ชีวิตจากคนมีทุกอย่างสู่คนที่ไม่มีอะไรเลย
เราเป็นเด็กที่เข้มแข็งมากๆในตอนเด็กไม่ว่าปัญหาจะใหญ่แค่ไหน
บ้านเรามีฐานะมากๆในตอนเด็ก จนป.4ฐานะเริ่มแย่ลง
แม่บอกให้ใช้จ่ายให้น้อยลง เราก็คิดในแง่ดีว่า ซักวันจะดีขึ้น
แต่พอโตมามันไม่เป็นอย่างที่คิด มันแย่ลงเรื่อยๆ เรื่อยๆ...
จนเราขึ้นป.6 เรายังเป็นเด็กที่มองโลกแง่ดีมาก โลกสวยสุดๆเลย
วันหนึ่งที่ไม่คิดว่าจะเกิดก็เกิด เราต้องเข้าผ่าตัดครั้งใหญ่ช่วงปิดเทอม เรามีเนื้อร้าย
แม่พาเราเข้ากทม. หมดเงินเยอะมากกับการผ่าตัด
จนฟื้น หัวมันตื้อไปหมด คิดอะไรไม่ออก จำได้แค่ประโยคเดียว
"แม่หมดเงินไปเยอะมากเลยนะ"
เหมือนล้มทั้งๆที่นอนอยู่บนเตียงเฉยๆ
เหมือนฟ้าโกหก เหมือนพระเจ้าไม่เห็นใจ เหมือนโดนลงโทษราวกับทำผิด
เปิดเทอมป.6 เราโดนคนกลุ่มนึงใส่ร้ายกว่าไปทำร้ายนักเรียนกลุ่มหนึ่ง
ซึ่งคู่กรณีนั้นเป็นเด็กนักเรียนที่ร่ำรวยของโรงเรียน ใครๆก็เกรงใจกระทั่งผอ.
เรากดความรู้สึกเสียใจนั้นไว้ ยิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ยังเชื่อเสมอ ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง..
สุดท้ายทุกอย่างไม่เป็นเหมือนละคร ไม่มีใครจับผู้ร้าย มีแต่แพะรับบาป
เรากลายเป็นคนที่โดนประณามทั้งโรงเรียนด้วยข้อกล่าวหานั้น
เดินผ่านมีแต่คนมองหน้า มีแต่หัวเราะเยาะเย้ย
เสียงเล็กๆจากเด็กคนหนึ่งที่บอกว่าไม่ได้ทำ ไม่มีใครเชื่อเลยซักคน..
ไม่กี่วัน เราโดนผอ.เรียกพบ เรียกเขาไปด่าต่างๆนาๆ
ยังคิดว่า "ต้องมีคนใจดีมาช่วยเรา เรื่องทุกอย่างจะดีขึ้นเอง ก็เราไม่ได้ทำนิ"
ไม่เป็นอย่างใจฝัน เด็กป.6คนหนึ่งเดินออกมาทั้งน้ำตาจากห้องปกครอง
ไม่มีทั้งคนที่จะมาพยุง ไม่มีซักคนที่มาปลอบ ไม่มีใครจะมาประครอง
แม้แต่พ่อและแม่ที่คิดว่าคือที่พึ่งสุดท้าย ก็ไม่มีใครเชื่อ
เราเก็บ เก็บทุกอย่างไว้คนเดียว ไม่พูดอะไรออกมา ร้องไห้คนเดียว
จนจบการศึกษา เรื่องนั้นยังมีคนผิดคือ เรา เหมือนเดิม
รางวัลนักเรียนดีเด่นที่เราควรจะได้ กลับโดนยกเลิกกลางคัน
เพราะเรื่องสกปรกพรรค์นั้น เรื่องคนใจร้ายที่ใส่ร้ายกันได้ลง
ถึงรู้ว่าชีวิตในชีวิตจริงกับในละครต่างกันมากแค่ไหน
ช่วงม.ต้น เราย้ายมาอีกจังหวัด เพราะทนเรื่องในอดีตไม่ไหว
เรามาเริ่มต้นใหม่ แรกๆสนุกมากๆเลยนะ ทุกคนที่นี่ดีมาก
แต่แล้วโชคไม่เข้าข้างซะเลย โดนเพื่อนหักหลังจนได้
โดนลากไปตบในห้องน้ำเพราะโดนเข้าใจผิด ตลกกับชีวิตดี
ซ้ำร้ายยังมาถูกคนที่ไว้ใจที่สุดทิ้ง เจอรุ่นพี่จ้องต่างๆนาๆ
ไม่มีใครอยากยุ่งกับเราเลยเพราะเรามีเรื่องกับรุ่นพี่
ตัวคนเดียวอีกแล้ว ไม่ดีเลย...ต้องอยู่คนเดียวอีกแล้ว
โดนอาจารย์ใส่ร้าย อาจารย์ให้พี่มาตบเรา
เจ็บมาก ร้องไห้จนไม่มีแรง ก็ยังคิดว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไป
ตัวคนเดียวไม่เป็นไรหรอก ยังไงเราก็ต้องผ่านมันไปให้ได้
ก่อนจะจบม.ต้น เราตั้งใจมากๆว่าจะไม่กลับไปที่นั่นเด็ดขาด
ที่ที่มีแต่ความทรงจำแย่ๆ เราจะสอบเข้าให้ได้ที่ดีๆ จะเรียนให้เก่ง
เหมือนฟ้าจะได้ยินคำอธิษฐาน ทำให้เราสอบติดรร.ชื่อดังแห่งหนึ่ง
ตัวเองแทบยังไม่เชื่อว่าเราจะมาอยู่รร.นี้ได้ เราไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้จริงๆ
เพราะคนสอบเข้าเยอะมาก เหมือนฝันเลย จะได้มาเริ่มต้นใหม่ที่นี่จริงๆหรอ
พระเจ้าเห็นใจแล้วใช่มั้ย ฟ้าคงสงสารแล้วใช่มั้ย ตอนนั้นได้แต่ขอบคุณ
แล้วมันก็ไม่เป็นอย่างที่คิด อยู่ดีๆอาการป่วยลำไส้ไม่ดีก็กำเริบ
ต้องไปเข้าค่ายรับน้องเป็นเวลา1อาทิตย์ อาการป่วยไม่เบาลงเลย
ที่นั่นไม่มียา ไม่มีเวลาพัก ไม่มีคนดูแล ต้องทน ต้องฝืน ต้องไม่แสดงออก
ซ้ำร้ายเราต้องดูแลน้องๆป.1-2เพราะค่ายที่ไปกันดารมากๆ
การคุมเด็กไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เด็กซนมาก และเราป่วยมาก ปวดท้องแทบยืนไม่ไหว
ต้องพาเด็กๆไปเดินทัศนศึกษาตากแดดทั้งวัน ต้องคอยดูแลเด็กตลอด
กลุ่มเราจริงๆต้องมี2คนดูแล แต่พี่อีกคนเบี้ยว เราต้องดูแลคนเดียว
เหมือนฝันร้ายอีกแล้ว ทรมานแทบขาดใจ เหนื่อยมากๆ แต่ไม่มีเวลาพัก
เราเลยตัดสินใจสละทุนทั้งหมดที่สอบมา ยอมลาออก เพราะป่วยหนักมาก
เรามาเข้าอีกโรงเรียนหนึ่ง เป็นโรงเรียนประจำจังหวัดที่เราสอบห้องคิงไว้ได้
มันยากมากเลยที่จะกลับมาเจอคนเดิมๆที่เดิมๆกับความทรงจำเก่าๆตอนเด็ก
มันเจ็บมากจริงๆที่เรายังยืนยันคำเดิมว่า "ไม่ได้ทำ" แต่เสียงนั้นไม่มีใครรับฟัง
ในเมื่อลืมไม่ได้ ก็ยอมรับที่จะอยู่กับมันอย่างสงบ ถ้าเจ็บกว่านี้คงไม่ต่างกัน
เคยคิดว่า คนเรามันไม่เศร้าไปได้ตลอดหรอก มันต้องมีดีบ้างละน่า
แล้วอาการก็เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ ผมเราเริ่มร่วง ร่วงเยอะมาก ร่วงจนเกือบหมดหัว
นักเรียนม.ปลายใกล้จะหัวล้านแล้วล่ะ.. ทำไงดี ในหัวมีแต่ จะทำยังไงดี
เทอมสองของม.ปลาย ได้ย้ายมาอีกโรงเรียนหนึ่งแถวชนบท
เพราะแม่อยากให้ย้าย ไม่อยากให้เจอแต่ความทรงจำแย่ๆตอนเด็ก
เรามาเจออาจารย์ท่านหนึ่ง ท่านเหมือนจะดี แต่จิกกัดเราตลอด
เราพยายามนะ พยายามเข้มแข็งมาก จิกกัดเราไม่เท่าไหร่ ลามถึงครอบครัว
ประกอบกับครอบครัวเราโดนโกงเงิน ไม่มีเหลือแม้แต่เงินจะส่งเรียนต่อ
เราที่ป่วยต่างๆนาๆ ผมที่ร่วงจนเห็นหนังศีรษะ.. ไม่มีเงินแม้แต่จะหาหมอ
แม่กับพ่อที่นับวันยิ่งแก่ลงเรื่อยๆ สุขภาพที่แย่ลงเรื่อยๆ ต้องเข้าผ่าตัด
เรานั่งจมกับความสิ้นหวังอีกครั้ง คิดว่าชีวิตนี้จะทำยังไงต่อดี
เหมือนฟ้าเล่นตลก เรารู้สึกแย่และเครียดมาก วันนั้นอาจารย์เดินมา
สาดถ้อยคำที่จิกกัดสารพัด ลามถึงครูอาจารย์ที่เราเคารพ ครอบครัวของเรา
เราต้องเก็บ ต้องทน ต้องแกล้งหลับเพราะห้ามน้ำตาไม่อยู่ บอกตัวเองว่าอย่าร้องไห้
ประจำเดือนเราไม่มาตั้งแต่ตอนนั้นจนตอนนี้ เพราะเครียดเต็มหัวไปหมด
เราพยายามจะไม่ใส่ใจ พยายามจะผ่านเรื่องร้ายๆแบบนั้นมาให้ได้
มีวูบนึงในหัวที่คิดว่าตัวเองเป็นภาระครอบครัวเหลือเกิน
มีเสียงหนึ่งในหัวถามว่า
"เราจะตายดีมั้ย"
"ถ้าเราตาย ครอบครัวจะอยู่สบายมั้ย"
"แม่จะอยู่สบายมั้ย ถ้าไม่มีเราเป็นภาระอีกแล้ว"
เดินออกไปนอกระเบียงด้วยหัวที่ว่างเปล่า
หัวมันโล่งไปหมด ถามตัวเองว่าจะทำยังไงต่อดี
หันกลับมาในห้อง มองเพดาน มองโปสเตอร์เอสเจ
มองหน้าทุกคนช้าๆ นึกถึงเรื่องแย่ๆที่เอสเจเจยิ่งกว่าเรา
เราก็ถามตัวเองว่า
"พี่ชายเราทนได้ ทำไมเราต้องมาตายเรื่องแค่นี้"
ในเมื่อเราลืมความเจ็บไม่ได้ เราก็ต้องปล่อย
เก็บมันลึกๆไว้ในหัวใจ อะไรจะเกิดต่อจากนี้ก็ปล่อยให้เกิด
เราไม่อยากเป็นคนที่ร้องไห้อย่างเดียว เราอยากเป็นเด็กคนเดิมที่โลกสวย
ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง.... โกหกทั้งเพ
เรา...ใช้เวลานานมากๆที่จะทำใจเรื่องเหล่านี้ได้หมด
ตอนนี้ทำใจได้แล้ว แต่ถ้าถามว่ายังร้องไห้มั้ย เราร้องไห้ทุกคืน
ไม่มีวันไหนที่ไม่ร้องไห้ ไม่มีวันไหนที่ไม่ทุกข์ใจ ไม่มีวันไหนที่ไม่เครียด
ขอให้รู้ว่าคุณโชคดีมากๆที่พ่อและแม่มีเงินส่งเรียนต่อ
โชคดีมากๆที่มีเพื่อนมากมายคอยปลอบเวลาเศร้า
โชคดีมากๆที่เวลาร้องไห้ไม่ต้องร้องคนเดียว
โชคดีมากๆที่เวลาเจอเรื่องแย่ๆไม่ต้องปลอบตัวเอง
มีเราคนนึงที่อิจฉาคุณมากๆ ทำวันต่อไปให้ดีที่สุดนะคะ ตั้งใจเรียนมากๆ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ มีความสุขตลอดปีนะคะ...
มุมสมาชิก กระทู้ล่าสุดโดย e2gskya
- . ( r e v i e w ) ครีมราคาแพงและถูกที่เคยใช้เป็นปี หาซื้อได้ทั่วไป (สุขภาพและความงาม)
- เคส SJ,SNSD,SHINee สวยๆจ้า~ (บันเทิง)
- [SNSD][SHINee] เคสสวยๆค่ะ :) (บันเทิง)
- 87Line คู่คนแก่ ๕๕ (บันเทิง)
- [All] แจกวอลล์เปเปอร์จ้า (ﾉ´∀`*)ﾉ (บันเทิง)
- กระทู้โดย e2gskya ทั้งหมด
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
จขกทอย่าท้อนะ ถึงแม้วันนี้จะไม่มีเหมือนแต่ก่อน แต่ก็ยังดีที่เรายังมีชีวิตอยู่ มีข้าวกิน มีพ่อแม่ที่รักเรา สู้ๆนะคะ
เราเป็นกำลังใจให้นะค่ะ พอได้อ่านเรื่องของ จขกท แล้วเรื่องของเราเล็กลงไปถนัดตาเลย
แต่ทุกๆครั้งที่มีเรื่องแย่ๆ ทุกๆครั้งที่อะไรๆมันไม่เป็นดังใจ เราจะคิดเสมอว่าพรุ่งนี้จะต้องเกิดเรื่องดีๆขึ้น ไม่มีใครเจอเรื่องแย่ๆไปตลอดหรอก ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่ดี ก็ยังมีพรุ่งนี้ ของพรุ่งนี้ เรามีความหวังตลอดนะ ชีวิตคนเรา อยู่ได้ด้วยความหวังเราเชื่ออย่างงั้น ถ้าเราไม่มีความหวัง ไม่มีจุดมุ่งหมายอะไรเลย มันก็เหมือนใช้ชีวิตลอยๆ ไม่รู้ความหมาย ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตไปทำไม ยังไงเราก็เป็นกำลังใจให้นะค่ะ เราเชื่อว่าจะมีโชคดี เรื่องดีๆเกิดขึ้นกับขกทแน่ๆค่ะ อาจจะในเร็วๆนี้ก็ได้
เรื่องจริงใช่ไหม? ถ้าเรื่องจริงดราม่ามากๆนะ
จขกททำให้เรารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้แย่ไปคนเดียวขอบคุณจริงๆ
เราช่วยจขกทอะไรไม่ได้ เราแนะนำให้จขกทลองเข้าหาธรรมะดูไหม?
ถึงโลกข้างนอกโหดร้ายกับเรา อย่างน้อยจิตใจเราจะได้ปล่อยวางกับเรื่องแย่ๆ
จขกทต้องสู้นะ ถ้าเอสเจรู้คงดีใจมากๆ ที่พวกเค้าเป็นส่วนหนึ่งทำให้จขกทอยากมีชีวิตอยู่ต่อ
สู้ต่อไปชีวิตเราไม่ได้มืดมนไปตลอดหรอกสักวันฟ้าจะเห็นใจเรา 
สู้ๆ อดทนเข้มแข็งไว้ให้ได้มากที่สุดนะจขกท.ถึงแม้ต้องฝืนยิ้มบาง
แต่เชื่อเถอะสักวันแล้วยังไงเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นคงเป็นเพียงฝันร้ายฟ้าหลังฝนสวยงามเสมอ
จขกท.จะผ่านเรื่องราวที่เกิดขึ้นไปได้ เป็นกำลังใจให้นะคะ
คห.1 ไม่มีเงินหาหมอค่ะ เพราะแม่เราเองก็ป่วย เลือดไหลในลำไส้แต่ตรวจหาสาเหตุไม่พบเลยค่ะ อีกอย่างพ่อก็ต้องผ่าตัดตา เราไม่มีเงินไปหาหมอจริงๆค่ะ
คห.2 ขอบคุณมากๆนะคะ จะพยายามสู้จนถึงวันที่หมดแรงค่ะ
คห.3 ก็หวังว่าคงเจอโชคดีเข้าซักวันนะคะ T___T
คห.4 เรื่องจริงค่ะ พิมม์ยาวระบายขนาดนี้ขี้เกียจเมคเรื่องอะไรแล้วละT^T แค่นี้ก็เศร้าพอตัวแล้ว ตอนนี้ก็กำลังเข้าหาธรรมะมากขึ้นค่ะ สงบลงกว่าแต่ก่อน เราเคยเครียดจนเป็นบ้า อาการประสาทมาพักนึง ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับคำแนะนำ T_________T
คห.5-9 ขอบคุณนะคะ ขอบคุณจริงๆ
คห.10 ก็รอฟ้าหลังฝนอยู่เหมือนกันค่ะ ขอบคุณนะคะ T__T
คห.11-13 ขอบคุณมากๆค่ะ T__T
ถึงจขกท.จะบอกว่าพ่อกับแม่กำลังประสบวิกฤษที่ไม่ดีอยู่
หลายๆคนที่พบเจอสถานณการ์ณแบบนั้นน่ะนะ
แต่ชีวิตของจขกท.ถือว่าทรหดมากๆเลย
จขกท.เป็นคนที่สุดยอดมากเลยนะที่กำลังผ่านมันอยู่
อยากให้ชีวิตเป็นแบบไหนก็ต้องทำอะไรบางอย่างควบคู่กับ
การให้กำลังใจตัวเองด้วย
เข้มแข็งเข้าไว้นะ ถ้าอนาคตที่ดีกำลังมาถึง
ถึงเวลานั้นจขกท.จะเป็นคนที่เข้มแข็งและมี
ประสบการ์ณชีวิตที่โคตะระสุดยอดเลย สู้ๆนะ 
สู้ๆนะคะจขกท. ความดีของจขกท.จะส่งผลในภายภาคหน้าแน่นอนค่ะ
เราเป็นกำลังใจให้ เข้มแข็งและอดทนไว้นะ
จขกท. รู้ป่ะถ้าเป็นเราอาจคิดสั้นไปนานแล้ว 
เราเคยคิดนะว่าทำไมชีวิตคนเราถึงไม่ยุติธรรม บางคนรวยบางคนจน
บางคนแค่เรื่องเล็กๆ ก็คิดสั้น อกหักไรงี้ก็โดดตึกบ้าง
ขอบอกเลยว่าจขกท.เป็นคนเข้มแข็งมาก เราก็ไม่ใช่คนดีอะไรนะ บางทีก็ดูถูกคน
บางทีก็ฟังความข้างเดียว บางทีก็หัวเราะเยาะเห็นคนอื่นๆเป็นเรื่องตลกไปซะหมด เฮฮาบ้าบอกับเพื่อนไปวันๆ ถ้าจขกท.สิ่งที่พูดมาทั้งหมดเกิดในชีวิตของเรา เราคงรับไม่ไหว
เหมือนชีวิตแตกต่างไปจากคนอื่นๆ แต่มันอาจเป็นรสชาตินึงของชีวิตและเราเชื่อน้ะว่ามันจะต้องดีขึ้นแน่ๆ เราให้กำลังใจจขกท.นะ สู้ๆนะคะ อันที่จริงเราอยากรู้จักจขกท.นะ
แต่ไม่เป็นไรหรอกเนอะ เราเชื่อว่าสักวันนึงพระเจ้าจะเห็นสิ่งที่จขกท.ทำไปทั้งหมด
แต่พระเจ้าจะต้องยุธติธรรมแน่ๆนะคะ คิดซะว่ามันจะผ่านไปแล้วจะมีวันๆนึงที่เป็นของเรา
คนเรามันต้องโชคดีบ้างแหละนะคะ ขอให้จขกท.สู้ๆต่อไปผ่านเรื่องพวกนี้ไปให้ได้จขกท.จะเป็นคนที่เข้มแข็งและอดทนมากๆคนนึง จนถึงวันนั้นถ้ามีปัญหาเข้ามาจขกท.ก็จะได้ไม่หวั่นกับมันแน่ๆค่ะ
จขกท.เราเห็นใจนะคะ ขอให้จขกท.เจอแต่สิ่งดีๆ คุณพ่อกับคุณแม่หายดี ครอบครัวมีความสุขนะคะ ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆที่ทำให้ได้รู้ว่ายังมีคนที่ลำบากกว่าเรา เราเอาใจช่วยเสมอนะคะ ผ่านเวลาอันเลวร้ายเร็วๆนะ นึกถึงอะไรดีๆในตอนเด็กไว้นะจะได้ไม่ร้องไห้ คุณพ่อคุณแม่รักจขกท.มากๆนะคะ สู้ๆนะ สักวันฟ้าจะเข้าข้างเราคะ
เวลาเกิดเหตุการณ์ไม่ดีกับเรา เราก็จะคิดว่า สักวันมันจะดีเอง
เเต่จุดๆนี้ ขอให้ จขกท สู้ต่อไป คนดีตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ เราเชื่อว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เเต่มันอาจจะช้า ช้าจนเราท้อ ท้อมากจนเรารอไม่ไหว เราเป็นกำลังใจให้นะ ขอให้ จขกท เข้มเเข็ง วันนี้เราลำบาก วันข้างหน้าเราจะสบาย ท่องไว้ๆ วันนนี้เราเหนื่อย วันนี้เราล้ม วันนี้เราท้อ วันนี้เราโดนด่า เก็บทุกอย่างเป็นเเรงบันดาลใจที่จะก้าวต่อ เเม้เเต่ละก้าวจะลำบาก ก็ขอให้สู้ต่อไป ถ้ามองอีกมุม อยากให้ลองคิดว่า เราเป็นโรค เเต่ก็ยังเป็นโรคที่เรารู้จัก มีทางรักษา เเต่บางคนเกิดมาพร้อมโรคที่ไม่รุ้จัก ไม่มีทางรักษา เเทบไม่รู้เลย ว่าเกิดมาทำไม เพื่ออะไร ?
วันหนึ่งอยากตายเป้นร้อยครั้ง เฝ้าถามตัวเอง ว่าอยู่ไปทำไม เราอยากให้ จขกท ดูคลิปนี้มากเลย
https://www.youtube.com/watch?v=c62Aqdlzvqk
ทุกชีวิตมีค่าค่ะ อย่าคิดสั้นเลย ขอให้สู้ เข้มเเข็ง พยายามต่อไป ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นค่ะ
ขอให้สุขภาพเเข็งเเรง หายไวไวนะคะ ดูเเลตัวเองดีดี เราไม่ได้รุ้จักกัน สนิทกัน เเต่เราอยากให้รุ็ว่า มีหนึ่งกำลังใจตรงนี้มอบให้สุ้ต่อไป อย่าท้อ เเม้สิ้นหวัง อย่าท้อเเม้ล้ม บางทีการล้มอาจทำให้เรารู้ว่า มีใครรบ้างที่ยืนเคียงข้างเรา จากเพื่อนรว่มโลกคนนึง
Fighting!!! (เขียนถูกไหม 
)
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google