[สาระ]ประสบการณ์ของตัวเอง "ก็แค่เข็มตำนิ้วมือ?"

-สวัสดีค่ะ เราชื่อมายด์ นะ เรียนพยาบาลอยู่ปี 3 คือว่า เราจะอยากจะเล่าถึงประสบการณ์นี้ให้ฟัง เผื่อว่าจะเป็นประโยชน์สำหรับเพื่อนๆทุกคนนะ โดยเฉพาะคนที่เรียนพยาบาลเหมือนกับเรา เรื่องก็มีอยู่ เราฝึกอยู่ที่วอร์ดอายุรกรรมหญิง ตอนนั้นเตรียมยาฉีดอินซูลินใน syring อันเล็กๆ จำนวนมาก หลายๆอันเลยแหละ คือเวลานั้นมันก็รีบเพราะคนไข้มีเยอะมาก แล้วต้องรีบฉีดให้ตรงเวลา แล้วเราก็ไปฉีดให้คนไข้ตามเตียงต่างๆ คือเพื่อนคนอื่นก็รีบกันไปฉีดให้ครบตามจำนวนคนไข้เหมือนกับเรา ถ้าหากฉีดตรงเวลา อาจจะทำให้ยาจะเสื่อมสภาพ แล้วเราก็ไล่ฉีดหลายๆเตียงมาเรื่อยๆ พอถึงคนไข้คนสุดท้าย เราก็ฉีดยาเสร็จเรียบร้อย ด้วยความรีบจะเก็บเข็มที่ฉีด โดยปกติการเก็บเข็มฉีดยาที่ถูกวิธีต้องใช้มือเดียวในการเก็บ โดยเอาปลอกเข็มวางไว้ แล้วใช้มือที่เข็มสอดเก็บเข้าไป เพราะเข็มมันอาจจะทิ่มตำมือเราได้หากใช้สองมือในการเก็บ คือเราเองก็รีบด้วยไง อาจารย์ประจำกลุ่มรอรวม conference เราก็เลยใช้สองมือเก็บเข็มโดยไม่ระมัดระวัง เข็มมันเลยทะลุออกมาจากปลอกเข็มแล้วมาทิ่มนิ้ว เลือดไหลออกมาเยอะอยู่นะ - - คือไม่รู้ทำไงเราเลยรีบวิ่งไปบอกอาจารย์ทันที อาจารย์ก็ตกใจ พี่พยาบาลในวอร์ดก็ยิ่งตกใจกันใหญ่ (รู้กันแค่ในเคาท์เตอร์พยาบาล) อาจารย์ก็รีบมาดูนิ้วเรา แล้วก็บีบเค้นเลือดล้างผ่านน้ำหลายๆรอบ พอเสร็จจากนั้น อาจารย์ก็รีบไปเปิด chart คนไข้เตียงที่เราเพิ่งไปฉีดยาเมื่อกี้นี้ ปรากฏว่า ผู้ป่วยคนนั้นก็ติดเชื้ออยู่แล้วเป็น COPD หรือโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังจากเชื้อ pseudomonas และมีเชื้อ TB วัณโรคอยู่ด้วย อาจารย์มาบอกเราเกี่ยวกับคนไข้เตียงนี้ คือแบบเราก็อึ้งไปเลย หน้าชามากตอนนั้น แบบกลัวมากว่าจะติดเชื้อพวกนี้ แล้วก็คิดมากไปเลย  เราก็ไม่รู้ว่าคนไข้คนนั้นเค้าติดเชื้อเอดส์รึเปล่า เราก็เลยกลัวติดเชื้อเอดส์ด้วย
พี่พยาบาลบนวอร์ดก็เลยมาบอกว่า เดี๋ยวต้องตรวจเลือดเพื่อเพาะหาเชื้อ HIV กับคนไข้อีกที และรายงานแพทย์ไปด้วยว่ามีเด็กฝึกงานโดนเข็มตำ และก็ต้องรอผลในวันถัดไป ตอนนั้นคือกลัวและกังวลมากๆ วันนั้นคือแบบเราซึมไปเลย คิดในใจว่า 'กุจะติดเอดส์มั้ยวะ' (ขอโทษที่ใช้คำไม่สุภาพ ) อาจารย์เลยเตือนไปว่าทีหลังต้องระมัดระวังมากกว่านี้ ถึงจะรีบแค่ไหนก็ต้องให้ถูกเทคนิค ต้องใช้มือเดียวในการเก็บเข็มเสมอ
พอวันถัดมา เราก็ฝึกงาน ทำนู่นนี่ตามปกติ ในใจก็ยังคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น จนมาประมาณบ่ายๆพี่พยาบาลก็ขอเรียกคุยเป็นการส่วนตัว แล้วบอกว่า 'น้องๆ ผลเลือดออกมาแล้ว คนไข้ไม่ติดเชื้อ HIV นะ สบายใจได้' เราได้ยินอย่างนั้นก็โล่งใจมากกกกกกก รอดตัวไป ในใจกรี๊ดมาก ถ้าติดละก็ กินยาต้านเชื้อสนุกแน่ๆ กินยาจนกว่าเชื้อจะหาย ต้องกินทุกวัน ชีวิตคงไม่มีความสุขแน่ๆ ถ้าไม่หายก็อาจจะเป็นเอดส์ เรียนต่อไม่ได้ ต้องดรอปไป ไม่ก็ต้องลาออกไปรักษาตัวกันเลยทีเดียวแน่นอน
ถือว่าประสบการณ์ครั้งนี้เป็นสิ่งที่เราลืมไม่ลงเลยจริงๆ เพราะถ้าพลาดแล้ว เราจะกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ เพราะฉะนั้น เวลาทำอะไรควรทำอย่างระมัดระวัง ทำอย่างถูกต้องถูกเทคนิค เราก็ขอให้เรื่องนี้เป็นความรู้และเป็นอุทธาหรณ์เตือนใจตลอดเวลา เพราะถ้าพลาดแล้วชีวิตอาจจะจบไม่สวยแน่ๆ ขอบคุณที่(ทน)อ่านจนจบค่ะ 55555