบั้มนี้นางกระเดียด กระโดดจากการเล่น Electropop สู่งานเต้นรำขั้นสูงสุดที่ชาวโลกเรียกว่า EDM นั่นแหละ ถือว่าเป็นอีกงานที่บริทนี่ย์ไม่เคยแตะเท่าไหร่ อีกอย่างคือแทร็คน้อยไปน่ะ ขนาดรวมโบนัสแทร็คไปแล้ว ยังรู้สึกว่า เอ๊ะ จบแล้วหรอวร๊ะ อีกอย่างก็คือถ้าใครฟังนางมาตั้งแต่อัลบั้มแรก จะสัมผัสได้ว่าบางแทร็คนี้คุณนายสเปียร์สชัดเจนมากๆ แม้บางทีจะถูกกลบความเป็นตัวเองไปก็เถอะ อีกอย่าง ดูแล้วโบนัสแทร็คทั้ง 3 เพลงนั้น่ะ ทำไมดูมีราคาค่างวดมากกว่าเพลงในอัลบั้มอีก เอ้า อัลบั้มนี้ ไม่รีวิวตามความชอบน่ะ ขอรีวิวตามเนื้องาน



Alien (8/10)
แทร็คเปิดอัลบั้มที่ประหลาดที่สุดของคุณนายเลยก็ว่าได้ เป็นงานจำพวกแอมเบี้ยน ซินพ๊อพ ฟังแล้วล่องลอยชวนหลับชวนฝัน ที่น่าสนใจของเพลงคือสัมผัสของเพลงที่คุณนายแกเรียบเรียงได้สวยมากๆ เป็นเพลงที่เรื่อยๆ ฟังก็ได้ ไม่ฟังก็ไม่เสียหาย

Work Bitch (10/10)
ครั้งแรกที่เพลงนี้เข้ามาในประสาทหู ก็เกิดความคิดขึ้นว่า "เอาจริงหรอหอก มันใช่หรอ" บอกได้เลย ถึงไปไม่สวยในชาร์ต แต่ขนาดคนไม่ฟังสากลยังรู้จักกับวลีเด็ด You Better Work Bitch เพลงนี้เป็น EDM สไตล์ไนท์คลับดีเจมิกซ์ แต่ดูมีอะไรมากกว่านั้น ยกความดีความชอบให้เหล่าโปรดิวเซอร์ที่ยาวเป็นหางว่าว โดยเฉพาะหนึ่งในมาเฟียแห่งเพลงเฮาส์อย่าง ตา เซบาสเตียนแห่ง Swedish House Mafia ที่ทำให้เพลงมันดูมีมิติและดนตรีแน่นขึ้น รวมทั้งการใช้เสียงกึ่งพูดบริติชแอซเซ็นนั่นด้วยที่เข้ากับเพลงพองามเลย เพลงนี้มีหลายคนบอกว่าเนื้อเพลงน้อย สำหรับเราว่าเนื้อเพลงมันก็ปกตินะ เพียงแต่ดนตรีมันเด่นเท่านั้นเอง เป็นซิงเกิ้ลแรกที่ไม่ค่อยตอบโจทย์อัลบั้มเท่าไหร่

Perfume (7/10)
ซิงเกิ้ลที่ 2 หรอ อื้อ บัลลาดพ๊อพโปรแกรมมิ้งเฟี้ยวฟ้าว ฉึกๆฉักๆ กับคอรัสที่เสียงเหมือนขาดใจ แต่มันเก๋ตรงที่นางใช้เสียงสดนะ เอาตามตรงเพลงนี้มันก็สวยในฉบับของมันอยู่น่ะ แต่แลดูไม่ค่อยคู่ควรกับซิงเกิ้ลที่ 2 เท่าไหร่ ข้อดีคือติดหู ส่วนเนื้อเพลงนี้ อย่างกับไปเป็นเมียน้อยเขา

It Should Be Easy (Ft. will.i.am) (7.5/10)
การฟีตเจอริ่งครั้งที่ 3 ของคุณนายสเปียร์สกับเฮียวิลไอแอม เป็นอีกแทร็คโปรดปราณของเราเลยแหละ งานนี้เป็นการจับดนตรีประเภทวิลไอแอม (หรือ Black Eyed Peas) มาชนกับดนตรีของตา David Guetta งานจำพวกยูโรเฮาส์ ของหากินตาวิลไอแอมเลย การใช้คอมพิวเตอร์(ออโตูจูนนั่แหละ)ปรับเสียงบริทนี่ย์จนเกินงามสำหรับเราก็เฉยๆนะ เพราะ ถ้าต้องการเพลงนี้มันออกแนวฟิวเจอร์หน่อยก็ทำไปเถอะ  (เหมือนเพลง Run The Night นั่นแหละ เป็นเพลงแรกเลยที่คิดว่าโค๊คพ่อโค๊ตแม่ออโต้จูนเลย) สรุปแล้ว เพลงไม่ได้น่าเกลียดอะไร ถึงมันจะเหมือนเพลงเฮาส์ทั่วๆไป แต่มีชั้นเชิงและการนำเสนอผลงานสูงกว่าเท่านั้นแหละ



Tik Tik Boom (Ft. T.I) (9/10)
ไม่ต้องพูดอะไรมากกับงานสายเออร์บัน ฮิพฮอพอาร์แอนบีสุดโปรด (จำพวก Love Money Party ของไหมลี่ กับ Jewels 'n Drugs ของกาก้า) และยังคงความเป็นเมนสตรีมไว้สูงเลยทีเดียว สมกับที่เขาพูดว่า เพลงดีๆ มักจะสั้นๆ

Body Ache (6.5/10)
เปิดเพลงมานึกว่าจะเป็นซาวน์จำพวกซินเธอไซเซอร์ แต่ไหงกลับกลายเป็นอิเล็กโทรพ๊อพ เดินบีตแบบเดียวกับ Scream & Shout เด๊ะ ไม่ผิดมากนักถ้าจะพูดว่า เป็นภาคสองที่ไม่มีวิลไอแอมมาด้วย ตัวเพลงไม่ได้แย่อะไร ที่ให้คะแนนน้อยเพราะว่า ริอาจใช้ซาวน์กากๆ และเกลื่อนมากๆ (จากประสบการณ์การฟังเพลงน่ะ) รวมทั้งการพูดชื่อเพลงซ้ำๆไปๆมาๆ มันน่าเบื่อน่ะ

Til' It's Gone (5.5/10) และ (9.5/10)
ทุกคนอาจงงว่าทำไมให้คะแนนแบบนี้ เพลงนี้มันเหมือนเหรียญสองด้าน หรือดาบสองคมก็ว่าได้ งานนี้เป็นงานเต้นรำที่จัดจ้าน แข็งแรง และดนตรีแน่นมาก เป็นเพลงจำพวก EDM ชนโครมกับดับสเต็ป ที่ให้คะแนน 4.5 เนื่องจาก เพลงนี้มันเยอะเกินไป มันล้นมากๆ จนหนวกหู และ ที่ให้ 9.5 เพราะว่ามันฆ่าทุกเพลงในอัลบั้ม และความทรงพลังในตัวเพลงนั่นเอง เพลงนี้จะกลายเป็นทั้งจุดอ่อนและจุดแข็งของอัลบั้ม ที่พร้อมจะทำให้ดังและดับได้ในคราเดียว (เหมือนกับเพลง Big Fat Bass ที่มันทั้งแข็งที่สุดในอัลบั้ม แต่มันก็เป้นจุดอ่อนของอัลบั้มที่มันเยอะเกิน จนแฟนบริทนี่ย์บางคนยังแอบเอียน) เพลงนี้แอบเชียร์เป็นซิงเกิ้ล อารมณ์เดียวกับครั้งแรกที่ฟัง Where Have You Been ของห่านเลย



Passenger (7.5/10)
งานพ๊อพร็อคอาร์แอนบี โพรแกรมมิ่งเฟี้ยวฟ้าว ได้กลิ่นอิแขสุดเหวี่ยง สมแล้วที่แขมาร่วมแต่งด้วย ชื่นชมการใช้เสียงของนางน่ะ สุดพลังดี แต่บางท่อนนี้จะขาดใจตาย เหมือนลิ้นนางจุกปากยังไงยั้งงั้น

Chillin' With You (Ft. Jamie Lynn Spears) (8/10)
เป็นครั้งแรกเลยที่คุณนายสเปียร์สร้องกับน้องสาว ถ้าข้อมูลไม่ผิด เจมมี่จะกระเดียดไปทางครั่นทรี่มากกว่า ขึ้นเพลงด้วยความเป็นโฟล์คซองครั่นทรี่ อคูสติก ร้องมาเรื่อยๆ ก่อนที่คุณจะหลอกดาว ตบเพอร์คัสชั่นและโปรแกรมมิ่งที่ท่อนคอรัส เสียงบริทนี่ย์เหมือนลิ้นจุกอกตาย (5555) เสียงเจมมี่เพราะมาก เข้ากับเพลง หลังๆเพลงมา น้องสาวเธอเด่นมาก ถือเป็นงานที่เอาความเป็นป๊อบของของอิบริทผสมกับความเป็นครั่นทรี่ของน้องสาวได้อย่างดีเยี่ยม

Don't Cry (7/10)
แปปเดียวหมดอัลบั้มแบบสแตนดาร์ดแล้ว อินโทรด้วยเสียงผิวปากกับการเกากีต้าร์ เข้าสู่บัลลาดพ๊อพอาร์แอนบี ยิงโปรแกรมมิ่งฟุ้งไปทั้งเพลง บวกกับการใช้เสียงสดๆ แทบขาดใจ มันเป็นเพลงที่เก๋อยู่น่ะ



Deluxe อย่างที่บอกไว้ว่า โบนัสแทร็ค (ไม่รวมมิกซ์) มันดูมีราคาค่างวดกว่าเพลงในอัลบั้มอยู่น่ะ มากันที่เพลงแรกเลย

Brightest Morning Star (9/10)
ถึงจะเบื่อดร.ลูกจากอัลบั้มหญิงแข ก็เถอะ แต่ไม่ใช่กับเพลงนี้นะ ตัวงานเป็นบัลลาดพ๊อพ เมโลดี้สวยสุดใจ เป็นอีกงานที่ละเมียดละไมมากๆ ของบริทนี่ย์อีกเพลงนึงเลย

Hold On Tight (8/10)
เป็นอีกเพลงบัลลาดที่น่ารักมุ้งมื้ง กับดนตรีอิเล็กโทรนิกเจือจางติดกลิ่นแอมเบี้ยน โชว์การใช้เทคนิคเสียงและการร้องซะมากกว่า

Now That I Found You (10/10)
อีกเพลงที่เรียกว่าคุณหลอกดาวก็ว่าได้ เพลงนี้จัดว่าเด็ดตรงที่เล่นกับความเป็น อิเล็กโทรพ๊อพใสๆอินโทรเข้าเพลง ง้องๆแง้งๆ ก่อนจะโดดเข้าสู่ Country-EDM กันโต้งๆ แบบเพลง Wake Me Up ของ Avicii นั่นแหละ มันไม่แดนซ์มันส์เว่อจนเกินไป มันมีทั้งความเพราะ และความสนุกไปในตัวเพลงด้วย ทุกอย่างเพลงนี้ลงตัวมากๆ ไม่คิดว่าจะได้ยินอะไรแบบนี้จากนาง ใครที่ชอบ EDM ของ Avicii เพลงนี้ก็ไม่ควรพลาด เป็นเพลงที่ชอบที่สุดในอัลบั้มเลยก็ว่าได้



เรียงแทร็คโอเคน่ะ คือฟังแปปเดียวมันต่อกันเรื่อยๆ แล้วรู้สึกว่า เพลงหมดแล้วหรอ นางขี้งกไปป่ะ ฮ่าๆ อัลบั้มนี้อาจไม่หวือหวาแบบอัลบั้มที่ผ่านๆมา อย่างมาสเตอร์พีซ Blackout, Circus หรือเพลงตลาดแตกหูชั้นล่างแบบ Femme Fatale แต่ก็บ่งบอกในศักยภาพของคุณนายหอกเองว่านางกล้าที่จะทำอะไรที่นางไม่เคยแตะ และกล้าที่เสี่ยงทำอะไรใหม่ๆ ถึงแม้หลายๆคนคิดว่าอัลบั้มนี้อาจไม่สามารถรบราฆ่าฟันในชาร์ตได้ แต่ส่วนตัว อัลบั้มนี้มีกึ๋นพอที่จะตบตีกับอัลบั้มหลายๆอัลบั้มที่ออกมาช่วงหลังของปีได้อยู่ ถึงไม่มากก็เถอะ และอัลบั้มนี้มันก็มีดีในตัวของมันเองแหละน่า